คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บท5
5
ตื้ด ตื้ด ตื้ด~
“อืม”
ผมที่กำลังงัวเงียอยู่ถูกปลุกขึ้นมาด้วยเสียงโทรศัพท์ที่วางอยู่บนหัวเตียง ผมที่กำลังจะลุกขึ้นไปหยิบก็.....
กร๊อบ!!
เฮือก!! สะ...สะโพก ทำไมมันเจ็บแบบนี้นะ โอ๊ยๆ ลุกขึ้นแทบจะไม่ไหวแน่ะ
ตื้ด ตื้ด ตื้ด~
ผมที่ลุกขึ้นไม่ได้เลยยื่นมือไปหยิบแทน
ใครโทรมาเนี่ย อ๊ะ!! ชูเฮย์ จะชวนไปไหนอีกเนี่ย
“ฮาโหล”
“นี่ๆๆ นิดจัง วันนี้ว่างมั้ย เราไปเที่ยวกันเถอะ นะๆๆ”
“โทษที ตอนนี้ฉันเจ็บเอวเอามากๆเลยล่ะ เอาไว้วันอื่นแล้วกันนะ ลาล่ะ สวัสดี”
ตี๊ด
ผมกดวางสายแล้วเอาโทรศัพท์วางไว้บนหัวเตียงแบบเดิม
เราไปทำอะไรมานะถึงได้เจ็บเอวแบบนี้ อ๊ะจริงด้วยเมื่อคืนนี้
ผมกับไคโตะทำ...... อ๊ากแค่คิดก็อายแล้ว เอาเป็นว่าเรื่องอย่างว่านั่นแหละ แล้วหมอนั่นล่ะ หมอนั่นหายไปไหนแล้ว ผมหันซ้ายหันขวาหันหน้าหันหลัง ก็เหลือบไปเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะหัวเตียง เป็นกระดาษแผ่นเล็กๆที่มีข้อความเขียนไว้ว่า
‘ผมกลับก่อนนะครับ เดี๋ยววันหลังผมจะมาหาใหม่ ^_^ จาก:ไคโตะ’
แบบนี้แสดงว่ากลับบ้านไปแล้วสิ เฮ้อ ชั่งเขาเหอะ นอนดีกว่า ครอก~
12.45 น.
ผมตื่นขึ้นมาตอนเที่ยงเพราะหิวเอามากๆ เอ จะกินอะไรดีนะ เอาราเมนละกัน
“ครับ รับอะไรดีครับ”
“ขอราเมนอะไรก็ได้ที่มันได้เยอะๆ ชามนึงครับ”
“อ่อ ครับๆ ขอที่อยู่ด้วยครับ”
ตื้อ ดึง~
เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น ผมที่เจ็บเอวอยู่ อาการก็ดีขึ้นแล้วพอเดินไปไหนมาไหนได้
ผมเดินไปเปิดประตูหน้าบ้าน แล้วก็พบกับร่างสูงที่คุ้นตา
“ราเมนที่สั่งได้แล้วนะครับ ^_^”
เฮือก ไคโตะ!!
“นะ...นาย.ทำ...ทำไม.ถึงได้”
ผมที่เสียงสั่นด้วยความอายกับเรื่องเมื่อคืน ไม่กล้าแม้แต่จะสบตา เรื่องแบบนี้มันน่าอายกว่าโดนจับแก้ผ้าอีกนะ แล้วไคโตะก็ทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นด้วยสิ แกล้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นรึไง!!
“อ๋อ จะถามว่าทำไมผมถึงมาส่งราเมนงั้นเหรอครับ”
“อะ...อืม”
ผมก้มหน้าก้มตางุดๆ
“ก็.....งานพิเศษน่ะครับ”
“ระ...เหรอ”
“ครับ เอ้านี่ ราเมนที่สั่งได้แล้วนะครับ รีบๆกันวะล่ะเดี่ยวเส้นมันอืดหมดนะ ^^”
“อืม”
“งั้นไปก่อนนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะมาหานะ”
“อืม”
ผมเดินข้าวมาในบ้านแล้วเอาราเมนขึ้นไปกินบนห้อง กินเสร็จก็ไปล้างจาต่อระหว่างนั้นก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
พรุ่งนี้จะมาหางั้นเหรอ มาหาแล้วจะทำอะไรล่ะ ทำกับข้าวให้กันเหรอ อาบน้ำด้วยกันเหรอ นอนกอดกันรึไง หรือว่า ทำภารกิจเลิฟๆ อ๊ากไม่นะไม่ๆๆ นี่ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย บ้าไปแล้วๆผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ หรือว่าผมจะเริ่มชอบหมอนั่นแล้ว...งั้นเหรอ ไม่จริ๊งงงงงงงงงงงงงงง
ล้างจานเสร็จผมก็ขึ้นไปบนห้อง ไม่มีอะไรจะทำแล้วจริงๆ เฮ้อ นอนดีกว่า-*-
ความคิดเห็น