Advent great god.(จุติมหาเทพ)

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 ร่างจริง

ตอนที่ 4 ร่างจริง

''อย่าตายซะก่อนละถ้าเห็นร่างจริงของผม''
บักเกิดบอลหลายสีขึ้นคลุมตัวผม และหายไป ปรากฏร่างจริงของผมก่อนที่จะผลึกพลังตัวบนหัวผมมีเขางอกออกมาสองเขาและมีไฟสีดำลุกอยู่บนเขานั้นใบหน้าผมเป็นทรงไข่ดวงตาสีทองหน้าหลงใหลข้างหลังมีปีกสิบหกปีกหรือแปดคู่นั้นเองปีกนั้นเป็นสีขาวบริสุทธิ์และมีออร่าสีทองระยิบระยับรอบปีกทั้งแปดคู่รอบตัวผมมีประกายสีทองลอยอยู่รอบรอบดูหน้าเกรงขามและทรงอำนาจ

''มาสู้กันสิเจ้ามังกรแดงตัวน้อย''
ผมพูดออกไปและมองไปทางโอดราก้อนภาพที่ผมเห็นตอนนี้มังกรแดงขนาดปีกจากข้างหนึ่งไปอีกข้างประมาณพันเมตรเห็นจะได้ความยาวจากหัวถึงหางประมาณพันห้าร้อยเมตรเห็นจะได้กำลังตัวสั่น

''สั่นทำไมลเมื่อกี้นี้ยังพูดมากอยู่ไม่พูดต่อและพลังก็มากอยู่นะที่เห็นผมร่างนี้แล้วยังไม่ตายกับจิตสังหาร นับถือจริงจริง ฮ่าๆ '' ผมพูดไปหัวเราะไปทั้งทั้งที่จะปล่อยมาแค่นิดเดียวดันปล่อยมาตั้ง10%แน่ ผมเลยเรียกเจ้าตัวปัญหามาก

''คาออสผมรู้ว่าคุณอยู่แถวนี้ออกมาเดียวนี้ถ้าไม่ออกคุณก็หน้าจะรู้นะว่าตัวตนของจะหายไปตลอดกาลถึงจะเป็นนามธรรมก็เถอะ''
แต่แล้วก็เกิดรอยคลายรอยมิติแตกเกิดขึ้นตรงหน้าผม
''คารวะท่านเอเธอร์ มหาผู้สร้าง รุ่นที่ 1 ข้านามธรรมแห่งความสับสน คาออส ขอคารวะ ''
ปรากฏชายผมสีดำดวงตาสีทองออกมาจากรอยแตกมิติ
''ผมสร้างให้คุณมาดูแลทุกสิ่งอย่างไม่ได้ให้มาทำความวุ่นวายให้แก้สิ่งที่ผมสร้างขึ้นและช่วยเอาพลังที่อยู่ในร่างเจ้ามังกรแดงออกด้วยมันจะได้ใช่พลังได้เต็มที่''

'' ท่านเอเธอร์ขอรับข้าไม่สามารถเอาพลังของข้าออกมาได้เพราะมันหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเจ้ามังกรตัวนี้ไปแล้วขอรับและข้าไม่สามารถนำพลังของข้ากับมาได้ขอรับเพราะเจ้ามังกรตัวนั้นได้ทำสัญญาผู้ติดตามกับท่านเรียบร้อยแล้วขอรับ'' เจ้าคาออสพูดขึ้นและเปิดช่องว่างมิติขึ้น

'' กำหมดสนุกเลยคิดว่าจะได้สู้สักหน่อยดันมาเป็นผู้ติดตามซะได้วัยรุ่นเซงอดสู้เลย''

'ก็ว่าอยู่แล้วทำไมลแหวนมันคุ้นๆเป็นแหวนที่เราสร้างมานี้เองแถมใส่แล้วถอนไม่ได้ด้วยงามใส้ละสิเจ้าคาออสแอบไปเอามาตอนไหนวะนี้มีเรื่องปวดหัวอีกแล้ว'ผมบ่นในใจ

''เจ้านะใช่เวทย์จุติกายาได้ไมลข้าอยากให้ใช่เวทย์บทนั้นจุติเป็นมนุษย์''ผมพูดออกไปพร้อมมองไปทางที่เจ้าโอดราก้อนอยู่

'' คะ...คะ....ได้ขอรับท่านเอเธอร์''บังเกิดแสงสีแดงคลุมตัวเจ้าโอดราก้อนขนาดตัวเริ่มเล็กลงแหละกลายเป็นบอลแสงสีแดงขนาดสองเมตร

แต่แล้วบอลแสงสีแดงเริ่มมีรอยแตกและแตกสลายหายไปปรากฏหญิงสาวผมสีดำใบหน้าทรงไข่ใส่ผิวขาวดังไข่มุก

''เห๊ย ผู้หญิงมากจากไหนฟะคาออสผู้หญิงคนนี้เป็นใครแล้วเจ้าโอดราก้อนไปไหนบอกมาดิ''ผมถามเจ้าคาออส

''ท่านเอเธอร์ ขอรับข้างหน้าท่านคือเจ้ามังกรดงตัวนั้นแหละขอรับ''
เงิบครับเงิบตอนนี้ผมถึงกับเงิบเพราะว่าที่ผ่านมาผมทำเจ้าโอดราก้อนไวมากแหละนี้คือสีหน้าผมตอนนี้. °o°
'นี้ผมทำร้ายผู้หญิงเหรอนี้'[ก็ใช่นะสิ/ไร]

''เออขอโทษนะโอดราก้อนเรื่องที่ผ่านมาขอให้ลืมๆมันไปนะ''ผมพูดออกไป

''คะท่านมหาเทพผู้สร้างรุ่นที่ 1 เอเธอร์ ''

''ไม่ต้องเรียกขนาดนั้นก็ได้เรียกว่า เอเธอร์ ก็พอ แต่ชื่อเธอนี้ไม่เพราะผมเปลี่ยนให้แล้วกัน เป็น อารีน่า คาออวอ แล้วกัน'' ผมมองหน้าโอดราก้อนตอนนี้ได้เปลี่ยนชื่อใหม่เป็น อารีน่า ตอนนี้หน้าเธอเริ่มแดงขึ้นมาแล้ว
''คาออสเเก่กับไปได้แล้วแล้วกับไปแบบเงียบเงียบด้วยไป''และผลึกพลังตัวเองกับไปอยู่ร่างมนุษย์อีกครั้งแล้วเจ้าก็เดินหันหลังแหละดีดนิ้วหนึ่งที่ผมแหละอามีน่าก็มาอยู่ในป่าสามภพ