ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ก้าวแรกแห่งฝัน
…เธอคือคนที่ฉันอยู่ใกล้แล้วหายเหงา…
…ฉันอยู่กับเธอได้โดยไม่ต้องเก็บซ่อนความทุกข์ไว้ในใจ…
…เธอทำให้วันเวลาของฉันมีค่าและมีความหมาย…
…เพราะอย่างนี้ เธอคือ คนพิเศษสำหรับฉัน…
เสียงบรรเลงของเครื่องดนตรีหลากหลายชิ้น ทั้งสูง ต่ำ แหลม และทุ้ม ดังก้องกังวาลไปทั่วห้องโถงขนาดใหญ่ ฟังไม่ได้ศัพท์นัก… ผู้คนในเครื่องแบบนักเรียน ซึ่งอาจเรียกได้ว่านักดนตรีประจำโรงเรียน ต่างจดจ่ออยู่กับการฝึกซ้อมบรรเลงเครื่องดนตรีของตนเองก่อนที่จะมีการฝึกซ้อมหมู่ บรรเลงเป็นเพลงร่วมกัน เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับงานต่างๆ เฉกเช่นทุกวัน….
“บอสๆ มีเด็กจะมาขอสมัครเป็นนักร้องโฟล์คซองน่ะ” เสียงหนึ่งดังขึ้นท่ามกลางเสียงดนตรีเหล่านั้น….
ทันทีที่เด็กหนุ่มร่างสูงใหญ่ผู้ถูกเรียกว่า “บอส” ได้ยินประโยคเมื่อครู่ เขาก็หันขวับไปทางผู้พูดทันที ด้วยบุคลิกที่มาดมั่นของเขา…
เด็กสาวสองคนปรากฏแก่สายตาของผู้ถูกเรียกว่า “บอส” …คนหนึ่งผมซอยสั้น ร่างเล็ก ท่าทางทะมัดทะแมง และเป็นเจ้าของเสียงห้าวเมื่อครู่ ข้างๆกันนั้นเป็นเด็กสาวผมยาวผูกโบว์สีขาว ใบหน้าขาวใสเจือรอยยิ้มชวนมองแก่ผู้พบเห็นยิ่งนัก…
“คนนี้น่ะบอส … เพิ่งย้ายมาใหม่ ชื่อ เอ่อ… น้องชื่ออะไรนะ?” สาวเสียงห้าวหันไปถามเด็กสาวผมยาว
“เติมฝันค่ะ…” เธอตอบเสียงใส
“อืม… น้องอยากเป็นนักร้องโฟล์คซองเหรอครับ? ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวให้พี่วิ พาไปเทสต์เสียงก่อนนะ” เด็กหนุ่มหน้าเข้ม ร่างสูงใหญ่กล่าวพลางบุ้ยปากไปทางเด็กสาวผมซอยสั้น
“พี่เค้าชื่อพี่ฐาปกรน่ะน้อง ชื่อเล่นก็พี่ต้น.. แต่ส่วนใหญ่คนในวงจะเรียกว่า บอส พี่เค้าเป็นประธานชมรมดนตรีของเรานี่แหละ เป็นหัวหน้าควบคุมวงด้วย เล่นเป็นหมดทุกอย่างเลย เหอะๆ”
“เติมฝันชื่อเล่นว่าอะไรนะครับ?” ฐาปกรกล่าวถามผู้เข้ามาใหม่อย่างสนใจ
“ดรีมค่ะ” เด็กสาวตอบอย่างฉะฉานฉีกยิ้มกว้างจนเห็นไรฟัน
“โอเคครับ น้องดรีม… หวังว่าคงจะมีนักร้องหน้าใหม่ในวงโฟล์คซองของชมรมเราเร็วๆนี้นะครับ งั้นตามพี่วิไปเลยนะ เดี๋ยวจะมีพี่ๆสต๊าฟคอยดูตอนน้องเทสต์เสียง พร้อมนะครับ?” เด็กหนุ่มกล่าวด้วยเสียงสูง ต้องการคำตอบ
“ค่ะ” เด็กสาวตอบรับสั้นๆด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม จากนั้นจึงค่อยๆเดินตามวิภาพรไปทางมุมเล็กๆมุมหนึ่งของห้องโถงขนาดใหญ่ ซึ่งถูกกั้นเป็นห้องเล็กๆ ผนังห้องทำด้วยกระจกสีชา ที่มองจากภายนอกแล้วแทบไม่เห็นองค์ประกอบในห้องเลย หากแต่เมื่อมองจากภายในจะเห็นสิ่งต่างๆภายนอกได้อย่างชัดเจน…
“เฮ้! พวกเรา มีน้องมาสมัครเข้าชมรมน่ะ บอสให้มาเทสต์เสียง…” วิภาพรส่งเสียงเข้าไปภายในห้องทันทีที่เปิดประตู ก่อนที่เจ้าตัวจะปรากฏให้บุคคลภายในห้องเห็น…
สองสาวผิดหวังเล็กน้อย เมื่อพบแต่เพียงเด็กหนุ่มหน้าใส นั่งอยู่ภายในห้อง แต่กระนั้น… ใบหน้าที่สดใสของเด็กหนุ่มก็ทำให้เติมฝันอดรู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก เทียบกับเมื่อครู่ที่พบกับ “บอส” แล้ว เธอรู้สึกถูกชะตากับเด็กหนุ่มหน้าใสคนนี้มากกว่าเสียอีก…
“อ่าว… พี่ๆหายไปไหนกันหมดล่ะ?” วิภาพรถามเด็กหนุ่มที่กำลังนั่งอยู่ภายในห้องเพียงลำพัง ท่าทางครุ่นคิดบางอย่างอยู่ ข้างๆตัวมีไวโอลีนสีน้ำตาลขนาดกลางตัวหนึ่งวางอยู่
“อ๋อ ไปคุยกับอาจารย์เรื่องจัดซ้อมเพิ่มให้พวกเด็กวง วันอาทิตย์อีกวันน่ะครับพี่…” เด็กหนุ่มหน้าใสกล่าวพลางเหลือบสายมองเด็กสาวร่างเล็กที่ยืนอยู่ทางด้านหลังของคู่สนทนา
“เอ่อ… พี่พาน้องมาเทสต์เสียงน่ะ … เอ๊ะ รู้จักกันรึปะ มอห้าเหมือนกันนี่?” วิภาพรกล่าวหันไปทางเด็กหนุ่มที เด็กสาวที…
“ไม่รู้จักครับ… เธอ… เอ่อ…”
“เติมฝันค่ะ เพิ่งย้ายมาใหม่… อยู่มอห้าทับสี่” เด็กสาวกล่าวอย่างเป็นมิตร
“เราชื่อ เวหานะ เรียกว่า เว เฉยๆละกัน เราอยู่มอห้าทับสอง”
“น้องดรีม… เจ้าเวนี่เป็นถึงรองประธานชมรมเราเชียวนะ น้องใหม่มาแรง… เดี๋ยวพี่กับเวจะเป็นคนดูน้องเทสต์เสียงเองนะ… นั่งเลยๆ ทำตัวสบายๆไม่ต้องซีเรียส” เจ้าของเสียงห้าวค่อยๆนั่งลงข้างๆเวหา ถัดมาจึงเป็นเติมฝัน
“ร้องเลยดีมั้ย?… ร้องเล่นๆก่อนก็ได้ ลองๆดูนะ” เวหากล่าวอย่างเป็นกันเอง มองไปที่เติมฝันซึ่งนั่งอยู่เงียบๆ มีเพียงรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าอยู่ตลอดเวลา…
“ค่ะ” เด็กสาวตอบรับ ภายในใจรู้สึกหวั่นๆเล็กน้อยที่ทุกอย่างเป็นไปอย่างรวดเร็ว แต่ทว่าแววตาของเธอกลับฉายแววมุ่งมั่นและสดใส
เด็กสาวเว้นช่วงเวลาให้บรรยากาศภายในห้องจมอยู่ในความเงียบชั่วครู่เพื่อเตรียมสมาธิ ก่อนสูดลมหายใจเข้าลึกๆช้าๆ…
Dream- dream, dream, dream, dream, dream, dream, dream
When I want you in my arms, when I want you and all your charms
When ever I want you, all I have to do is dream- dream, dream, dream
When I feel blue in the night and I need you, to hold me tight
When ever I want you all I have to do is dream…
เสียงขับร้องเพลงที่มีชื่อว่า ALL I HAVE TO DO IS DREAM ดังกังวาลอย่างนุ่มนวล มีเสน่ห์และพลังในตัวเอง โดยปราศจากเสียงบรรเลงของเครื่องดนตรีชิ้นใดๆคลอเคล้าไปด้วยทั้งสิ้น… เสียงขับร้องเป็นบทเพลงของเติมฝันนั้น ค่อยๆแทรกซึมเข้าสู่โสตสัมผัสของผู้ที่นั่งฟังอยู่อย่างน่าหลงใหล… จนเมื่อบทเพลงจบ ความรู้สึกหลงใหลนั้นก็ยังไม่จางไป…
“เยี่ยมมากเลย เพราะมากๆเลย จริงมั้ยพี่วิ?” เขาหันไปสบตากับวิภาพรพร้อมด้วยคำถามเป็นเชิงของความเห็นเพื่อสร้างความมั่นใจให้ผู้ขับร้องเพลงเมื่อครู่ ทั้งที่เขาเองก็รับรู้ถึงความรู้สึกนั้นดีอยู่แล้ว…
“ใช่เลย… แหมน้อง เจ๋งมากๆ เอาเป็นว่าพี่รับน้องเข้าเป็นนักร้องวงโฟล์คซองของชมรมเลยละกัน”
…ฉันอยู่กับเธอได้โดยไม่ต้องเก็บซ่อนความทุกข์ไว้ในใจ…
…เธอทำให้วันเวลาของฉันมีค่าและมีความหมาย…
…เพราะอย่างนี้ เธอคือ คนพิเศษสำหรับฉัน…
เสียงบรรเลงของเครื่องดนตรีหลากหลายชิ้น ทั้งสูง ต่ำ แหลม และทุ้ม ดังก้องกังวาลไปทั่วห้องโถงขนาดใหญ่ ฟังไม่ได้ศัพท์นัก… ผู้คนในเครื่องแบบนักเรียน ซึ่งอาจเรียกได้ว่านักดนตรีประจำโรงเรียน ต่างจดจ่ออยู่กับการฝึกซ้อมบรรเลงเครื่องดนตรีของตนเองก่อนที่จะมีการฝึกซ้อมหมู่ บรรเลงเป็นเพลงร่วมกัน เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับงานต่างๆ เฉกเช่นทุกวัน….
“บอสๆ มีเด็กจะมาขอสมัครเป็นนักร้องโฟล์คซองน่ะ” เสียงหนึ่งดังขึ้นท่ามกลางเสียงดนตรีเหล่านั้น….
ทันทีที่เด็กหนุ่มร่างสูงใหญ่ผู้ถูกเรียกว่า “บอส” ได้ยินประโยคเมื่อครู่ เขาก็หันขวับไปทางผู้พูดทันที ด้วยบุคลิกที่มาดมั่นของเขา…
เด็กสาวสองคนปรากฏแก่สายตาของผู้ถูกเรียกว่า “บอส” …คนหนึ่งผมซอยสั้น ร่างเล็ก ท่าทางทะมัดทะแมง และเป็นเจ้าของเสียงห้าวเมื่อครู่ ข้างๆกันนั้นเป็นเด็กสาวผมยาวผูกโบว์สีขาว ใบหน้าขาวใสเจือรอยยิ้มชวนมองแก่ผู้พบเห็นยิ่งนัก…
“คนนี้น่ะบอส … เพิ่งย้ายมาใหม่ ชื่อ เอ่อ… น้องชื่ออะไรนะ?” สาวเสียงห้าวหันไปถามเด็กสาวผมยาว
“เติมฝันค่ะ…” เธอตอบเสียงใส
“อืม… น้องอยากเป็นนักร้องโฟล์คซองเหรอครับ? ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวให้พี่วิ พาไปเทสต์เสียงก่อนนะ” เด็กหนุ่มหน้าเข้ม ร่างสูงใหญ่กล่าวพลางบุ้ยปากไปทางเด็กสาวผมซอยสั้น
“พี่เค้าชื่อพี่ฐาปกรน่ะน้อง ชื่อเล่นก็พี่ต้น.. แต่ส่วนใหญ่คนในวงจะเรียกว่า บอส พี่เค้าเป็นประธานชมรมดนตรีของเรานี่แหละ เป็นหัวหน้าควบคุมวงด้วย เล่นเป็นหมดทุกอย่างเลย เหอะๆ”
“เติมฝันชื่อเล่นว่าอะไรนะครับ?” ฐาปกรกล่าวถามผู้เข้ามาใหม่อย่างสนใจ
“ดรีมค่ะ” เด็กสาวตอบอย่างฉะฉานฉีกยิ้มกว้างจนเห็นไรฟัน
“โอเคครับ น้องดรีม… หวังว่าคงจะมีนักร้องหน้าใหม่ในวงโฟล์คซองของชมรมเราเร็วๆนี้นะครับ งั้นตามพี่วิไปเลยนะ เดี๋ยวจะมีพี่ๆสต๊าฟคอยดูตอนน้องเทสต์เสียง พร้อมนะครับ?” เด็กหนุ่มกล่าวด้วยเสียงสูง ต้องการคำตอบ
“ค่ะ” เด็กสาวตอบรับสั้นๆด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม จากนั้นจึงค่อยๆเดินตามวิภาพรไปทางมุมเล็กๆมุมหนึ่งของห้องโถงขนาดใหญ่ ซึ่งถูกกั้นเป็นห้องเล็กๆ ผนังห้องทำด้วยกระจกสีชา ที่มองจากภายนอกแล้วแทบไม่เห็นองค์ประกอบในห้องเลย หากแต่เมื่อมองจากภายในจะเห็นสิ่งต่างๆภายนอกได้อย่างชัดเจน…
“เฮ้! พวกเรา มีน้องมาสมัครเข้าชมรมน่ะ บอสให้มาเทสต์เสียง…” วิภาพรส่งเสียงเข้าไปภายในห้องทันทีที่เปิดประตู ก่อนที่เจ้าตัวจะปรากฏให้บุคคลภายในห้องเห็น…
สองสาวผิดหวังเล็กน้อย เมื่อพบแต่เพียงเด็กหนุ่มหน้าใส นั่งอยู่ภายในห้อง แต่กระนั้น… ใบหน้าที่สดใสของเด็กหนุ่มก็ทำให้เติมฝันอดรู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก เทียบกับเมื่อครู่ที่พบกับ “บอส” แล้ว เธอรู้สึกถูกชะตากับเด็กหนุ่มหน้าใสคนนี้มากกว่าเสียอีก…
“อ่าว… พี่ๆหายไปไหนกันหมดล่ะ?” วิภาพรถามเด็กหนุ่มที่กำลังนั่งอยู่ภายในห้องเพียงลำพัง ท่าทางครุ่นคิดบางอย่างอยู่ ข้างๆตัวมีไวโอลีนสีน้ำตาลขนาดกลางตัวหนึ่งวางอยู่
“อ๋อ ไปคุยกับอาจารย์เรื่องจัดซ้อมเพิ่มให้พวกเด็กวง วันอาทิตย์อีกวันน่ะครับพี่…” เด็กหนุ่มหน้าใสกล่าวพลางเหลือบสายมองเด็กสาวร่างเล็กที่ยืนอยู่ทางด้านหลังของคู่สนทนา
“เอ่อ… พี่พาน้องมาเทสต์เสียงน่ะ … เอ๊ะ รู้จักกันรึปะ มอห้าเหมือนกันนี่?” วิภาพรกล่าวหันไปทางเด็กหนุ่มที เด็กสาวที…
“ไม่รู้จักครับ… เธอ… เอ่อ…”
“เติมฝันค่ะ เพิ่งย้ายมาใหม่… อยู่มอห้าทับสี่” เด็กสาวกล่าวอย่างเป็นมิตร
“เราชื่อ เวหานะ เรียกว่า เว เฉยๆละกัน เราอยู่มอห้าทับสอง”
“น้องดรีม… เจ้าเวนี่เป็นถึงรองประธานชมรมเราเชียวนะ น้องใหม่มาแรง… เดี๋ยวพี่กับเวจะเป็นคนดูน้องเทสต์เสียงเองนะ… นั่งเลยๆ ทำตัวสบายๆไม่ต้องซีเรียส” เจ้าของเสียงห้าวค่อยๆนั่งลงข้างๆเวหา ถัดมาจึงเป็นเติมฝัน
“ร้องเลยดีมั้ย?… ร้องเล่นๆก่อนก็ได้ ลองๆดูนะ” เวหากล่าวอย่างเป็นกันเอง มองไปที่เติมฝันซึ่งนั่งอยู่เงียบๆ มีเพียงรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าอยู่ตลอดเวลา…
“ค่ะ” เด็กสาวตอบรับ ภายในใจรู้สึกหวั่นๆเล็กน้อยที่ทุกอย่างเป็นไปอย่างรวดเร็ว แต่ทว่าแววตาของเธอกลับฉายแววมุ่งมั่นและสดใส
เด็กสาวเว้นช่วงเวลาให้บรรยากาศภายในห้องจมอยู่ในความเงียบชั่วครู่เพื่อเตรียมสมาธิ ก่อนสูดลมหายใจเข้าลึกๆช้าๆ…
Dream- dream, dream, dream, dream, dream, dream, dream
When I want you in my arms, when I want you and all your charms
When ever I want you, all I have to do is dream- dream, dream, dream
When I feel blue in the night and I need you, to hold me tight
When ever I want you all I have to do is dream…
เสียงขับร้องเพลงที่มีชื่อว่า ALL I HAVE TO DO IS DREAM ดังกังวาลอย่างนุ่มนวล มีเสน่ห์และพลังในตัวเอง โดยปราศจากเสียงบรรเลงของเครื่องดนตรีชิ้นใดๆคลอเคล้าไปด้วยทั้งสิ้น… เสียงขับร้องเป็นบทเพลงของเติมฝันนั้น ค่อยๆแทรกซึมเข้าสู่โสตสัมผัสของผู้ที่นั่งฟังอยู่อย่างน่าหลงใหล… จนเมื่อบทเพลงจบ ความรู้สึกหลงใหลนั้นก็ยังไม่จางไป…
“เยี่ยมมากเลย เพราะมากๆเลย จริงมั้ยพี่วิ?” เขาหันไปสบตากับวิภาพรพร้อมด้วยคำถามเป็นเชิงของความเห็นเพื่อสร้างความมั่นใจให้ผู้ขับร้องเพลงเมื่อครู่ ทั้งที่เขาเองก็รับรู้ถึงความรู้สึกนั้นดีอยู่แล้ว…
“ใช่เลย… แหมน้อง เจ๋งมากๆ เอาเป็นว่าพี่รับน้องเข้าเป็นนักร้องวงโฟล์คซองของชมรมเลยละกัน”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น