คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่หนึ่ง 1 ของขวัญแสนพิเศษ(อาจจะสั้นไปหน่อยน้า)
1
ของขวัญแสนพิเศษ
คิดหรือว่าเราขึ้นมาบนรถแล้วมันจะหยุดเถียงกัน? ไม่มีทางค่ะ! ชาติหน้า ชาติไหน ในเมื่อไม่มีใครชนะก็จะไม่หยุดทั้งนั้นเพราะฉะนั้นพวกเราก็เถียงกันอยู่ในรถจนถึงบ้านของฉันเนี่ยแหละ แล้วสรุปใครชนะ? โชตะอีกตามเคยค่ะ TT^TT ตั้งแต่รู้จักกันมันฉันชนะโชตะแค่ไม่กี่ครั้งเอง แต่แน่นอนค่ะครั้งนี้ฉันชนะแน่นอน หึหึ เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะก่อนที่โชตะจะมาวันนึง ฉันได้เตรียมการไว้แล้ว หุหุ กลับบ้านไปมันได้เปียกทั้งตัวแน่ เพราะอะไรน่ะหรอคะ เพราะฉันทำกับดักไว้แล้วไง =w= ฉันฉลาดมั้ยล่ะ โฮะๆ(หัวเราะอย่างชั่วร้าย) แม่โชตะรู้แล้วด้วยซ้ำว่าฉันทำไว้ แต่คุณแม่เขาก็บอกกับฉันว่า
‘ แหม~ คู่รักสมัยนี้รักกันก็ต้องแกล้งกันเป็นธรรมดาสิเนอะ สงสัยเรียนจบต้องจัดงานแต่งเลยแหง”
เอ่อ... คุณแม่คะ ที่หนูทำไปแบบนั้นก็เพื่อความสะใจค่ะ โปรดกรุณาเข้าใจด้วยค่ะ อีกอย่างชาติหน้าเถอะค่ะถึงหนูจะแต่งกับโชตะ!
“ ขอบคุณที่มาส่งนะคะ คุณลุงคนขับรถ ^ ^” ฉันไหว้ให้กับคุณลุง แล้วก็เดินเข้าบ้านแต่โชตะก็ตระโกนตามหลังขึ้นมาว่า
“แล้วฉันอ่ะไม่ขอบคุณเลยเรอะ!!!” เออ! =__=
“ก็นายไม่ได้เป็นคนขับหนิ นายเป็นแค่คนนั่งธรรมด๊า ธรรมดา ฉันก็ต้องขอบคุณคนขับดิ ใช้สมองส่วนไหนคิด ฮึ!” ฉันพูดแล้วแลบลิ้น แบร่ๆให้โชตะ แล้วต่อไปทำไงเหรอคะ? วิ่งเข้าบ้านสิคะ ถ้าฉันไม่วิ่ง ฉันก็จะไม่ชนะในการเถียงครั้งนี้จริงมั้ยคะ ใครมันจะโง่ให้มันเถียงต่อล่ะ
“ เออ! จำไว้เลยนะ” ขอโทษนะจ้ะ โชตะคุงจ๋า ฉันมีสมองเอาไว้รีเมมเบอร์สิ่งที่มีความรู้และสาระต่างๆนานาชาติ(?) ตอนนี้ฉันไม่สนใจใครทั้งนั้นเป้าหมายในครั้งนี้ก็คือ ฟ้องพี่เส้นใหญ่สุดที่รัก~ เพราะพี่เส้นใหญ่เป็นคนที่มีอำนาจที่สุดในบ้าน พ่อยังกลัว แม่ยังกลัว ขนาดหมาหน้าบ้านมันยังกลัวหัวหดกันเป็นแถว =.,= อีกอย่างพี่เส้นใหญ่รักน้องมากมายจ้าหวงน้องมากมาย โฮะๆ แต่ทำไมพี่ถึงไม่จัดการเรื่องหมั้นของโชตะกับฉันน่ะหรือ? ก็เพราะพี่เส้นใหญ่ยังไม่รู้น่ะสิ แล้วถ้าเทียบกับยัยเส้นหมี่พี่เส้นใหญ่คนนี้รักฉันกว่ามันซะอีกก >3< ไม่รอช้า ต้องรีบเข้าบ้านไปหาพี่เส้นใหญ่แว้วว~
ปัง!
“สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณม...แม่ เฮ้ยย!”
ซ่า! ไม่ทันที่ฉันจะได้พูดสวัสดีจบ อยู่ดีๆก็มีน้ำราดใส่หัวฉัน พอฉันเงยไปก็เห็นกระถัง ฮึ่มม ฝีมือนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจาก อีตาโชตะ กร๊าซซซส์
“อ้าวกลับมาแล้วหรอลูก อุ๊ย! ลูกแม่อย่าบอกนะว่าได้รับของขวัญจากโชตะแล้วสินะ” แม่ยิ้มกริ่ม แม่คะคิดยังไงถึงบอกว่านี่คือของขวัญ นี่มันไม่ใช่ของขวัญแล้วโว้ยย!
“แม่คะ อย่าบอกนะว่านี่คือ”
“ใช่จ้ะของขวัญของโชตะ โชตะพึ่งทำให้เมื่อเช้านี้เอง ^-^ โชตะนี่เค้าน่ารักจริงๆเนอะ” น่ารักบ้าบอไรกันฟะ! กร๊าซซส์ ฉันเปลี่ยนเป้าหมายแล้ว พี่เส้นใหญ่จ๋า รอน้องเส้นเล็กสักครู่นะ เส้นเล็กขอจัดการกับอีของขวัญที่นายโชตะให้มาก่อนนะคะ พี่เส้นใหญ่ เพราะฉะนั้นจุดมุ่งหมายของฉันในตอนนี้จะเป็นอะไรไม่ได้นอกจากโทรศัพท์ ย๊ากก แกตายแน่ตาโชตะบ้า!
“พึ่งได้เห็นหน้าตาของความรัก แท้จริงเป็นแบบนี้คือหน้าขอเธอ~” ใครโทรมานิ โอ๊ะโอ โชตะคุงสินะ หึหึสงสัยคงได้รับของขวัญแล้ว เชอะ! ทางนี้ก็ได้รับของขวัญจากนายเหมือนกัน!!!
“ ฮาโหล อีตาโชตะ!”
‘ นี่เส้นเล็กใช่มั้ย!’ รู้สึกน้ำเสียงหมอนี่ดูจะโกรธอยู่เหมือนกัน แต่มันก็พอๆกับฉันแหละวะ =^=
“เออ!!! ขอบคุณสำหรับของขวัญนะจ้ะ! แล้วโชตะล่ะได้รับของขวัญของฉันรึยังเอ่ย~”
‘ เธอเองสินะ’
“เธออะไรเหรอ~ =^=”
‘ หึ ฉันได้รับของขวัญจะเธอจนท่วมตัว มดจะขึ้นแล้วเนี่ย!’ ฮะๆ ใช่แล้วค่ะ ในของขวัญของฉันมันไม่ธรรมดา~ คิดว่าฉันจะเอาน้ำเปล่าใส่ถึงหรอคะ? ม่ายย~ โชตะกลับมาบ้านทั้งทีมันก็ต้องหวานหน่อยสิค้าฮ่าๆ สะจายย~
“ โอ๊ะ จริงเหรอ แล้วชอบมั้ยล่ะจ๊ะ หึหึ”
‘ อ๊ากก คอยดูนะพรุ่งนี้เธอตายแน่’
“ ถ้านายทำฉัน ฉันจะฟ้องพี่เส้นใหญ่!”
‘…’ เงียบค่ะเงียบ เพราะท่านผู้นี้ก็กลัวท่านพี่เส้นใหญ่แทบหดหัวเหมือนกัน =w=
“ อ่าวนอน แล้วเหรอขอให้มีความสุขอบของขวัญน้า จุ๊บๆ = 3 =”
‘เดี๋ยว เฮ้ย!’ ไม่ทันแล้วค่ะคุณโชตะครั้งนี้ฉันชนะ วะฮ่าฮ่า ส่วนพี่เส้นใหญ่ขี้เกียจอ่ะเอาเป็นว่าไปอาบน้ำนอนดีกว่าเดี๋ยวตอนเช้าค่อยบอกพี่เส้นใหญ่ก็ได้ ฮ่า~ วันนี้ชั่งเป็นวันที่รื่นรมย์เหลือเกิน
.................................................................................................................................................
พาร์ทนี้อาจจะสั้นไปหน่อยก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ T^T
อ่านแล้วเม้นด้วยน้า ขอบพระคุณมากจ้า
ความคิดเห็น