คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : การบ้านวิชานันทนาการ AC
การบ้าน #2
ชื่อ – นามสกุล : ปวริศา ลิลิธนากร
ชื่อเล่น : ลานนา
Dormitory : Canalian Dormitory
รหัสประจำตัว : ACC24
สถานภาพการขาดส่งงาน :0
การบ้านวิชา : นันทนาการ
คำสั่ง :แสดงอะไรก็ได้ เพื่อสร้างการจดจำของทุกคน
สถานที่ส่ง : สวนแห่งการไล่ล่า
ชื่ออาจารย์ผู้สอน : อาจารย์แคนดี้
ll ส่วนเนื้อหา ll
ชื่อการแสดง : Tale of naughty little girl.
ความหมายของการแสดงชุดนี้ : แสดงให้เห็นถึงความอ่อนโยนและอ่อนหวานที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้ใบหน้าหยิ่งยโสและความเอาแต่ใจอย่างร้ายกาจของลูกสาวคนเล็กอย่างเธอ...ลานนา
เริ่มการแสดง :
ตึก ตึก ตึก เสียงรองเท้ากระทบพื้นเวทีที่มืดสนิทอย่างแผ่วเบา ก่อนที่แสงไฟสปอตไลต์จะฉายวาบไปที่หญิงสาวคนหนึ่งที่ยืนอยู่กลางเวทีพร้อมกับไวโอลินสีน้ำตาลเข้ม
ลานนา...บัดนี้เธอไม่ใช่หญิงสาวเจ้าของความเอาแต่ใจอย่างร้ายกาจหรือความหยิ่งยโสอีกต่อไป...หญิงสาวในชุดมินิเดรสสีครีมน้ำตาลอ่อนๆ เธอปล่อยผมสีดำที่มักรวบอย่างลวกๆ ให้ยาวเหยียดตรงคลอเคลียไหล่ ดวงตาสีฟ้าใสจ้องมองไปที่ผู้ชมอย่างประหม่าเล็กน้อย ก่อนเธอจะพูดขึ้นว่า
“...ก่อนมาเรียนที่นี่ ฉัน....นาเคยถูกประณามว่าเป็นลูกสาวคนเล็กที่แสนจะหยิ่งยโส เอาแต่ใจ ไม่ฟังใครเลยสักคน...ทั้งๆที่เขาไม่ได้รู้จักนาเลยแม้แต่นิด นาอยากให้บทเพลงนี้แสดงถึงความรู้สึกของนา นาไม่ใช่ผู้หญิงที่มีแต่ความสุขเพียงอย่างเดียว เหมือนกับเพลงๆนี้ ที่แม้ตอนแรกจะดูสดใส ร่าเริง คล้ายกับว่าไม่มีความทุกข์ใดๆ แต่พอท่อนต่อไปก็แสดงให้เห็นถึงความทุกข์อย่างแสนสาหัส...เหมือนกับนา นาคงไม่สามารถที่จะยิ้มแย้มให้กับทุกคนได้ แต่นาก็มีความอ่อนโยนในแบบของนา กลับกัน...นาไม่สามารถที่จะเอาแต่ใจได้ตลอด.... นาก็ยิ้มแย้มให้คนอื่นได้เช่นกัน...ดังนั้น นาขอมอบเพลงๆนี้ให้กับทุกคน...”
ไฟทั้งหมดดับวูบลง ก่อนที่ทุกคนจะได้ยินเสียงไวโอลินคลอมาเบาๆในความเงียบสงบ จนดังก้องไปทั้งเวที...ทั้งสวนแห่งการไล่ล่า....
[เพลง Humoresque ของ Dvorak]
“ทุกคนไม่ได้มีเพียงด้านเดียว....ฉะนั้น อย่าตัดสินคนด้วยการพบเจอเพียงครั้งเดียว....” เสียงหวานใสพูดคลอไปขณะสีไวโอลินไปจนถึงท่อนจบ เสียงไวโอลินหยุดลง....ไฟสว่างขึ้น....แต่ก็ไม่มีใครอยู่ตรงนั้นเสียแล้ว....
ความคิดเห็น