คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ::Secret 3::
3
“อ๊า~ พี่คริส ไม่เอา ตรงนี้ไม่ได้ อื้ออ~”
คยองซูที่ตอนนี้กำลังโดนคริสลวนลามซักไซ้คออยู่ในห้องซ้อมเต้น ร่างบางใช้มือน้อยๆของตน ผลักคริสอย่างสุดแรง แต่มันก็ไม่ได้ผลกับคนร่างหนาเลยสักนิด
“นี่พี่กำลังลงโทษเราอยู่นะ จะขัดขืนบทลงโทษเหรอ หืมม~”
“คยองไม่ได้ อื้ออ~”
เมื่อคยองซูพูดได้ไม่กี่คำก็โดนคริสขโมยริมฝีปากหวานไป ลิ้นตวัดกันไปมาแลกความหวานให้กันและกัน จากที่คยองซูขัดขืนก็กลายเป็นคล้อยตามคริสไปซะงั้น พวกเขาจูบกันเนิ่นนาน ในที่สุดคริสก็ถอนจูบออกมาช้าๆ แล้วกอดร่างบาง ก่อนที่จะกัดหูคนตัวเล็กเบาๆ
“การลงโทษมันยังไม่จบเท่านี้นะ คยองซู”
“ไม่นะ พี่คริสอ่า คยองผิดไปแล้วว เลิกลงโทษคยองเถอะนะ น้า~”
คยองซูที่ไม่อยากถูกทำโทษอีกในครั้งต่อไป ร้องงอแงดึงเสื้อคริสไปมาเหมือนเด็กน้อยไม่ได้ของเล่น แล้วก็ทำท่าอ้อนใส่คริส คยองซูจะรู้มั้ยว่าทำแบบนี้
มันทำให้คริสอยากลงโทษมากกว่านี้อีก!
“ไม่ได้ ในเมื่อคยองทำผิดก็ต้องลงโทษให้ครบทุกบาททุกสตางค์ทุกหยดสิครับ”
“คยองไม่ใช่สตางค์นะ! พูดซะเว่อร์ คยองไปซ้อมร้องเพลงกับพี่ซูโฮดีกว่า ชิ”
แล้วคยองซูก็เดินออกไปจากห้อง และคริสที่พึ่งออกมาจากห้องซ้อมเต้นกำลังเดินไปซื้อน้ำก็ได้เจอกับชานยอลและแบคฮยอน
“อ้าว เฮียคริสจะไปไหนเหรอ”
“เฮียจะไปซื้อน้ำอ่ะ พวกนายจะเอาด้วยเปล่า เดี๋ยวเฮียไปซื้อให้ก็ได้”
“จริงเหรอเฮีย งั้นผมขอนมนะ ส่วนยอล นายจะเอาไร นานทีเฮียจะอาสาไปซื้อให้นะโว้ยย”
“เอ่อ....”
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
ชานยอลที่กำลังคิดเมนูเครื่องดื่ม อยู่ดีๆก็มีโทรศัพท์ของใครคนหนึ่งดังและนั่นก็คือคริส คริสหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะดูชื่อที่อยู่บนหน้าจอ
‘Mom’
คริสกดรับโทรศัพท์นั้นทันทีเมื่อรู้ว่าเป็นแม่ของเขา
“ครับแม่”
(คริส! แม่มีเรื่องจะบอก)
“ว่าไงครับแม่”
(กลับมาที่จีนเดี๋ยวนี้...)
ทางด้านคยองซูที่รออยู่ในห้องซ้อมร้องเพลงกับพี่ซูโฮกำลังนั่งรอคริสอย่างใจจดใจจ่อ จนผ่านไปครึ่งชั่วโมงก็ยังไม่เห็นเลยไปถามชานยอลและแบคฮยอนที่พึ่งกลับมาได้ไม่นาน
“ชานยอล เห็นพี่คริสมั่งมั้ย”
“ฉันเห็นพี่คริสรับโทรศัพท์จากใครสักคน น่าจะเป็นแม่มั้ง แล้วก็เดินหนีไปที่อื่นน่ะ”
“แล้วรู้มั้ยว่าเดินไปทางไหน...”
“ทุกคนแย่แล้ว!!!” พี่ซูโฮที่โดนผู้จัดการเรียกตัวไปเมื่อไม่นานมานี้ เปิดประตูมาด้วยสภาพเหงื่อเกาะเต็มตัสและเสียงหอบที่แสดงว่าซูโฮกำลังเหนื่อยและสีหน้าที่เคร่งเครียด ทุกคนที่อยู่ในห้องซ้อมหันมามองซูโฮเป็นตาเดียว รวมถึงคยองซูก็ด้วย
“มีอะไรพี่ อะไรแย่?” เซฮุนถาม
“ผู้จัดการบอกว่า จะลาออกจากวงแล้วกลับไปที่ประเทศจีน!”
“ไม่จริงหรอก พี่คริสไม่มีทางทำแบบนั้น” คยองซูพูด แล้วควักโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋ากางเกงของเขากดโทรไปหาคริส
ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...
ไร้เสียงตอบรับจากคนที่โทรไป
พี่คริสทำไมไม่รับโทรศัพท์คยอง...
“คยองซู อย่าเศร้าไปเลยมันอาจจะเป็นแค่การเข้าใจผิดเฉยๆก็ได้นะ”
คยองซูพยักหน้าให้กลับคำพูดของลู่หาน แล้วพวกเขาก็มารวมตัวกันเพื่อปรึกษาปัญหาของคริสในห้องซ้อมร้องเพลง ว่าจะแก้ปัญหายังไงดี ถึงแม้ว่าคริสอาจจะไม่ได้ลาออก แต่ตอนนี้เขาก็ไม่อยู่ และพวกเราก็ต้องขึ้นแสดงคอนเสิร์ตในอีกไม่นาน
2:00 น.
คยองซูที่ร่างกายเต็มไปด้วยหยดเหงื่อนั่งกอดเข่าอยู่ในห้องนอน เขากำลังคิดถึงคนๆหนึ่ง คนที่เขารักมากคนหนึ่งซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจาก คริส... ภายในหัวของคยองซูยังสับสนและพยายามหาเหตุผลตลอดเวลา
แต่ตอนนี้คยองซูรู้สึกเหงามาก เมื่อก่อนห้องที่มีเราสองคนในตอนนี้กลายเป็นว่ามีแค่คยองซูคนเดียว สองเดือนก่อนที่พี่คริสของร้องผู้จัดการว่าขอให้คริสได้นอนกับคยองซูแค่สองคนทั้งๆที่ความจริงต้องมีห้องละสามคน
~นอเอ เซชางงึโร ยอริน พารามึล ทาโก~
จู่ๆโทรศัพท์ของคยองซูก็ดังขึ้น
‘Kris’
ติ๊ด!
เมื่อคยองซูเห็นก็รีบกดรับทันทีด้วยหน้าตาที่ดีใจ คยองซูรู้สึกหายห่วงเพราะอย่างน้อยคริสก็โทรมาหาเขา
“คริส!!!”
(บอกแล้วไงครับ ว่าให้เรียกพี่ว่าอะไรน่ะ หืมม?)
“คริสฮยอง พี่หายไปไหนมา รู้มั้ยว่าคยองเป็นห่วงแทบแย่”
(ตอนนี้พี่อยู่ที่จีน คยองซูคือพี่...คือ)
“สรุปมันคือความจริงเหรอพี่คริส...ที่....พี่คริสจะออกจากวง” คยองซูพูดด้วยเสียงที่ไร้ความมั่นใจเอาซะเลย เขากลัวว่าที่พี่ซูโฮพูดนั้นจะเป็นความจริง คยองซูกลัวเหลือเกิน ในตอนนี้คยองซูได้แต่ภาวนาขอให้มันไม่ใช่ แต่...
(ช...ใช่ คือพี่โดนแม่เรียกกลับบ้านด้วยเหตุที่มัน เอ่อจะ...)
“มันอะไร พี่คริสจะทิ้งคยองซูไปงั้นเหรอ ฮึก...” น้ำตาของคยองซูไหลรินลงมาอาบแก้มขาวของเขา
(ไม่ใช่อย่างนั้น คือว่าแม่พี่บอกกลับพี่ว่า อยากให้พี่กลับมาเพราะว่า คิดถึงน่ะ...แล้วก็เอ่อ ไม่มีคนพาไปช็อปปิ้ง...)
“ฮะ พี่ว่าอะไรนะ นี่คือเหตุผลที่พี่ทำแบบนี้เหรอ เหตุผลแค่นี้พี่ถึงกับทิ้งผมไปงั้นเหรอ” คยองซูรู้สึกแปลกใจและตลกเนื่องจากเหตุมันค่อนข้างจะ เอ่อ...ไม่น่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้พี่คริสทำแบบนี้อ่ะนะ
(พี่ไม่ได้ทิ้งคยองซูหรอกนะ ที่พี่ต้องทำแบบนี้เพราะว่า แม่พี่บอกกับพี่ว่าถ้าไม่ออกจะไม่ให้พี่คบกับคยองซู เพราะแม่พี่บอกว่ามันจะดูไม่ดีถ้าเขารู้ว่าเรารักกัน)
จะว่าไปก็ใช่อยู่หรอกที่มันอาจจะดูไม่ดี เพราะยังไงเข้าความลับของพวกเราก็น่าจะถูกเปิดเผยเข้าสักวัน แล้วแฟนคลับก็คงรู้สึกไม่ดีที่ว่าเราเป็น ชายรักชาย...
“แล้วพี่คริสออกจากวงไปอยู่ที่จีน แล้วเราจะเจอกันยังไงล่ะ หรือแบบรักทางไกลโทรหากันหรือไง” คยองซูพูด ถึงแม้เขาจะดีใจที่พี่คริสไม่ได้จากไปไหน และเหตุผลที่เขาต้องทำ แต่มันก็มีผลกระทบต่อวงอยู่ดี ป่านนี้ที่บริษัทคงวุ่นวายกันใหญ่แล้ว
(ฮะๆ ถ้าทำแบบนั้น พี่คงเป็นบ้าคิดถึงแต่คยองซูน้อยของพี่น่ะสิ เดี๋ยวไม่นานพี่ก็จะกลับเกาหลีแล้วแหละ คงต้องซ่อนตัวสักพัก ว่าแต่...พวกเพื่อนเราและบริษัทเป็นไงบ้าง)
“ก็วุ่นวายกันใหญ่น่ะสิ พี่คริสเล่นไปไม่บอกไม่กล่าวแบบนั้นนี่นา”
(พี่ฝากขอโทษพวกเราด้วยที่ทำให้ต้องเป็นห่วง)
“อื้อ เดี๋ยวคยองจะไปบอกพวกเขาให้”
(พี่ไม่อยู่ อย่าคิดไปมีกิ๊กอื่นล่ะ ไม่งั้นโดนหนักแน่ รู้มั้ย) คริสทำเสียงดุที่แอบแฝงไปด้วยความหึงหวง บางทีการที่เขามาอยู่ที่จีน อาจจะทำให้เกิดช่องโหว่ให้สำหรับคนที่กำลังจ้องจะกินคยองซูอยู่ก็เป็นได้ แม่ของเขาก็เหลือเกิน เหตุผลมันช่าง....
“ไม่มีหรอกน่า คยองมีแค่พี่คริสคนเดียวเท่านั้นแหละ พี่คริสก็รีบกลับมานะ ไม่งั้นคยองจะไปมีกิ๊กให้ดู!”
(ถ้าคยองซูมีกิ๊ก พี่ก็จะมีกิ๊กเหมือนกัน ทำไงดีน้า พี่ยิ่งเสน่ห์แรงซะด้วยสิ)
“พี่คริสอ่ะ! ไม่คุยด้วยแล้ว ดึกแล้วไปนอนเลยๆ เชอะ”
(ฮ่าๆ ครับ พี่รักคยองซูนะ)
“คยองก็รักพี่เหมือนกัน”
(ฝันถึงพี่ด้วยนะ ฝันดีครับ คยองซูที่น่ารักของพี่)
“ฝันดีฮะ พี่คริสสุดหล่อของผม”
..............................................................................................................................................................................................................
คราวนี้ขออัพตอนเม้น 25 นะคะ 1 เม้น 1 กำลังใจ อย่าลืมน้าา
◊ SQWEEZ
ความคิดเห็น