รักแท้..แพ้เพื่อนสนิท

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 :: เริ่มต้นความวุ่นวาย

.......นี่คือบ้านของผม หลังเล็ก ๆ มีห้องอยู่อีกหนึ่งห้อง ซึ่งแม่ได้ให้น้องสาวผมใช้ ครอบครัวผม ฐานะไม่ค่อยดีเท่าไร่ แต่ก็ไม่เคยขอใครกินหรอกนะฮะ พ่อกับแม่ผม มักจะปลูกฝังให้ผมหาสาวรวยๆที่หน้าโง่หรือไกล้ตาย = = ผมก็เข้าใจนะว่าท่านอยากจะมีเงินใช้ แต่ผมกลับเชื่อในเรื่องเน่าๆพวก รักแท้ พรหมลิขิต รักแรกพบ อะไรเทือกนี้ ซึ่งมันค่อนข้างจะขัดกับบุคลิคผมพิลึก

      ผมเป็นคนนิ่งๆ เงียบ ๆ แสดงรู้สึกไม่ค่อยเก่งเท่าไร่ บางทีไปงานเลี้ยงรุ่นตอนประถม ผมเจอเพื่อนสนิทสมัยก่อนของผม ผมดีใจแทบตายที่ได้เจอพวกเขา แต่ผมก็พูดได้แค่..สวัสดี - - เห้อ ~ ผมอยากแก้นิสัยแบบนี้จริง ๆ

      เรื่องผลการเรียนของผมหรอ เห้อ ~ ก็ค่อนข้างที่จะธรรมดาเอามากๆ ถ้าทำข้อสอบแบบไหนไม่ได้ ผมมักจะหมุนดินสอเสมอ และผลก็คือ ตกทุกคราไป ~~

     เมื่อ 3 วันที่แล้ว ครอบครัวผมต้องย้ายบ้าน (หนีหนี้) ผมจึงต้องหาสมัครโรงเรียนใหม่ แน่นอนว่า โรงเรียนที่ผมเล็งๆไว้ คือที่ที่มีทุนเรียนฟรี ซึ่งมันก็มีอยู่หลายที่เลย ผมไปสะดุดตากับชื่อโรงเรียนในเว็ป โรงเรียนนึง เขาประกาศรับสมัครสอบ นักเรียนทุน และรับแค่เพียงคนเดียว ผมก็แอบคิดว่า...มันจะบ้าหรอ ! แค่คนเดียว จะเปิดหากุ้งฝอยรึงัย ผมดูยอดผู้สมัคร 5501 คนแล้ว แต่ผมก็กรอกใบสมัครไป เพราะอยากไปดูข้อสอบของโรงเรียนบ้าบอนี่ ... DSP High School

และวันสอบก็มาถึง...

"ฮยอนจุงงง จะนอนไปถึงไหนห๊า ~~~ !!! วันนี้แกมีสอบไม่ใช่รึงัยยย" เสียงแสบใสของวัยไม่สดใสดังมาปลุกผมแต่เช้า เพราะอย่างงี้แหละ บ้านผมถึงไม่มีนาฬิกาปลุก ก็ดูเสียงแม่ผมซิ.....(= =)

"งืม~งัม~" ผมรีบลุกจากที่นอนตรงไปอาบน้ำทันที เห้อออออ แต่ง่วงชะมัดเลย zzZ

"พี่จุงงง ออกมาจากห้องน้ำได้แล้ว น้องจะใช้มั่งง" คราวนี้เป็นเสียงน้องผมหรอเนี่ย ! ผมเพิ่งเข้ามาตะกี้เองนะ 

"เดี๋ยวเส้ ! พี่เพิ่งเข้ามาเมื่อกี้เอง !" ผมพูดผ่านประตูห้องน้ำที่ แสนบางของบ้านผม

    ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว เหลือกับข้าวเช้าที่แม่ยังทำไม่เสร็จซักที สรุปปลุกผมให้รีบตื่นขึ้นมาแต่แม่ยังทำกับข้าวไม่เสร็จเนี่ยนะ- -"
เห้อ ~~ ไปดีกว่า เดี๋ยวสาย โรงเรียนอยู่ไกลซะด้วย

"แม่ ! ผมไม่กินล่ะนะ เดี๋ยวสาย" แล้วผมก็หยิบกระเป๋าที่มี ปากกา และเอกสารอื่นๆ อยู่ในกระเป๋า ออกจากบ้านไปทันที 

......

"แฮ่กก " ทำไมมันไกล้งี้ฟ่ะ โรงเรียนบ้าบอนี่ นั่งรถมาลงป้ายรถเมล์โรงเรียนแต่...ประตูทางเข้าโรงเรียนมันอยู่ไหนฟ่ะ !!! ผมถามเด็กที่รอรถเมล์อยู่แถวนั้น

"น้อง ๆ ประตูเข้าโรงเรียนนี่อยู่ตรงไหนหรอ ?" เด็กผู้ชายคนนั้นมองหน้าผมแล้วก็อมยิ้ม....ยิ้มเพื่อ ???

"ก็เลยมุมที่พี่ยืนอยู่ตรงนี้ ก็ประตูทางเข้าแล้วพี่" ไอเด็กบ้านั่นแอบหัวเราะผม เพราะผมยืนอยู่ตรงมุมที่มันบอกอยู่

"= =!!" 

"ขอบใจไอน้อง =///=" แล้วผมก็เข้ามาในโรงเรียนอย่างสภาพ...ย่ำแย่ - 3 -

      ประตูโรงเรียน มีดอกไม้ประดับอยู่เต็มไปหมด ป้ายชื่อโรงเรียนก็หรูซะไม่มี คือ ณ ที่แห่งนี้ มันคือโรงเรียน หรือ โรงแรม 7 ดาว
มีป้อมยามอยู่ข้างๆป้ายโรงเรียน..ป้อมยามทำไมมันใหญ่กว่าห้องที่ผมนอนกับพ่อกับแม่อีกล่ะ ! ผมเลยเดินเข้าไปถามยามที่อยู่ ณ ป้อมยามนั่น

"พี่ฮะ ตึกสอบนักเรียนทุน อยู่ตรงไหนฮะ ?" ยามทำหน้า งง ๆ แต่ก็บอกผมให้ไปขึ้นรถกอล์ฟที่อยู่อีกฝั่งของป้อมยาม เพราะมันไกล

      อืมม โรงเรียนบ้าบอนี่มันกว้างจริง ๆ แหะ ผมก็พยายามสังเกตุคนที่มาสอบพร้อมผม ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยจะต่างกับผมเท่าไร่ เพราะหลังจากที่ผมมาขึ้นรถกอล์ฟนี้ ก็มีคนขึ้นตามผมมาเรื่อย ๆ แต่ผมเห็นนักเรียนของโรงเรียนนี้มีรถส่วนตัวมาส่งกันทั้งนั้น ดูจากยี่ห้อรถ ... เอ่ออ หรูใช่ย่อย 

      ณ ตึกสอบ ผู้มาสอบคนอื่นๆ ต่างเอาตำราที่ติวมา ขึ้นมาอ่านอย่างเคร่งเครียด ผมเริ่มรู้สึกว่า ผมคิดผิดแล้ว ที่มายืนอยู่ตรงนี้ ผมไม่มีอะไรไปเทียบกับพวกหัวกะทิพวกนี้ได้หรอก T_T

      แล้วเวลาสอบก็มาถึง กรรมการคุมสอบแจกข้อสอบแล้วบอกให้เริ่มทำข้อสอบได้เลย ผมพลิกข้อสอบขึ้นแล้ว...(= = !!!) อะไรเนี่ยยยยย ไอเรื่องพวกนี้ มันข้อสอบเด็ก ม.5 จริงดิ แน่นอน ผมนั่งปวดหัวอยู่ประมาณ 10 นาที พอผมตั้งสติได้ ...
 ...ผมก็ยังทำไม่ได้อยู่ดี ! ผมพยายามดูคนนั่งข้าง ๆ ที่มันน่าจะเรียนเก่ง แต่...ทำไมอาจารย์จัดโต๊ะไกลกันขนาดนี้ฟ่ะ ไม่เห็นใจเด็กที่อยากลอกคนอืนมั่งรึงัย !!! 

      ผมเลยใช้เคล็ดวิชาที่ผมทำมาตลอดทั้งชีวิตคือ 'หมุนดินสอ' และข้อสอบทั้งหมด ก็มีคำตอบ ผมรีบไปส่งกรรมการคุมสอบ และรีบตรงดิ่งกลับบ้านไปหายาแอนตาซินกินทันที

      และ.. วันประกาศผลก็มาถึง
      เที่ยงวันนั้น ผมไปร้านเน็ตเพื่อเช็คผลสอบ คือผมแค่อยากรู้ว่าไอหน้าไหน สกุลไหน ทำข้อสอบพรรค์นั้นได้

"อืมม ประกาศผลสอบ" อยุ่ตรงไหนเนี่ย !เจอแต่ รูปการประกวด เดือนโรงเรียน  "อ๊ะ ! เจอแล้ว" ผมคลิกเข้าไปดูลิงค์ประกาศผลสอบทันที วินาทีที่ผมเห็นชื่อ ผมแทบทรุดตกเก้าอี้ 

ผู้ผ่านการสอบ : นาย คิม ฮยอน จุง 
รายชื่อสำรอง  : นาย คิม จอง แซง
                             นส. ชิน เฮียว บิน 

= =!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ผมหมุนดินสอนะเฟ้ยยยยย ~! ให้ตายเหอะ ผมกำลังฝันอยู่ใช่มั้ย ผมตบหัวคนที่อยู่ข้าง ๆ และทันที มันก็สวนหมัดมาที่แก้มผม .. เออ เจ็บเว้ย แต่ผมไม่สนใจอะไรแล้ว ผมรีบกลับบ้านเพื่อที่จะมาบอกพ่อกับแม่ผมทันที

     ระหว่างที่วิ่งอย่างรวดเร็ว

'โครมมม !!~'   เอ เหมือนมะกี้ผมวิ่งชนอะไรนะ ?

    หนุ่มหน้าใส ในเครื่องแบบโรงเรียน DSP ฯ ผมคุ้น ๆ หน้าเขามาก ๆ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น เพราะผมวิ่งชนกะละมังไส่ผักร้านก๋วยเตี๋ยวหน้าร้านเน็ต คว่ำไส่หัวลูกค้าหน้าใสคนนั้น..

"ไอบ้า !! แกทำอะไรของแก ไอเด็กบ้านไม่มีคอมเล่น !!!!!"
                  
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

*การหมุนดินสอ ที่พระเอกเราได้ใช้ นั่นคือการ ใช้ดินสอ เหลี่ยม ๆ แล้วเขียนเลข(1-4)ไว้ในแต่ละด้านแล้วก็หมุนไปตามพื้นกระดาษข้อสอบหยุดที่เหลี่ยมไหน เลขไหน ก็กาเลยไง ^_^

อ๊า ได้ฤกษ์งามยามดี อัฟตอนแรกซักที ตอนนี้ค่อนข้างมีบรรยายเยอะซักหน่อย เป็นตอนแรก ก้เลยอยากให้รู้อะไรต่างๆนาๆก่อน และอีกอย่าง ด้วยคาแรกเตอร์ของ หนุ่มเย็นชา จึงจำเป็นต้องพูดน้อย ๆ ถ้าไม่ชอบหรือยังไง เม้นบอกไรท์เตอร์หน่อยนะคะ