Valkiri ซากเทวีแห่งสงคราม2: คุกวัลคีรี

 สวัสดีครับ ทุกท่านที่รับคำท้าและคลิกเข้ามาอ่าน  เรื่องนี้มีชื่อว่า 
 
          "Valkiri--The Deadgoddess of war"  

ภาคนี้เป็นภาคที่สองแล้ว ซึ่งมีชื่อว่า  คุกวัลคีรี  สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านและบังเอิญผ่านมาอาจจะสงสัยว่าทำไมต้อง "ท้า"  (และขอแนะนำให้อ่านตั้งแต่ภาคแรก จะได้ไม่งง)

เพราะเรื่องนี้เป็นนิยายวิทยาศาสตร์แบบระทึกขวัญที่โดยภาพรวมแล้วเนื้อหาค่อนข้างรุนแรงมาก  แม้จะย้ายมาอยู่หมวดแฟนตาซีแล้วก็ตาม(เพราะแฟนตาซีแบบฝันร้าย)   เป็นเรื่องราวของผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่ถือกำเนิดขึ้นมาในยุคที่ตกต่ำสุดขีด   และถูกเรียกว่า "วัลคีรี"    พวกเธอเหล่านี้อาจจะเรียกได้ว่าตกต่ำยิ่งกว่าผู้หญิงทุกสมัย  เพราะเป็นไม่ได้แม้แต่มนุษย์   ไม่มีสิทธิไม่มีเสียง   สามารถถูกล่วงละเมิดได้ในทุกๆ ด้าน แม้แต่การฆ่าเพื่อเป็นอาหาร 

เรื่องนี้  ในตอนแรกๆ ได้วางพื้นฐานให้คนอ่านรู้คร่าวๆ ว่ามันเป็นเรื่องที่  ยืนความคิดว่า หากนักมวยปล้ำชื่อก้องโลกของ wwe ที่เป็นผู้ชายเหล่านี้เกิดเป็น "ผู้หญิง" ขึ้นมา  พวกเธอจะต้องทำอะไรบ้างกว่าจะดังเท่ากับต้นแบบที่เป็นผู้ชาย     แต่จากนี้ไปผมจะเริ่มสอดใส่ความคิดและจินตนาการของตัวเองเข้าไปเต็มที่  ซึ่งอาจจะทำให้สิ่งที่ท่านคิดหรือเข้าใจในตอนแรกถูกบิดเบือนหรือจับต้นชนปลายไม่ได้  

เพราะฉะนั้น  ถ้าไม่จำเป็นอย่าอ่านข้ามตอนครับแม้ว่าเนื้อหาบางอย่างจะชวนอ้วกไปหน่อยก็ตาม(TT _TT)   ไม่งั้นท่านอาจจะพลาดอะไรไปก็ได้  และผมจะไม่บังคับถ้าท่านอ่านไม่ไหว หรือรับไม่ได้  เพราะผมต้องการให้คนที่ลงเรือลำนี้เป็นคนที่ห้าวหาญพอจริงๆ เท่านั้น  ไม่เช่นนั้นท่านอาจจะกระโดดลงน้ำกลางทางแล้วโดนฉลามกิน

เรื่องนี้ยังให้เรทที่ NC-18 และถ้าต้องฉากบนเตียน  ผมมีให้แค่พอกวาดลิ้น  ไม่พอจะทำให้ท่านถึงสวรรค์ได้เพราะมันไม่ใช่ประเด็นที่สำคัญ  ไม่มีพระเอกรูปหล่อหรืออัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยนางเอก  ถ้าท่านไม่ใช่สาวกยูริก็ควรข้ามฉากพวกนั้นได้เลย  โทนสีของเรื่องจะเริ่มที่โทนปานกลางและจะครึ้มลงเรื่อยๆ จนกลายเป็นสีดำ   มีความรุนแรงโดยรวมพอๆ กับภาคแรก  แต่เนื้อหาในภาคสองก็จะเริ่มเป็นนามปธรรมมากขึ้นเช่นกัน  มีเรื่องเกี่ยวกับศาสนาและจิตวิทยาเข้ามาเกี่ยว แต่ไม่มีปาฏิหาริย์จนนาทีสุดท้ายเหมือนเดิม   อ่านจบแล้วกรุณาอย่าบ้าจี้เอาไปเลียนแบบ(เพราะประเทศเรายังยังไม่พร้อมที่จะมีเมนูเนื้อมนุษย์)  และเนื้อหาก็จะเริ่มไกลจาก wwe ไปอีก

ในเรื่องก็จะมีจุดเล็กๆ ที่กุ๊กกิ๊กหรือน่าขำนิดๆ หน่อยๆ ฝืดๆ ที่พอจะพักผ่อนหย่อนใจได้บ้าง  ถ้าเนื้อหามันเครียดมากจนส่วนพักอารมณ์มีไม่พอ  หรือมันฝืดเกินไปจนคลายเครียดไม่ไหวก็ขออภัยล่วงหน้านะครับ

และเหมือนเดิมครับ  เรื่องนี้เป็นนิยายแบบเปิดที่ปล่อยให้คนอ่านตีความจากสิ่งที่ผ่านสมองเอาเองว่ามันสื่อถึงอะไรบ้าง  ผมจะไม่พูดตรงๆ ว่าผมอยากจะสื่ออะไรเพราะผมจะไม่ดูถูกสมองคนอ่าน  แต่จะให้ท่านจินตนาการเองว่าผมต้องการสื่ออะไร  
 ลองคิดเอาแล้วกันว่าท่านได้อะไรจากเรื่องนี้!!!

ภาค1 http://writer.dek-d.com/sammael/writer/view.php?id=433909
ภาค3 http://writer.dek-d.com/sammael/writer/view.php?id=544439

*..อ่านแล้ววิจารณ์บ้างก็ดี  จะได้พัฒนาฝีมือให้ดีขึ้นครับ..*