เกาหลี....ฉันจะรักนายตลอดไป

ลำดับตอนที่ #9 : ? ฮัน ยอง เจ ?

                “โอ้ย! พี่จุงเบา ๆ หน่อยสิคะ”



    “ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ”  เค้าเงยหน้าขึ้นมามอง แล้วก็อมยิ้ม



    “หรอคะ  ก็ฝ้ายกลัวเจ็บนี่นา”  ฉันก้มหน้า เพราะไม่อยากให้เค้ารู้ว่าฉันหน้าแดง  ก็ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนมาทำแผลให้ฉันเลยนี่นา  แม้แต่พ่อก็เถอะ  ก็ฉันกลัวหนิ  ผู้ชายหนะมือหนักจะตาย  แต่ทำไมพี่จุงมือเบาอย่างนี้นะ



    “เอาหละ เสร็จแล้วครับ”  เค้าพูดขึ้น เมื่อเค้าพันพลาสเตอร์เสร็จ



    “ฝ้าย  เสร็จแล้วครับ”  เค้าพูดย้ำเสียงดัง จนฉันสะดุ้ง



    “อ๋อ คะ”  ฉันยกมือขึ้นมาลูบหัวแก้เขิน



    “กำลังคิดอะไรอยู่ครับ เหม่อเชียว”



    “เอ่อ…..”  แล้วฉันจะตอบยังไงดีเนี่ย  ให้บอกเค้าหรอว่ากำลังคิดเรื่องเค้าอยู่อะ  ไม่ได้หรอกนะ



    “อ๋อ  ผมรู้แล้วคิดถึงเพื่อน ๆ ฝ้ายใช่ไหมครับ”



    “ใช่คะ”  ฉันรีบตอบทันที



    “นี่ก็ 3 วันแล้วสินะ  เพื่อน ๆ ฝ้ายคงห่วงมากเลยนะ  ผมว่าเราออกไปตามหากันต่อเถอะนะครับ”



    “อย่าดีกว่าคะ  พี่จุงยังไม่หายดีเลย  เขินออกไปเดี๋ยวก็แย่หรอกคะ”



    “แต่…”



    “ช่างเถอะคะ  เอาไว้พี่จุงไปส่งฝ้ายที่สนามบินตอนวันกลับดีกว่าคะ  ฝ้ายว่ามันคงจะดีกว่าที่เรามาเที่ยวหา โดยที่ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนเลยคะ  มันเสียเวลาเปล่า ๆ”  ฉันพูดออกไปได้ไงเนี่ย  อย่างนี้เค้าก็รู้หมดสิว่าเราคิดยังไง  ทำไมฉันมันโง่อย่างนี้เนี่ย



    “ก็ดีเหมือนกันครับ”



    “งั้นพี่จุงไปนอนพักเถอะคะ  เดี๋ยวฝ้ายจะทำข้าวต้มไปให้”



    “แน่ใจนะว่าทำได้หนะ  ผมไม่อยากกินข้าวต้มใส่เลือดนะ”



    “คะ  ไม่มีเลือดหรอกคะ  แต่คงจะมีทั้งนิ้วเลยแหละ”  ฉันและเค้าหัวเราะขึ้นพร้อมกัน  แล้วฉันก็พยุงเค้าไปที่ห้อง



************************



    “ข้าวต้มร้อน ๆ มาแล้วคะ”  ฉันพูดพร้อมกับยกชามเข้าไปในห้อง



    “พี่จุงเป็นยังไงบ้างคะ”  เค้ายังนอนนิ่งอยู่ ไม่ตอบซักคำ  สงสัยจะหลับไป



    “พี่จุงคะ ๆ ๆ”  ฉันเอามือไปแตะมือเค้า เพื่อปลุกเค้าตื่น  แต่ทำไมตัวเค้าร้อนจังเลยหละ  แย่แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย



    “ใจเย็น ๆ ก่อนนะยัยฝ้าย  ค่อย ๆ คิดนะ  พี่เค้าตัวร้อน เราก็ต้องเอาน้ำมาเช็ดตัวเค้าสิ  แล้วก็กินยาด้วย ใช่”  ฉันบ่นพึมพำกับตัวเอง  แล้วก็รีบวิ่งออกไปเอาน้ำกับผ้า  ส่วนยา ฉันหาไม่เจออะ  เอาไว้พี่จุงฟื้นแล้วค่อยถามละกัน  เช็ดตัวไปก่อนละกัน



    “พี่จุงเป็นยังไงบ้างคะ”  ฉันถาม พอเห็นเค้าเริ่มรู้สึกตัว



    “ฮัน ยอง เจ  ๆ ใช่ไหม”  เค้าพูดเป็นภาษาเกาหลี  แต่ฉันพอจะรู้นะว่านั่นคือชื่อใครบางคน  แต่ฉันไม่รู้ว่าใครนะสิ  หรือว่าจะเป็นผู้หญิงคนนั้นที่มาหาพี่จุงเมื่อคืน



*****************



คราวนี้เค้าอัพเต็มที่เลย  พอดีมีเวลาว่างอะ



ยังไงก็ติดตามกันต่อไปนะ  



อย่าเพิ่งเบื่อกันไปซะก่อนหละ



เดี๋ยวเค้าเสียใจแย่เลย