คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : nothing else . บทนำ
00| NOTHING ELSE บทนำ
หากมีสิ่งที่อยากออกห่าง ก็ต้องมีสิ่งที่อยากเข้าใกล้
มันคือสัจธรรมที่ทำให้โลกสมดุล...
สายลมยามบ่ายพัดพากลิ่นไอของฤดูหนาวเข้ามายังดาดฟ้าโปร่งของตึกเรียนวิทยาศาสตร์ ร่างเล็กนอนราบไปกับพื้นซีเมนต์แข็งๆ กางแขนราวกับรอคอยให้สายลมโอบกอดตัวเอง ตาเรียวใต้แว่นกรอบหนาหลับพริ้มเมื่อไอเย็นปะทะหน้าจนพาให้รู้สึกเย็นวาบ แต่กลับอบอุ่นในความรู้สึก
พยอนแบคฮยอนมักจะแอบขึ้นมานอนเล่นบนนี้เสมอในยามว่าง ด้วยความที่ตึกวิทยาศาสตร์เหมือนมีมนต์อะไรสักอย่างที่ทำให้บรรดานักเรียนไม่ค่อยอยากเข้ามายุ่มย่ามนักหากไม่จำเป็น จึงทำให้ที่นี่เงียบสงบ ปลอดผู้คน ราวกับเป็นสวรรค์ของแบคฮยอนเลยทีเดียว
เพราะเขาจะได้มีเวลาอยู่กับตัวเอง
ไม่มีใครมากวนใจ
และไม่มีคนอย่าง โอเซฮุน
โอเซฮุนเป็นผู้ชายที่แบคฮยอนอยากจะถอยห่างอยู่เสมอ เพราะไม่ว่าเมื่อไหร่ที่เขาทั้งคู่เจอกันนั่นหมายถึงแบคฮยอนจะต้องมีเรื่องเจ็บตัว หรือถ้าแค่เบาะๆ ก็เจ็บใจ และแน่นอนว่าไม่ว่าจะหนักหรือแค่เบาะๆ แบคฮยอนก็ไม่อยากได้สักอย่าง ดังนั้นการอยู่ให้ห่างจากโอเซฮุนให้มากที่สุดจึงเป็นเรื่องที่ดีที่สุดที่เขาทำได้
และการจะพาตัวเองออกห่างจากผู้ชายติดสนุกอย่างโอเซฮุนได้มีเพียงวิธีเดียว คือทำตัวให้ห่างไกลจากคำว่า ‘สนุก’
นั่นจึงเป็นสาเหตุให้แบคฮยอนมาอยู่ที่ดาดฟ้านี้ ที่ๆ ไร้ซึ่งความสนุก ไร้สีสัน ไม่มีอะไรน่าสนใจ อย่างน้อยก็สำหรับโอเซฮุนล่ะนะและอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้แบคฮยอนติดใจสถานที่แห่งนี้ก็คือ..
ปาร์คชานยอล ผู้ชายผู้ไม่สนใจความเป็นไปของโลก
ครั้งแรกที่แบคฮยอนมาที่นี่ก็เพราะอารมณ์เสียที่โอเซฮุนกลั่นแกล้ง เขาก็โต้ตอบอะไรออกไปไม่ได้เลยจึงได้แต่หลบมาระบายอารมณ์บนดาดฟ้านี้ หลังจากเตะต่อยรั้วดาดฟ้าเงียบๆ ทั้งที่น้ำตาไหลอยู่พักใหญ่เพราะไม่อยากแหกปากส่งเสียงดังอย่างที่ในหนังชอบทำกัน สายตาก็เหลือบไปเห็นร่างสูงโปร่งที่นอนพิงผนังอยู่ไม่ไกลจากประตูดาดฟ้ามากนัก
ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันแต่ดวงตาเรียวของแบคฮยอนไม่สามารถละจากร่างสูงที่กำลังหลับตาพริ้มได้เลย เลยกลายเป็นว่ายืนพึงรั้วดาดฟ้ามองคนที่เพิ่งเคยเจอหน้าอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งหมดเวลาพัก…
หลังจากนั้นแบคฮยอนก็คอยแต่มองหาร่างสูงอยู่บ่อยๆ ตามจนได้รู้ว่าชื่อ ‘ปาร์คชานยอล’ เป็นรุ่นน้องของตนหนึ่งปี และเพราะห้องเรียนของเขาและชานยอลอยู่ตึกเดียวกันไม่พอยังชั้นเดียวกันอีกจึงทำให้แบคฮยอนแอบเฝ้ามองอีกคนได้ง่ายขึ้นมาหน่อย…
และก็ได้รู้ว่าดาดฟ้าตึกวิทยาศาสตร์เป็นที่ประจำของรุ่นน้องตัวสูงในยามพักกลางวัน
รุ่นน้องผู้อาจจะไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีคนคอยแอบมองอยู่ห่างๆ เสมอ…
ถ้าหาก ‘โอเซฮุน’ คือคนที่แบคฮยอนอยากพาตัวออกห่างมาที่สุดแล้วล่ะก็ คนที่แบคฮยอนอยากใกล้ชิดสนิทสนมด้วยที่สุดก็เห็นจะเป็น ‘ปาร์คชานยอล’ นี่แหละ
_________________________
#นตอ @salynnxan
ความคิดเห็น