การกลับมาของเจ้าหญิงแห่งAnattasia

ลำดับตอนที่ #4 : ความเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่(เป็นไปได้ไงอ่ะ)& แผนของวินนี่

"เฮ้!ดูนั่นดิ!"
"ไหน ๆ เฮ้!เป็นไปได้ไงอ่ะ!"
"นั่น ยายเอมี่ เด็กปี 3 นี่นา!"เสียงพวกเธอนี่ไม่เบาเลยนะฉันได้ยินชัดแจ๋วเลยว่ากำลังนินทา
"เฮ้ย!หันมามองแล้วเงียบเถอะ"จะไม่ให้มองได้ไง เลยพูดสะดังขนาดนั้น
"ควงอาจารย์ทีเดียว 2 คนเลยว่ะ"
"นั่นดิ! ทำได้ไงวะ"อยากรู้บอกให้ก็ได้ก็ลองมาเป็นเจ้าหญิงอย่างฉันดูดี้
"อย่าสนใจเลยเอมี่ไม่ต้องคิดมากนะ!"
"จะพยายามค่ะ"
ไม่คิดมากได้ไงคะคู้ณดิฉันสะใจต่างหากค่ะพี่วินที่รัก!!(ไม่น่าไปห่วงมานเล้ย)
"ไม่ต้องสนใจหรอกพวกเราเข้าใจเอมี่นะว่าอึดอัด"มีความสุขแกมสะใจต่างหากอิอิ
"ค่ะ"นั่น!ต้องอย่างนั้นสิคำตอบนางเอก
"ไม่ต้องไปส่งเอมี่ที่ห้องก็ได้ค่ะเอมี่ไปเองได้เดี๋ยวคนอื่นจะพูดอะไรอีก"ไปส่งทีเถอะ!จะได้มีคนเม้าท์อีก

ดังดีอิอิ(นี่มานนางเอกแน่หรอว้า)

"ไม่ได้หรอก เราต้องไปส่งที่ห้องมันเป็นหน้าที่ที่ต้องดูแลเอมี่ไง"ฮึ!ลืมตัวทำตามใจบ้างก็ได้หรือ

เปลี่ยนเป็นไม่เป็นไรพี่เต็มใจไม่ได้หรือไงอ่ะ พูดแบบนี้หมดสนุกเลย

"ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ค่ะไม่อยากรบกวน"ปากตรงกับใจเป็นครั้งแรกแต่!ฉันประชดย่ะ
"ไม่ต้องเกรงใจหรอกพี่เต็มใจ"ดีมากค่ะพี่เพชรน่ารักที่สู๊ด!!!
"เฮ้ย ๆเอมี่มาแล้ว"
"พี่เพชรกับพี่วินมาส่งด้วยอ่ะหมายความว่าไงว่ะ"
"ก็ถามดิ"
"พี่ไปก่อนนะกลางวันจะมารับไปทานข้าวแต่เพชรคงมาไม่ได้" พี่วินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงธรรมดา จนฉันเริ่มสงสัยว่า 'เต็มใจดูแลฉันแน่หรอ?'
"แต่ตอนเย็นจะมารับครับผลัดกับคุณวิน"พูดด้วยน้ำเสียงใจดีจังโอ้ รักจ้ะจุ๊บๆ
"ค่ะแล้วเจอกัน"
ทำไมไม่มีใครบอกว้าว่าห้องนี้มานสอดรู้สอดเห็น ดูดิ กรูมาเชียวอย่ามาเหยียบฉันนะ!! โดยเฉพาะไอ

เพื่อนตัวแสบทั้งหลายของฉันเฮ้อ!!
          "เอมี่ทำไมมากับพี่เพชร กับพี่วินได้ล่ะ"
          "เผอิญเจอน่ะ"
         "แล้วทำไมเขามาส่งเธอถึงห้องเลยล่ะ"
         "ถามเขาดูสิฉันจะรู้ได้ไง!"ฉันเริ่มรำคาญแล้วนะ
         "อาจารย์มาแล้ว ๆ"รอดไปไม่งั้นไม่จบแน่
...............พักกลางวัน.............
         "เอมี่ครับ ไปทานข้าวกัน"มาตรงเวลาเลิกเรียนเป๊ะทำไมเดี๋ยวนี้อาจารย์ปล่อยตรงเวลาเป๊ะดูเป็นทางการจัง???(แน่สิใครจะกล้าปล่อยแกช้าล่ะก็แก่มันเจ้าหญิงหนิ!)
           "ทำไมมาตรงเวลาเลิกเป๊ะเลยคะ?"สงสัยอ่ะ
         "พี่รู้ตารางเรียนทุกวิชานี่ครับ"หน้าเฉยอีก
          "ไปทานข้าวข้างนอกนะครับ"เฉยอีกมานจะเอาไงว้าก็ถามก่อนแล้วว่าเต็มใจแน่นะ
          "ไม่สบายหรือเปล่าคะ?"
          "เปล่าพะยะค่ะ"
          "มีเรื่องหรอคะ?"
          "เปล่าพะยะค่ะ"
          "หิวข้าวมากหรอคะ?"
          "เปล่าพะยะค่ะ"วันนี้โปรแกรมมันพังรึไงพูดเป็นคำเดียว โมโหแล้วนะอย่ามาทำแบบนี้กับฉันนะ(น่าน!นางเอกฉัน ฟิวส์ขาดแล้วก่อนเข้าฉากอุตส่าห์บอกแล้วเชียวว่าอย่ายั่วโมโหเขามานโหด)
          "เคน!!"
         "พะยะค่ะ"
         "จอดรถเราจะลง"
         "พะยะค่ะ"
         "เดี๋ยวเอมี่!!!จะไปไหน??"
         "ไปไกล ๆคนไร้อารมณ์ค่ะ ไม่อยากเป็นตัวน่ารำคาญ"
         "ใครพะยะค่ะ?? ข้าพระองค์หรือ?"ยังมาทำงง
         "มีใครนอกจากคุณอีกล่ะ?"

"ข้าพระองค์ทำอะไรหรือ?"ยังยังไม่รู้ตัวอีก

"ถ้าไม่รู้ก็ช่างเถอะ! เราหิวแล้ว!เคนออกรถ"คนบ้านี่คอยดูนะจะไม่พูดดีด้วยอีกเลย

"ต้องการจะเสวยสิ่งใดพะยะค่ะ?"

"เราอยากทานอาหารทะเล สั่งมาเถอะ"

"พะยะค่ะ"
...............................................................

"กลับเถอะเรามีเรื่องต้องคุยกับเพื่อน"
"ไหนว่าทรงอยากไปเดินห้างก่อน"
"เราไม่อยากไปแล้ว"นี่ๆโดนสะบ้างจะได้รู้ว่าเราไม่พอใจเชอะ!อย่าคิดว่าหล่อแล้วจะง้อนะ
"พะยะค่ะ"
"เราบอกท่านพี่ให้ไหมว่าท่านไม่อยากดูแลเรา?"
"ใครทูลพระองค์ว่าข้าพระองค์ไม่ต้องการ?"
"สีหน้าท่านบอกเรา"
"ไม่ใช่อย่างที่พระองค์ทรงเข้าพระทัยข้าพระองค์เพียงแต่................."
"แต่อะไร? เพียงแต่รำคาญไม่อยากทำใช่ไหม?"
"ไม่ใช่ทรงเข้าพระทัยผิดแล้ว!! เคน จัสซีนายสองคนออกไปก่อนได้ไหม?
"ได้ครับ"
"เจ้าหญิงทรงเป็นเจ้าหญิงนะ!"
"แล้วไง? เราก็เป็นเจ้าหญิงน่ะสิ"?-?
"ข้าพระองค์ไม่รู้จะปฏิบัติตัวยังไง?"-_'-
"เราเรียกท่านว่าว่าอะไรก็ทำตัวอย่างนั้นสิ" -_-
มันยุ่งยากทำตัวลำบากตรงไหนอ่ะ?
(เอ๋ออีกเขาไม่ใช่แก่นี่จะได้เนียนสนิทไปกับทุกคนชิ)
"ข้าพระองค์ไม่เข้าใจ?" โง่อีก-_-
(ใครจะฉลาดชาติอย่างหล่อนกัน)
"ก็เราเรียกท่านว่าพี่ท่านก็ทำตัวเหมือนเป็นพี่ชายเราสิ"
"พระองค์แน่ใจหรือ? "
"ก็แน่สิ "(ทำหน้าไรเดียงสาอีก-_'- ไม่รู้เลยว่าอีตานี่คิดไรอยู่ )
"ทำเหมือนที่เจ้าชายทรงทำใช่ไหม "
"ใช่"
"พะยะค่ะน้อมรับบัญชาด้วยความเต็มใจ"
"กลับเถอะเราต้องรีบเข้าเรียนแล้ว"
"พะยะค่ะ"
..................................................................................
ณหน้าห้องเรียน………….

"ตั้งใจเรียนนะเอมี่ จุ๊บ"
ตะลึง ตะลึงอึ้ง ทึ่ง เสียว เอ๊ยตกใจ
"พี่วินทำอะไรน่ะ!!!"
กระซิบ"ก็ทำแบบที่เจ้าชายทำไง!"
"พี่ไปนะเจอกันพรุ่งนี้เช้า"ต่อหน้าต่อตาไอเพื่อนจอมสอดฉันโดนห้อม

แก้มมมมมม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
          "ทำไมพี่วินทำแบบนั้นกับเธอล่ะเอมี่!!!"
         "แล้วฉันจะไปถามใครได้เล่า "แล้วตลอดบ่ายนั้นฉันก็โดนสายตากัดจิกของเพื่อนร่วมห้องโดยเฉพาะ เมย โอ้ พระเจ้า ฉันจะโดนฆ่าตายก่อนหมดวันไหม
         แล้วตอนหมดคาบเมยก็เข้ามาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงไม่เป็นมิตรว่า"  เธอทำไม ทำตัวแบบนี้ล่ะ แต่ฉันคิดว่าพี่วินต้องอยากให้เธอเป็นกันชนไม่ให้มีคนคิดว่าเป็นเกย์แน่อย่าไปคิดเข้าข้างตัวเองล่ะ เดี๋ยวเธอจะเสียใจทีหลัง!!" เอากะมันดูมานพูดเข้า ฉันว่านี่ถ้าไม่ใช่เมยไม่มีใครคิดได้แน่เฮ้อ!
.....................................................................................

หลังเลิกเรียน..........
          "เอมี่กลับเถอะ!!"
         "ค่ะ พี่เพชร"
           "เอาอีกแล้วยายนี่! เมื่อกลางวันพี่วินเย็นก็พี่เพชรจะเอาใครแน่เนี่ย"แล้วฉันก็หันไปตอนยายหน้าปลาจวดที่ว่าฉันด้วยมาดนางเอกว่า " อย่าคิดแบบนั้นสิ เธอไม่รู้อะไร อย่าคิดไปเองให้เราเสียหายเลย " แล้วก็แกล้งทำหน้าเศร้า
           ได้ผล!!พี่เพชรโอบไหล่ฉันทันทีแล้วหันไปบอกกับยายหน้าปลาจวดว่า
            " เอมี่ไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดหรอกนะและเธอก็ควรจะคิดก่อนพูดว่าใครแบบนั้นด้วย มันไม่ดี"
สะใจสุด ๆไม่ต้องบอกก็รู้ว่ายายนั่นคงไม่เจ็บใจแทบกระอักเลือดแล้วอิอิ (นี่มันนางเอกหรอนางมารร้ายกันแน่ว้ากลุ้ม!)
           "จรูเหว่ย บอกว่าเอมี่อย่างไปซื้อของที่ห้างใช่ไหมครับ?"
          "ค่ะ"
          "อยากซื้ออะไรเอ่ย? จริง ๆ แล้วเอมี่ให้เกรเชอร์หรือ เกรเซียไปจัดการให้ก็ได้นี่นา ไม่เห็นต้องลำบากไปเองเลย"
          "ของใช้นิดหน่อยค่ะจริงๆแล้วอยากไปเดินเล่นมากกว่า อีกอย่างเกรเชอร์กับเกรเซียก็ต้องเหนื่อยดูแลเอมี่ทั้งวัน ปล่อยเขาพักบ้างก็ดีค่ะ " 'อยากใช้เวลากับคนหน้าตาดีค่ะ' โอ้คำตอบในใจฉันอิอิ
          "งั้นทานข้าวก่อนนะครับ"
          "ค่ะ"
...........................................................................

          ณ ภัตรคารหรูที่เมื่อ 6 เดือนก่อนฉันไม่คุ้นเคยและไม่แม้แต่จะเคยย่างเท้าก้าวเข้ามา แต่บัดนี้กลับกลายมาเป็นโรงครัวจำเป็นของฉันไปแทน เพราะท่านพี่ให้เหตุผลว่า ไม่อยากให้ฉันลำบาก และก็ควรมีความเป็นอยู่ให้สมฐานะองหญิงรัชทายาทแห่งอนาสตเซีย ให้ตายเถอะ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าไอ้ตำแหน่งนี้มันมีไว้เพื่ออะไร ไม่เคยได้ยินว่ามีตำแหน่งนี้มาก่อนเลย องค์หญิงก็องค์หญิงสิ ทำไมต้องมีคำว่ารัชทายาทด้วย??? งง??
          "พี่เพชรค่ะเอมี่อยากไปเมืองจีน"
          "อยากไปหรอครับพี่เป็นทัวร์ไกด์ให้ไหม?"
          "ได้ก็ดีสิคะ แต่พี่เพชรจะว่างหรอ"
          "ว่างสิเราก็ไปช่วง ซัมเมอร์ก็ได้"
          "ดีค่ะงั้นซัมเมอร์นี่ไปกันนะ"
          "ครับพี่ก็จะไปเยี่ยมคุณแม่พอดี"
          "เอมี่ไปด้วยได้ไหม?"
          "ได้สิครับซัมเมอร์นี้วินก็จะไปจีนเหมือนกัน"
          "ไม่เห็นบอกเลยค่ะสงสัยไม่อยากให้เอมี่ไป"

          "คงไม่ใช่หรอกตอนคุยกันเขาเป็นคนบอกว่าอยากจะชวนเอมี่ไปเลยยังไม่ได้บอกหรอครับ"
          "ค่ะ"เมื่อกลางวันก็คุยกันทำไมไม่เห็นพูดอะไรเขาเป็นอะไรของเขา??? ช่างเถอะ ! วันนี้เหนื่อยจังเฮ้อออออ
...................................................................................

เป็นไงบ้างคะหวังว่าคงจะถูกใจนะยังไงก็อย่าลืมเม้นท์นะ หรือเมล์มาพูดคุยกันก็ได้ จะได้รู้ตัวว่าควรปรับปรุงไหมยังไงก็ช่วยกันอ่านหน่อยน้า