คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : สงคราม 1(-_-)
“อาจารย์รูเบน พวกแอนเจลลิสติดต่อมาแล้ว คิดจะทำยังไงต่อไป”
“ตั้งทัพ เรียวเฮ ไม่ว่ายังไงเราก็ต้องจัดการกับซิกมาม่อนให้ได้”
แจสเปอร์ก้าวเข้ามา “กองทัพพร้อมแล้ว เราจะออกไปเลยมั้ย”
“ไม่ใช่ออกไป เราจะต้องจัดการกับซิกมาม่อนที่นี่”
“หมายความว่าไง”
“หัวใจของซิกมาม่อนถูกแบ่งออกเป็น 7 ส่วน เราจะทำลายมันทั้งหกก่อน แล้วค่อยให้นักรบในตำนานจัดการส่วนสำคัญที่สุด” อาเลียน่าก้าวออกมา “หนทางที่จะทำลายส่วนสุดท้าย เราต้องให้บาทหลวงแลกด้วยชีวิต”
แม้จะรู้ว่าการแลกด้วยชีวิตคือการล๊อคเอ้าส์ออกจากเกม แต่ก็ฟังดูไม่ค่อยดีเลย “ไม่มีทางอื่นเหรอ” แจสเปอร์ถามเบาๆ”
“ไม่” คำตอบมาจากซาเมต
“ติดต่อกลับไปหาแอนเจลลิส.............. บอกพวกเค้าว่าต้องทำยัง” รูเบนว่า
“แก้ว”
“นายเรียกชั้นด้วยชื่อจริงแล้วไม่ถูกล๊อกเอ้าส์ออกรึไง”
“เพราะชั้นไม่ได้ร่วมเล่นเกม..............” มิกาเอลบอก “ตอนนี้นายคงพร้อมแล้วนะ”
“พร้อม”
“เรื่องอะไร” เซอร์ถามขึ้นมา
“..........เซอร์..............” พศวัตถอนใจเบาๆ ก่อนจะตอบ “ซามมาเอลเป็นคนแรกที่จะต้องออกจากเกม ไม่สิ........ เป็นคนแรกและคนเดียวที่จะทำให้เรารู้ว่าถ้าเราตายที่นี่ เราจะตายจริงๆ หรือถูกล๊อกเอ้าส์ออก”
“หมายความว่าไง”
“การทำลายไวรัสตัวสำคัญต้องแรกด้วยชีวิต” Touchว่า “เรากำลังเตรียมกองทัพเพื่อส่งเค้าเข้าไปใจกางของซิกมาม่อน”
“ว่าไงนะ” เซอร์กระซิบอย่างไม่เชื่อก่อนจะตะโกนก้อง “ทำไมต้องแลกด้วยชีวิต!!!!”
“เพราะการที่จะทำลายไวรัสจำเป็นต้องเอามันออกมาจากตัวซามมาเอล และมันก็เป็นทางเดียวที่จะเอาออกมาได้”
เซอร์หันไปมองอาเคอย่างไม่เชื่อ ก่อนจะกระซิบ “แล้วจะรู้ได้ไงว่าเค้าจะล๊อกเอ้าส์ออก ถ้าเค้าตายจริงๆ ล่ะ”
“ก็ต้องลองถึงจะรู้ไง” ซามมาเอลตอบง่ายๆ
“ไม่”
“เซอร์”
“ชั้นขอค้าน”
“แต่คนอื่นเค้าไม่ค้านนี่”
“พวกนายเป็นบ้าอะไรกันไปหมด!!! ตลอดเวลาที่เราผจญภัยร่วมกันนี่ไม่มีความหมายรึไง”
“มีสิ!!!” พศวัตลุกขึ้นตะโกน
“งั้นให้เค้าเสี่ยงทำไม”
“ไม่เข้าใจรึไงเซอร์ ไม่ว่าเกมจะจบยังไงเราก็อาจจะออกไปไม่ได้ เราเตรียมใจไว้แล้ว” วิชพูดเสียงเข้ม “เราไม่มีอะไรจะเสีย ถ้าซามมาเอลไม่รอด เราก็ไม่รอดเหมือนกันหมด เพราะงั้น เราถึงต้องยอมเสี่ยง ถ้าเค้าตายก็แค่ตายก่อนเพื่อน เพราะ.............”
“เพราะอะไร”
“..........................”
“ตอบมาสิ ยัยบ้า!!!!”
“ในเวลาอีกไม่นาน โปรแกรมจะถูกรีเซต และถ้าพวกเราชนะเกมไม่ทันและออกไปไม่ได้ เราจะหายไปทั้งหมด”
เซอร์ไม่อยากเชื่อสิ่งที่ได้ยิน ร่างสูงสง่าเดินกระแทกเท้าออกไปจากห้อง ไม่นาน ซามมาเอลก็ตามออกไป เซอร์สับสน สับสนไปหมด ทำไมทุกคนพึ่งบอกเค้าตอนนี้ น่าจะบอก ตั้งนานแล้ว แล้วยังดวงตาเย็นชาของอาเค ไม่อยากเชื่อว่าเค้ารักคนๆ นี้
“ไม่ยักรู้ว่านายเป็นห่วงชั้น”
“ซามมาเอล...........”
“ทำไม............. รึไม่ใช่”
“นาย................. ไปไม่ได้”
“ทำไมล่ะ”
“เพราะ.................”
“เซอร์............. เราไม่มีอะไรต้องเสียแล้ว........... เราเป็นเพื่อนกันใช่มั้ย” มือผอมๆ ยื่นมาหาเซอร์ “เพราะงั้น ให้มันจบที่เราเป็นเพื่อนกันเถอะ”
เซอร์ยื่นมือออกไป............... นี่คงไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่จะได้สัมผัสมือนี้หรอกนะ.............. “ชั้น.......... จะไปส่งนายถึงใจกลางของซิกมาม่อน”
“ตั้งใจอย่างงั้นอยู่แล้ว”
.........ไม่มีอะไรต้องเสีย..............
......................................................................
................................................................................
ลำแสงแห่งเวทย์พุ่งลงมาทำร้ายเหล่าผู้กล้าที่พยายามจะผ่านเหล่าปีศาจไปให้ถึงที่หมาย รูเบนส่งข่าวผ่านเมฆหมอกมาหาทุกคนเป็นระยะเพื่อรายงานถึงความคืบหน้าของการติดตามและทำลายหัวใจของซิกมาม่อน และตัวแอลเจลลิสเองก็ส่งข่าวเกี่ยวกับการต่อสู้ให้กับทางโรงเรียนเป็นระยะ
ลมแสงสีทองพุ่งลงหาทสึกิที่จวนตัวเกินกว่าจะหลบ ระหว่างนั้นมังกรที่มิกาเอลบังคับก็พุ่งมาช่วยเธอไว้ได้หวุดหวิด
“เป็นไงบ้าง”
“เกือบเหมือน............. ขอบใจนะ” ก่อนจะ “มิกาเอล นายบาดเจ็บนี่!!!!”
“นิดหน่อย”
“ลงไปข้างล่างเถอะ ชั้นจะทำแผลให้” ทสึกิอ้อนวอน
“เวลาแบบนี้ คนเดียวก็สำคัญ”
“ได้โปรด”
“..................ก็ได้”
ท่ามกลางการต่อสู้ที่ประทุเป็นไฟ ที่บริเวณโขดหิน ทสึกิหันไปมองดูการระเบิดอย่างกังวล แม้จะมีมังกรกางปีกบังให้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะหลบได้นานแค่ไหน
บาทแผลของมิกาเอลที่ไหล่ซ้ายสาหัสกว่าที่คิดอีก....................
“เราจะไม่ตายใช่มั้ย”
“หือ”
“เราจะรอดใช่มั้ย”
“คิดว่า.............” มิกาเอลตอบ
“เมื่อออกไป เราจะเสียความทรงจำรึเปล่า”
“..............ชั้นไม่รู้” เงียบไปทั้งสองฝ่าย ก่อนจะ “ทสึกิ”
“อะไร”
“ถ้าไม่เสียความทรงจำ เธอจะเป็นแฟนกับชั้นมั้ย”
“.......................ขอคิดดูก่อน...............”
ไม่นานนัก พลุสีแดงก็ถูกจุดให้ขึ้นจากจุดสำคัญของปราสาทซิกมาม่อน ทำให้ทุกคนรู้ชัด
“ซามมาเอลถึงใจกลางซิกมาม่อนแล้ว พวกนั่นทำได” เอรีเรลล์ว่า
“ชั้นเกลียดเด็ก”
“อะไรของเธอ คาเรนนี่”
“เด็กน่ารำคาญ.............. แต่ถ้านั่นเป็นลูกของเธอ ชั้นก็อยากเป็นพ่อ”
“ได้อยู่แล้ว”
.................แต่ มันจะเป็นไปได้รึเปล่าเท่านั้น.......................
ความคิดเห็น