คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บันทึก ณ ดินแดนสยามบทที่ 1 ของพี่น้องหมาป่าไอเย็น :: สองการ์เดี้ยน แห่งการ์เดี้ยน
เรื่องวุ่นคุณพ่อบ้าน Devil Version เรื่อง วุ่นนอกสำรับ :: อาถรรพ์ [ปีศาจผู้บันทึก Vs Punica Fanfic]
บันทึก ณ ดินแดนสยามบทที่ 1 ของพี่น้องหมาป่าไอเย็น :: สองการ์เดี้ยน แห่งการ์เดี้ยนคอปเปอร์ฯ
:: Punica Fan fiction
:: PG-13
:: Ice, Snow.
Yuhi Side
ชื่อของพวกเราคือ คาโต้ ยูฮิ และคาโต้ ยูกิ พี่น้องหมาป่าไอเย็นผู้บันทึกเรื่องราว พวกเราได้รับหน้าที่ติดตามอสูรผู้ก่อตั้งบริษัทการ์เดี้ยนคอปเปอร์ฯ มองๆแล้วมันก็ไม่ได้แปลกประหลาดอะไรเท่าไหร่ ซึ่งวิธีการที่จะแทรกซึมเข้าไปจดบันทึกเจ้า(ตอแหล)ชาโดว์ได้แนะนำเอาไว้แล้ว ข้าค่อยๆเลื่อนบานประตูเข้าไปช้าๆ
“ยินดีต้อนรับครับ” ทันทีที่เปิดประตูชายผมสีน้ำตาลอ่อนก็ปรากฏในสายตาแต่เมื่อเห็นว่าพวกข้าเป็นชายทั้งคู่ก็ทำหน้าเหม็นบูดวูบหนึ่ง อย่าคิดว่าข้าไม่เห็นนะ = = ชายผู้นี้คงเป็น ‘แคปเปอร์’ กัปปะจอมกระเดือกแตงกวาแหงๆ
“อ่า ได้ข่าวว่าบริษัทนี้รับคุ้มครองคน…” ข้ายังไม่ทันพูดจบแคปเปอร์ก็รีบลุกพรวดดวงตาของเขาฉายคำว่า ‘เงิน’ ออกมาอย่างชัดเจนจนเหลือเชื่อ เนี่ยนะเจ้าชายกัปปะ??? เหลือเชื่อที่สุดเลยเจ้า(ตอแหล)ชาโดว์! (ขณะนี้ชาโดว์จามเป็นสิบแล้ว) “เอ่อ…ข้าจะขอให้คุ้มครองน้องชายของข้าหน่อยนะขอรับ…”
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ‘ภัทรกร’ ขอรับ” เจ้าน้องชายตัวแสบของผมมันรู้งานจริงๆนั้นละ สงสัยให้อยู่กับเจ้า(ตอแหล) ชาโดว์มากเกินไปแล้วแน่ๆ (เลิกเรียกตอแหลสักทีได้ไหมฟระ!) ยูกิยิ้มน้อยๆให้แก่แคปเปอร์ซึ่งดูแล้วเขาต้องรับงานนี้แน่ๆ ซึ่งเป็นไปตามคาดเขาพยักหน้ารับก่อนเอ่ยถามต่อ
“แล้วจะให้เราคอยคุ้มกันยังไงเหรอครับ? เฉพาะที่บ้าน? หรือตลอดเวลา?” ว้าว! ไหงเวลาคนอื่นๆรับงานไม่ถามอะไรเลยแต่พองี้ถามซะงั้น ข้ามองหน้าเขาสักพักก็คลี่ยิ้ม “ขอฝากน้องชายผมไว้ที่นี้สักระยะแล้วกันขอรับ”
“งั้นก็ได้ครับ ไม่ทราบว่า…”
“อย่าถามอะไรให้มากความเลยขอรับ ไม่เช่นนั้นเงินอาจหายไปพร้อมๆกับคำตอบก็ได้นะขอรับ” ขี้เกียจตอบแล้วเฟร้ย! เขารีบหุบปากในทันใด “เอ่อ…ขออีกคำถามได้ไหมครับ…”
“คำถามสุดท้ายนะขอรับ”
“คุณชื่ออะไรเหรอครับ?” ชื่อ? เขาจะรู้ไปทำไมในเมื่อคนที่ต้องคุ้มครองไม่ใช่ข้าแต่เป็นยูกินี้นา เอาเถอะ…
“ชื่อของข้าคือ ‘ภัทรศักดิ์’ ขอรับ”
Yuki Side
ชื่อของผมคือ คาโต้ ยูกิ เนื่องจากพี่ชายที่เคารพใช่แผนการ(ตอแหล)ของ(ตอแหล)ชาโดว์ทำให้ตอนนี้ผมต้องปะทะหน้ากับหมาป่าตัวหนึ่งซึ่งมีนามว่า ‘อคิน’ เขาจ้องผมตาเป็นมันเลยอะ เขาจะกินผมไหมเนี่ย T__T อ๊ะแต่เราก็เป็นหมาป่าเหมือนกันนี้นา อืมๆ = = ผมหันไปมองแคปเปอร์ที่เริ่มกระเดือกแตงกวาเหี่ยวๆอีกแล้ว สถานะยาจกแบบนี้ซากุระซากิของเราได้รับรู้มาหลายต่อหลายครั้งผมจึงเข้าใจเป็นอย่างดีเลยละ แต่ไหนๆก็ไหนๆ
“คุณแคปเปอร์นี้ชอบแตงกวาจังเลยนะขอรับ” ขอกัดหน่อยแล้วกันนะ… “ก็นะ…”
“อย่างกับ ‘กัปปะ’ เลยนะขอรับ…”
เฮือก!
ว้าว!ถึงกับสะดุ้งสุดตัวหน้าซีดเผือดเลยแฮะ เป็นกิริยาที่น่ารักใช่เล่นนะเนี่ย(ยูกิเป็นพวกชอบแกล้งคนริซึ่ม) เอาละๆ เรายังต้องอยู่ด้วยกัน ‘อีกนาน’ ผมคงต้องทำอะไรเพื่อ ‘ความประทับใจแรกที่พบกัน’ หน่อยแล้วละ หึหึหึ
“เอ่อ…คุณแคปเปอร์ คุณอคิน…ผมมีที่หนึ่งอยากจะไปอะขอรับ…”
-TBC.-
ความคิดเห็น