[yaoi]......คนนี้พี่จองนะครับ.......

ลำดับตอนที่ #2 : ฝันดี เห็นผีรอบเตียง

ในช่วงพักเที่ยง ที่โรงอาหารวันนี้คนก็เยอะเหมือนเดิม แต่อย่างพวกผมนี่ไม่ต้องไปแย่งที่ใครอ่ะครับ คือมีที่ประจำกันอยู่แล้ว ลองใครที่มานั่งก่อน เห็นพวกผมแล้วไม่ลุกดิ  มีเรื่องแน่  คือพวกกลุ่มเด็กขาใหญ่อ่ะจะมีที่ประจำของตัวเองกัน

ตอนที่ผมกำลังกินข้าวกับไอ้มิ้นท์ ไอ้นิค ไอ้ตรีมันไปหาแฟนมัน  ก็เห็นพี่บุ๊คเดินมากับเพื่อน

 พี่แกเห็นผมก็ยิ้มให้   จากนั้นพี่บุ๊คก็ไปซื้อข้าว

“นั่งด้วยดิ”

“...............”ผมพยักหน้าเพราะข้าวเต็มปาก รู้สึกแปลกๆเพราะเพื่อนพี่บุ๊คก็หลายคนแถมแต่ละคนตัวใหญ่หน้าตาเถื่อนๆกันทั้งนั้น มานั่งกันโต๊ะก็เต็มเลยทีเดียว

“ฮัลโล่วววว น้องขนมปังมีรู”ไอ้ข้าวฟ่างครับ มีซักวันไหมที่มันจะไม่กวนตีนอ่ะ

ผมทำเป็นไม่ได้ยินมัน แล้วก็กินข้าวต่อไป  ไอ้นิคมันทำหน้างงๆอ่ะครับ ส่วนมิ้นท์มันก็ยิ้มๆตามสไตล์มัน

“เพื่อนชื่อมิ้นท์  กับ.....”พี่บุ๊คถามขึ้น

“นิคครับ” ไอ้นิคมันพูด

“แล้วอีกคน หายไปไหนล่ะ”

“ไปหาแฟนมันนั่นแหละครับ ไอ้นี่มันติดตูด หึหึ”ไอ้นิคเผาเพื่อนหว่ะ ไอ้สาด กูจะฟ้องไอ้ตรี

นั่งๆกินข้าวปลาอาหารกันไปซักพัก จู่ๆไอ้นิคมันก็ใช้ตีนสะกิดขาผมแล้วกระซิบถามให้ได้ยินกันสองคน

“พี่เค้าจีบมึงเหรอ”

“แค่ก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”

ข้าวติดคออ่ะครับ

“เฮ้ย โดนัทเป็นไร”พี่บุ๊คท่าทางตกใจ ส่วนคนในโต๊ะก็หันมามองผมกันใหญ่

“เอ่า”มือใหญ่ๆยื่นแก้วน้ำแดงของตัวเองมาให้ผม เห็นดังนั้นผมก็ดูดน้ำกินทันที  มืออีกข้างพี่เค้าก็ช่วยลูบๆหลังผมให้อ่ะ

“น้ำแดงนี่ท่าจะหวานเนอะ มึงว่าป่ะ”ได้ยินไอ้มิ้นท์มันพูดกับนิคอ่ะ ทำหน้าตาได้กวนส้นมาก

“โห สำละระ รักเธออออออออ”เสียงไอ้ข้าวฟ่างแซวมาอีก คนหัวเราะกันทั้งโต๊ะ

ห่า  ดีนะเนี่ยที่กูสำลักข้าวจนหน้าแดง ไม่งั้นล่ะก็..............

......................

............

...

“แบบนี้ไอ้หนึ่งก็อกหักเลยดิว้า  อย่างมันจะไปสู้อะไรพี่บุ๊คเค้าได้”ไอ้บ้านิคมันพูดขึ้นเมื่อพากันกลับมาห้องเรียน

ไอ้หนึ่งนี่มันเป็นเพื่อนในห้องคนหนึ่งอ่ะครับ มันแปลกๆหน่อยประมาณว่าอาร์ตตัวพ่ออ่ะครับ มันวาดรูปเก่งมากๆถ้าเป็นเรื่องศิลปะนี่ต้องยกให้มันเลย   อารมณ์มันขึ้นๆลงๆ บางทีก็เงียบไม่คุยอะไรทั้งวัน บางทีก็รั่วจนน่ารำคาญ มันชอบเข้ามาเล่นกับผมอ่ะ ไอ้พวกนี้ก็บอกว่ามันชอบผม  ก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับ มันอาจะแค่ถูกชะตากับผมก็ได้

เออ แต่มีครั้งหนึ่งที่พวกรุ่นพี่มาขอให้มันวาดคัตเอ้าท์งานกีฬาสี แต่มันเสือกวาดรูปการ์ตูนเป็นรูปหน้าคนอย่างใหญ่กำลังยิ้ม แถมมีหัวใจอยู่ข้างๆ  ใครเห็นก็บอกว่าเป็นรูปผมเพราะเหมือนผมมากๆ แต่ผมก็ไม่กล้าถามไอ้หนึ่งมันอ่ะ กลัวหน้าแตก แล้วถ้ามันบอกว่าใช่ผม ผมก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงเหมือนกัน ก็เลยเงียบดีกว่า

“มึงก็พูดไป พี่บุ๊คเค้าก็ทำดีกับทุกคนอ่ะมึงก็เห็น”

“แล้วถ้าสมมติพี่เค้าจะจีบมึงจริง มึงจะว่าไง”ไอ้มิ้นท์ถาม

“จะว่าไงอ่ะ กูไม่ใช่เกย์นะเว้ย พี่เค้าก็คงไม่ใช่เหมือนกัน”

“แต่กูว่าใช่นะ ไม่เกย์ก็ไบนี่ล่ะ  เห็นคุยกะเด็กแนวหมอนอิงบ่อยๆ”

“แค่เค้าคุยกะเด็กบ่อยนี่มึง ว่าเค้าเป็นเกย์เลยเนี่ยนะ แล้วอีกอย่างเค้าอาจปฏิเสธไม่ได้ก็ได้”

“ไรวะ มีปกป้องกันด้วย ขนาดไม่ได้ชอบนะนี่”ไอ้มิ้นท์ทำหน้ายิ้มล้อผมอีกละ

“อะไร...กู..ก็แคคิดว่าเค้าเหมือนพี่ชายที่ดีอ่ะ” ผมมีแต่พี่ผู้หญิงอ่ะครับ สองคนอ่ะ แล้วก็ผู้หญิงเนี่ยเวลารวมหัวกันแล้วน่ากลัวมากๆเลยนะครับขอบอก เพราะพวกนคุณเธอใช้งานผมยังกะทาส 

ก่อนที่ผมจะโดนไอ้นิคและไอ้มิ้นท์แซวมากไปกว่านี้  ไอ้ตรีก็เดินเข้ามาครับ สภาพมันตอนนี้นื่คือ  เสื้อยับ ชายเสื้อออกนอกกางเกง กระดุมสามเม็ดบนไม่ติด แล้วก็รอยแดงๆตรงคอมัน  ตามันเยิ้มยังกะเพิ่งดูดฝิ่นมา

“ว่าไงวะพาน้องหมอนอิงไปถึงสวรรค์ชั้นไหน”ไอ้มิ้นท์ถาม

“ห่า ยังไม่ถึงขั้นนั้นเว้ย”มันพูดเขินๆ  สภาพแบบนี้นี่ท่าจะฟัดน้องเค้าซะน่วมเลยดิ่

“ห๊ะ ยังไม่ได้อีกเหรอ ไร้น้ำยาว่ะมึงอ่ะ”

“ก็กูกลัวมันเจ็บอ่ะ. . .”

“แหม๋  จะว่าของมึงใหญ่ล่ะสิ ส้นตีน “ไอ้นิคว่า

“ก็งั้นแหละ เฮ้อ กลุ้ม”มันทำเป็นแอ็คท่าเศร้าอ่ะครับ เห็นละหมั่นไส้มากๆ ก็จริงนะเพราะพวกผมเคยลองเทียบกันแล้ว ของไอ้ตรีอ่ะใหญ่สุด แต่ไม่บอกว่าของใครเล็กสุด เหอะๆ หมอนอิงมันตัวเล็กๆอ่ะ ถ้าโดนเข้าไปล่ะก็........หึย ไม่อยากจะคิด

“ใหญ่เท่าหนอนล่ะดิ”ผมว่ามัน มันก็เลยเข้ามาจะเตะผม ใครจะยอมอยู่นิ่งล่ะ ก็วิ่งดิครับ อิอิ

.................................................

.................

..........

....

เรียนคาบบ่ายนี่มันง่วงจริงๆนะครับ เพิ่งกินข้าวมาอิ่มๆแล้วก็ต้องมาเรียนวิชาน่าเบื่ออย่างสังคมเนี่ย หันไปทางไหนก็มีแต่คนฟุบหลับกันทั้งนั้น ครูก็พูดไปไม่สนใจว่าใครจะฟังเลย  ไอ้นิคนี่หลับไม่พอเสือกมีกรนเบาๆด้วยอ่ะ ส่วนไอ้ตรีไอ้เหี้ยนี่นอนทุเรศมากน้ำลายยืด ไอ้มิ้นท์นี่มันทำท่าเหมือนก้มอ่านหนังสือแต่ความจริงมันหลับ ส่วนผมน่ะจะหลับตามพวกมันไปอยู่แล้วถ้าไม่มีใครมาสะกิดหลังแล้วยื่นกระดาษใบเล็กๆมาให้

มีข้อความว่า ‘เย็นนี้ไปกินติมด้วยกันป่าว อยากคุยเรื่องการ์ตูนกะโดนัทอ่ะ^^’ และมีรูปการ์ตูนที่เหมือนกับไอ้คนวาดอยู่ข้างๆ เอ แต่ผมว่าการ์ตูนมันน่ารักกว่าตัวจริงมันนะ ตัวจริงเถื่อน ฮ่าๆ

ผมหันไปมองไอ้หนึ่งที่ยิ้มมองมาที่ผมอยู่ก่อนแล้วก็ส่ายหน้าปฏิเสธให้กับมัน มันก็เลยทำหน้าหงอย  

ที่ไปกะมันไม่ได้ เพราะวันนี้มีนัดกะพี่พายอ่ะ พี่สาวคนที่สองของผม ส่วนคนแรกชื่อพี่ทาร์ตครับ  พี่พายมันกำลังบ้าทำอาหารอ่ะครับ มันบอกว่าใกล้ครบรอบวันที่มันคบกับแฟนได้หนึ่งปีแล้ว เลยอยากทำอาหารเองเพื่อให้แฟนมันทาน จะได้โรแมนติก เหอะ  ทั้งที่มันน่ะขนาดทอดไข่ดาวยังไหม้เลย ให้เดาครับว่าใครที่เป็นเหยื่อต้องเป็นผู้ทดลองชิมอาหารของพี่พาย  ก็กระผมไอ้โดนัทน้องเล็กผู้น่าสงสารนี่ไงครับ  เพราะพ่อกับแม่ไม่ค่อยพูดวิจารณ์มันตรงๆเหมือนผมกับพี่ทาร์ต แล้วพี่ทาร์ตอ่ะก็ทำงานเลยกลับดึกประจำ ความซวยเลยมาตกที่ผมไง

“ทำไมแกทำหน้าหยั่งงั้นวะไอ้โดนัท นี่พี่ทำสุดฝีมือเลยนะ”พี่พายในชุดผ้ากันเปื้อนเอ่ยกับผมที่ชิมแกงส้มตรงหน้าแล้วทำท่าอยากจะคายทิ้ง พอกลับมาบ้านพี่แกก็เรียกผมเข้าไปในครัวแล้วยกชามแกงส้มที่ทำมาให้ชิม

“พี่ใช้มือทำหรือตีนทำอ่ะ  หน้าตาก็ดูน่ากินนะ แต่รสชาติห่วยแตก”ผมพูดตรงๆ

“ห๊ะ ขนาดนั้นเลยเหรอ ”พี่พายหน้าเสียไป

“อืม”ผมพยักหน้าหงึกๆ

“งั้นทำใหม่ดีกว่า พี่คิดว่าดีแล้วนะ เดี๋ยวให้ชิมใหม่ละกัน”

“โหย ไรอ่ะ โดนัทไม่อยากกินแล้วอ่ะ”

“ไม่ได้ มันใกล้วันครบรอบแล้ว จะฝึกทุกวัน เพราะงั้นแกก็ต้องชิม เข้าใจไหม๊ ถ้ายังอยากนอนหลับสบายๆอยู่นะ หรือว่าแกอยากโดน” พี่พายมันชอบปลอมเป็นผีมาหลอกผมตอนกลางคืนอ่ะครับ มันจะเอาผมยาวๆสีดำของมันมาปกหน้าแล้วก็ใส่ชุดขาว ถึงผมรู้ว่ามันปลอมตัวมาแต่ผมก็กลัวอยู่ดีอ่ะ มันก็เลยชอบใช้วิธีนี้มาบังคับผม

“ไม่เอานะพี่พาย ก็รู้อยู้ว่าโดนัทกลัว”

“งั้นตกลงตามนี้ ”พี่พายยิ้ม

สุดท้ายผมก็ต้องชิมอาหารอีกหลายอย่างที่พี่พายมันพยายามทำออกมาให้กิน มันไม่อร่อยเลยจริงๆอ่ะครับ บางทีก็หวานไปบางทีก็จืดสนิท  จากที่คิดว่าจะกินอาหารฝีมือป้านวล(แม่บ้าน)ที่ทำให้ผมทานทุกวันก็ อิ่มไปแล้วอ่ะ

(((เสียงเมซเสจ)))

ผมหันไปหยิบมือถือขึ้นมาดูว่าใครส่งข้อความมาให้ ตอนนี้อยู่ในผ้าห่มครับกำลังจะนอนหลับ

อันแรก  ไอ้ตรี ส่งมา

 ‘พรุ่งนี้ขอลอกการบ้านคณิตหน่อยน้า ขอบคุงค้าบ’

แล้วอีกอัน ไม่รู้ใครส่งมาไม่ได้เมมชื่อไว้   ‘ฝันดี เห็นผีรอบเตียงนะครับ’ ผมโยนโทสับไปที่อีกด้านทันที

“เฮ้ย ใครส่งมาวะ กูยิ่งกลัวผีอยู่ ไอ้บ้า หึ่ย” เอาผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปง แล้วนอนหลับไปทั้งอย่างนั้น

...................

......................................