ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Advent great god.(จุติมหาเทพ)

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 กับห้อง

    • อัปเดตล่าสุด 11 พ.ย. 58


    ตอนที่ 3 กับห้อง

    หลังจากผมเดินตามเจ้าโอโรจิเมะมาได้ระยะหนึ่ง
    ''เอเธอร์นายอย่าปล่อยจิตสังหารสุ่มสี่สุ่มห้านะเดียวมันจะเป็นเรื่องยิงมหาลัยนี้มีแต่พวกเก่งๆเยอะแยะและช่วยอย่าปล่อยพลังออกมาพร้อมกันสิเดียวเค้าก็หมดว่านายแข็งแกร่ง'' เจ้าโอโรจิเมะก็ยืนบ่นอยู่แบบนั้นหลายนาทีส่วนเจ้าโอดราก้อนขึ้นมายืนบนหัวผมเรียบร้อย
    ''ลงมานะเจ้ามังกรบ้านั้นหัวนะเห๊ยลงมานะเดียวนี้ไม่ลงจับทำมังกรตุ้นสมุนไพรสะเลยเจ้ามังกรตัวน้อย''ผมจับเจ้าโอดราก้อนลงมาจากบนหัว
    แล้
    วผมก็เดินต่อทันที่ผมเดินได้ไม่เมตรเจ้าโอดราก้อนก็กระโดดขึ้นหัวผมอีกครั้ง

    ''ลงมาเดียวนี้นะไอมังกรบ้าหัวคนนะเว๊ยไม่ใช่ที่นัง''

    ''ตรงนี้แหละที่นังของราชาแบบข้า''
    ตูม !!!!
    เสียงระเบิดดังสนั่นและฝุ่นตลบอบอวลทั่วมหาลัยคนเริ่มมามุ่งดูว่าเกิดอะไรขึ้นภาพที่เห็นคือกำแพงมหาลัยเป็นรูขนาดหนึ่งเมตรและมีตัวอะไรไม่รู้สีแดงติดอยู่ที่อาคารเรียนคนที่มามองเริ่มเจ้าตัวสีแดงนั้งคือตัวอะไรคนที่เห็นคนแรกตะโกลขึ้นว่า

    ''มังกรแดง''


    สิ่งที่ทุกคนเห็นก็คือมังกรแดงตัวหนึ่งติดกำแพงอาคารอยู่

    ''มังกรแดงได้ข่าวว่ามันสูญพันธุ์ไปแล้วนี้ตัวสุดท้ายคือมังกรที่หายสาบสูญไปเมื่อห้าร้อยปีก่อนว่ากันว่ามังกรแดงจะรับใช่ผู้ที่มีพลังเหนือกว่ามัน''
    ทหารนายหนึ่งพูดขึ้น

    ตัดมาทางด้านผมตอนนี้หลังจากผมจับเจ้าโอดราก้อนลงมาและเตะสุดแรง

    ''รังแก่กันนี้ว่าเจ้ามนุษย์ข้ายังมีพลังแค่น้อยนิดจะไปสู้เจ้าได้ยังไงกัน''

    ''แก่คิดว่ากับร่างเดิมแล้วจะชนะฉันได้เหรอ''แล้วยิบของจากในกระเป๋าให้เจ้าโอดราก้อน

    ''กินไอนั้นสะสิแก่จะได้กับร่างเดิมได้แล้วก็มาสู้กัน'' สิ่งที่ผมโยนให้เจ้าโอดราก้อนผลึกพลังนิรันดรที่สามารถทำให้คนที่กินมันเข้าไปจะใช่พลังได้ทะลุขีดจำกัดของร่างกายและวิวัฒนาการร่างให้แข็งแกร่งขึ้นแต่ในกรณีเจ้าโอดราก้อนจะทำให้กับร่างเดิมละมีพลังมากขึ้นและมันก็กินผลึกพลังนิรันดรลงไปแต่แล้วอยู่ๆแรงกดดันมหาสารก็เกิดขึ้นทำให้ผมต้องกางบาเรียป้องกันแรงกดดันนั้นไม่โดดชาวเมืองผมกางบาเรียรอบตัวผมห้ากิโลเมตรเกิดแสงสีขาวขึ้นทำให้ต้องหลับตา

    หลังแสงหายไปตัวเจ้าโอดราก้อนก็เริ่มเกิดการเปลี่ยนไปนั้นมีเขาขึ้นสองค้างแหละมีปีกออกมาจากค้างหลังและตัวเริ่มใหญ่ขึ้น

    ''ผมว่าเราไปที่อื่นกันดีกว่าครับ''
    ผมตบมือหนึ่งที่ผมกับเจ้าโอดราก้อนก็มาอยู่เกาะแห่งหนึ่ง

    ''เจ้ามนุษย์พาข้ามาที่ไหนกันแน่''เจ้าโอดราก้อนพูดกับผมตอนนี้มันกับเป็นร่างมังกรตัวเต็มวัยถามว่าทำมัยผมรู้ใช่ไมลก็ผมเคยสู่กับมังกรมาแล้วอ่ะนะ

    ''ไงคือร่างเดิมแล้วนี้มาเรามาสู้กันดีกว่าเจ้ามังกรแดง''ผมพูดแหละชี้หน้าเจ้าโอดราก้อนเจ้าโอดราก้อนไม่รีรอสร้างบอลไฟขนาดยักษ์ผมสัมผัสได้ถึงพลังเวทย์มหาสารกำลังเข้ามาใกล้ผมผมมองบอลไฟนั้นเป็นสีส้มแดงและจากที่ผมดูเป็นบอลเวทย์ที่อันตรายเป็นอันดับต้นต้นของเวทย์ไฟและตอนนี้มันเข้าใกล้ผมจนจะชน

    ''เจ้ามนุษย์จงไปตายซะไอมนุษย์แสนจะอ่อนแอ'' แต่แล้วอยู่เจ้าโอดราก้อนก็ต้องตกใจเพราะว่าภาพที่มันเห็นตรงหน้านั้นคือชายคนที่มันคิดจะฆ่าใช่มือปัดบอลไฟมันทิ้งอย่างง่ายดาย

    ตูม!!!

    เสียงระเบิดดังขึ้น

    ''ร้อนเหมือนกันนี้ว่าขนาดใช่เวทย์คลุมมือนะนี้ยังร้อน''ผมมองดูรอบรอบตอนแรกคิดว่าเกาะนี้คงไม่เป็นอะไรแต่แล้วภาพที่ผมเห็นคือเกาะหายไปเกิบคลึ่งเกาะจนเกาะกลายเป็นรูปคลายจันทร์เสี้ยวจากเกาะที่คลายวงกลมและน้ำทะเลเริ่มไหลเข้าตรงที่เคยเป็นกลางเกาะนั้น

    ''ว้าวววว แรงดีจัง''

    ''เจ้าเป็นใครกันแน่มนุษย์ไม่สามารถปัดบอลเวทย์ของข้าได้หรอกเจ้าไม่ใช่มนุษย์แน่นอนคือร่างจริงมาเดียวนี้''

    ''ร่างจริงเหรออย่าตายซะละถ้าเห็นร่างจริงผมแล้ว''
    ผมพูดออกไปและเริ่มร่ายเวทย์ปลดผลึกพลังแท้จริง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×