คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : Fic วาเลนไทน์ Punica Fan Fiction. บทกลาง[4/4]
Fic วาเลนไทน์ Punica Fan Fiction.
: Y4 and Winter
:: เชียร – การิน
บทกลาง[4/4]
:Winter [Ice and Snow]
บ้านทิพยโลกา
เสียงออดหน้าบ้านดังอยู่หลายครั้งเสียจนเจ้าของบ้านซึ่งพึ่งจะมาอยู่ใหม่เริ่มรำคาญ มีไม่กี่คนที่รู้ฐานลับของพวกเขา ซากุระซากิ
“คร้าบ คร้าบ! กำลังไปคร้าบบบบบบ~~” ยูฮิเอ่ยยานคาง ซึ่ง…
กริ๊ง กร๊อง กริ๊ง กร๊อง!!
“โว้ย! กลัวกดออดไม่เป็นรึไงวะแก!!!” กระแทกประตูออกไปก็เกิดอาการเหงื่อตกเมื่อร่างที่อยู่ตรงหน้าคือ…หญิงสาวผู้เป็นหัวหน้าใหญ่แห่งกลุ่ม!?
“ซ-เซน เจ้ามาได้ยังไงกัน!”
“แล้วมันหนักหัวสมองส่วนไหนของเจ้ากันรึ?” หญิงสาวผมสีดำสนิทเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา ดวงเนตรสีเลือดช้อนขึ้นมองชายหนุ่มผู้เป็นลูกน้อง ‘อิจิโจจิ เซน’ ดีดหน้าผากยูฮิครั้งหนึ่งซึ่งความแรงของมันดูไม่มากเท่าไหร่…แต่ทุกคนจะลืมคำว่า ‘ไม่มาก’ นั้นไปได้เลยเมื่อวินาทีต่อมามี ‘ควัน’ ลอยออกมาจากรอยแดงนั้น
“เอ้า! อย่ามัวแต่ยืนอึ้งสิเชิญข้าเข้าบ้านแล้วคุยธุระกัน หากข้าไม่มีธุระคงไม่มารึเจ้าอยากกลับไปทำเอกสารแทนข้า?” เอ่ยออกไปเช่นนั้นซึ่งปฏิกิริยาถัดมาคือหมาป่าไอเย็นตัวพี่รีบดันหลังเธอเข้าบ้านทันทีแบบไม่ต้องยั้งคิดคำตอบ หากต้องกลับไปจมเอกสารบ้าๆนั้นอีกขอเขาฆ่าตัวตายดีกว่า!!
“ข้าได้ข่าวมาว่า ‘ชาโดว์ แลนด์ มิซเซเลี่ยน’ ยึดความเป็นนิรันดร์ของเชียรไป” เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นก่อนจิบชาดด้วยใบหน้านิ่ง สองพี่น้องแห่งไอเย็นกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก คุณเธอเล่นเรียกชื่อแวมไพร์หนุ่มแบบเต็มยศเช่นนี้
ศพไม่สวยแน่แท้แล้ววะ แลนด์!!!
“มีอะไรจะแก้ตัวให้เจ้านั้นไหม” เอ่ยอีกครั้งอุณหภูมิในห้องติดลบลงอีกสิบองศา ยูกิกลืนน้ำลายอย่างหวาดกลัวก่อนเอ่ย
“ค-คือผมก็ไม่รู้อะไรมากหรอกนะครับ…รู้แค่ว่าแลนด์ซังตั้งเงื่อนไขไว้ประมาณว่า ‘หากไม่ทำให้เขายอมรับได้ภายในสามวันพิษของเวทย์จะสังหารเขา’ นะครับ”
“สามวัน? ทำไมถึงเป็นสามวัน?” ขมวดคิ้วอย่างติดหงุดหงิดก่อนหลับตาลง เธอเงียบไปกว่าห้านาทีทำเอาสองพี่น้องไอเย็นมองหน้ากันอย่างหวาดกลัว งานนี้พวกเขาคงไม่ถูกฆ่าหมกศพใช่มั้ย?
“คิก…” เสียงหัวเราะหลุดออกมาจากหญิงสาวผู้เป็นบอสใหญ่ทำเอาสองพี่น้องงุนงง เธอยังคงหัวเราะและส่ายหน้าอย่างระอา
“หึหึ…เข้าใจคิดนี้ ‘องค์ชาย’ งั้นคราวนี้ข้าจะยอมลดโทษให้สักนิดแล้วกัน”
“;ขอบใจที่อุตส่าลดโทษนะ แต่ข้าไม่ใช่ ‘องค์ชาย’ อะไรนั้นอีกแล้วนะ!!;”
“คาโต้ ยูฮิ คาโต้ ยูกิ”
“ครับ นายหญิง! เอ๊ย! ท่านเซน! เอ๊ย! ซ-เซน!” สองพี่น้องตะโกนขึ้นอย่างแข็งขันผิดๆถูกๆ เซนขมวดคิ้วมองลูกน้องอย่างเบื่อหน่าย เธอต้องไปสอนหัดพูดคอร์สใหญ่อีกแล้วสินะ
“จากนี้ไปจนกว่าจะหมดจำกัดเวลาของเวทย์ หากเจ้าหมอนั้นขอความร่วมมือแล้วละก็ จงทำตามเสียอย่าได้ขัด เช่นนั้นแล้วผลลัพธ์ของมันคงสนุกไม่น้อยเลยทีเดียว” ว่าจบก็กางวงมิติหายเข้าไปเรียกให้เสียงถอนหายใจของพี่น้องออกมา
“เจ้าเข้าใจที่เซนพูดไหมยู”
“ไม่เข้าใจเลยสักกระฝีกครับพี่…”
(การประชุมซากุระซากิหน่วยปฏิบัติการผ่านทางจิต)
อิซากิ : หมายความว่าเซนเข้าใจว่าแลนด์จะทำอะไรแล้วใช่มั้ย?
ยูฮิ : คิดว่าใช่… เดี๋ยวก่อน…น้ำเสียงแบบนี้เจ้ารู้แล้วใช่มั้ย!?
อิซากิ : ข้ารู้แล้วมันหนักหัวเจ้าหรือ?
ยูฮิ : หนักมากเลยวะ!
ซาฟี : คิกคิก…
ยูฮิ : หัวเราะอะไรห่ะ ฟี!
ยูกิ : ใจเย็นสิครับพี่…
มิเกล : ยูกิเจ้าเองก็รู้แล้วสินะ
ยูกิ : อ่า…ครับ…
ยูฮิ : อะไรกัน ยู! เจ้ารู้อะไรไม่ยอมบอกพี่เลยนะ!
ซาฟี : เรื่องแบบนี้คงไม่แปลกที่เจ้าจะไม่รู้…
แลนด์ : ก็คนอย่างมันไม่เคยแลปฏิทินเลยนี้…
ยูฮิ : แลนด์!?
แลนด์ : อะไร =*=
ยูฮิ : ไหนว่าติดต่อมันไม่ได้นี้!?
อิซากิ : เออ ติดต่อไปไม่ได้แต่ไม่ได้บอกนี้ว่ามันไม่ติดต่อกลับเข้ามานิ = =
มิเกล : เอาเถอะ ว่าแต่เจ้ารู้รึยังเล่าว่าเกิดอะไรขึ้น
ยูฮิ : ยัง!
อิซากิ,แลนด์ : ก็คนมันโง่อะ = =”
ยูกิ : พี่ครับ ดูปฏิทินรึยังครับ
ยูฮิ : ดูแล้ว! ดูแล้วก็ไม่เห็นมีอะไรเลย
มิเกล : ไม่เห็นจริงงะ?
ยูฮิ : เออดิ!
มิเกล : มันโง่จริงๆด้วยวะ = =
ยูฮิ : พอกันทีกับเกมส์ปริศนา! โอเค! ข้ายอมละ!!!
ซาฟี : ใจเย็นๆสิเฮน เจ้าดูสิว่าวันนี้วันที่เท่าไหร่
ยูฮิ : สิบสามกุมภาฯ แล้วไง - -*
แลนด์ : มันโง่จริงหรือแกล้งโง่วะ = =
อิซากิ : โง่จริงมากกว่าวะ = =
ซาฟี : อ่า…อธิบายยากอะ วันพรุ่งนี้วันที่เท่าไหร่ละ
ยูฮิ : สิบสี่ แล้วไง?
มิเกล : ขอยกโล่มีพี่โง่แห่งปีให้เลยวะ ยู!
ยูกิ : อ่า…เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ…
ซาฟี : อ่า…เฮนเจ้ารู้จัก ‘ไวท์ เดย์’ รึเปล่า?
ยูฮิ : ใช่วันที่ผู้ชายต้องให้ของกินขาวๆตอบแทนของขมหวานที่พวกผู้หญิงที่ผู้หญิงให้ในวันวาเล…รึว่า!?
แลนด์ : กว่าจะรู้ เชื่อเขาเลยวะ = =
อิซากิ : เข้าใจแล้วใช่มะ? เอาละ! ใครที่คุม ‘เคะ’ ช่วยเหลือกันสักนิด ส่วนพวกที่คุม ‘เมะ’ ก็คอยยั้งๆพวกมันไม่ให้ไปเจอกันก่อนทีนะ มิเกลเจ้าช่วยคุมเชียรแทนแลนด์ไปก่อนนะ
ห้าคนที่เหลือ : รับทราบ!!
---TBC.---
ความคิดเห็น