เพราะรักจึงแสดงออก...อ่อยยังไงถึงจะได้รัก

เพราะรักจึงแสดงออก...อ่อยยังไงให้ได้รัก

นายแพทย์วีร์  กวินกานต์

กรรวี  สกุลรัตนา

เธอชอบเขาแล้วมันผิดตรงไหนที่จะแสดงออกให้เขารู้

ผิดที่เขาเป็นคุณหมอคนดัง...ส่วนเธอเป็นพนักงานต้อนรับ

หรือผิดที่เขาเป็นผู้ชาย...ส่วนเธอเป็นผู้หญิง

แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร คนอย่างกรรวีถือคติเดียวคือ

'ชอบก็ต้องรุก อยากได้ก็ต้องจีบ'

ตัวอย่าง

“คุณไม่สบาย?”คุณหมอหนุ่มเอ่ยขึ้น ดวงตาคมหรี่นิ่ง

“น้อง ค่ะ... น่าจะเป็นเพราะน้องนอนน้อย เมื่อคืนเตี่ยไม่ค่อยสบาย น้องกับเจ่เจ้ก็เลยสลับกันเฝ้าทั้งคืน”"เสียงใสเอ่ยขึ้นอย่างยอมรับ พยักหน้าให้คุณหมอหนุ่มอย่างจำนน เขาเป็นหมอก็ไม่แปลกที่จะรู้ว่าเธอป่วย เพราะครั้งนี้เธอป่วยจริงๆ ไม่ใช่เรื่องโกหกเหมือนครั้งที่แล้ว ที่ต้องการหาเรื่องคุยกับเขา

“ทำไมไม่พามาโรงพยาบาลครับ”

“น้องกับเจ่เจ้ก็ว่าจะพามาค่ะ แต่เตี่ยไม่ยอมเพราะเห็นว่ามันดึกแล้ว บอกว่ายังไงวันนี้ก็ต้องมาตามที่หมอนัดอยู่แล้ว เตี่ยดื้อจนน้องปวดหัว”

“คุณเองก็ดื้อ”

“...คะ? เมื่อกี้หมอว่าอะไรนะคะ น้องได้ยินไม่ชัดเลย”

"เปล่าครับ"คุณหมอหนุ่มเอ่ยปฏิเสธ แต่สายตาที่มองมากับแพรวพราว

"น้องไม่เชื่อ..." กรรวีเอ่ยขึ้นอย่างไม่เชื่อ

"ไม่เชื่ออะไรครับ"คุณหมอหนุ่มเอ่ยถาม

…………………………………………………..

"คุณตามผมมาแบบนี้ ไม่กลัวว่าผู้ชายของคุณจะเข้าใจผิดเหรอครับ"

กรรวีที่กำลังจะเอ่ยถามถึงกับชะงัก เมื่อได้ยินเสียงเข้มที่เอ่ยถาม

"เข้าใจผิดเรื่องอะไรคะ? แล้วใครกัน ผู้ชายของน้อง? หมอกำลังพูดเรื่องอะไร น้องไม่เข้าใจ"กรรวีเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ มากกว่าการแก้โจทย์คณิตศาสตร์ก็คือคำถามของเขานี่แหละที่ทำให้เธองง

"อ่อ คงมีหลายคน"นายแพทย์วีเอ่ยขึ้นเสียงหยัน แน่นอนว่ามันเป็นการหยันตัวเองมากกว่าคนตรงหน้า

"หมอพูดอย่างนี่หมายความว่าไงคะ? คิดว่าน้องจีบหมอแล้วต้องจีบผู้ชายคนอื่นด้วย?"กรรวีถึงกับหน้าตึง ริมฝีปากบางเม้มตรง เอ่ยถามคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

"หรือไม่จริงล่ะครับ"

กรรวีถึงกับเชิดหน้าขึ้นสูง มองอีกฝ่ายตาเขียว ถ้าพูดให้กันถึงขนาดแล้วนี้ ก็ไม่ต้องมีหรอกมั้งคำว่าครับ เขาคิดได้ยังไง ถึงคิดว่าเธอจะจีบเขาโดยการจีบคนอื่นไปด้วย หรือคิดว่าการที่เธอจีบเขาก่อน แล้วเธอจะต้องจีบคนอื่นด้วย

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน

เขาเห็นเธอเป็นผู้หญิงแบบไหนกัน?

ถ้าไม่ชอบ หรือรำคาญที่เธอมาตามตื้อ ก็แค่บอกกันมาตรงๆ ไม่เห็นจะต้องพูดจาทำร้ายน้ำใจกันถึงขนาดนี้

“ไม่จริง! ฉันไม่เคยจีบใคร หมอเป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันจีบ”กรรวีเอ่ยขึ้นอย่างไม่ยอมรับ ทั้งที่ความจริงอยากประชดเขาออกไปให้มันหมดเรื่อง “แต่ก็ดีแล้วละคะที่หมอพูดมันออกมา”

“...”

“ขอโทษด้วยนะคะ ที่ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาทำให้คุณต้องอึดอัด...” กรรวีถึงกับนิ่งไปทันที เสียงขาดหายไป “...หลังจากวันนี้ฉันจะไม่มายุ่งวุ่นวายให้คุณต้องรำคาญอีก...ลาก่อนค่ะ คุณหมอวีร์ กวินกานต์”

…………………………………………………