ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Oh! My FiRsT KiSs
“คุณมาทำไมอีก” เสียงพี่จุงดูเปลี่ยนไป ดูเย็นชาจัง ฉันแอบยืนฟังอยู่ในห้องครัว ไม่กล้าออกไป เพราะฉันรู้ว่ามันคงไม่ดีแน่ ถ้าหากผู้หญิงคนนั้นเห็นฉันอยู่ด้วย แต่ก็ฟังไม่ออกอยู่ดี เพราะเค้าคุยเป็นภาษาเกาหลีกัน
“ซุง ซี จุง ฉันขอโทษ” ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้ แล้วก็เข้ามากอดพี่จุง ฉันรู้สึกหน้าร้อน ๆ ยังไงบอกไม่ถูก
“คุณกลับไปซะเถอะ เรื่องของเรามันจบไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว” เค้าพยายามผลักตัวเธอออกไป แต่ก็ไม่มีผล เพราะเธอยิ่งกอดเค้าแน่นขึ้นกว่าเดิม
“คุณบอกมาสิว่าคุณลืมฉันได้แล้ว คุณไม่รักฉันแล้ว”
“…..” เค้านิ่ง ไม่ตอบ
“บอกมาซิ ซุง ซี จุง ว่าคุณไม่รักฉันแล้ว” เค้ายังคงเงียบ แล้วอยู่ดี ๆ เค้าก็ผลักผู้หญิงคนนั้นออกไป พร้อมกับเดินตรงมาที่ฉัน
“นี่ฝ้าย คือคนที่ผมรัก” เค้าจับมือฉันไว้แน่น ฉันยังหน้าเหวออยู่เลยว่าเกิดอะไรขึ้น รู้แค่ว่ามีชื่อฉันเข้าไปเกี่ยวด้วย หรือว่าเค้าแอบนินทาฉัน
“ฉันไม่เชื่อหรอก”
“แล้วถ้าอย่างนี้จะเชื่อไหม” เค้าดึงฉันเค้าไปจูบ ไม่นะ นี่เป็นจูบแรกของฉันเลย พี่จุงทำแบบนี้ได้ยังไง แต่ทำไมฉันไม่ขัดขืนเลยซักนิด ทั้ง ๆ ที่ใจมันกลับรู้สึกตรงกันข้าม แล้วเค้าก็ปล่อยฉัน
“ยังไงฉันก็ไม่เชื่อ คอยดูนะฉันจะแย่งเค้าคืนมาจากเธอให้ได้” แล้วผู้หญิงก็เดินไป
ฉันยังคงยืนนิ่ง อึ้งอยู่ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อตะกี้เกิดอะไรขึ้น เค้าทะเลาะกันหรือเปล่า แล้วเป็นเพราะฉันหรือเปล่า แล้วทำไมพี่จุงต้องจูบฉันด้วย ตอนนี้ในสมองฉันมีแต่ปัญหาเต็มไปหมด
“ฝ้าย ผมขอโทษนะ ที่ผมต้องทำแบบนั้น”
“พี่จุงกับผู้หญิงคนนั้นทะเลาะกัน เพราะฝ้ายหรือเปล่าคะ”
“ไม่ใช่หรอก เค้าเป็นแค่แฟนเก่าผม”
“แล้วทำไมพี่จุงต้อง…” ฉันเงียบไป เพราะรู้สึกอาย
“ต่อไปนี้ฝ้ายต้องอยู่ข้างผมตลอดนะ ห้ามไปไหนคนเดียว แล้วเรื่องอื่นไม่ต้องถามมาก เข้าใจไหมครับ” หน้าพี่จุงดูเคร่งขรึมจัง ทำไมเค้าเครียดจังเลยนะ
“คะ”
“เราไปทำกับข้าวกันต่อดีกว่า ผมหิวแล้ว” แล้วเค้าก็เดินตรงไปที่ห้องครัว ก้มหน้าก้มตาทำกับข้าว โดยไม่พูดอะไรซักคำ จนถึงตอนนอน
*****************
“กริ๊ง กริ๊ง” เสียงโทรศัพท์บ้าเอ้ย! ทำไมต้องดังแต่เช้าด้วยเนี่ย ฉันกำลังนอนหลับสบาย ๆ อยู่เชียว ฉันเลยเอาหมอนอุดหู ซักพักเสียงก็เงียบไป
‘ก๊อก ๆ’ “ฝ้ายตื่นหรือยังครับ”
“ตื่นแล้วคะ” แต่เสียงของฉันยังงัวเงียอยู่
“ผมเข้าไปได้ไหม”
“ได้คะ” แล้วเค้าก็เปิดประตูเข้ามา เพราะฉันไม่ได้ล็อคประตูไว้ ดูจากสภาพ เค้าก็เพิ่งตื่นเหมือนกันแหละ
“ฝ้าย วันนี้ตอนเช้าผมต้องไปทำงาน ฝ้ายอยู่บ้านคนเดียวได้ไหม”
“ไม่เป็นไรหรอกคะ เดี๋ยวฝ้ายออกไปตามหาพี่ฝนเอง ฝ้ายก็มีหนังสือแล้ว”
“ไม่ได้นะครับ ฝ้ายต้องอยู่บ้าน ห้ามออกไปไหนเด็ดขาด” ทำไมเค้าต้องทำเสียงดุใส่ฉันด้วยเนี่ย
“ทำไมหละคะ”
“ผมบอกให้ฝ้ายอยู่ ก็อยู่ไปเถอะ แล้วเดี๋ยวตอนบ่าย ผมจะพาไปตามหาพี่ของฝ้ายกันต่อ”
“ก็ได้คะ”
แล้วเค้าก็ออกจากห้องไป เค้าคงไปอาบน้ำแต่งตัวมั้ง ฉันก็ตื่นแล้วเหมือนกัน เลยไปอาบน้ำบ้าง แล้วก็เดินไปที่ห้องครัว ก็พบว่าเค้าทำอาหารเช้าไว้บนโต๊ะแล้ว
“ผมต้องไปแล้ว ฝ้ายอย่าออกไปข้างนอกนะ แล้วถ้ามีใครมาเรียกประตูก็ไม่ต้องเปิด ไม่ต้องตอบอะไรทั้งสิ้นด้วย โทรศัพท์ดังก็ไม่ต้องรับ ปล่อยมันไว้อย่างนั้นแหละ รู้ไหม” เค้าหันมากำชับฉันอีกครั้ง ก่อนออกจากบ้าน
“คะ พี่จุง”
ทำไมเค้าต้องสั่งห้ามฉันขนาดนั้นด้วยนะ เค้ากลัวอะไรหรอ
****************
สอบเสร็จซักที จะได้มาอัพอีกเยอะ ๆ
ใครที่เข้ามาอ่านอะ คิดยังไงก็เม้นท์ได้นะ
เค้าจะได้เอาปรับปรุง
ขอบคุณทุก ๆ คนที่เข้ามาอ่าน
“ซุง ซี จุง ฉันขอโทษ” ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้ แล้วก็เข้ามากอดพี่จุง ฉันรู้สึกหน้าร้อน ๆ ยังไงบอกไม่ถูก
“คุณกลับไปซะเถอะ เรื่องของเรามันจบไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว” เค้าพยายามผลักตัวเธอออกไป แต่ก็ไม่มีผล เพราะเธอยิ่งกอดเค้าแน่นขึ้นกว่าเดิม
“คุณบอกมาสิว่าคุณลืมฉันได้แล้ว คุณไม่รักฉันแล้ว”
“…..” เค้านิ่ง ไม่ตอบ
“บอกมาซิ ซุง ซี จุง ว่าคุณไม่รักฉันแล้ว” เค้ายังคงเงียบ แล้วอยู่ดี ๆ เค้าก็ผลักผู้หญิงคนนั้นออกไป พร้อมกับเดินตรงมาที่ฉัน
“นี่ฝ้าย คือคนที่ผมรัก” เค้าจับมือฉันไว้แน่น ฉันยังหน้าเหวออยู่เลยว่าเกิดอะไรขึ้น รู้แค่ว่ามีชื่อฉันเข้าไปเกี่ยวด้วย หรือว่าเค้าแอบนินทาฉัน
“ฉันไม่เชื่อหรอก”
“แล้วถ้าอย่างนี้จะเชื่อไหม” เค้าดึงฉันเค้าไปจูบ ไม่นะ นี่เป็นจูบแรกของฉันเลย พี่จุงทำแบบนี้ได้ยังไง แต่ทำไมฉันไม่ขัดขืนเลยซักนิด ทั้ง ๆ ที่ใจมันกลับรู้สึกตรงกันข้าม แล้วเค้าก็ปล่อยฉัน
“ยังไงฉันก็ไม่เชื่อ คอยดูนะฉันจะแย่งเค้าคืนมาจากเธอให้ได้” แล้วผู้หญิงก็เดินไป
ฉันยังคงยืนนิ่ง อึ้งอยู่ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อตะกี้เกิดอะไรขึ้น เค้าทะเลาะกันหรือเปล่า แล้วเป็นเพราะฉันหรือเปล่า แล้วทำไมพี่จุงต้องจูบฉันด้วย ตอนนี้ในสมองฉันมีแต่ปัญหาเต็มไปหมด
“ฝ้าย ผมขอโทษนะ ที่ผมต้องทำแบบนั้น”
“พี่จุงกับผู้หญิงคนนั้นทะเลาะกัน เพราะฝ้ายหรือเปล่าคะ”
“ไม่ใช่หรอก เค้าเป็นแค่แฟนเก่าผม”
“แล้วทำไมพี่จุงต้อง…” ฉันเงียบไป เพราะรู้สึกอาย
“ต่อไปนี้ฝ้ายต้องอยู่ข้างผมตลอดนะ ห้ามไปไหนคนเดียว แล้วเรื่องอื่นไม่ต้องถามมาก เข้าใจไหมครับ” หน้าพี่จุงดูเคร่งขรึมจัง ทำไมเค้าเครียดจังเลยนะ
“คะ”
“เราไปทำกับข้าวกันต่อดีกว่า ผมหิวแล้ว” แล้วเค้าก็เดินตรงไปที่ห้องครัว ก้มหน้าก้มตาทำกับข้าว โดยไม่พูดอะไรซักคำ จนถึงตอนนอน
*****************
“กริ๊ง กริ๊ง” เสียงโทรศัพท์บ้าเอ้ย! ทำไมต้องดังแต่เช้าด้วยเนี่ย ฉันกำลังนอนหลับสบาย ๆ อยู่เชียว ฉันเลยเอาหมอนอุดหู ซักพักเสียงก็เงียบไป
‘ก๊อก ๆ’ “ฝ้ายตื่นหรือยังครับ”
“ตื่นแล้วคะ” แต่เสียงของฉันยังงัวเงียอยู่
“ผมเข้าไปได้ไหม”
“ได้คะ” แล้วเค้าก็เปิดประตูเข้ามา เพราะฉันไม่ได้ล็อคประตูไว้ ดูจากสภาพ เค้าก็เพิ่งตื่นเหมือนกันแหละ
“ฝ้าย วันนี้ตอนเช้าผมต้องไปทำงาน ฝ้ายอยู่บ้านคนเดียวได้ไหม”
“ไม่เป็นไรหรอกคะ เดี๋ยวฝ้ายออกไปตามหาพี่ฝนเอง ฝ้ายก็มีหนังสือแล้ว”
“ไม่ได้นะครับ ฝ้ายต้องอยู่บ้าน ห้ามออกไปไหนเด็ดขาด” ทำไมเค้าต้องทำเสียงดุใส่ฉันด้วยเนี่ย
“ทำไมหละคะ”
“ผมบอกให้ฝ้ายอยู่ ก็อยู่ไปเถอะ แล้วเดี๋ยวตอนบ่าย ผมจะพาไปตามหาพี่ของฝ้ายกันต่อ”
“ก็ได้คะ”
แล้วเค้าก็ออกจากห้องไป เค้าคงไปอาบน้ำแต่งตัวมั้ง ฉันก็ตื่นแล้วเหมือนกัน เลยไปอาบน้ำบ้าง แล้วก็เดินไปที่ห้องครัว ก็พบว่าเค้าทำอาหารเช้าไว้บนโต๊ะแล้ว
“ผมต้องไปแล้ว ฝ้ายอย่าออกไปข้างนอกนะ แล้วถ้ามีใครมาเรียกประตูก็ไม่ต้องเปิด ไม่ต้องตอบอะไรทั้งสิ้นด้วย โทรศัพท์ดังก็ไม่ต้องรับ ปล่อยมันไว้อย่างนั้นแหละ รู้ไหม” เค้าหันมากำชับฉันอีกครั้ง ก่อนออกจากบ้าน
“คะ พี่จุง”
ทำไมเค้าต้องสั่งห้ามฉันขนาดนั้นด้วยนะ เค้ากลัวอะไรหรอ
****************
สอบเสร็จซักที จะได้มาอัพอีกเยอะ ๆ
ใครที่เข้ามาอ่านอะ คิดยังไงก็เม้นท์ได้นะ
เค้าจะได้เอาปรับปรุง
ขอบคุณทุก ๆ คนที่เข้ามาอ่าน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น