ร้าย...ที่แปลว่ารัก (มี e-book)

ร้าย...ที่แปลว่ารัก

ปืน อชิระ (วิศวะยานยนต์ ปี 3)

แพน พาขวัญ (บริหารการบัญชี ปี 2)

เขาร้ายนิ่ง

ส่วนเธอร้ายหยิ่ง

ต่างฝ่ายต่างร้าย เพราะจุดหมายเดียวคือ...รัก

ตัวอย่าง

"ฉันจำได้ว่าวันนี้พี่มีเรียน" พาขวัญเอ่ยถาม

ตลอดสามวันที่ไม่มีรถใช้ เธอต้องอาศัยนั่งรถของธาริกาเพื่อไปเรียน เวลาออกจากห้องเลยเร็วกว่าปกติ ทำให้เธอไม่มีโอกาสได้เจอเขา แต่ก็จำได้ว่าวันนี้เขาเองก็มีเรียนในช่วงบ่ายเช่นเดียวกับเธอ

"อาจารย์ยกเลิกคลาส" คนถูกถามหันมาตอบ "ทำไม? หรือคิดว่าฉันเกเร"

"แล้วเคยหรือเปล่าละคะ"

"ไม่...บ่อยมาก" อชิระเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ "ขึ้นอยู่กับว่าวันนั้นฉันอารมณ์ดีหรือเปล่า"

"อย่างนี้ก็มีด้วย" คนรอคำตอบถึงกับกลั้นยิ้มเอาไว้ไม่อยู่ ไม่คิดว่าคนหน้านิ่งอย่างเขาจะมีมุมแบบนี้ด้วย

เธอไม่ได้รู้สึกตลกกับคำตอบของเขา เธอแค่รู้สึกว่าคำตอบของเขามันคลู ซึ่งก็เหมาะกับเขาดี

"แล้วเธอล่ะ...เคยเกเรบ้างหรือเปล่า"

"ไม่ค่ะ ฉันเข้าเรียนทุกคาบไม่เคยขาด" ไม่ว่าจะเป็นสมัยมัธยม หรือการเป็นนักศึกษา เธอจะไม่ขาดเรียนถ้าไม่มีความจำเป็นจริงๆ

"เด็กดี"

..........................................................................

“พรุ่งนี้ทำงานหรือเปล่า”

พาขวัญเลือกที่จะไม่พูด ใช้การพยักหน้าเป็นการตอบรับ เธอยังไม่พร้อมที่จะคุยกับเขาไม่ว่ากรณีไหนทั้งนั้น

“แพน ฉันแค่จูบไม่ได้กัดปากของเธอออกมาด้วย”

“มีงานที่ห้างเคตอนบ่ายสอง” คนถูกว่าถึงกับหน้าแดง อดไม่ได้ที่จะส่งค้อนให้กับคนตรงหน้า

น้อยไปสิไม่ว่า เพราะสิ่งที่เขาทำมันมากกว่าการกัดปากของเธอไปไม่รู้ตั้งกี่เท่า

“เดี๋ยวไปส่ง”

“พี่ว่าง?”

“เปล่า แต่อยากไปส่ง”

พาขวัญพยักหน้าให้เขา ไม่มีเหตุผลที่เธอจะต้องปฏิเสธ ก่อนจะขยับตัวซุกหน้าลงไปกับพนักโซฟาเมื่อเขาขยับเข้ามาใกล้ เธอเห็นเขายิ้ม ก็รู้ได้ทันทีว่าตัวเองกำลังถูกเขาแกล้ง

..........................................................................

"ทุกคนบอกว่าแพนหยิ่ง" เธอรู้ว่าทุกคนพูดถึงตัวเองว่ายังไง ซึ่งเธอไม่เคยใส่ใจ แต่ที่พูดเพราะอยากให้เขารู้ “แพนเองก็ไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคน”

ฉายา ‘สวยหยิ่ง’ ของเธออาจจะได้มาเพราะคนอื่นพูดให้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าส่วนหนึ่งก็มาจากตัวเธอเองด้วย

“ไม่จำเป็น...ขอแค่เธอน่ารักกับฉันก็พอ” อชิระเอ่ยขึ้นเสียงทุ้ม ก่อนจะดึงร่างบางลงมานั่งบนตัก ก้มจูบอีกฝ่ายเพื่อยืนยันคำพูดของตัวเอง

..........................................................................