ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตามหา
กำแพงฝัน
By : ตะกร้าฤดูหนาว/ทรายแก้วS.C.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
…ท่ามกลางฝูงชนที่เดินขวักไขว่ไปมา แลดูค่อนข้างหนาตา ณ ศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง…
หญิงสาวหน้ารูปไข่ ผมยาวประบ่า ใบชุดเสื้อยืดแขนสามส่วนสีกรมท่า สวมกระโปรงสีเทายาว สะพายกระเป่าไหมพรมถักสีดำ กำลังเดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อยๆ อย่างคนที่ไม่เร่งรีบอะไร แต่สายตาของหล่อนนั้นกลับกวาดมองไปรอบๆเหมือนกับมองหาคนบางคนหรืออะไรบางอย่าง…
“เจน เจนใช่มั้ย?” เสียงใสดังขึ้น เจนจิราหันขวับมาทางต้นเสียงในทันที หญิงสาวพิจารณาสาวหน้าใส ร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้าชั่วครู่… แล้วสีหน้าดีใจผสมประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้ารูปไข่นั้น
“นก… ใช่นกจริงๆด้วย ใช่แล้วล่ะ เราเจนเอง” น้ำเสียงอันนุ่มนวลนั้น ค่อนเสียงหัวเราะด้วยอาการดีใจ
“ไม่ได้เจอกันนานมากๆเลย เจนสวยขึ้นนะ”
“เหอะๆ ขอบใจนะ นกก็เหมือนกัน เราเกือบจำไม่ได้แหนะ” สายตาของเจนจิรายังคงกวาดมองหาบางอย่าง… ขณะที่อีกฝ่ายไม่ทันสังเกต
“แล้ว เป็นไงเหรอ? ทำไมถึงมาที่นี่ได้” อรดียังคงดำเนินคำถามต่อไป ด้วยความที่ไม่ได้พบกับเพื่อนสาวมานานหลายปี
“ก็… อยากลองเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง อยู่ที่โน่นนานๆเราคิดถึงเมืองไทย เลยอยากกลับมาเที่ยวเมืองไทยดู อยากรู้ว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากความทรงจำเมื่อสี่ห้าปีก่อนบ้างน่ะ…” น้ำเสียงของเจนจิราค่อนข้างแผ่วเบา ด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ยังคงติดค้างอยู่ภายในใจ…
“อ๋อออ… อย่างนี้นี่เอง แล้วพ่อแม่กับพี่น้องเธอล่ะ? มาด้วยรึเปล่า?”
“เปล่าหรอก พ่อแม่กับพี่ติดงาน ส่วนน้องก็ยังไม่ปิดเทอมเลย เลยไม่ได้มาด้วยเลยน่ะ…งานนี้เราฉายเดี่ยว หึๆ”
“เจนจะอยู่ที่นี่กี่วันน่ะ?”
“คงจะเรื่อยๆนะ ตอนนี้เราว่างงานน่ะ คงจะอยู่เรื่อยๆจนกว่าจะเบื่อ” หญิงสาวกล่าวอย่างอารมณ์ดี …อันที่จริงแล้วเป้าหมายของหล่อนตอนนี้ยังไม่ใช่การทำงาน หากแต่เป็นการรอเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาโทที่อเมริกาต่างหาก
“แล้ว…เจนพอจะมีเวลาไปหาที่นั่ง คุยกันสักชั่วโมงสองชั่วโมงมั้ยเอ่ย?” อรดีชวนเจนจิรา
“อ๋อ ได้สิ”
สิ้นคำตอบของเจนจิรา สาวร่างเล็กผมซอยสั้นในชุดเสื้อแขนกุดสีขาว สวมกางเกงยีนส์รัดรูป ก็รีบคว้าข้อมือหญิงสาว กึ่งวิ่งกึ่งเดินไปทางหนึ่งของศูนย์การค้าในทันที ขณะที่สาวผมยาวได้แต่ก้าวเดินตาม… สายตายังคงมองซ้ายทีขวาที เพื่อหาใครบางคนหรือบางสิ่งบางอย่างที่หญิงสาวต้องการพบ… แต่ก็ไร้วี่แวว…
By : ตะกร้าฤดูหนาว/ทรายแก้วS.C.
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
…ท่ามกลางฝูงชนที่เดินขวักไขว่ไปมา แลดูค่อนข้างหนาตา ณ ศูนย์การค้าแห่งหนึ่ง…
หญิงสาวหน้ารูปไข่ ผมยาวประบ่า ใบชุดเสื้อยืดแขนสามส่วนสีกรมท่า สวมกระโปรงสีเทายาว สะพายกระเป่าไหมพรมถักสีดำ กำลังเดินเตร็ดเตร่ไปเรื่อยๆ อย่างคนที่ไม่เร่งรีบอะไร แต่สายตาของหล่อนนั้นกลับกวาดมองไปรอบๆเหมือนกับมองหาคนบางคนหรืออะไรบางอย่าง…
“เจน เจนใช่มั้ย?” เสียงใสดังขึ้น เจนจิราหันขวับมาทางต้นเสียงในทันที หญิงสาวพิจารณาสาวหน้าใส ร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้าชั่วครู่… แล้วสีหน้าดีใจผสมประหลาดใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้ารูปไข่นั้น
“นก… ใช่นกจริงๆด้วย ใช่แล้วล่ะ เราเจนเอง” น้ำเสียงอันนุ่มนวลนั้น ค่อนเสียงหัวเราะด้วยอาการดีใจ
“ไม่ได้เจอกันนานมากๆเลย เจนสวยขึ้นนะ”
“เหอะๆ ขอบใจนะ นกก็เหมือนกัน เราเกือบจำไม่ได้แหนะ” สายตาของเจนจิรายังคงกวาดมองหาบางอย่าง… ขณะที่อีกฝ่ายไม่ทันสังเกต
“แล้ว เป็นไงเหรอ? ทำไมถึงมาที่นี่ได้” อรดียังคงดำเนินคำถามต่อไป ด้วยความที่ไม่ได้พบกับเพื่อนสาวมานานหลายปี
“ก็… อยากลองเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง อยู่ที่โน่นนานๆเราคิดถึงเมืองไทย เลยอยากกลับมาเที่ยวเมืองไทยดู อยากรู้ว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากความทรงจำเมื่อสี่ห้าปีก่อนบ้างน่ะ…” น้ำเสียงของเจนจิราค่อนข้างแผ่วเบา ด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ยังคงติดค้างอยู่ภายในใจ…
“อ๋อออ… อย่างนี้นี่เอง แล้วพ่อแม่กับพี่น้องเธอล่ะ? มาด้วยรึเปล่า?”
“เปล่าหรอก พ่อแม่กับพี่ติดงาน ส่วนน้องก็ยังไม่ปิดเทอมเลย เลยไม่ได้มาด้วยเลยน่ะ…งานนี้เราฉายเดี่ยว หึๆ”
“เจนจะอยู่ที่นี่กี่วันน่ะ?”
“คงจะเรื่อยๆนะ ตอนนี้เราว่างงานน่ะ คงจะอยู่เรื่อยๆจนกว่าจะเบื่อ” หญิงสาวกล่าวอย่างอารมณ์ดี …อันที่จริงแล้วเป้าหมายของหล่อนตอนนี้ยังไม่ใช่การทำงาน หากแต่เป็นการรอเข้าศึกษาต่อระดับปริญญาโทที่อเมริกาต่างหาก
“แล้ว…เจนพอจะมีเวลาไปหาที่นั่ง คุยกันสักชั่วโมงสองชั่วโมงมั้ยเอ่ย?” อรดีชวนเจนจิรา
“อ๋อ ได้สิ”
สิ้นคำตอบของเจนจิรา สาวร่างเล็กผมซอยสั้นในชุดเสื้อแขนกุดสีขาว สวมกางเกงยีนส์รัดรูป ก็รีบคว้าข้อมือหญิงสาว กึ่งวิ่งกึ่งเดินไปทางหนึ่งของศูนย์การค้าในทันที ขณะที่สาวผมยาวได้แต่ก้าวเดินตาม… สายตายังคงมองซ้ายทีขวาที เพื่อหาใครบางคนหรือบางสิ่งบางอย่างที่หญิงสาวต้องการพบ… แต่ก็ไร้วี่แวว…
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น