การกลับมาของเจ้าหญิงแห่งAnattasia

ลำดับตอนที่ #6 : ความไม่เข้าใจ.........ใครกันแน่????

"น้องบอกมาดีกว่าว่าไม่พอใจอะไรพี่"
"ป่าวเพคะน้องแค่น้อยใจที่ท่านพี่หายไปนาน"
"พี่ไม่ว่างเลยต้องเดินทางตลอดน้องก็รู้"
"แต่ทุกครั้งท่านพี่ก็จะโทรหาน้องทุกวันนี่เพคะ"
"พี่มัวแต่ยุ่งๆน่ะก็เลยไม่ได้โทร"
"ยุ่งอยู่กับนางสนม น่ะสิเพคะ"
"น้องว่าอะไรนะ?"
"ช่างเถอะเพคะถ้าท่านพี่ไม่ได้ยิน"
"พี่ได้ยินแต่ไม่แน่ใจว่าน้องจะพูดแบบนี้"
"แล้วไงล่ะเพคะ"
"ป่าวจ้ะพี่สั่งปลดนางสนมหมดแล้ว เพราะรู้ว่าน้องไม่ชอบใจ พี่น่ะไม่มีนางในคนใดอีกเลยนะ ยกเลิก

ระบบนี้ไปหมดตั้งแต่เจ้ามาอยู่กับพี่แล้วล่ะ"
          "หรือเพคะ? แล้วไงล่ะเพคะ"
          "แล้วไง? น้องไม่ดีใจหรือ?"
         "ไม่เกี่ยวกับหม่อมฉันนี่เพคะแล้วหม่อมฉันจะดีใจเรื่องอะไร"
          "พี่ไม่เข้าใจน้องเลยนะมาร์กาเรต  น้องจะเอายังไงแน่จะให้พี่มางอนง้อเจ้าอะไรนักหนาพี่ชักเบื่อเจ้าแล้วนะทำอะไรก็ไม่ถูกใจเจ้าไปเสียหมด"
          "ใช่สิเพคะหม่อมฉันไม่ใช่นางสนมของพระองค์นี่จะได้ไม่ต้องเอาใจมีแต่จะเอาใจท่านพี่ "
         "ก็ใช่น่ะสิ!นางพวกนั้นมีแต่เอาใจพี่ทั้งนั้นไม่เหมือนเจ้าที่มีต้องมาคอยเอาใจ ตามใจสารพัด แถมยังไม่ถูกใจมาต่อว่าพี่โดยไม่มีสาเหตุอีก"
         "ไม่มีสาเหตุหรือเพคะ? ที่น้องน้อยใจนี่ไม่มีสาเหตุหรือเพคะ? ท่านพี่ไม่เคยเข้าใจน้องเลย!"
         "จะให้เราเข้าใจอะไรเจ้าในเมื่อเจ้าไม่เคยบอกอะไรเราเลยน่ะหึ"
         "เลิกเอาแต่น้อยใจแล้วพูดกับพี่ดีๆ สักครั้งสิเอมี่!"
         "........................"(เอมี่)
         "โถ่โว้ย!!!!!!" (แล้วเจ้าชายก็เดินจากไปด้วยความฉุนเฉียว)

จะให้เราพูดอะไร ในเมื่อมันไม่มีประโยชน์ที่จะพูดเรามันต่ำต้อยเกินกว่าที่จะคู่ควรกับรัชทายาทแห่งอนา

สตเซียก็แค่ผู้หญิงที่ช่วยชีวิตท่าน ไม่ใช่ผู้ที่มีค่าคู่ควร ...
          "องค์หญิงทำไม............"(จัสซี)
          "ไม่มีประโยชน์หรอกจัสซีเราต้องอยู่ในสภาพนี้เพราะความไม่เจียมตัวของเราเอง"
          "แต่เจ้าชายก็ทรงรั...."
          "อย่าพูดออกมาเชียวนะ!!มันไม่ใช่อย่างที่เจ้าคิดหรอกอย่าทำให้เราเสียความตั้งใจเลย"
          "งั้นพระองค์ก็ทรงไม่เข้าใจในตำแหน่งที่พระองค์ทรงได้รับเพียงพอ...."
          "หมายความว่ายังไง?"
          "ไว้วันหนึ่งพระองค์จะทรงเข้าใจเองว่าตำแหน่ง องค์หญิงรัชทายาทแห่งอนาสตเซียคืออะไร"