ReBorn มาสัมภาษณ์คนในรีบอร์น

ลำดับตอนที่ #7 : สัมภาษณ์ รีบอร์น & แรมโบ้ RL

เชลร่า : สวัสดีค่ะ แขกรับเชิญวันนี้คือ ...

มาเรีย : เดี๋ยว ๆ ๆ วันนี้เกิดอาเพศรึไง มาเปิดรายการเองแบบเนี้ย

ไอริน : เออ ! ใช่ ! ประหลาด ! แถมยังร้อนรนซะขนาดนั้น

คาริ : -0-? (มึน)

เชลร่า : พะ พวกคุณ ๆ ทั้งหลาย ก็ไปดูแขกรับเชิญวันนี้สิ >_<

มาเรีย/คาริ/ไอริน : (หันไปมอง) หืม ? ( -_-)

คาริ : อะอ๋า ! นั่นมัน !!!

ไอริน : คนที่แข็งแกร่งที่สุดในเหล่าอัลโกบาเลโน่ !!!

มาเรีย : คุณรีบอร์น !!!! O_o

รีบอร์น : จะให้ชั้นรออีกนานมั้ย เดี๋ยวพ่อเจื๋อนซะหรอก

คาริ/เชลร่า/ไอริน : ขอโต๊ดค่า !!!

มาเรีย : ... ชั้นไม่ได้เชิญมานะ ชั้นไม่ได้เชิญมานะ ชั้นไม่ได้เชิญมานะ O_O (ช็อค)

คาริ : แขกรับเชิญวันนี้

เชลร่า : คุณ รีบอร์น ค่า

ไอริน : งั้นต่อไป

คาริ : แขกรับเชิญพิเศษในวันนี้

เชลร่า : คุณ แรมโบ้ ค่ะ

ไอริน : สวัสดีค่ะ คุณ แรมโบ้

แรมโบ้ : สวัสดี

(ไม่ต้องห่วงนะคะผู้ชมทุก ๆ ท่าน ทางเราได้ใช้บาซูก้าทศวรรษแล้ว ทั้งแรมโบ้ ทั้งรีบอร์น หล่อลากเลยค่ะ
>_<)

ไอริน : งั้นคำถามแรกเลยนะคะ คุณรีบอร์น รัก คุณแรมโบ้ รึเปล่าคะ ?

แรมโบ้ : (สะดุ้งสุดตัว)

รีบอร์น : (จ้องเขม็ง)

คาริ/เชลร่า : (ช็อค)

มาเรีย : (ช็อค X2)

คาริ : (เริ่มรู้สึกตัว) ฟุ่บ !! (เอามือปิดปากไอริน)

เชลร่า : มะ ไม่เป็นไรค่ะ ถะ ถ้าไม่อยากตอบ เกาะ ก็ข้ามไปได้เลยค่ะ ^^;;

คาริ : อะ เอ่อ แล้วช่วงนี้ ทางวองโกเล่ ได้ข่าวว่าทางมีภาระเยอะมาก จริงหรอคะ ?

รีบอร์น : ก็นะ

แรมโบ้ : ครับ ช่วงนี้เหนื่อยมากเลย วองโกเล่ กับ คุณรีบอร์น แล้วก็คนอื่น ๆ เอาแต่ใช้งานผมทุกวันเลย

แต่ผมไม่ว่าวองโกเล่หรอกครับ เพราะเขาก็ทำงานหนักมากเหมือนกัน

รีบอร์น : ก็นะ ช่วงนี้สึนะเองก็ดูเหนื่อย ๆ ....

เชลร่า : คุณแรมโบ้ นี่ค่ะ นมรสช็อคโกแลค

แรมโบ้ : ขอบคุณครับ (ยกแก้วไปดื่มทันที)

รีบอร์น  : ... ดูเหนื่อยเหมือนตอนที่ต้อนมาคอยดูแลนายตอนเด็ก ๆ เลย

แรมโบ้ : พรู่ด !!! O3O'' แค่ก แค่ก

รีบอร์น : ฉันล้อเล่นหรอกน่า

คาริ : นี่ ๆ (สกิดเชลร่า) ว่าแต่ มาเรียหายไปไหนล่ะ ตั้งแต่เมื่อกี๊แล้ว

เชลร่า :  นั่นสิ

ไอริน : อยู่นั่นไง (ชี้ไปด้านหลัง)

มาเรีย : ชั้นไม่ได้เชิญมานะ ชั้นไม่ได้เชิญมานะ ชั้นไม่ได้เชิญมานะ O_O (ยังคงนั่งอยู่ท่าเดิม)

คาริ : ยังอยู่ตรงนั้นอีกหรอนั่น -_-'' ?

เชลร่า : กลับมาได้แล้วโว้ยย !!!

แรมโบ้ : อ้าว ! เที่ยงแล้วหรอ  ผมต้องขอตัวกลับก่อนนนนะครับ วองโกเล่เขา ....

สึนะ : (แว่วมาแต่ไกล) แรมโบ้ ไปเอางานที่สนามบินให้ฉันหน่อย

แรมโบ้ : นั่นไง ให้ตายสิ งั้นผมไปก่อนนะครับ ตู้ม !! (กลับไปอีก 10 ปีข้างหน้า)

รีบอร์น : ฉันก็ไม่มีธุระต้องอยู่เหมือนกัน ตู้ม !! (กลับเหมือนกัน)

คาริ/เชลร่า : อ้าว !?

ไอริน : ไปซะละ งั้นก็ขอจบรายการ ...

คาริ : เพียงเท่านี้ ...

เชลร่า : สวัสดีค่ะ

คาริ : มาเรีย ?

เชลร่า : เออ ! ใช่ !

ไอริน : ที่เดิม (ชี้ไปที่ ๆ มาเรียนั่งช็อคอยู่)

คาริ : ชั้นว่ามันไปแล้วหละ

เชลร่า : เออ เอามันไปเก็บที่บ้านก่อนมั้ย

ไอริน : ก็ดี ป้ะ ! (อุ้มมาเรียขึ้นรถ)

คาริ/เชลร่า : ป้ะ ๆ กลับบ้าน !

คุยหลังฉาก

มาเรีย : ทำไมบทฉันน้อยจัง

คาริ : แกแต่งเองไม่ใช่เรอะ

เชลร่า : เออ นั่นสิ

ไอริน : แล้วเราจะแต่งเรื่องอะไรต่อล่ะ

มาเรีย : ถ้างั้น เรามาลงมติกัน ตอนต่อไปอยากเชิญใคร ?

คาริ/เชลร่า/ไอริน : 8059 !

มาเรีย : เอาล่ะ สรุปได้แล้ว -0- ตอนต่อไปก็ 1827 ละกัน

คาริ : อ้าว !

เชลร่า : กรรม !

ไอริน : งั้นจะถามหาพระแสง แสวงหาพระกรรณ ตามล่าชาละวันอะไรไม่ทราบ !!!

มาเรีย : อุ๊ย ! ไอรินนี่พูดคล้องจองกันดีจัง

คาริ/เชลร่า/ไอริน : อย่ามาเปลี่ยนเรื่องนะเฟ้ย !!!

มาเรีย : ขออภัยอย่างสูงค่ะ ท่าน - -*

ไอริน : แล้วตกลงทำไมถึงเลือก 1827 ล่ะ

มาเรีย : เกาะ ก็มีคนขอมาน่ะค่ะคุณพี่ - -*

คาริ/เชลร่า/ไอริน : แล้วไป ! ไม่งั้นจบไม่สวยแน่ ยังไง ๆ ก็ช่วยเม้นด้วยนะค้า ~ ^ ^

จบเหอะ ก่อนที่จะเลยเถิดไปกว่านี้ !