ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 กับห้อง
ตอนที่ 3 กับห้อง
หลังจากผมเดินตามเจ้าโอโรจิเมะมาได้ระยะหนึ่ง
''เอเธอร์นายอย่าปล่อยจิตสังหารสุ่มสี่สุ่มห้านะเดียวมันจะเป็นเรื่องยิงมหาลัยนี้มีแต่พวกเก่งๆเยอะแยะและช่วยอย่าปล่อยพลังออกมาพร้อมกันสิเดียวเค้าก็หมดว่านายแข็งแกร่ง'' เจ้าโอโรจิเมะก็ยืนบ่นอยู่แบบนั้นหลายนาทีส่วนเจ้าโอดราก้อนขึ้นมายืนบนหัวผมเรียบร้อย
''ลงมานะเจ้ามังกรบ้านั้นหัวนะเห๊ยลงมานะเดียวนี้ไม่ลงจับทำมังกรตุ้นสมุนไพรสะเลยเจ้ามังกรตัวน้อย''ผมจับเจ้าโอดราก้อนลงมาจากบนหัว
แล้วผมก็เดินต่อทันที่ผมเดินได้ไม่เมตรเจ้าโอดราก้อนก็กระโดดขึ้นหัวผมอีกครั้ง
''ลงมาเดียวนี้นะไอมังกรบ้าหัวคนนะเว๊ยไม่ใช่ที่นัง''
''ตรงนี้แหละที่นังของราชาแบบข้า''
ตูม !!!!
เสียงระเบิดดังสนั่นและฝุ่นตลบอบอวลทั่วมหาลัยคนเริ่มมามุ่งดูว่าเกิดอะไรขึ้นภาพที่เห็นคือกำแพงมหาลัยเป็นรูขนาดหนึ่งเมตรและมีตัวอะไรไม่รู้สีแดงติดอยู่ที่อาคารเรียนคนที่มามองเริ่มเจ้าตัวสีแดงนั้งคือตัวอะไรคนที่เห็นคนแรกตะโกลขึ้นว่า
''มังกรแดง''
สิ่งที่ทุกคนเห็นก็คือมังกรแดงตัวหนึ่งติดกำแพงอาคารอยู่
''มังกรแดงได้ข่าวว่ามันสูญพันธุ์ไปแล้วนี้ตัวสุดท้ายคือมังกรที่หายสาบสูญไปเมื่อห้าร้อยปีก่อนว่ากันว่ามังกรแดงจะรับใช่ผู้ที่มีพลังเหนือกว่ามัน''
ทหารนายหนึ่งพูดขึ้น
ตัดมาทางด้านผมตอนนี้หลังจากผมจับเจ้าโอดราก้อนลงมาและเตะสุดแรง
''รังแก่กันนี้ว่าเจ้ามนุษย์ข้ายังมีพลังแค่น้อยนิดจะไปสู้เจ้าได้ยังไงกัน''
''แก่คิดว่ากับร่างเดิมแล้วจะชนะฉันได้เหรอ''แล้วยิบของจากในกระเป๋าให้เจ้าโอดราก้อน
''กินไอนั้นสะสิแก่จะได้กับร่างเดิมได้แล้วก็มาสู้กัน'' สิ่งที่ผมโยนให้เจ้าโอดราก้อนผลึกพลังนิรันดรที่สามารถทำให้คนที่กินมันเข้าไปจะใช่พลังได้ทะลุขีดจำกัดของร่างกายและวิวัฒนาการร่างให้แข็งแกร่งขึ้นแต่ในกรณีเจ้าโอดราก้อนจะทำให้กับร่างเดิมละมีพลังมากขึ้นและมันก็กินผลึกพลังนิรันดรลงไปแต่แล้วอยู่ๆแรงกดดันมหาสารก็เกิดขึ้นทำให้ผมต้องกางบาเรียป้องกันแรงกดดันนั้นไม่โดดชาวเมืองผมกางบาเรียรอบตัวผมห้ากิโลเมตรเกิดแสงสีขาวขึ้นทำให้ต้องหลับตา
หลังแสงหายไปตัวเจ้าโอดราก้อนก็เริ่มเกิดการเปลี่ยนไปนั้นมีเขาขึ้นสองค้างแหละมีปีกออกมาจากค้างหลังและตัวเริ่มใหญ่ขึ้น
''ผมว่าเราไปที่อื่นกันดีกว่าครับ''
ผมตบมือหนึ่งที่ผมกับเจ้าโอดราก้อนก็มาอยู่เกาะแห่งหนึ่ง
''เจ้ามนุษย์พาข้ามาที่ไหนกันแน่''เจ้าโอดราก้อนพูดกับผมตอนนี้มันกับเป็นร่างมังกรตัวเต็มวัยถามว่าทำมัยผมรู้ใช่ไมลก็ผมเคยสู่กับมังกรมาแล้วอ่ะนะ
''ไงคือร่างเดิมแล้วนี้มาเรามาสู้กันดีกว่าเจ้ามังกรแดง''ผมพูดแหละชี้หน้าเจ้าโอดราก้อนเจ้าโอดราก้อนไม่รีรอสร้างบอลไฟขนาดยักษ์ผมสัมผัสได้ถึงพลังเวทย์มหาสารกำลังเข้ามาใกล้ผมผมมองบอลไฟนั้นเป็นสีส้มแดงและจากที่ผมดูเป็นบอลเวทย์ที่อันตรายเป็นอันดับต้นต้นของเวทย์ไฟและตอนนี้มันเข้าใกล้ผมจนจะชน
''เจ้ามนุษย์จงไปตายซะไอมนุษย์แสนจะอ่อนแอ'' แต่แล้วอยู่เจ้าโอดราก้อนก็ต้องตกใจเพราะว่าภาพที่มันเห็นตรงหน้านั้นคือชายคนที่มันคิดจะฆ่าใช่มือปัดบอลไฟมันทิ้งอย่างง่ายดาย
ตูม!!!
เสียงระเบิดดังขึ้น
''ร้อนเหมือนกันนี้ว่าขนาดใช่เวทย์คลุมมือนะนี้ยังร้อน''ผมมองดูรอบรอบตอนแรกคิดว่าเกาะนี้คงไม่เป็นอะไรแต่แล้วภาพที่ผมเห็นคือเกาะหายไปเกิบคลึ่งเกาะจนเกาะกลายเป็นรูปคลายจันทร์เสี้ยวจากเกาะที่คลายวงกลมและน้ำทะเลเริ่มไหลเข้าตรงที่เคยเป็นกลางเกาะนั้น
''ว้าวววว แรงดีจัง''
''เจ้าเป็นใครกันแน่มนุษย์ไม่สามารถปัดบอลเวทย์ของข้าได้หรอกเจ้าไม่ใช่มนุษย์แน่นอนคือร่างจริงมาเดียวนี้''
''ร่างจริงเหรออย่าตายซะละถ้าเห็นร่างจริงผมแล้ว''
ผมพูดออกไปและเริ่มร่ายเวทย์ปลดผลึกพลังแท้จริง
หลังจากผมเดินตามเจ้าโอโรจิเมะมาได้ระยะหนึ่ง
''เอเธอร์นายอย่าปล่อยจิตสังหารสุ่มสี่สุ่มห้านะเดียวมันจะเป็นเรื่องยิงมหาลัยนี้มีแต่พวกเก่งๆเยอะแยะและช่วยอย่าปล่อยพลังออกมาพร้อมกันสิเดียวเค้าก็หมดว่านายแข็งแกร่ง'' เจ้าโอโรจิเมะก็ยืนบ่นอยู่แบบนั้นหลายนาทีส่วนเจ้าโอดราก้อนขึ้นมายืนบนหัวผมเรียบร้อย
''ลงมานะเจ้ามังกรบ้านั้นหัวนะเห๊ยลงมานะเดียวนี้ไม่ลงจับทำมังกรตุ้นสมุนไพรสะเลยเจ้ามังกรตัวน้อย''ผมจับเจ้าโอดราก้อนลงมาจากบนหัว
แล้วผมก็เดินต่อทันที่ผมเดินได้ไม่เมตรเจ้าโอดราก้อนก็กระโดดขึ้นหัวผมอีกครั้ง
''ลงมาเดียวนี้นะไอมังกรบ้าหัวคนนะเว๊ยไม่ใช่ที่นัง''
''ตรงนี้แหละที่นังของราชาแบบข้า''
ตูม !!!!
เสียงระเบิดดังสนั่นและฝุ่นตลบอบอวลทั่วมหาลัยคนเริ่มมามุ่งดูว่าเกิดอะไรขึ้นภาพที่เห็นคือกำแพงมหาลัยเป็นรูขนาดหนึ่งเมตรและมีตัวอะไรไม่รู้สีแดงติดอยู่ที่อาคารเรียนคนที่มามองเริ่มเจ้าตัวสีแดงนั้งคือตัวอะไรคนที่เห็นคนแรกตะโกลขึ้นว่า
''มังกรแดง''
สิ่งที่ทุกคนเห็นก็คือมังกรแดงตัวหนึ่งติดกำแพงอาคารอยู่
''มังกรแดงได้ข่าวว่ามันสูญพันธุ์ไปแล้วนี้ตัวสุดท้ายคือมังกรที่หายสาบสูญไปเมื่อห้าร้อยปีก่อนว่ากันว่ามังกรแดงจะรับใช่ผู้ที่มีพลังเหนือกว่ามัน''
ทหารนายหนึ่งพูดขึ้น
ตัดมาทางด้านผมตอนนี้หลังจากผมจับเจ้าโอดราก้อนลงมาและเตะสุดแรง
''รังแก่กันนี้ว่าเจ้ามนุษย์ข้ายังมีพลังแค่น้อยนิดจะไปสู้เจ้าได้ยังไงกัน''
''แก่คิดว่ากับร่างเดิมแล้วจะชนะฉันได้เหรอ''แล้วยิบของจากในกระเป๋าให้เจ้าโอดราก้อน
''กินไอนั้นสะสิแก่จะได้กับร่างเดิมได้แล้วก็มาสู้กัน'' สิ่งที่ผมโยนให้เจ้าโอดราก้อนผลึกพลังนิรันดรที่สามารถทำให้คนที่กินมันเข้าไปจะใช่พลังได้ทะลุขีดจำกัดของร่างกายและวิวัฒนาการร่างให้แข็งแกร่งขึ้นแต่ในกรณีเจ้าโอดราก้อนจะทำให้กับร่างเดิมละมีพลังมากขึ้นและมันก็กินผลึกพลังนิรันดรลงไปแต่แล้วอยู่ๆแรงกดดันมหาสารก็เกิดขึ้นทำให้ผมต้องกางบาเรียป้องกันแรงกดดันนั้นไม่โดดชาวเมืองผมกางบาเรียรอบตัวผมห้ากิโลเมตรเกิดแสงสีขาวขึ้นทำให้ต้องหลับตา
หลังแสงหายไปตัวเจ้าโอดราก้อนก็เริ่มเกิดการเปลี่ยนไปนั้นมีเขาขึ้นสองค้างแหละมีปีกออกมาจากค้างหลังและตัวเริ่มใหญ่ขึ้น
''ผมว่าเราไปที่อื่นกันดีกว่าครับ''
ผมตบมือหนึ่งที่ผมกับเจ้าโอดราก้อนก็มาอยู่เกาะแห่งหนึ่ง
''เจ้ามนุษย์พาข้ามาที่ไหนกันแน่''เจ้าโอดราก้อนพูดกับผมตอนนี้มันกับเป็นร่างมังกรตัวเต็มวัยถามว่าทำมัยผมรู้ใช่ไมลก็ผมเคยสู่กับมังกรมาแล้วอ่ะนะ
''ไงคือร่างเดิมแล้วนี้มาเรามาสู้กันดีกว่าเจ้ามังกรแดง''ผมพูดแหละชี้หน้าเจ้าโอดราก้อนเจ้าโอดราก้อนไม่รีรอสร้างบอลไฟขนาดยักษ์ผมสัมผัสได้ถึงพลังเวทย์มหาสารกำลังเข้ามาใกล้ผมผมมองบอลไฟนั้นเป็นสีส้มแดงและจากที่ผมดูเป็นบอลเวทย์ที่อันตรายเป็นอันดับต้นต้นของเวทย์ไฟและตอนนี้มันเข้าใกล้ผมจนจะชน
''เจ้ามนุษย์จงไปตายซะไอมนุษย์แสนจะอ่อนแอ'' แต่แล้วอยู่เจ้าโอดราก้อนก็ต้องตกใจเพราะว่าภาพที่มันเห็นตรงหน้านั้นคือชายคนที่มันคิดจะฆ่าใช่มือปัดบอลไฟมันทิ้งอย่างง่ายดาย
ตูม!!!
เสียงระเบิดดังขึ้น
''ร้อนเหมือนกันนี้ว่าขนาดใช่เวทย์คลุมมือนะนี้ยังร้อน''ผมมองดูรอบรอบตอนแรกคิดว่าเกาะนี้คงไม่เป็นอะไรแต่แล้วภาพที่ผมเห็นคือเกาะหายไปเกิบคลึ่งเกาะจนเกาะกลายเป็นรูปคลายจันทร์เสี้ยวจากเกาะที่คลายวงกลมและน้ำทะเลเริ่มไหลเข้าตรงที่เคยเป็นกลางเกาะนั้น
''ว้าวววว แรงดีจัง''
''เจ้าเป็นใครกันแน่มนุษย์ไม่สามารถปัดบอลเวทย์ของข้าได้หรอกเจ้าไม่ใช่มนุษย์แน่นอนคือร่างจริงมาเดียวนี้''
''ร่างจริงเหรออย่าตายซะละถ้าเห็นร่างจริงผมแล้ว''
ผมพูดออกไปและเริ่มร่ายเวทย์ปลดผลึกพลังแท้จริง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น