คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ค่ายสอนหนังสือ,สองหนุ่ม,ชมรม,ไอ้เหม่ง?
“เฮ้ยไอ้แอมป์ เจ๊พาใครมาวะ” ชายหนุ่มรูปงาม ตัวสูง ถามหนุ่มตี๋หน้าเต้าหู้ที่ยืนอยู่ข้างๆ
“กูจะรู้ได้ไงวะตาม ก็ยืนอยู่ด้วยกันเนี่ย” สิริพงศ์ตอบพร้อมกับเก็บอุปกรณ์ที่จำเป็นต้องใช้ในการเรียนการสอนลงกล่องกระดาษ
“สวยซะด้วยว่ะไอ้แอมป์ ขนาดมองไกลๆนะนี่” แอมป์ส่ายหัวกับพฤติกรรมคนหูดำ เขาหยิบหนังสือเพิ่มอีกสองสามเล่มไปรวมกับอุปกรณ์ที่จะจัดไปสอนน้องๆ
เมื่อหนุ่มหน้าตี๋ไม่สนใจ ยุทธนาจึงหันไปหาภาวิดา
“เฮ้ยซิล คนที่มากับเจ๊นั่นใครวะ คนที่สวยๆน่ะ” สาวผิวเข้ม ตัวกลม มองหน้าพี่ชายในชมรมอย่างเบื่อหน่ายแล้วถอนหายใจ
“ซิลก็พอรู้ๆอยู่ เห็นเจ๊เค้าพูดๆเปรยๆน่ะ แต่ถ้าเฮียตามอยากได้ข้อมูลนะ เอาค่าขนมให้ซิลมา” ร่างกลมยักคิ้วเข้ม ยุทธนาส่ายหัวแต่ก็หยิบธนบัตรสีแดงส่งให้หนึ่งใบ
ภาวิดาตาโต แย่งเอาธนบัตรใบแดงนั่นไป พร้อมกับบอกข้อมูลเท่าที่เธอรู้ "เอ้า เฮียเอาจริงอ่ะ"
“เจ๊บอกว่าจะพาน้องสาวไปค่ายด้วยน่ะเฮีย แฮ่ๆซิลรู้แค่นี้แหละ” ยุทธนาส่ายหัว ไม่น่าเลย ร้อยนึงที่เสียไปได้ข้อมูลมาเท่าหางอึ่ง
พอบุคคลที่ถูกเอ่ยถึงเดินเข้ามาใกล้ ทั้งภาวิดาและยุทธนาจึงยกเลิกการสนทนาชั่วคราว
“เจ๊ หวัดดีครับ” ชายหนุ่มรูปงามและหนุ่มหน้าตี๋ยกมือขึ้นไหว้กรวรรณ
“ไหว้พระเถอะจ้า เด็กๆ” กรวรรณรับไหว้
“โหยเจ๊ รับมุขไหว้ได้เก๋มากๆเลย” คนผิวเข้มแซว
“ระดับเจ๊แล้วไม่มีไม่เก๋หรอกจ้ะ ชั้นน่ะแก่ประสบการณ์ยิ่งกว่าอะไร” คนอาวุโสที่สุดชวนคุย
“อ้อนี่ ลืมแนะนำ น้องสาวเจ๊ น้องแอปเปิ้ลจ้ะ เพิ่งย้ายมาจากกำแพงฯน่ะ” อิษฏ์อาณิกยิ้มให้บุคคลทั้งสามอย่างเป็นมิตร กรวรรณจึงเริ่มแนะนำสมาชิกในชมรม
“นั่นพี่แอมป์ เพิ่งจบไปไม่นาน ปีที่แล้วนี่เอง” หนุ่มหน้าตี๋ยิ้มให้เธออย่างสุภาพ พร้อมกับเอ่ยทักทายอย่างสุภาพเช่นกัน “สวัสดีครับน้องแอปเปิ้ล” พอพูดจบเขาก็หันไปเก็บอุปกรณ์ต่อ
“นั่นพี่ตูมตาม จบปีเดียวกันกับพี่แอมป์” หนุ่มหล่อเฟี้ยวยิ้มหวานให้ พร้อมกับส่งสายตาหวานซึ่งจนกรวรรณกระแอม หญิงสาวหุ่นนางแบบพยักหน้ารับรอยยิ้มนั่น
“แล้วไอ้ตัวกลมๆนั่นน่ะ ซิลวี่ ขึ้นม.สี่ปีนี้แหละ เด็กสุด...ซิลนี่แอปเปิ้ล ขึ้นม.ห้าปีนี้ พี่แกปีนึง” คนสวยตัวสูงเอ่ยทักทายภาวิดาด้วยรอยยิ้ม “หวัดดีนะคะ น้องซิลวี่”
“ดีค่า พี่แอปเปิ้ล”
สาวผิวเข้มยกมือไหว้ พร้อมกับถอยเท้าหนึ่งข้างไปข้างหลังในท่าถอนสายบัว แอปเปิ้ลยิ้มเอ็นดูให้กับท่าทางน่ารักๆนั้น
“นี่ ไม่ต้องไหว้แบบนางสาวไทยก็ได้นะซิล สร้างภาพน่ารักว่ะ ยังไงมันก็กลบความเป็นเด็กตัวแสบของแก
ไม่ได้หร๊อก” ยุทธนายียวน ภาวิดาจึงคว้าหนังสือใกล้มือไล่ตีพี่ชายทั่วห้องชมรม
“เห็นมั๊ยล่ะครับน้องแอปเปิ้ล ว่าไอ้ซิลมันแสบจริง” ยุทธนาตะโกน
อิษฏ์อาณิกหัวเราะให้กับความน่ารัก จริงใจ และมิตรภาพของคนในชมรม แม้ทุกคนจะมีบุคลิกที่แตกต่างกัน
แต่สิ่งที่สัมผัสได้คือทุกคนจริงใจ ต้องขอบคุณกรวรรณจริงๆที่แนะนำให้เธอได้มีโอกาสได้รู้จักกับคนน่ารักๆเหล่านี้
“ไอ้เหม่งล่ะตูมตาม” หนุ่มหน้าตี๋ถามยุทธนา ชายหนุ่มส่ายหน้าแล้วพยักเพยิดหน้าไปหาคนผิมเข้ม
“รายนั้นก็รู้ๆอยู่ว่าสายประจำ เอาเถอะ เฮียๆเจ๊ๆเก็บของไป เดี๋ยวซิลจะเทคแคร์พี่แอปเปิ้ลคนสวยเอง”
ภาวิดายิ้มกว้างแล้วจูงแขนคนตัวสูงให้นั่ง พร้อมกับยื่นจานขนมให้
“โหยไอ้ซิล แหมๆใช้พวกเจ๊ยังกับทาส เดี๋ยวเหอะๆช่วงโปรโมชั่นก็อย่างนี้แหละแอป ดูๆผ่านไปไม่เท่าไหร่ระวังนะ
ไอ้ซิลมันจะแสบใส่เอา” พี่สาวที่อาวุโสสุดเตือนน้องใหม่
“เฮ้ยนี่ไอ้เหม่งยังไม่มาอีกเหรอวะ เก็บของเสร็จแล้วนะเนี่ย ซิลโทรหามันหน่อยซิ” หนุ่มเต้าหู้บอกภาวิดา
“เรื่องอะไรล่ะ เฮียอยากรู้เฮียก็โทรเองสิ เกี่ยวอะไรกับซิลด้วย”
หนุ่มตี๋หน้าเง้า จนภาวิดาอดเอ่ยแซวไม่ได้
แต่ใครจะรู้ว่าเล่าว่าหลังจากที่สาวผิวเข้มเอ่ยประโยคนี้จบ อิษฏ์อาณิกแทบลมจับด้วยความตกใจ!
“คิดถึง ‘พี่นท’ล่ะสิเฮีย ฮ่าๆเอาน่าเมื่อวาน ‘พี่นทเพิ่งกลับมาจากทะเล’เอง ให้เค้าพักหน่อยเหอะ ‘พี่นท’ไม่ลืมหรอก เมื่อคืนโทรมายืนยันกับซิลอีกรอบแล้วว่าจะไป”
อิษฏ์อาณิกแทบอยากให้สาวผิมเข้มเอ่ยประโยคเดิมซ้ำอีกครั้ง ชื่อของใครบางคนที่บังเอิญซ้ำกับชื่อของคนๆนั้นที่เธอมีความประทับใจต่อเขา แล้วใครบางคนที่ภาวิดาเอ่ยถึงก็เพิ่งกลับจากทะเล...
ทะเล สถานที่ที่เธอเจอเขา และเป็นสถานที่ที่ความทรงจำดีๆเกิดขึ้นที่นั่น มือของคนตัวสูงชุ่มไปด้วยเหงื่อ หัวใจสูบฉีดเลือดเร็วมาก ภาวิดาตกใจเมื่ออิษฏ์อาณิกทำท่าเหมือนจะเป็นลม!
ความคิดเห็น