ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ลูกอม VS การทำนาย
“วันนี้สั่งได้เต็มที่เลยนะ เดี๋ยวผมเป็นเจ้ามือเอง”
“แน่ใจนะคะ ฝ้ายกินจุนะ”
“โห! น่ากลัวจัง แต่ถึงยังไงผมก็ไม่กลัวหรอกครับ”
“หรือคะ” ฉันมองเมนู ว้าว! อาหารทุกอย่างในร้านดูน่ากินไปหมดเลยอะ ฉันจะสั่งทุกอย่างเลยดีไหมนะ
“ฝ้ายรู้ไหม ว่าวันนี้ผมมีความสุขมากที่สุดเลย ตั้งแต่วันที่น้องสาวของผมจากไป” แววตาเค้าดูเศร้าไปนะ แถมยังมีน้ำตาใส ๆ เอ่อที่ตาด้วยสิ ไม่น่าเชื่อเลยว่าฉันจะเห็นน้ำตาของลูกผู้ชายได้ง่ายอย่างนี้ ท่าทางเค้าจะรักน้องสาวคนนี้มากเลยนะ
“ไม่เอานะคะ ไม่ร้องนะ เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจผิดว่าฝ้ายแกล้งพี่นะ” ฉันเอื้อมมือไปปาดน้ำตาเค้าเบา ๆ (แก้มเค้านุ่มมาก ๆ เลยแหละ)
“ขอบคุณครับ” เค้าเอื้อมมือมาจับมือฉันไว้ แล้วก็กุมมันไว้อย่างนั้น พร้อมกับส่งสายตาซึ้ง ๆ ให้ฉันด้วย เหมือนในละครเป๊ะเลย จนฉันหน้าแดง
“อือ ฮึ้ม” ป้าเจ้าของร้านกระแอมขึ้นมา จนฉันตกใจ แล้วรีบดึงมือกลับมา ส่วนพี่จุงนะหรือ หน้าแดงกว่าฉันซะอีก
“ตกลงจะทานอะไรกันดีจ๊ะ” ป้าคนหนึ่งพูดกับเค้า เป็นภาษาเกาหลี
“ว่าไงฝ้าย จะทานอะไรดีครับ” พี่เค้าเงยหน้าขึ้นมาถาม ทั้ง ๆ ที่หน้าเค้ายังแดงอยู่เลย
“อะไรก็ได้คะ พี่จุงสั่งเถอะ ฝ้ายทานได้ทุกอย่างแหละคะ”
“งั้นเอา………” แล้วเค้าก็สั่งป้าคนนั้นเป็นชุดเลย นั่นจะเลี้ยงคนทั้งร้านเลยหรือเปล่าเนี่ย พี่จุง
พออาหารมาวางบนโต๊ะ เราสองคนก็เริ่มทานกันอย่างเอร็ดอร่อย อาหารทุกอย่างอร่อยอย่างที่พี่จุงว่าจริง ๆ ฉันว่านะ ถ้าฉันมาอยู่ที่เกาหลีเนี่ย ฉันคงเป็นยัยหมูตอนแน่ ๆ เลย พอทานเสร็จ ป้าเจ้าของร้านก็เดินมา พร้อมกับถาดลูกอม
“ลูกอมจ๊ะ” ป้าคนนั้นหันมายิ้มให้ฉัน
“ฝ้าย เลือกหยิบลูกอมมาเม็ดหนึ่งนะครับ” เขาพูด พร้อมกับหยิบลูกอมขึ้นมา
“คะ” แล้วฉันก็หยิบตามที่เค้าพูด แต่แปลก ลูกอมที่นี่ไม่เห็นเหมือนที่ขายทั่วไปเลยอะ
“พี่จุงคะ ทำไมลูกอมนี่ดูแปลก ๆ นะคะ”
“อ๋อ มันเป็นลูกอมที่ป้าเค้าทำขึ้นเองนะครับ อร่อยมาก ๆ เลยนะ ฝ้ายลองชิมดูสิครับ”
ฉันค่อย ๆ แกะลูกอมออก แล้วหยิบเข้าปาก
“อร่อยจริง ๆ ด้วยคะ เอ๊ะ แล้วตรงที่เปลือกลูกอม นี่เขียนว่าอะไรคะ”
“อ๋อ มันเป็นคำทำนายหนะครับ ขอบอกว่าแม่นมาก ๆ เลยครับ ไหน ผมขอดูซิครับ” เค้าหยิบเปลือกลูกอมฉันไปดู เสร็จแล้วเค้าก็อมยิ้ม
“แปลว่าอะไรหรือคะ”
“แปลว่า แม้ว่าคนเราอยู่ห่างกันคนละซีกโลก ยังไงก็ต้องมีวันที่จะได้พบกัน และได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน ดังนั้นไม่ต้องห่วงว่าระยะทางจะเป็นอุปสรรคระหว่างความรัก”
“แปลก ๆ ดีนะคะ แล้วของพี่จุงหละคะ”
“ของผมหรือครับ เขาบอกว่า ชื่อในสิ่งที่หัวใจรู้สึก ไม่ต้องกังวล เพราะทุกอย่างจะเป็นไปตามพรหมลิขิต ที่ได้ขีดชะตาชีวิต และความรักของคนทุกคนเอาไว้ออ่านเสร็จเขาก็หน้าแดงอีกแล้ว ทำไมเขาเขินง่ายขนาดนี้เนี่ย
“พี่จุงเป็นอะไรหรือเปล่า หรือว่าไข้ยังไม่ลด หน้าแดงจังคะ” ฉันพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปแตะหน้าผากพี่เค้า (ถือโอกาสแต๊ะอั๋งเค้าอีกแล้ว)
“ตัวก็ไม่ร้อนหนิคะ พี่จุงเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ คงจะร้อนไปหน่อยนะครับ”
“คะ”
พอทานเสร็จ เราก็กลับบ้านกัน วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขมากที่สุดเลยนะ แหม! ก็ได้ไปเที่ยวกับหนุ่มหล่อ แถมยังได้มากินอาหารอร่อย ๆ อย่างนี้อีก ยังมีอีกอย่าง คำทำนายนั่น เหมือนจะบอกอะไรกับฉันนะ “แม้คนเราอยู่ห่างกันคนละซีกโลก ยังไงก็ต้องมีวันที่จะได้พบกัน” ฉันจะได้พบใครงั้นหรอ
*******************
มาอัพแล้วจ้า อัพตุน ๆ ไว้ก่อน
ก่อนที่จะไม่ได้อัพซะ
“แน่ใจนะคะ ฝ้ายกินจุนะ”
“โห! น่ากลัวจัง แต่ถึงยังไงผมก็ไม่กลัวหรอกครับ”
“หรือคะ” ฉันมองเมนู ว้าว! อาหารทุกอย่างในร้านดูน่ากินไปหมดเลยอะ ฉันจะสั่งทุกอย่างเลยดีไหมนะ
“ฝ้ายรู้ไหม ว่าวันนี้ผมมีความสุขมากที่สุดเลย ตั้งแต่วันที่น้องสาวของผมจากไป” แววตาเค้าดูเศร้าไปนะ แถมยังมีน้ำตาใส ๆ เอ่อที่ตาด้วยสิ ไม่น่าเชื่อเลยว่าฉันจะเห็นน้ำตาของลูกผู้ชายได้ง่ายอย่างนี้ ท่าทางเค้าจะรักน้องสาวคนนี้มากเลยนะ
“ไม่เอานะคะ ไม่ร้องนะ เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจผิดว่าฝ้ายแกล้งพี่นะ” ฉันเอื้อมมือไปปาดน้ำตาเค้าเบา ๆ (แก้มเค้านุ่มมาก ๆ เลยแหละ)
“ขอบคุณครับ” เค้าเอื้อมมือมาจับมือฉันไว้ แล้วก็กุมมันไว้อย่างนั้น พร้อมกับส่งสายตาซึ้ง ๆ ให้ฉันด้วย เหมือนในละครเป๊ะเลย จนฉันหน้าแดง
“อือ ฮึ้ม” ป้าเจ้าของร้านกระแอมขึ้นมา จนฉันตกใจ แล้วรีบดึงมือกลับมา ส่วนพี่จุงนะหรือ หน้าแดงกว่าฉันซะอีก
“ตกลงจะทานอะไรกันดีจ๊ะ” ป้าคนหนึ่งพูดกับเค้า เป็นภาษาเกาหลี
“ว่าไงฝ้าย จะทานอะไรดีครับ” พี่เค้าเงยหน้าขึ้นมาถาม ทั้ง ๆ ที่หน้าเค้ายังแดงอยู่เลย
“อะไรก็ได้คะ พี่จุงสั่งเถอะ ฝ้ายทานได้ทุกอย่างแหละคะ”
“งั้นเอา………” แล้วเค้าก็สั่งป้าคนนั้นเป็นชุดเลย นั่นจะเลี้ยงคนทั้งร้านเลยหรือเปล่าเนี่ย พี่จุง
พออาหารมาวางบนโต๊ะ เราสองคนก็เริ่มทานกันอย่างเอร็ดอร่อย อาหารทุกอย่างอร่อยอย่างที่พี่จุงว่าจริง ๆ ฉันว่านะ ถ้าฉันมาอยู่ที่เกาหลีเนี่ย ฉันคงเป็นยัยหมูตอนแน่ ๆ เลย พอทานเสร็จ ป้าเจ้าของร้านก็เดินมา พร้อมกับถาดลูกอม
“ลูกอมจ๊ะ” ป้าคนนั้นหันมายิ้มให้ฉัน
“ฝ้าย เลือกหยิบลูกอมมาเม็ดหนึ่งนะครับ” เขาพูด พร้อมกับหยิบลูกอมขึ้นมา
“คะ” แล้วฉันก็หยิบตามที่เค้าพูด แต่แปลก ลูกอมที่นี่ไม่เห็นเหมือนที่ขายทั่วไปเลยอะ
“พี่จุงคะ ทำไมลูกอมนี่ดูแปลก ๆ นะคะ”
“อ๋อ มันเป็นลูกอมที่ป้าเค้าทำขึ้นเองนะครับ อร่อยมาก ๆ เลยนะ ฝ้ายลองชิมดูสิครับ”
ฉันค่อย ๆ แกะลูกอมออก แล้วหยิบเข้าปาก
“อร่อยจริง ๆ ด้วยคะ เอ๊ะ แล้วตรงที่เปลือกลูกอม นี่เขียนว่าอะไรคะ”
“อ๋อ มันเป็นคำทำนายหนะครับ ขอบอกว่าแม่นมาก ๆ เลยครับ ไหน ผมขอดูซิครับ” เค้าหยิบเปลือกลูกอมฉันไปดู เสร็จแล้วเค้าก็อมยิ้ม
“แปลว่าอะไรหรือคะ”
“แปลว่า แม้ว่าคนเราอยู่ห่างกันคนละซีกโลก ยังไงก็ต้องมีวันที่จะได้พบกัน และได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน ดังนั้นไม่ต้องห่วงว่าระยะทางจะเป็นอุปสรรคระหว่างความรัก”
“แปลก ๆ ดีนะคะ แล้วของพี่จุงหละคะ”
“ของผมหรือครับ เขาบอกว่า ชื่อในสิ่งที่หัวใจรู้สึก ไม่ต้องกังวล เพราะทุกอย่างจะเป็นไปตามพรหมลิขิต ที่ได้ขีดชะตาชีวิต และความรักของคนทุกคนเอาไว้ออ่านเสร็จเขาก็หน้าแดงอีกแล้ว ทำไมเขาเขินง่ายขนาดนี้เนี่ย
“พี่จุงเป็นอะไรหรือเปล่า หรือว่าไข้ยังไม่ลด หน้าแดงจังคะ” ฉันพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปแตะหน้าผากพี่เค้า (ถือโอกาสแต๊ะอั๋งเค้าอีกแล้ว)
“ตัวก็ไม่ร้อนหนิคะ พี่จุงเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ คงจะร้อนไปหน่อยนะครับ”
“คะ”
พอทานเสร็จ เราก็กลับบ้านกัน วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขมากที่สุดเลยนะ แหม! ก็ได้ไปเที่ยวกับหนุ่มหล่อ แถมยังได้มากินอาหารอร่อย ๆ อย่างนี้อีก ยังมีอีกอย่าง คำทำนายนั่น เหมือนจะบอกอะไรกับฉันนะ “แม้คนเราอยู่ห่างกันคนละซีกโลก ยังไงก็ต้องมีวันที่จะได้พบกัน” ฉันจะได้พบใครงั้นหรอ
*******************
มาอัพแล้วจ้า อัพตุน ๆ ไว้ก่อน
ก่อนที่จะไม่ได้อัพซะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น