คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #32 : 31
31
นั่งรอน้องเดินกลับมาหาแล้วแกล้งทำหน้าดุ จนน้องจะร้องไห้ ผมไม่ได้อยากแกล้งแต่น้องน่าแกล้งจริงๆ ใครเห็นก็คงอยากจะแกล้งเหมือนผม ยอมรับว่าตอนนั้นผมโมโหจริงๆ โมโหที่ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาแทรก โมโหที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้ ผมเห็นว่าน้องเดินออกจากห้องน้ำแล้วไปกับคนแปลกหน้า ใจผมหล่นไปถึงตาตุ่ม ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ได้เลย แป้งเกาะติดผมไม่ปล่อย ผมรอจนแป้งขอตัวไปเข้าห้องน้ำผมถึงได้ออกตามหาน้อง แต่รู้อะไรไหมครับ ภาพที่ผมเห็นตอนน้องเดินออกไปกับภาพที่ผมเห็นตอนนี้อารมณ์มันต่างกันอย่างสิ้นเชิง น้องยิ้มน้องหัวเราะ พร้อมกับกระโดดกอดกับไอ้หน้าอ่อนที่พาน้องออกไป ใจผมร้อนรุ่มเหมือนมีคนเอาไฟมาสุม
“นะโม!! ” ผมเรียกน้องเสียงดังเพราะลมหึงมันตีหน้า น้องสะดุ้งตัวโยนก่อนจะวิ่งไปหลบที่หลังของไอ้หน้าอ่อนคนนั้น ยิ่งน้องทำแบบนั้นผมยิ่งไม่พอใจ ผมลากน้องออกมา ที่รถกว่าจะคุยกันรู้เรื่องน้องก็ร้องไห้ไปหลายยกเช่นกัน ครั้งนี้น้องพูดความในใจออกมาหมด คำพูดน้องเหมือนน้ำทิพย์ดับไฟในใจผม ใบหน้าหวานนองไปด้วยน้ำตา ปากบางงุ้มเข้าอย่างน่ามันเขี้ยว
น้องหึงผมกับแป้ง น้องหึง ผมรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก น้องไม่ชอบที่ผมอยู่กับแป้ง ผมเคยบอกแล้วว่าน้องจะต้องร้องไห้อีก เพราะผม และผมจะทำให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะได้เห็นน้ำตาของคนที่ผมรัก เรากลับมาบ้าน น้องก็หนีเข้าห้องของเขา ผมแอบตามไปดูก็เห็นเขาเอากล่องสมบัติใต้เตียงออกมาเอาขนมที่ซื้อมาซ่อนไว้ ถึงว่าขนมหายไปไหนหมด แอบมาซ่อนเอาไว้ที่นี่เอง ผมเดินกลับมารอเขาที่ห้อง รออยู่นานเขาก็ไม่ยอมเข้ามาสักที ผมเลยเดินกลับไปที่ห้องเขาอีกครั้ง
“หลับแล้ว” ใช่ครับน้องนอนกอดตุ๊กตาหมูสีชมพูอยู่บนที่นอน ดวงตาบวมแดงเห็นแล้วสงสาร ผมค่อยๆ ช้อนตัวเขาขึ้นมาแล้วพาไปที่ห้องของตัวเอง วางเขาบนที่นอนแล้วก็ถอดเสื้อนักเรียนเขาออก ผิวขาวผ่องปรากฏให้ผมเห็นแล้วกลืนน้ำลายเล่นๆ ขาวมาก ขาวจนอยากจะทำรอยเอาไว้
“งือออ เย็น อย่า” น้องส่งเสียงร้องออกมาพร้อมกับปัดมือผมที่กำลังจะแก้กางเกงเขาออก
“จะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ไงครับ”
“พี่จ๋า*0*” เขาสะดุ้งตื่นลุกขึ้นมาแล้วทำตาโตใส่ผม เหมือนตกใจ
“อ้าว ถ้า ตื่นแล้วก็ลุกไปอาบน้ำครับ”
“งือ -///- พี่จ่าแอบดูนมน้องหรอ” น้องยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกตัวเอง แล้วมองหน้าผม ใบหน้าสวยๆ ของเขาขึ้นสีระเรื่อทัน
“ใส่ร้ายพี่อีกแล้ว พี่แค่จะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เราเฉยๆ”
“จริงหรอ? พี่จ๋าแค่จะเปลี่ยนเสื้อจริงหรอ” มาทำเอียงคอใส่อีก
“อย่าทำหน้าแบบนั้นใส่พี่นะครับ ถ้าหนูไม่อยากเจ็บตัว”
“พูดแบบนี้อีกแล้วนะ พี่จ๋านะ พี่จ๋าเป็นคนชอบทำร้ายร่างกายคนอื่นหรอ”
“หืมม เดี๋ยวนี้ทำไมต่อปากต่อคำเก่ง” ผมว่าเขาอย่างไม่จริงจังนักออกจะขำซะด้วยซ้ำไป น้องมีพัฒนาการมากในหลายๆ ด้าน อาจจะเพราะเขาเริ่มมีเพื่อนมีสังคม แต่โลกภายนอกก็ยังอันตรายสำหรับเขา ถ้าวันนี้คนที่พาน้องไปไม่ใช่เพื่อนน้องจะเป็นยังไงผมไม่อยากคิดเลย และเราต้องคุยกันเรื่องนี้ด้วย น้องเงยหน้ามองผมอย่างเอาเรื่อง แต่ผมมองเหมือนแมวขู่มากกว่า
“ทำไมว่าน้อง!! หึ พี่จ๋านะ ไม่รู้อะไรเล้ยย ดีแต่ทำหน้าดุใส่น้อง” แหนะยังมีว่าผมอีก
“ดุยังไงครับ” ผมถามกลับ เขาก็ทำหน้าดุให้ผมดู
“ดุ ดุ แบบนี้ หึ่มๆ จิกตาใส่ด้วย จิกเป็นไก่เลยด้วย”
“หึหึ”
“นะ ว่าแล้วยังจะมาหัวเราะใส่ อีก นิสัยไม่ดี นิสัยไม่ดี” น้องพูดด้วยใบหน้าที่งองุ้ม ดูแล้วก็ตลก
“น่ารักจังครับ”
“-///- นะ น่ารักอะไร นี่หน้าน้องกำลังดุ ดุงาย”
“อย่ามาทำเป็นดุพี่กลบเกลื่อนความผิดตัวเองนะครับ”
“*0* โอ๊ะ น้องปวดท้อง” พอรู้ว่าผมจะไม่ปล่อยผ่านเรื่องเมื่อเย็น เขาก็แกล้งร้องว่าปวดท้องเพื่อจะหนีการลงโทษ เจ้าเล่ห์จริงๆ
“จะไปไหนครับ” เขาทำท่าจะวิ่งลงจากที่นอน ผมเลยคว้าเอวเขามากอดไว้
“งื้อออ” น้องดิ้นอยู่บนตักผม ยิ่งดิ้นผมยิ่งกอดแน่น แล้วก็หอมเขาไปหลายฟอด หอมจนแก้มเขาแดงและค่อยๆ หยุดดิ้น
“ทำอารายยแบบนี้ น้องเขินนะรู้ไหม? ( ‘’ ) ” โอ้ยยยย น้องงง ผมอยากจะกรีดร้องออกมาเสียงดังๆ กับท่าทางแบบแมวๆ ของเขา ช้อนตาขึ้นมามองผมแล้วพูดแบบนั้น คิดว่าผมจะอดใจไหวไหม
“อย่าทำแบบนี้ พี่ขอ”
“ขออะไร ขอได้นะ น้องให้พี่จ่าได้หมดทุกอย่างเลย” เนี้ยะ น้องเป็นแบบนี้อะ แล้วคนห่ามแบบผมจะทนไหวไหม
“ให้พี่จริงเหรอครับ” ผมยิ้มพร้อมกับใช้มือลูบแก้มเขา
“อื้อ ให้ได้หมดถ้าพี่จ๋าไม่ตีน้อง” ใครแมร่งจะไปทำลงวะ!! ผมช้อนตัวไอ้เด็กแสบที่มาท้าทายพลังมืดในตัวผม ขึ้นพาดบ่า เขาร้องโวยวายออกมาเพราะว่ากลัวจะตก ผมจับเขาไว้แน่นพอไม่มีทางตกลงมาแน่นอน เดินพาเขาไปที่ห้องน้ำ วันนี้เราจะลงโทษกันในนั้น
“งื้อออ อย่านะ อื้มมม อื้ออ” ทันทีที่ผมวางเขาลงผมก็จู่โจมด้วยการจูบเขา ปากเล็กนุ่มนิ่มกำลังโดนผมบดเบียดริมฝีกปากลงไป อาจจะรุนแรงไปนิดแต่รับรองน้องไม่ต่อต้านแน่ๆ เพราะเขาออกจะชอบ ร่างกายของเราสองคนกำลังบดเบียดเข้าหากัน เหมือนกับโหยหากันมานาน น้องเรียนรู้เรื่องแบบนี้ได้ดีพอๆ กับการเรียน แต่ก็ยังไม่เก่งเท่าผม
“อืมม อื้ออ” เสียงครางหวานๆ ดังออกมาเป็นระยะๆ ผมยังไม่ถอนปากออกแต่ก็พักให้เขาได้หายใจ พอน้องเริ่มเผลอผมก็สอดลิ้นร้อนๆ เข้าไปในโพรงปากของเขา กวาดต้อนลิ้นเล็กๆ ของเขาอย่างหิวกระหาย กับน้องผมไม่เคยจะพอ ต่อให้ตักตวงมากเท่าไหร่มันก็เหมือนน้ำซึมบ่อทรายที่ให้เท่าไหร่มันก็ไม่เคยพอ ผมถอนริมฝีปากออกก่อนจะงับลงที่ต้อนคอเขาเบาๆ อยากทำรอย แต่ทำไมได้ เลยต้องเลื่อนลงไปที่ไหปลาร้า ดูดเม้มสร้างรอยรักเอาไว้
“อื้อ เจ็บ งือ พี่จ๋า” น้องร้องออกมาเบาๆ ตอนนี้ร่างกายของเราเปลือยเปล่าไม่มีเสื้อผ้าให้เกะกะสักชิ้น ผมลากน้องมาที่ใต้ฝักบัวหันหน้าน้องเข้ากับผนังโดยที่มีผมยืนซ้อนหลังอยู่
“จะทำอะไรหรอ?” สองมือเล็กยันกับผนังก่อนเอี้ยวหน้ามาถามผม หน้าน้องดูเหมือนคนเป็นไข้ ดวงตากลมสวยหวานเยิ้ม
“ทำโทษไงครับ”
cut อยู่ในบ้านธัญนะจ้ะ
เวลาผ่านไปได้ไม่นานหลักฐานต่างๆ ที่สิงห์เตรียมไว้กำลังจะครบและสมบูรณ์ แป้งคงไม่คิดว่าร่างสูงจะทำกับเธอแบบนี้ วันนี้เขานัดเจ้าตัวให้ออกมากินข้าวด้วยกัน แน่นอนว่าสิงห์ไม่ได้มีเจตนาแค่กินข้าวอย่างเดียวเท่านั้น สิงห์สืบรู้มาว่า แป้งคบกับผู้ชายคนหนึ่งอย่างลับๆ และมันก็ลับถึงขั้นระตาเองก็ไม่รู้ว่าตนเองใช้ผัวคนเดียวกันกับลูกสาว สิงห์รับรู้เรื่องราวของสองแม่ลูกคู่นี้ก็ถึงกับหัวเราะลั่น เขารู้แล้วว่าจะจัดการกับสองแม่ลูกนี้ยังไง โกงเงินพ่อเขาไปบำเรอผู้ชายแมงดาอย่างแดน สิงห์ไปมาหาสู่แป้งทุกวันทำเหมือนมีใจให้ พาไปกินอาหารอร่อยๆ ไม่ว่าเธอจะขออะไรสิงห์ก็ไม่เคยปฏิเสธ เรียกได้ว่าจากหลังมือเป็นหน้ามือ ดูแลเอาใจใส่จนหญิงสาวคิดทึกทักไปเอง ไปประกาศกับใครต่อใครว่าสิงห์คือแฟนที่กำลังจะแต่งงานกัน เรื่องนี้เข้าหูสิงห์ในเวลาไม่นาน และที่สำคัญ นะโมรับรู้เรื่องนี้ จากเพื่อนๆ ในโรงเรียน
ไอ้เอ๋อมันนอยไปหลายวัน ยังดีที่มันยังมีแก้งเพื่อนทับสามคอยปลอบ แถมด้วยเนมที่แวะเวียนมาหาจนเป็นเรื่องปรกติ แต่ก็ยังคงทะเลาะกับซีตัสอยู่บ่อยๆ เรื่องการแอบทำร้ายมันเริ่มซาไปบ้างแล้ว แทบจะไม่มีด้วยซ้ำ มันถึงเวลาที่สิงห์จะรวบหัวรวบหางสองแม่ลูกระยำคู่นี้
เริ่มจากลูกสาวแสนสวยของเธอก่อนเลยละกัน...
“พี่สิงห์คะ ถึงไหนแล้ว” เสียหวานเอ่ยถามหลังจากที่รอร่างสูงมาได้สักพัก
“กำลังถึงครับ แป้งออกมารอพี่ที่ลานหน้าห้องได้ไหม?”
“ได้ค่ะ” หญิงสาวอมยิ้มกับตัวเอง ลานกว้างบริเวณหน้าห้องมีจอโปรเจคเตอร์โฆษณาขนาดยักษ์ เธอคิดไปเองว่าสิงห์มีใจให้ พอเดินมาถึง ลานกว้างที่เคยเต็มไปด้วยผุ้คน ตอนนี้มันเต็มไปด้วยดอกไม้สีสันสดใส แถมยังเป็นดอกไม้ที่เธอชอบมากไอย่างดอกกุหลาบสีแดงสด มันถูกประดับอยู่เต็มลาน
“นี่มันอะไรกัน” เธอยิ้มกว้างกับสิงห์ที่เห็นอยู่ตรงหน้า แป้งเดินช้าๆ ไปตรงกลาง หัวใจที่ทำจากกลีบดอกกุหลาบสีแดง เหนือหัวของเธอมีบอลลูนสีขาวนับร้อยลูกลอยเคว้งทุกอย่างถูกจัดขึ้นอย่างกับจะมีการขอแต่งงาน รูปสวยๆ ของเธอประดับไปทั่วบริเวณลานกว้างแห่งนั้น หญิงสาวยิ้มแก้มปริ ผู้คนต่างยืนดูเธอด้วยความอิจฉา ไม่นานก็มีสายเรียกเข้า เธอยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู พอเห็นว่าใครโทรมาก็หน้าแดง
“พี่สิงห์ทำอะไรคะ แป้งอายคนเค้านะคะ” เธอกรอกเสียงลงไป
“เหรอครับ พี่มีเซอไพร์มากกว่านี้อีก แป้งหันหน้าไปมองที่จอโฆษณาสิครับ” เธอหันไปมองตามที่บอก เขายังไม่ปรากฏตัวให้แป้งเห็น ทำเพียงนั่งมองจากบนตึกสูงฝั่งตรงข้าม
หน้าจอโฆษณากำลังฉายภาพที่คล้ายกับการมีเพศสัมพันธุ์ของชายหญิงคู่หนึ่ง อย่างเร่าร้อน เสียงครางหวิวดังก้องไปทั่วทั้งลานกว้าง ผู้หญิงในจอจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากสาวสวยเพียงหนึ่งเดียวที่ยืนอยู่ตรงกลาง แป้งนิ่งงันราวกับโดนสตาฟไว้ ใบหน้าของเธอกำลังเริงรักกับแดน ทุกอย่างถูกถ่ายเอาไว้โดยที่ไม่เห็นหน้าผู้ชาย เห็นแต่หน้าสวยๆ ของเธอ ทั้งเรือนร่างและลีลาบนเตียง ผู้คนนับร้อยกำลังส่ง้สียงฮือฮาและมองมาที่เธอเป็นจุดเดียว ในขณะที่ภาพกำลังฉายหนังสด จู่ๆ ลูกบอลลูนก็แตกออกมา ภาพของเธอทุกรูปทุกใบเป็นภาพวาบหวิวกับคนหลายๆ คนที่เธอไปนอนด้วย ปลิวว่อนไปทั่วลานแห่งนั้น
“กรี๊ดดดด” เสียงกรีดกร้องโหยหวนเหมือนตนเสียสติดังไปทั่ว หญิงสาวลงไปชักดิ้นอยู่ที่พื้น สติของเธอหายไปหมดไม่เหลือ เธอพยายามก้มเก็บลูบที่ปลิวมาไว้แต่ก็ไม่ทันอยู่ดีเมื่อทุกๆ คนเก็บมันขึ้นมาดู บางคนยังถ่ายวิดีโอเอาไว้
“กรี๊ดดพี่สิงห์ พี่สิงห์ ไอ้เลว ไอ้ชั่ว มาทำแบบนี้กับกูได้ยังไง!!! ” เธอตะโกนลั่นด้วยความคับแค้น
“หึหึ ขอแต่งงานเหรอ นี่ไงละ การขอแต่งงานที่เธออยากได้” ร่างสูงมองลงพร้อมกับแสยะยิ้มร้าย “ยังไม่หมดหรอกนะยังเหลือแม่ของเธออีกคน” ร่างสูงหันหลังให้ก่อนจะเดินออกไปจากห้องห้องนั้นทิ้งไว้เพียงความสะใจของเขา
................................................
ความคิดเห็น