หนุ่มสุดฮอตปิ๊งสาวสุดใส

ลำดับตอนที่ #2 : ~เจอกันครั้งแรก~

  ตอนที่ 2



   \"  ปั๊ก  \" หานี่ฉันชนใครเข้าเนี่ยตายแล้วๆ



\"  โอ้ย  \"  เขาคนนั้นพูดออก  ( นี่ฉันยังไม่เห็นเค้าเลยนะ )



\"  นี่เธอ  ดูทางบ้างไหมเนี่ย ไหนเงยหน้าขึ้นสิ  \" เขาพูด เอ๊ะ! ไม่สิตะคอกมากกว่า



นี่ถ้าเป็นเธอ  เธอจะเงยหน้ามั้ยละ  ดูเขาพูดเข้าสิน่ากลัวจะตาย  แถมยังตะคอกให้อีก  น่าตาคงน่ากลัวน่าดูเลยละสิ  แต่พอฉันเงยหน้าไป



กลับพบว่าที่ฉันคิดมันไม่ใช่เลย  เขาสูงมากเลย ( ฉันเลยต้องเงยหน้า )  แถมยังหน้าตาดีมากๆอีกด้วย ตาสีฟ้า ผมสีน้ำตาลซอย  โอ๊ะ! นี่ฉัน



คิดอะไรน่ะ  แต่ความจริงเค้าก็ดีอะนะถ้าไม่รวมนิสัยก็คงจะเต็ม100เลยละ



\"  ฮะ! นี่เธอเป็นอะไรน่ะ  ยัยผักกาด  นิ่งทำไมอะ  \" เค้าพูดพลางมองฉัน



อ่ะ! นี่ฉันได้ยินอะไรผิดรึป่าวเนี่ย  เขาว่าฉันเป็นผักกาดเนี่ยนะ นี่มันจะเกินไปแล้วนะ  ฉันไม่ยอมหรอก  ถึงฉันจะเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆคน



หนึ่งแต่เรื่องแบบนี้ฉันยอมไม่ได้หรอกนะ



\"  นี่! ทำไม่ต้องว่าฉันแบบนั้นด้วยละค่ะ  \" ฉันพูดแบบเรียบๆ ( ก็ไม่ค่อยกล้านี่ ) ถึงจะเท่แต่ดูโหดแบบนี้ก็ไม่เอาเหมือนกันง่า



\"  เหอะๆ เธอนี่ตลกดีนะ  ว่าแต่เธอชื่ออะไรอะ  \"  เค้าพูดไปยักคิ้วไป  เท่จริงๆเลย เอ๊ย! ไม่ใช่สิคิดได้ยังไงเนี่ยเรา



แล้วก็มีเสียงหนึ่งที่ขัดจังหวะความคิดของฉัน



\"  ประกาศๆ  ขอให้  ลียูจิน นักเรียนปี3 ห้อง2 ให้รีบไปพบอาจารย์  ด่วนเลยค่ะ \"



ตายแล้วนี่ฉันลืมเรื่องอาจารย์ไปเลยคราวนี้ฉันไม่รอดแน่เลย  ทำไงดี



\"  อะ  ขอโทษนะ  เออ...ฉันต้องไปแล้วละค่ะ  ขอโทษอีกครั้งนะค่ะ  \" ฉันไม่รอให้เค้าตอบหรอกเลยรีบวิ่งไปเลยไม่รู้ว่าฉันหูฝาดหรือป่าวนะ  



ฉันได้ยินเค้าตะโกนว่า



\"  เฮ้!  นี่เธอชื่อลียูจิน  อยู่ปี3 ห้อง2 ใช่ไหม  \"



ตอนนี้ฉันยังไม่มีเวลามาคิดอะไรหรอก  เพราะฉันลืมบอกไปว่าอาจารย์ท่านนี้น่ากลัวขนาดไหนและอีกอย่างฉันก็ไม่อยากให้อาจารย์ท่านนี้



โกรธด้วย  ตอนท่านโกรธดูเหมือนระเบิดเลย  โอะ!  บาปกรรมแน่ๆเลยฉันที่ว่าท่านอย่างนี้



โอ๊ย! กว่าจะมาถึงได้นี่ไกลมากเลยนะเนี่ย  ก็ฉันเรียนตึก 5 แต่ต้องวิ่งมาตึก 3 เลยนะเนี่ย  พอมาถึงที่ตึกแล้วอึ้งเลยค่ะ  พวกนักเรียนผู้ชาย



เอาแต่ต่อยกัน  แปลกจังที่ตึกฉันไม่เห็นมีแบบนี้เลย  ฉันค่อยๆเดินเลียบๆเคียงๆไปถึงห้อง 2 พอไปถึงก็เกือบแย่เลยละ  พอเห็นห้องก็เลย



ผลักเข้าไป  แล้วก็พบอาจารย์นั่งอยู่หน้าห้อง  



\"  ฮะๆ  เอ่อ! อาจารย์คะหนูขอโทษค่ะ อืม...หนูมีเรื่องนิดหน่อยค่ะเลยทำให้มาสายละค่ะ  \" ฉันพูดไปก้มตัวไป  อย่างยิกๆ



อาจารย์เดินมาข้างๆ  ทำหน้าตาน่ากลัวมาก แล้วพูดกับฉันว่า...



\"  เธอ  เป็นอะไรนะ  แล้วทำไมมาช้ายังงี้  แล้วทำไมคาบที่แล้วไม่ไปเรียน ห่ะ! ตอบฉันทีซิ  \"  อาจารย์ตะคอกใส่ฉัน



\"  เอ่อ.......  \"  ฉันยืนตัวสั่น  ก็มันกลัวนี่น่า  



\"  ทำไมไม่พูด  ยืนทำอะไรหะ  \"  อาจารย์ตะหวาดใส่ฉันอีกแล้วอ่า



แล้วสิ่งที่ขัดจังหวะบทสนทนาก็คือ



เสียงของประตูที่โดดทุบเหมือนจะชกมากกว่า



(  จนเป็นรูเลยงะ  )  หะ!  เกิดอะไรขึ้นเนี่ย  ฉันยังยืนช๊อคอยู่เลย  



แล้วฉันก็เห็นคนที่ไม่อยากอยากเห็น........................











ป.ล. เพิ่งแต่งเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกช่วยคอมเม้นหน่อยนะค่ะ   ให้ความคิดเห็นมาเยอะๆนะค่ะ  ติก็ดีค่ะ จะได้ปรับปรุง   ขอบคุณทุกคนมากค่ะที่อ่านเรื่องนี้...