กาล..ภพ

ลำดับตอนที่ #10 : พลิกลิ้น...

"แล้วตาไม่รักลูกหรือจ้ะ?"
สิรินยังคงทำใจดีสู้เสือ หากเจรจาไม่ดีเจ้ากรรมเขาโกธรแล้วมาลงเอากับเธอไม่ซวยหรือนี่ เท่าที่ดูก็เหมือนจะโกธรแค้นกันมากนักหนา เพราะคิดว่าลูกสาวที่ไว้ใจมันดันกลับทำกับเขาได้เพียงเพราะผู้ชายที่ไหนก็ ไม่รู้

"เพราะรักมาก ถึงแค้นมากอย่างนี้ไงล่ะ ข้าสู้อุส่าห์เลี้ยงมันมาแต่เล็กแต่น้อย" แม้จะพูดด้วยน้ำเสียงเคืองๆ แต่ก็ไม่ได้ดูโกธรเกรี้ยวในตัวสิรินมากนักด้วยเข้าใจว่าเป็นคนนอกไม่เกี่ยวกัน


"แล้วทำเช่นไรตาจึงจะยอมอภัย ด้วยชาตินี้ลูกสาวตากลับมาเกิดเป็นคนๆ นี้แล้ว เขาไม่รู้ไม่เห็นกับเรื่องที่ทำมาในอดีต ตาจะให้โอกาศลูกสาวตาได้ทำความดีลบล้างความผิดเดิมจะได้ไหมจ้ะ"

"หากนังนี่มันยอมบวชให้ข้าซัก 1 เดือน ข้าจะยอมให้โอกาศมันดูก็ได้" พูดเหมือนตัดรำคาญ

เจรจาได้ดังนั้นจึงบอกต่อเบญจา ให้เบญจาจัดแจงเตรียมพวงมาลัยเอาไว้ขออโหสิกรรมที่หัวเตียงแก่พ่อของเขาในอดีตชาติที่ได้ล่วงโทษแก่กันมาหากฟื้นขึ้นมา เบญจาเป็นคนมีสัมผัสหูพิเศษ แต่ให้มามองอะไรอาจจะดีไม่เท่าสิริน ถ้าเป็นเรื่องมองหาต้นตอต้นเหตุจึงต้องไหว้วานสิรินเป็นประจำ ในขณะที่ถ้าเป็นเรื่องเจรจาสิรินเองก็ต้องให้เบญจาช่วยเหลืออยู่บ้างเหมือนกัน

แต่จนแล้วจนรอด 3 วันผ่านไปก็ยังไม่มีทีท่าว่า ญาติของเบญจาจะลืมตาฟื้นขึ้นมานั่งคุยได้ซักที ยังคงนอนแบ่บเหมือนผักสดค้างตลาดอยู่แบบนั้น ใกล้ถึงกำหนดเส้นตายที่แพทย์ลงความเห็นว่าจะเป็นอันตรายต่อผู้ป่วยแล้ว

"ทำไมมันยังไม่ฟื้นขึ้นมาอีกล่ะ" เบญจาถามสิริน ภายในใจเริ่มร้อนรน
"จะไปรู้ได้ไงล่ะ ก็ตาเขาบอกว่ายอมแล้วนี่นา"
"หรือว่าจะมีอะไรนอกจากนั้น?? เราควรจะกลับไปถามตาอีกครั้งดีกว่าไหม"
"อืมม"

กลับมาในห้องผู้ป่วยที่คุ้นเคย ร่างของญาติผู้น้องของเบญจาดูซูบลงไปมากกว่าเดิมเล็กน้อย สีเลือดบนหน้าจางหายจนขาวซีดเหมือนกระดาษ ตาผู้เป็นอดีตบิดาปัจจุบันพ่วงตำแหน่งเจ้ากรรมนายเวรเข้าไปด้วยยังคงนั่งทับร่างของเขาอยู่อย่างเดิมไม่มีทีท่าว่าจะถอยห่างออกจากร่างผู้ป่วยแม้แต่น้อย สิรินมองด้วยความสงสัยว่าเหตุใด บอกว่ายอมถอยออกจากร่างแล้วแต่ยังคงไม่ลุกไปไหน สังเกตุเห็นมือของชายแก่ที่มองเผินๆ เหมือนกำลังทาบอยู่บนหน้าอกหญิงสาวผู้นั้น แต่หากจ้องมองลงไปให้ลึกๆ แล้วกลับพบว่ากำลังล้วงลึกลงไปเสมือนกำลังบีบเค้นหัวใจของผู้ป่วยให้แหลกลานคามือ..


---
อารมณ์ค้างสินะ อารมณ์ค้างสินะ .... พรุ่งนี้มาต่อ .. ตอนนี้ผู้เขียนไปเล่นเกมส์เศรษฐีและนอนอ่านนิยายของนักเขียนท่านอื่นก่อนนะเจ้า