เฮฮาประสาสามก๊ก

ลำดับตอนที่ #14 : นาทีมรณะของโจโฉกับแผนเด็ดชีพของกาเซี่ยง

นาทีมรณะของโจโฉกับแผนเด็ดชีพของกาเซี่ยง
 

กาเซี่ยงเป็นหนึ่งยอดเสนาธิการคนหนึ่งของโจโฉซึ่งก่อนจะมาสวามิภักโจโฉก็ทำโจโฉไว้แสบเหลือกำลัง  ในเรื่องหงสาจอมราชันย์นั้น กาเซี่ยงเป็นหนึ่งในแปดพิศดารและเป็นศิษย์ของสุมาเซ็กโซ  และที่สำคัญคือหล่อโคตร!(ในหงสาจอมราชันย์ ตัวละครส่วนใหญ่ล้วนสวย/หล่อกันทั้งสิ้น โดยเฉพาะนังขันทีที่ชื่อเสี่ยวม่าน) และดูจะอายุน้อยกว่าโจโฉ  ตามสไตร์การแต่งที่ไม่ต้องเน้นความจริง  เพราะความจริงนั้นกาเซี่ยงอายุมากกว่าโจโฉหลายปี  การ์ตูนหลายเวอร์ชั่นนั้นวาดบรรดากุนซือออกมาเหมือนเอาไว้ให้โจโฉคั่วเล่นทั้งๆ ที่ในความเป็นจริงนั้นคนที่มีรูปร่างหน้าตาเชิญชวนให้ถูกคั่วมันจะเป็นโจโฉซะมากกว่า(ฮา)  และเรื่องนี้ก็มาพูดคุยเรื่องการวางแผนคั่วโจโฉ เอ้ย! การวางแผนปลิดชีพโจโฉของกาเซี่ยง!
 
^โจโฉกับกาเซี่ยงในเรื่องจอมราชันย์อหังการ(สามก๊กเวอร์ชั่นโจโฉโคตรเทพ) ใครวาดวะ วาดได้ชวนวายมาก

ชื่อของกาเซี่ยงในภาษาจีนกลางคือ "เจี่ยสี่" นับว่าไกลกันลิบลับกับคำว่ากาเซี่ยง  ส่วนชื่ออย่างเป็นทางการว่าเหวินเหอ  เคยอยู่ในสังกัดของลิฉุยกับกุยกีโดยมีตำแหน่งเป็นโฆษกรัฐบาลก่อนจะย้ายมาอยู่กับต้วนเว่ย(เป็นอะไรกับแม่นางต้วนจงอ่ะ?)  แต่ด้วยความที่เป็นคนเก่งเกินไป  ก็เลยทำให้เจ้านายไม่ชอบขี้หน้า  กาเซี่ยงจงต้องหลบไปอยู่เตียวซิ่ว(จางโซ่ว)แทนเพราะเห็นว่าอยู่กับต้วนเว่ยนานเกินไปอาจจะเป็นภัยได้และด้วยผลงานของกาเซี่ยงเตียวซิ่วกับเล่าเปียวก็กลายเป็นพันธมิตรกัน

แต่กับโจโฉ... กาเซี่ยงรู้ดีกว่าอาจจะไม่ใช่คนที่จะสามารถจัดการง่ายๆ เพราะฉะนั้น  เค้าจึงเสนอแผนกำจัดโจโฉที่สะท้านสะเทือนแผ่นดินเรียกว่า "แผนนารีพิฆาต" นั่นคือการแกล้งจำนน  ส่งสาวสวยมาทำให้ตายใจ และ เผด็จศึก!

ในสามก๊กฉบับหลอกว้านจงนั้นเป็นตัวโจโฉที่เล่นนางเจ๋าซื่อ--อาสะใภ้ 'ม่าย' ของเตียวสิ้ว  ทำให้เตียวซิ่วโกรธและวางแผนกับกาเซี่ยงเพื่อกำจัดโจโฉ  แต่ในประวัติศาสตร์จริงนั้นกาเซี่ยงได้วางแผ่นจำนนแต่แรกอยู่แล้วและใช้นางเจ๋าซื่อเป็นสื่อมรณะ-แสร้งทำเป็นเหมือนเครื่องบรรณาการสำหรับโจโฉ  เพราะนางเจ๋าซื่อนั่นเป็นภรรยาของอดีตเจ้าเมือง  การมอบภรรยาอดีตเจ้าเมืองให้เป็นนางบำเรอของแม่ทัพฝ่ายศัตรูจึงมีความหมายถึงการสวามิภักอย่างจริงจัง  นั่นเป็นเหตุที่ทำให้เตียวซิ่วแค้นใจนักเพราะไม่ใช่แค่เตียวซิ่วแอบชอบพี่สะใภ้อย่างเดียว  แต่เพราะเตียวซิ่วไม่ได้ยอมจำนนจริงๆ นั่นเอง

แต่ว่า... ครับ  ทันทีที่เห็นโจโฉ  กาเซี่ยงแทบจะเป็นลมพังพาบตรงนั้น  รู้สึกเหมือนแผนจะแตกทั้งแต่ยังไม่ทันถึงครึ่งทาง  เพราะโจโฉตัวจริงนั้นดูแตกต่างจากที่จินตนาการไว้ลิบลับ! บร่ะเจ้า! ตัวมันเตี้ยขนาดนั้นเลย! แม้จะเคยได้ยินบ้างว่าโจ-เมิ่งเต๊อะ-โฉ เป็นผู้ชายที่รูปร่างไม่สูงใหญ่  หน้าตาดีเป็นที่กรี๊ดกร๊าดในหมู่สาวๆ พอควร  รวมทั้งเป็นนักรบที่เหี้ยมหาญ  แต่นี่อะไรกันเนี่ย! ทั้งบอบบางร่างเล็ก  หัวลอยอยู่ที่ระดับไหล่ของบรรดาทหารองครักษ์และที่ปรึกษา  ที่สำคัญแผนนารีพิฆาตมันจะพังตรงนี้รึเปล่าวะ เพราะดูๆ ไปเหมือนจะสวยกว่านางเจ๋าซื่อด้วยซ้ำ...(TT_TT)  ชนิดที่อย่าว่าแต่สาวๆ จะกรี๊ดเลย  เผลอๆ ผู้ชายจะยิ่งกรี๊ดด้วยซ้ำ  ขนาดแม่ทัพของฝ่ายเรายังยืนเช็ดน้ำลายกันเป็นแถว  งานนี้เตียวซิ่วคงจะคุยกับเพื่อนๆ เหมือนกันว่า "รู้งี้เตรียมแผนชายงามพิฆาตด้วยน่าจะดีกว่า.." ปัดโธ่... นั่นมันอุเคะชัดๆ  แถมเจ๋าซื่อยังทำพังทันทีในรอบแรก  เพราะตอนนั้นเธอเห็นโจโฉแค่ข้างหลัง  เลยเข้าใจว่าเป็นเด็ก เล่นเอาโจโฉเมินเธอไปตลอดทั้งงานเลี้ยงต้อนรับคืนนั้น

 <แฮหัวตุ้นอุ้มเจ้าแมวร่านสวาท(โห... ถ้าโจโฉเป็นงี้ โจผีกับโจสิดมันเกิดมาได้ยังไงกันฟะ?)
ทว่า... ระหว่างที่เจ๋าซื่อยังเข้าหน้าโจโฉไม่ติดนั้น  กาเซี่ยงก็ได้เห็น 'ลวดลาย' ของเจ้าแมวน้อยร่านสวาท  ที่ทำตัวเป็นน้องแมวน้อยๆ นั่งเลียอุ้งตีนแล้วแกว่งหางไปมาให้สาวๆ กรี๊ดเล่นไปโดยหารู้ไม่ว่าน้อยแมวตัวนี้เป็นนักสำรวจช่องคลอดตัวฉกาจที่ถ้ามัวเคลิบเคลิ้มไปกับความน่ารักอาจจะเรียบร้อยโรงเรียนโจ  กาเซี่ยงรู้แล้วว่าแผนนารียังไม่ล้มเหลวซะทีเดียว  ก็เลยเข้าไปเสียบ เอ้ย! เข้าไปถามไถ่เป็นแนว  ก็เลยรู้ว่าโจโฉก็เหมือนผู้ชายทั่วไปที่สนุกกับการไล่ล่าเหยื่อที่กินยาก  จึงกลับไปวางแผนกับเจ๋าซื่อใหม่  ให้เธอใช้แผนอ่อยเหยื่อแล้วตวัดขึ้นเพื่อให้เจ้าแมวน้อยเผยโฉมหน้าเสือผู้หญิงออกมาตรงๆ ซะที  เจ๋าซื่อจึงเริ่ม 'ให้ท่า' และแสดงออกทีหลังว่า 'ไม่ให้แอ้ม' ทำให้โจโฉรู้สึกเหมือนถูกท้าและเริ่มกลายเป็นแมวไล่ตะปบยอดหญ้า  ก่อนจะกลายเป็นพยัคที่ล่าอย่างจริงจัง! ระหว่างที่โจโฉกำลังวุ่นวายอยู่กับสนามรักนั้นกาเซี่ยงยังสังเกตเห็นว่าข้างๆ ตัวโจโฉนั้นก็มีเตียนอุยที่ตามติดกันทั้งยามกินยามนอนราวกับคู่ขา  เนื่องจากอยู่ต่างถิ่นจึงไว้ใจใครไม่ได้ แม้แต่ยามอาบน้ำก็ยังคอยระวังไม่ให้ใครมาแอบดูเจ้านาย กาเซี่ยงจึงให้เตียวซิ่วมองหาคนที่น่าจะกันเตียนอุยออกจากโจโฉได้อย่างสมน้ำสมเนื้อซึ่งคนที่ว่าก็คือหูเชอเอ๋อแต่หูเชอเอ๋อก็ไม่แน่ใจว่าจะรับมือเตียนอุยได้

 <เตียนอุย(เตียนเว่ย) องครักษ์ที่พลีชีวิตปกป้องโจโฉ แม้บทบาทในนิยายเรื่องสามก๊กของเค้าจะไม่มากนัก แต่วีรกรรมนั้นยากจะลืมเลือน และคนที่ไม่มีวันลืมเลยคงเป็นโจโฉ
แต่แหม... ถ้ามันตามติดกันขนาดนั้น เตียนอุยเอาเวลาที่ไหนไปอาบน้ำวะ  รึว่าอาบกับโจโฉเลย(เพราะถ้าออกไปอาบต่างหากก็ต้องแยกจากโจโฉดิ)  ระหว่างที่ผมตั้งข้อสันนิฐานเช่นนั้น  ไม่ทราบว่าสาวๆ ท่านไหนคิดไปไกลกว่านั้นรึเปล่าครับ? เพราะถ้าอาบน้ำด้วยกันก็ต้องโป๊ทั้งคู่  ผู้ชายเราคงไม่คิดอะไรมาก  แต่สาววายอาจจะคิดว่าระหว่างนั้นเตียนอุยอาจจะจับโจโฉxxxซะ!?  โจโฉจึงร้องไห้อาลัยรักเตียนอุยขนาดนั้น!!  แหะๆ มันเป็นสิทธิส่วนบุคคลครับ  ท่านจะจิ้นอะไรผมก็ไม่ขัดศรัทธาหรอก

ช่วงนั้นเอง  เจ๋าซื่อที่เล่นตัวมานานก็ตัดสินใจยอมซะงั้น  แล้วก็ขอร้องให้โจโฉพาตนไปนอกเมืองเพราะไม่อาจจะทนอับอายได้  งานนี้เจ้าแมวร่านสวาทที่พึ่งได้กินหยื่อกำลังเปรมปรีย์จนดูไม่ออกว่ามันเป็นแผน  เพราะทุกอย่างดูสมเหตุสมผลไปหมดก็เลยคาบนกน้อยไปกินนอกเมือง(หลอกว้านจงก็คงเห็นว่ามันสมบูรณ์จนไม่คิดว่าเป็นแผนกาเซี่ยงแต่แรกเหมือนกัน)  ส่วนหูเชอเอ๋อก็เข้าไปจีบเตียนอุยจนยอมผละจากโจโฉมา  แหงสิ! "มึงจะไปเผ้าเต้นท์เค้าทำหอกอะไร  รอฟังเสียงครางว่าใครจะร้องดังกว่ากันรึไง?" แล้วจากนั้นก็ชวนเตียนอุยไปกินเหล้าด้วยกันอย่างกะหนุงกะหนิง  โดยหารู้ไม่ว่ามันเป็นคืนวิบัติที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของโจโฉ  และสิ่งที่ผมจะเล่านี้แตกต่างจากที่ท่านอ่านจากฉบับหลอกว้านจงในแง่ของรายละเอียด!
 <เจ๋าซื่อ โฉมงามที่ทำให้โจโฉหลงจนเกือบจะเสียหัว

โจโฉที่บรรเลงเพลงรักสะท้านสะเทือนจนเสียวสุดถึงกับหมดเรี่ยวหมดแรงล้มพับอยู่ข้างเจ๋าซื่อในสภาพเปลือยเปล่า ผมสาบานว่าไม่รู้จริงๆ ว่าเรื่องจริงๆ นั้นเกิดอะไรขึ้น  แต่ที่แน่ๆ คือเจ๋าซื่อถูกพาตัวออกไปจากกระโจมแต่โจโฉกลับถูกกลุ่มชายลึกลับที่ไม่ทราบจำนวนรุมทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัสและจับมัดไว้(แต่รายละเอียดเป็นเช่นไรนั้น ผมไม่ทราบจริงๆ!  เพราะฉะนั้น เชิญท่านคิดเอาเอง)และคงจะตายเปลือยถ้าไม่เพราะคำสั่ง "จับเป็น" ทว่า... ก่อนที่จะถูกนำออกไปในฐานะเชลย  โจอันบิ๋น(เฉาอันหมิง)ได้เข้ามาพร้อมกับคนจำนวนหนึ่ง  ช่วยโจโฉจากสถานการณ์นั้นได้  โจโฉที่บาดเจ็บทั้งตัวจึงถูกคุ้มกันออกไปในสภาพที่ทุลักทุเลมาก  เพราะทั้งเนื้อทั้งตัวโจโฉไม่มีอะไรเลยนอกจากเสื้อคลุมนอกตัวเดียวที่ห่อรอบตัวไว้อย่างหวาดเสียว(นึกถึงคนใส่เสื้อคลุมอาบน้ำตัวเดียววิ่งไปตามถนนเด่ะ มันจะเปิดพึบพับขนาดไหน?)  ไม่สวมแม้แต่รองเท้า  และมือก็กำดาบไว้แน่น! พยายามออกไปทางประตูค่ายเพื่อจะพบว่าสภาพของเตียนอุยก็ดูจะไม่แตกต่างกันนัก  คือบาดเจ็บ และ เปลือย!? ครับ... ท่านคงจำได้ถึงตอนที่เตียนอุยโดนมอมเหล้าจนหลับ  แม้ประวัติศาสตร์จะไม่ให้รายละเอียดของกิจกรรมที่เตียนอุยทำ  แต่ผมว่าอาจจะมีบางคนกังขาเกี่ยวกับรายละเอียด  เพราะตามที่ระบุไว้เตียนอุยตื่นขึ้้นมาและพบว่าอาวุธหายไป!? แล้วเพราะได้ยินเสียงโวยวายจึงพุ่งออกไปโดยไม่ใส่เสื้อผ้า!?

ประทานโทษ!? ทำไมเตียนอุยไม่ใส่เสื้อผ้า!? เรารู้แล้วว่าเตียนอุยไปกินเหล้ากับเพื่อนชายคนใหม่  แต่เสื้อผ้าเตียนอุยไปไหน!? แม้การ์ตูนบางเวอร์ชั่นจะใจดีให้เตียนอุยมีผ้าเช็ดตัวซักผืน  และหลายเวอร์ชั่นแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว  แต่เรื่องจริงก็คือไม่ใช่เสื้อผ้าอยู่ดี! เสื้อผ้าของเตียนอุยไปไหน!? การกินเหล้าเพื่อนจำเป็นต้องแก้ผ้าด้วยเหรอ? หรือแก้ผ้าตอนจะนอน?  ทั้งๆ ที่ระบุว่าถูกมอมเหล้าผสมยาจนหลับนี่นะ! รู้ว่าต้องปลดอาวุธไปซ่่อน  แต่ต้องปลดขนาดไหนกัน  เพื่ออะไร? เพื่อให้เสียเวลาแต่งตัวรึ!? แล้วเตียนอุยที่ฝ่าด่านอาวุธออกมาในสภาพนี้  ไปเจอกับโจโฉที่ประตูค่ายในสภาพที่... พอๆ กัน! ถ้าใครไม่รู้เพราะมาทีหลังคงคิดว่าสองคนนี้แอบไปทำxxxกันสองคนก่อนจะถูกโจมตีมากกว่าจะคิดว่าไปหาสาวที่ไหนมา   ตอนนี้ผมรู้สึกว่าผู้อ่านกำลังจิ้นเตลิดไปถึงดาวนาเม็กแล้วด้วยซ้ำ!?

แต่อย่างไรก็ตาม  เตียนอุยได้เข้าไปบังห่าธนูที่พุ่งเข้าหาโจโฉด้วยร่างกายที่หนาแบบ "บังกันมิด" แล้วขอร้องให้โจอันบิ๋นพาโจโฉหนีไป  แล้วตนเองยืนบังไม่ให้ใครผ่าประตูไปหาโจโฉได้จนต้องตายอยู่ตรงนั้น! ส่วนโจโฉที่ถูกคุ้มกันผ่านออกไปนั้นก็เจอกับสภาพที่หนักไม่แพ้กัน  เพราะบรรดาทหารรวมทั้งหลานชายพร้อมใจกันสละชีวิตเพื่อให้โจโฉหนีไปและโดนสับจนแหลกริมฝั่งแม่น้ำ! โจโฉตอนนั้นนับว่าอยู่ในสภาพที่รุ่งริ่งมาก  เพราะไม่นานก็เสียม้าไปเพราะธนูของทหารกลุ่มเล็กที่พุ่งตามมา  ก่อนวิ่งเท้าเปล่าไปตามพื้นทั้งๆ ที่เลือดท่วมตัวจนกระทั่งถูกธนูปักลงเต็มหลัง  ล้มลงกับพื้น... วินาทีที่กำลังจะสิ้นหวังนั้นเอง  ทหารอีกกลุ่มที่นำโดยโจงั่ง(เฉาอาง)ก็ออกมาช่วยไว้หวุดหวิด  โจงั่งดึงธนูออกจากหลังพ่อแล้วอุ้มขึ้นหลังม้าให้ทหารอีกคนหนึ่งเป็นองครักษ์พาหนีไปหาแฮหัวตุ้น  ก่อนที่โจงั่งจะถูกฆ่าตายพร้อมกับหทารกลุ่มนั้น! ส่วนโจโฉรอดกลับไปแต่ก็ถึงกับหมดสติเมื่อถึงมือแฮหัวตุ้น!? ก่อนจะฟื้นในอีกหลายชั่วโมงต่อมา นับว่าทุลักทุเลมากจริงๆ

ไม่น่าเชื่อว่ากาเซี่ยงที่สร้างความบอบช้ำให้โจโฉขนาดนั้นจะตัดสินใจสวามิภักกับโจโฉ และโจโฉจูบปากกับมันอย่างดูดดื่มทั้งๆ ที่ลูกชาย หลานชาย และเตียนอุยก็ตายเพราะมัน!? แถมสวมกอดเตียวซิ่วอย่างไม่เคอะเขิน!  ชั่งกล้าจริงๆ... ผมมั่นใจว่าโจโฉไม่เคยลืมเรื่องนี้  เว้นแต่จะเป็นโรคจิตฮิททีเรียประเภทDissociative Disorder!? และบรรดาคนรอบๆ โจโฉก็ไม่เคยลืม... แม้แต่โจสิดที่ไม่ได้เห็นสภาพยับเยินของพ่อแท้ๆ ยังเคยถึงกับพูดว่า "เจ้าฆ่าพี่ชายข้า ทำร้ายพ่อข้า  จะให้ข้าเป็นไมตรีได้เหรอ!?" กับเตียวซิ่วจนเตียวซิ่วกลุ้มใจถึงขั้นฆ่าตัวตาย บางแห่งว่าคนที่พูดคือโจผี  แต่ผมเห็นคล้อยว่าเป็นโจสิดมากกว่า  เพราะโจผีมีไมตรีกับกาเซี่ยงดีมาก  แต่อย่างไรก็ตาม  ภายหลังกาเซี่ยงก็เป็นหนึ่งในที่ปรึกษาที่โจโฉไว้ใจที่สุด  และการที่เค้าไม่เคยพูดเรื่องในคืนวิปโยคนั้นอีกทำให้เค้าไม่ต้องตายตามเตียวซิ่วไปและอยู่ยืนจนกระทั่งอายุ 77 ปี!

 <กาเซี่ยง บุคคลที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จในการชิงอำนาจของโจผี และโจโฉเรียกคนๆ นี้เพียงคนเดียวมาเพื่อขอคำปรึกษาเพื่อหาคนที่เหมาะสมในการดำรงตำแหน่งรัชทายาทแห่งวุ่ย เห็นได้ชัดว่าโจโฉไว้ใจคนๆ นี้มากกว่าทุกคน

ภายหลังบุคคลผู้นี้ได้ฉายาว่าเสนาธิการปีศาจ! เพราะเค้าคือเสนาธิการคนเดียวที่ไม่เคยคาดการผิดพลาด!? เค้าเลือกสนับสนุนโจผีเพราะมั่นใจว่าโจผีจะได้เป็นทายาททางการเมืองของโจโฉแน่นอน  และเพราะคำพูดของเค้าโจโฉจึงตัดสินใจเลือกโจผีอย่างไม่ลังเลอีก  แต่กระนั่น... ในความดำมืดแห่งอดีต  ดูเหมือนเค้านี่แหละจะเก็บงำความลับบางอย่างเอาไว้! อะไรบางอย่างที่กลายเป็นที่มาของโรคปวดหัวและโรคละเมอฆ่าคนของโจโฉ!? รายละเอียดในคืนนั้นคนที่รู้ที่สุดคือกาเซี่ยง! แม้ว่าเค้าจะไม่อยู่ในเหตุการณ์ตลอดเวลา

หมอหัวโถเคยบอกโจโฉว่าอาการปวดหัวของโจโฉมาจากสภาพจิตใจไม่ใช่ร่างกาย!? เป็นไปได้มั้ยว่าการได้เห็นหน้ากาเซี่ยงทุกวันนี่แหละคือเหตุผลของการปวดหัว!

เพราะชายคนนี้คือที่มาของอดีตที่โจโฉไม่อยากจดจำ!?