คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บท4
4
ดะ....โดนจูบอีกแล้ว ผมโดนจูบอีกแล้วววววว !! =[]=
“ตื่นได้สักทีนะครับ ^_^”
“นะ...นาย ไอ้คนฉวยโอกาส !!”
“เอ้าๆ รีบลงไปเรียนได้แล้วครับ นี่คาบชมรมของปี2นะครับ”
ชุมนุมเหรอ พอผมก้มดูนาฬิกาอ๊ะ นี่มันคาบชมรมแล้วนี่ แสดงว่าผมหลับไป1ชั่วโมงเลยเหรอเนี่ย =_= ซวยแล้วๆ ถ้าไม่รีบไปเดี๋ยวโดนเคลวินดุแน่ๆ ว๊ากๆๆๆ
ผมรีบวิ่งไม่ลืมหูลืมตาจนมาถึงสนามของชมรมกรีฑา โดนที่มีเคลวินยืนกอดอกขมวดคิ้วจ้องมาที่ผมขเม่ง แล้วก็มีพวกรุ่นน้องปี1อยู่ด้วย4-5คน จริงๆนี่ก็ไม่ใช่ชั่วโมงชมรมซะหน่อย แต่เนื่องจากว่า ต้องแข่งกีฬาก่อนสอบก็เลยต้องมาฝึกกัน
“มัวทำอะไรอยู่ถึงได้มาช้า ดูสภาพสิเสื้อพละก็ไม่ได้เปลี่ยน ไปเปลี่ยนซะ ไป๊ๆ -_-”
“-_-”
“หรือว่าอยากให้ฉันช่วยเปลี่ยนให้ ฉันยินดีนะยัไงเย็นนี้เรามาอาบน้ำด้วยกันมั้ยจ้ะ เดี๋ยวจะขัดให้สะอาดทุกซอกทุกมุมเลยน๊า >O<”
ดูมันทำเข้านิสัยไม่ได้ต่างไปจากชูเฮย์เลยซักนิดเดียว -*-
“ไม่เป็นไร ฉันมีความสุขที่ได้อาบน้ำคนเดียว แล้วฉันก็เกรงใจนายมากๆๆๆเลยด้วย -_-”
“แหมๆ ไม่ต้องเกรงใจกันขนาดนั้นก็ได้.....จ๊าก!!”
รำคาญผมเลยปิดประตูห้องเปลี่ยนเสื้อตัง ปังงง เล่นเอาซะตกใจ แต่ความหื่นของหมอนี่ยังไม่จบ
“ว้า เสียดายจัง ห้องเปลี่ยนชุดนี่น่าจะมีรูสักหน่อยนะ จะได้มองเห็นสรีระของนายซักหน่อย”
“จะดูไปทำไม นายนี่มันหื่นจริงๆ -*-”
ผมพูดขณะที่เปิดประตูออกมาจากห้องเปลี่ยนชุด เคลวินทำหน้าตาอึ้งๆแล้วทำสายตาขึ้นๆลงๆ
“ว้าว หุ่นนายนี่มันดูกี่ทีๆก็น่าทึ่งแฮะ อย่างกะผู้หญิงแน่ะ ไหล่แคบ เอวคอด แขนขาเล็ก ขาว มีสะโพก ส่วนโค้งส่วนเว้าเยอะจริงจริ๊งงงง >O<”
“ฉันว่านายก็เห็นบ่อยแล้วนะ ยังจะมาอึ้งอะไรอีก -_-”
“ก็แหมๆ หุ่นนายมันน่ารักจริงๆนี่ มามะกอดหน่อย >O<”
“แล้วไม่ไปแล้วเหรอชมรมน่ะ”
เคลวินชะงักแล้วทำเป็นเก๊กคาแรคเตอร์ขรึมๆ
“อะแฮ่มๆ นั่นสินะ งั้นเราไปกันเถอะ”
เฮ๊อะ ขี้เก๊กชะมัด
เคลวินเป็นลูกครึ่ง ผมสีน้ำตาล ตาคม2ชั้นสีฟ้า
จมูกโด่ง หน้าคม ตัวสูง ขาว เรียกได้ว่าเพอร์เฟกสุดๆ แต่ก็ขี้เก๊กสุดๆเหมือนกัน นิสัยเหมือนชูเฮย์เปี๊ยบ เพราะ2คนนี้ชอบอยู่ด้วยกันและก็คงติดนิสัยกันมาล่ะมั้ง -.-
ตอนนี้ผมกับเคลวินเดินมาถึงสนามที่ชมรมแล้ว พวกรุ่นน้องในชมรมกำลังซุบซิบอะไรกันอยู่ไม่รู้สิ
“ซุบซิบอะไรกันอยู่ นินทาฉันรึไง -*-”
“เฮ้ย...ป่าวครับ ผมแค่อยากรู้ว่ารุ่นพี่น่ะเป็นพวกโฮโมรึป่าว อุ๊ย *.* มะ...เมื่อกี๊ผมไม่ได้พุ.......”
“ฉันตั้งข้อหานาย โทษฐานที่สงสัยฉัน วิ่งรอบสนาม5รอบ เดี๋ยวนี้ !!”
“คะ......ครับ รับทราบ /=[]=”
“เฮ้อ ไอ้บ้าพวกนี้นี่ ฉันไม่ได้เป็นแบบนั้นซะหน่อย เนอะๆ”
อะไร มาพยักพเยิดใส่ฉันทำไมฉันไม่รู้เรื่องด้วยนะ - .-
“ฉันก็สงสัยเหมือนพวกนั้นแหล่ะ -.-”
“ฮะ นายสงสัยฉันเหรอ งั้นไปวิ่งรอบสนาม5รอบไป๊”
“ฉันไม่ไปมีอะไรมะ”
“มีสิ”
พูดจบเคลวินก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ มากขึ้น มากขึ้นๆๆๆ
“นายจะทำอะไร -_-”
“ก็ทำแบบนี้ไง”
เคลวินยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีก แล้วเอาปากมาประกบกับผม เราสองคนจูบกันอย่างดูดดื่ม แล้วเคลวินก็เป็นฝ่ายถอนจูบ
“ทีหลังอย่าสงสัยฉันอีกนะ เข้าใจมั้ย ;)”
“-_-”
เลิกเรียน
ผมเดินลงมาข้างล่างกับริรุกะ แล้วเดินจนมาถึงหน้าโรงเรียนที่เป็นน้ำพุเล็กๆ แล้วสายตาผมก็เหลือบไปเห็นร่างของคนๆนึง
ซึ่งคนๆนั้นก็คือ ไคโตะ พูดจริงเหรอเนี่ย -*-
“อ๊ะ นั่นไคโตะคุงนี่”ริรุกะ
“อ๊ะ นั่นรุ่นพี่นี่นา รุ่นพี่ครับ เรากลับกันเถอะ ^_^”
“เอ่อ...แต่ว่า ริรุ...”
“ไม่เป็นไรหรอก...กลับๆกันไปก่อนเลย ฉันมีงานที่สภานักเรียนนิดหน่อยนะ กลับบ้านกันดีๆล่ะ เจอกันพรุ่งนี้นะจ๊ะ บ๊ายบาย ^_^/”
“ครับ งั้นเรากลับกันเถอะครับรุ่นพี่”
ผมที่กำลังมองริรุกะวิ่งไปโดยที่พึ่งรู้สึกตัวว่าเสียงของคนข้างๆดังอยู่
“รุ่นพี่เป็นอะไรรึป่าวครับ ?”
“อ้อ...ป่าว กลับก็กลับสิ แต่ขอแวะซื้อน้ำหน้าปากซอยก่อนนะ”
“อ๋อ ได้ครับๆ”
ระหว่างทางเราก็ถามกันเกี่ยวกับเรื่องสัพเพเหระต่างๆ และผมก็แวะซื้อน้ำที่ตู้ขายน้ำหน้าปากซอย
“งั้น...เอากาแฟแล้วกัน นายจะเอาอะไรล่ะ กาแฟมั้ย?”
ผมหันไปถามคนที่อยู่ข้างๆ
“เอ่อ...ก็กาแฟนั่นแหล่ะครับ กาแฟดีแล้วครับ แฮะๆ”
อะไรกัน ทำท่าทางเลิ่กลักแบบนั้น
“อ้อจริงสิ พ่อแม่นายยังไม่กลับมาใช่มั้ย งั้นมาบ้านฉันก่อนก็ได้นะ”
“อ๋อ ได้ครับ”
พวกเราเดินไปกินน้ำไปจนหมด แล้วหลังจากนั้นหมอนั่นก็ไม่พูดอะไรแต่กลับก้มหน้าก้มตาจนถึงบ้าน
“งั้นนายไปรอบนห้องฉันก่อนก็ได้นะ อยู่ในสุดซ้ายมือน่ะ”
หมอนั่นไม่พูดอะไรมีแต่ พยักหน้าแล้วเดินขึ้นไปเงียบๆ
เป็นอะไรไปนะ ต้องถามสักหน่อยแล้วสิ
ผมที่เปิดประตูห้องก็ต้องตกใจ เมื่อไคโตะมายืนอยู่หน้าประตูเสื้อไม่ใส่แล้วหน้าแดงก่ำ เท่านั้นไม่พอหมอนั่นช้อนตัวผมขึ้นแล้วอุ้มไปโยนผมลงบนเตียง
“นะ....นายจะทำอะไรน่ะ”
ไคโตะคลานขึ้นมาคร่อมผมบนเตียงแล้วพูดประโยคหนึ่งออกมา
“รุ่นพี่คงรู้สินะครับ ว่าผมน่ะชอบรุ่นพี่”
ผมที่ตกใจสุดๆได้แต่พยักหน้าแล้วก็ไม่ได้พูดอะไร
“งั้นรุ่นพี่ก็ต้องเป็นของผม.........เป็นของผมคนเดียว!!”
ฮะ.....ว่าไงนะของนายงั้นเหรอ หรือว่านายจะทำ.......ชั้น ว๊ากกกกก ไม่นะ ไม่ๆ
“นะ...นายจะทำอะไรฉันน่ะปล่อยนะ.....อื้อๆๆๆ”
ผมพยายามดิ้นสุดขีดแต่ก็โดนไคโตะจับแขนไว้แล้วเอาปากมาประบกัน หมอนี่สภาพเหมือนคนเมาเลยแฮะ ว่าแต่เมาอะไรล่ะ ย้อนๆ ไปดูซิ
ใช่ กาแฟกระป๋อง ต้องใช่แน่ๆ หมอนั่นไม่ได้ดื่มอะไรนอกจากเจ้านั่น หมอนี่เมากาแฟกระป๋องเรอะ!!
“นะ...นาย อย่าทำแบบนี้นะ อะ...อ๊า อย่าล้วงสิ มัน.......เสียว อ๊าาาาาาาาา”
ผมครางออกมาแบบคนเสียวสุดๆ ไคโตะล้วงเข้าไปในเสื้อนักเรียนผม แล้วไปลูบๆคลึงๆอยู่ในเสื้อผมจนเสียวไปหมดแล้ว
ไม่มีแค่นั้น หมอนั่นปลดเข็มขัดแล้วถอดกางเกงออก แล้วก้มาปลดของผมออกอีก แล้วก็....1นิ้ว.....2นิ้ว...3นิ้ว 3นิ้วเอาเข้ามาในตัวผม แล้วก็เอาไอ้นั่น..... อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก
ความคิดเห็น