คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แล้วพระเจ้าก็นำเรามาพบกัน......
แนนกำลังอยู่ในช่วงปิดเทอมปีการศึกษา 2548 ซึ่งเป็นช่วงปิดเทอมยาวของมหาลัย และก็มีโอกาสได้ไปทำงานกับ องค์กรทหารสหรัฐฯ เป็นล่ามให้กับCobra Gold แนนเป็นคริสเตียนและที่นครนายกที่ทำงานก็หาโบสถ์ที่จะนมัสการวันอาทิตย์ยากมาก แต่ พระเจ้าก็ส่งฑูตสวรรค์ตัวน้อยที่เป็นคริสเตียนมาให้เพื่อจะได้เดินไปตามทางที่พระองค์ทรงกำหนดไว้
น้องเมย์ ที่น่ารักน่าหยิก เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ปี 1 ม.ธรรมศาสตร์ เป็นคริสเตียน และเมื่อฉันรู้ก็รู้สึกอยากไปโบสถ์ที่รังสิตที่น้องเมย์เป็นสมาชิกอยู่มาก ๆ ก็เลยขอตามไปในอาทิตย์นั้น...........
ในคืนแรกที่เป็นคืนวันเสาร์แนนได้ไปบ้านน้องเมย์เป็นครั้งแรก คืนนั้นน้องเมย์มีผู้ชายคนหนึ่งโทรมาหา ซึ่งน้องเมย์บอกว่าเป็นพี่ที่ทำงานที่โบสถ์ ชื่อพี่กฤตย์ และก็ให้แนนคุยกับคน ๆ นั้น คนที่แนนนึกไม่ถึงเลยว่า วันหน้าเขาจะเป็นคนที่แนนรักมากที่สุด
พี่กฤตย์ของน้อวเมย์น่ารัก คุยสนุก เหมือนพี่เก่งที่เคยเป็นพี่เลี้ยงของแนนมาก ได้คุยกันครั้งแรกมีความรู้สึกว่า ผู้ชายคนนี้น่ารักจัง อยากเห็นหน้าจัง ต้องเป็นผู้ชายผอม ๆ สูง ๆ เหมือนพี่เก่งแน่เลย และคืนนั้น หลังจากคุยกับพี่กฤตย์ของน้องเมย์แล้ว ก็นอนคุยกับน้องเมย์จนดึก และก็หลับไปโดยคิดแค่ว่า พรุ่งนี้สินะ จะได้เจอพี่ที่ชื่อกฤตย์ แล้ว
.........................................................................................
เช้าวันนั้นเราสองคนตื่นแต่เช้าอาบน้ำ แล้วก็รีบออกจากบ้าน ไปร้านทำผมกัน แล้วแนนก็หนีบผมตรงไปโบสถ์ ทรงที่ชอบที่สุด
เมื่อถึงโบสถ์... แนนก็ได้เจอกับพี่กฤตย์ของน้องเมย์ ............
ผู้ชายตัวสูง 170 กว่า ๆ อ้วนนิด ๆ ตัวดำ ๆ หน้าตาอย่างกับคนอิสลาม ท่าทางขี้เล่น ใจดี เป็นมิตร
เราทักทายกันนิดหน่อย แต่แนนก็ไม่ได้สนใจอะไร รู้แค่ว่าพี่กฤตย์ก็น่ารัก ใจดี จริง ๆ อย่างที่คิดไว้ และก็รู้สึกว่าเขาเป็นคนของประชาชนจริง ๆ
และความจำเกี่ยวกับเขาคนนั้น ก็เลือนลางเหลือเกิน เมื่อเวลาผ่านไป
ความคิดเห็น