Lover devil

ขณะนี้ฉันกำลังเดินทางไปคอนเสิร์ตของ แคลช แล้วก็ โปเตโต้ ที่2 วงนี้มารวมตัวกันเป็นครั้งแรก

            กว่าจะหาบัตรได้นะแทบกระอักเลือดตาย แต่ในที่สุดฉันก็หาบัตรนี้มาจนได้ โย้!!!!ยินดีกับฉันหน่อยสิเพื่อน ๆ

                        โอ๊ะ!!ลืมแนะนำตัว

            สวัสดีค่ะ^^ฉันชื่อ...ต่าย กัญญาวีร์ วิทยานนท์ อายุ 16 ปี วันนี้เป็นวันปิดเทอม                หน้าร้อนวันสุดท้ายของฉันก่อนที่พรุ่งนี้ฉันจะเปิดเทอมแล้วขึ้นเป็นสาว ม.ปลายเต็มตัวแล้วววววววววว0.0 0.0 0.0^^ วันนี้เลยมาฉลองกับที่รักหน่อยยยยยย!!!!

                        โต๋!!!

            ฉันมองถึงหน้าประตูทางเข้า Hall ก็เห็นที่รักของฉันยืนรออยู่ที่หน้างานแล้ววันนี้เขาใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์สวมหมวกแก็ปสีขาวที่ดูรวม ๆ แล้วเท่ชะมัด

                        ด้วยความสูงที่ 175 UP!!! แล้ว

            ผิวของเขาที่ออกขาวแต่ไม่จั๊วะเพราะเขาชอบเล่นกีฬากลางแจ้งเป็นเดิมทุนอยู่แล้ว แต่น่าแปลกที่เขาไม่ดำลงเลย

            ใบหน้าที่คมเข้ม แม้จะมีสิวเม็ดเล็กเม็ดน้อยบ้างตามช่วงวัยรุ่นอย่างงี้ก็ช่างเถอะยังไงก็หล่อออออ สำหรับฉัน

            เรา 2 คนคบกันมาตั้งแต่ฉันอยู่ ม.2 แล้วพี่เขาก็อยู่ ม.4 ตอนนี้พี่เขาก็อยู่ ม.6 ฉันอยู่ม.4 แล้วแต่เรา 2 คนก็ยังรักกันเหมือนเดิม...อาจจะมากขึ้นทุกวันด้วยซ้ำ ^///^

                ไง???แต่งตัวทิ้งทวน ม.ต้นหรือไง

            คำแรกที่เขาทักฉัน แหม...เล่นเอาฉันต้องหยุดพิจารณาการแต่งตัวของตัวเองเป็นการใหญ่เลยนะเนี่ย

            ฉันแค่...ใส่เสื้อยืดการเกง 3 ส่วนเหมือนปกติ แต่ที่แปลกเพราะว่าฉันทักเปียแล้วมัดเป็นแกะ 2 ข้างแบบห่วง ๆ อ่ะ แค่คิกขุเท่านั้นเอง

                รับไม่ได้หรือไง??ปล่อยผมก็ได้นะ

            ฉันกำลังจะแกะยางออกแต่เขาก็ดึงมือฉันเข้าไปใน HALL ทันที

                        นี่ยังไม่ตอบเลย ว่ารับได้ไม่ได้

            เรา 2 คนวิ่งมาถึงแค่กลาง ๆ Hall เท่านั้นเองฉันก็ขืนตัวเองไม่ให้วิ่งตามเขาไป

                        เอาน่า...

            เราวิ่งมาถึงที่ใกล้เวทีสุด ๆ แล้วไฟก็ดับลงพร้อมกับที่เขายืนโอบฉันจากด้านหลังเอาไว้ ก่อนที่จะเอาใบหน้าที่ฉันเพิ่งชมไปเมื่อกี้ มาซุกคลอเคลี่ย ที่ไหล่ของฉัน เล่นเอาเสียวซ่านไปหมดเลย

                    ยัง...ยังไม่ตอบเลยน้า...

ทำไมฉันต้องโอนอ่อนกับเรื่องพวกนี้ด้วยเนี่ย

                        รับได้สิ!!!รับได้ทุกอย่างอยู่แล้วล่ะ

            เขาหอมแก้มฉัน 1 ทีก่อนที่เรา 2 คนจะเต้นปล่อยแก่กันสุดสวิงริงโก้

                        เธอ ๆ

            ขณะที่ฉันกำลังเต้นมันส์ ๆ ก็มีมือดีมาสะกิด จนฉันต้องหยุดความมันส์ไปชั่วขณะ

                        โทรศัพท์เธอร่วงหรือเปล่า?

            ฉันหันไปก็เห็นแต่เงามืด ๆ แต่ก็พอได้ยินเสียงเลยคลำดูที่กระเป๋ากางเกง อุ๊ย!!หล่นจริง ๆ ด้วย

                        ขอบคุณ ค่ะ

            พอเขายื่นมาเราเองก็รับ

                        แต่หารู้ไม่ว่าหลังจากนี้จะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ต่อชีวิตรักของฉันและพ่อพระเอกในเรื่องนี้

คอนเสิร์ตเลิกแล้ว

            นี่ฉันเต้นไม่หยุดตั้ง 2 ชั่วโมงเลยหรอเนี่ย

                        เหนื่อยไหม??

            พี่โต๋ถามฉันเมื่อกี้อุตส่าห์ไปซื้อน้ำมาให้ฉันดื่ม

                        เหนื่อยคะ^^แล้วพี่สนุกไหม??       

            พี่โต๋นั่งลงข้าง ๆ ฉันก่อนที่จะลงมานอนหนุนตักฉันแล้วหลับตาลงก่อนที่จะพูดว่า

                        สนุกสิ สนุกมากเลย ถ่ายรูปกันหน่อยนะ

            พี่โต๋หยิบโทรศัพท์มาตอนไหนไม่รู้แต่เรา 2 คนก็ถ่ายเล่นจนไม่ยอมเลิกยอมรา

            พี่โต๋มาส่งฉันที่บ้านก็ปาไป 5 ทุ่มกว่าแล้วดีนะที่ฉันบอกทางบ้านไว้แล้วว่าไปดูคอนเสิร์ตเลยไม่โดนว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้เรา 2 คนก็เจอกันอยู่แล้วเลยไม่ร่ำลาอะไรมากแค่บอกว่า นอนหลับให้สนิทนะ วันนี้สนุกมากขอบคุณค่ะ^^ แค่นี้ฉันก็ไม่ต้องการอะไรมากแล้ว

            เช้าวันนี้ฉันรีบตื่นขึ้นมาแต่ไก่โห่เลย เพราะอะไรนะหรอ??วันนี้เป็นวันเปิดเทอมไง??แล้วฉันก็อยู่ ม.ปลายแล้วด้วย....ตื่นเต๊นตื่นเต้น

                        ไง??ตื่นแต่ไก่โห่เลยแก

            ฉันลงมากะจะทำเบอร์เกอร์กินซะหน่อยก็ดันเจอพี่ชายตัวดีที่เพิ่งกลับมาจากคลับเหง ๆ เดินมาก่อนที่ฉันจะเข้าครัว

                        ก็เปิดเทอมวันแรกต้องทำคะแนนหน่อย

            ฉันยักคิ้วหลิ่วตาให้พี่ชายอย่างกวน ๆ ก่อนที่พี่ชายตัวดีจะเดินเข้ามาในครัวพร้อมกัน

                        นี่แกเป็นสาวแล้วหรอเนี่ย ฮุยยยยย....ไวจริง ๆว่ะ เมื่อวานฉันยังเห็นแกนอนตูดนี้โด่งเป็นเขาพระสุเมรุอยู่บนที่นอนอยู่เลย

            ไอพี่บ้า ทำไมฉันต้องเกิดมาเป็นน้องแกด้วยว่ะเนี่ย

                        อืม...

            ฉันค่อย ๆ เนิบ ๆ ไปหาพี่ชายที่นั่งดืมนมอย่างสบายใจอยู่อีกฝั่งของโต๊ะทานข้าว

                        งั้นพี่ก็แก่แล้วสินะ ถึงบอกว่าฉันเป็นสาวแล้วเนี่ย

            ฉันกับพี่ชายก็ไม่ได้ห่างอะไรกันมากมายนักหรอก

                        พี่ชายฉัน ชื่อต้นน้ำ ชื่อจริงก็ กรวีร์ วิทยานนท์ อายุ 20 ปี เรียน วิศวะฯ มหาลัย ธรรมศาสตร์ ปี 2

                        เรา 2 คนอายุห่างกัน 5 ปีพอฉันเข้า ม.1 พ่อกับแม่ก็ย้ายไปทำงานใหญ่ที่ต่างประเทศ ปล่อยให้ฉันกับพี่ชายอยู่กัน 2 คน

แต่ดีที่พี่ชายฉันแม้ว่าจะเพลบอยขนาดไหนก็ไม่เคย พาหญิงมาค้างอ้างแรมที่บ้านเลยแม้แต่น้อย และไม่ว่าจะไปเที่ยวดึกแค่ไหนก็ตามก็ยังต้องกลับมาบ้านมาหอมแก้มฉันก่อนนอนทุกวัน เราเองก็ต้องรักกันมากกัดกันมากเป็นธรรมดา

ทุกเช้าฉันต้องตื่นมาทำอาหารแล้วใส่ตู้เย็นไว้เพื่อเมื่อไหร่ที่ไอพี่ชายตัวดีตื่นมันก็จะลงมาเอาอาหารอุ่นเวฟกิน (สบายจังเลยเนอะพี่ชั้น)

            ใครบอกล่ะ ฉันยังหนุ่มยังแน่น ฟิตปั๋งด้วย

แหมมม....ยังไม่พ้นเรื่องลามกจนได้

            เอาเหอะ ๆ กินเบอร์เกอร์ไหม??

ฉันกำลังหยิบไก่ในตู้เลยถามเผื่อจะได้ทำทีเดียว

            กินดิหิวจะแย่อยู่แล้ว

ขณะที่ฉันกำลังราดซอสมะเขือเทศบนขนมปังอยู่นั้น ไอพี่ชายตัวดีก็ถามสิ่งที่มันไม่ควรจะถามเลย

            แกมีอะไรกับไอโต๋ยังว่ะ

                        พรวดดดดด!!!!

ตอนนี้ซอสเกือบหมดแล้วมั้งที่หกเพราะความตกใจของฉันเปื้อนเต็มผ้ากันเปื้อนเลย แล้วมันเปื้อนเสื้อนักเรียนใหม่ของฉันไหมเนี่ย

            5 5 5 5 5 5 +

นี่ยังมีหน้ามาหัวเราะอีกนะ ไอพี่บ้า!!

            ถามแค่นี้ทำเป็นตกใจไปได้ เคยแล้วหรอ??

ฉันถอดผ้ากันเปื้อนเสร็จก็ยกเบอร์เกอร์มายัดปากพี่ชายทันที

            ในเมื่อถามแล้วเค้าบอกให้ก็ได้ =_=

ฉันละทำหน้าตาหน้าสงสารเข้าไว้ แต่พี่ชายฉันสิรีบกลืนเบอร์เกอร์แล้วนั่งตัวตรงเชียว

            ก็...เมื่อคืนเรา 2 คน...2คน....

ฉันทำท่าจะร้องไห้ไอพี่ชายก็ดันลุกจากเก้าอี้เสียงดังเชียว ท่าจะโกรธมาก

            ไปกับพี่เดี๋ยวนี้

โห้...โกรธจริงด้วยเว่ย นี่แหละข้อดีอีกข้อของพี่ชายฉันหวงน้องยิ่งกว่าผู้หญิงในสต็อกซะอีก

            พี่ต้นน้ำทำท่าจะเดินออกไปจากครัวฉันก็รั้งแขนเขาไว้ก่อนที่จะบอกความจริงว่า....

                        ล้อเล่นน้า...ยังย่ะ ฉันยังเวอร์จิ้นและไม่คิดที่จะมีอะไรกับใครก่อนแต่งงานด้วย O.k. ไหม??

            ฉันเลยถูกที่ชายจะไล่เตะก้นจนทั่วบ้าน ก่อนที่พี่ชายสุดที่รักจะอาสามาส่งที่โรงเรียน

            ระหว่างนั่งรถไปโรงเรียน

                                    มีเสียงโทรศัพท์ที่ไม่รู้ว่าเสียงโทรศัพท์ใครดังขึ้น

                    นี่ของแกไม่ใช่หรอ??เสียงนี้ไม่ใช่ของฉันหรอก

            พี่ชายฉันทักเพราะเมื่อหยิบโทรศัพท์ของเขามาดูแล้วก็ไม่ใช่จริง ๆ ด้วยฉันเลยคว้าโทรศัพท์ที่ไม่รู้ว่าฉันเปลี่ยนเสียงเรียกเข้าตั้งแต่เมื่อไหร่ ขึ้นมาดู

            ที่รัก

        แล้วมันก็เป็นโทรศัพท์ของฉันจริง ๆ ด้วย แต่จะเปลี่ยนเสียงเรียกเข้าตอนไหนไม่สนแล้วตอนนี้ที่รักโทรมาต้องรับก่อน

                        ว่า... / บอลอยู่ไหนค่ะ

            ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบทางปลายสายที่ฉันคิดว่าต้องเป็นโต๋กลับพูดมาเป็นเสียงผู้หญิงที่ฟังแล้วไม่คุ้นเอาซะเลย

                        ฮัลโหล ๆ นั่นโทรศัพท์ของพี่โต๋หรือเปล่าค่ะ

            ฉันคิดว่าคงโดนอำแน่ ๆ

                        ไม่ใช่ย่ะ นี่ฉัน แพรว แฟนเจ้าของเครื่องนี้แล้วหล่อนเป็นใครย่ะ

            หนอยยยย...ใช้น้ำเสียงให้มันดีกว่านี้หน่อยนะ

                        ฉันก็เป็นเจ้าของเครื่องนี้นะสิ แล้วแฟนฉันก็เป็นผู้ชายด้วย จำไว้!!!

            ปิดเครื่องซะเลย โต๋นะโต๋ให้ใครยืมโทรศัพท์อีกนะ =_=

                        ไง...กิ๊กไอโต๋โทรมาวีนหรือไง

            พี่ชายฉันนี่ปากเสียจนจะเน่าแล้วนะ

                        ไม่รู้สิ...มาอ้างว่า นี่เครื่องของแฟนฉันนะ แหวะจะอ้วก

            ฉันพยายามเลียนเสียงให้เหมือนเพื่อความสมจริงในการพูด จนพี่ชายฉันต้องขำจนท้องคัดท้องแข็งเชียว

            ไม่นานก็มีโทรศัพท์เข้ามาอีกครั้งเมื่อฉันเปิดเครื่องใหม่อีกรอบ  แต่นี่มันเบอร์ฉันนี่หน่า

                        ฮัลโหล...

            ฉันกรอกเสียงลงไป แต่ทางปลายสายเสียงรถราช่างดังเหลือเกิน จะได้ยินไหมเนี่ย

                        ยัยหัวขโมยยยย เอาโทรศัพท์ของฉันคืนมานะ คิดจะแฮ็คข้อมูลฉันหรือไง ยัยโรคจิต!!

        ได้ยินชัด แล้วชัดมากด้วยว่าทางโน้นด่าฉันว่า ยัยโรคจิต!!!

                    นายนั่นแหละหัวขโมยเอาโทรศัพท์ฉันมานะ อีตาบ้า ไอโรคจิตชอบขโมยของผู้หญิง

            ฉันก็ถอดแบตออกซะเลย หมดเรื่องหมดราวกันซะที

                        วันนี้มันวันโลกาวินาศหรือไงว่ะ โดนด่าแต่เช้าเลย

            ฉันยัดโทรศัพท์กับตัวเครื่องเมื่อกี้ใส่กระเป๋านักเรียนอย่างไม่ใยดีกับมันสักเท่าไหร่ ทั้ง ๆ ที่เครื่องนี้ปะป๋าอุตส่าห์ส่งมาให้จากเมืองนอกเมืองนาเชียว

                    ใครโทรมาอีกล่ะ เจ้าของเครื่องหรือไง