ความรักวุ่นวายของนายเมฆา

ลำดับตอนที่ #4 : วันหยุดยาวและการเป็นเหมียว!!! 1

เช้าวันหนึ่งของวันหยุดยาววว (หน้าร้อนนั่นเอง)
"เหมียวๆๆ" ฉันพลิกตัวไปมาจนไปชนเข้าของบางอย่างที่นิ่มนิดๆ อุ่นหน่อยๆ ฉันเลยลืมตาขึ้นมาก็พบกับหน้าอกล้ำของผู้ชายคนนึง แต่มันไม่ขึ้นแบบเต็มๆหรอกนะ เห็นแค่ตรงที่ยูกาตะมมันแหวกออกมาเท่านั้นแหละ การเห็นของแบบนี้ในระยะใกล้กำให้ฉันหน้าแดงและใจเต้นรัว "เมี๊ยว!!! เคียวยะ!" ฉันเผลอฟาดมือไปโดนหน้าและแขนของเขานิดหน่อยเลยทำให้เลือดไหลพราก (นิดหน่อยตรงไหนกันเลือดไหลพราก)
"อึก...อือ" เขาตื่นขึ้นมาและก็พบว่าฉันข่วนเขาไปแล้ว
"คิสะ! เธอข่วนผมหรอ" เขาพูดและมองมาที่ฉันอย่างโมโห
"มันไม่ใช้แบบนั้นนะ เมี๊ยว!"
"โกหก!!! ถ้าไม่ใช่เธอแล้วจะเป็นใคร ที่นี่มีแค่เรา 2 คน!"
"เมี๊ยว! ขอโทษนะ ฉันแค่ตกใจที่เห็นหน้าอกนายก็เลย..." ฉันพูด้วยน้ำเสียงที่เบาลงด้วยความสำนึกผิด 
"วันนี้เธอต้องไม่ได้กินข้าว นี่คือการลงโทษ!!!" เขาพูดด้วยน้ำเสียงตะคอกและเดือดดาลแบบสุดๆ 
"แต่แผลนั้นมันนิดเดียวเองนะ ทำไมฉันถึงไม่ได้กินข้าวด้วยล่ะ!?!" ฉันแย้งกลับไป 
"หึ กล้าขัดคำสั่งของเจ้านายงั้นหรอ งั้นวันนี้นอกจากเธอจะไม่ได้กินข้าวแล้วเธอยังต้องทำงานแบบไม่หยูดพักด้วย!" 
"เคียวยะ ไม่เอานะ!"
"ขัดอีกแล้วนะ งั้นฉันจะลดงานให้เธอก็ได้แต่ที่แน่ๆวันนี้เธอต้องไม่ได้กินข้าว!!"
"ไม่เอาน้าาาา!!!!! .....อ๊า!!!" ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมา "แค่ฝันไปหรอเนี่ย แต่ทำไมมันเป็นฝันที่เลวร้ายแบบนี้นะ" หลังจากที่ทำใจสักพักฉันก็ล้มตัวลงนอนอีกครั้งและหลับไปจนเช้า
จิ้บๆ จิ้บๆ เสียงนกในยามเช้าปลุกฉันให้ตื่นขึ้นมา ฉันรู้สึกว่าตัวเองขยับไม่ได้เพราะถูกเคียวยะกอดอยู่จนแน่น กริ๊ง! เสียงกระดิ่งที่ผู้อยู่ที่คอของฉันดังขึ้นทำให้เคียวยะตื่น
"ไง ตื่นแล้วหรอ แม่ลูกแมวน้อย" เขาพูดแบบยิ้มๆก่อนที่จะกอดฉันแน่นจนหายใจไม่ออก -*-
"เหมียว! >.<" ฉันทั้งดิ้นทั้งร้อง
"โอ๊ะโอ แมวน้อยร้องซะแล้ว" เขาจับตัวฉันขึ้นมานอนบนอกของเขา
"เหมียว...." เพราะหน้าอกของเขามันทั้งนิ่มทั้งอุ่นทำให้ฉันเผลอใจไม่ได้ที่จะหลับลงไปสักงีบ
"อ้าว หลับซะแล้ว หึหึ"


พอใจกันรึป่าวคร้า ช่วยคอมเม้นต์กันด้วยนะค่ะ >.<
คนแต่งรักคนอ่านทุกคนน้า เจอกันตอนหน้า สวัสดีค่า