ความรักวุ่นวายของนายเมฆา

ลำดับตอนที่ #2 : แรกพบ

ณ โรงเรียนนามิโมริ
ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าย่างก้าวไปตามระเบียงของชั้นเรียนในตึกม.3
"แฮ่ก..แฮ่กๆ...แฮ่ก" เสียงหอบดังมาจากทางด้านหลังของชายหนุ่ม เจ้าของเสียงหอบนั้นคือหญิงสาวผมสีน้ำตาลที่กำลังวิ่งมาด้วยความเร็วและกำลังจะผ่านชายหนุ่มไป
"คุณน่ะ..มาสายนะ"ชายหนุ่มกางแขนออกทำให้ร่างของหญิงสาวชนเข้ากับแขนอันแข็งแรงของเขาและหยุดวิ่ง "ขอโทษด้วยนะคะ แต่ตอนนี้ฉันรีบช่วยปล่อยฉันไปก่อนได้มั้ยคะ!" แขนแกร่งพลิกตัวของหญิงสาวเข้ามาในอ้อมกอดของตน "ปล่อยฉันเถอะนะคะ ฉันรีบจริงๆ" หญิงสาวดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม "ผมต้องลงโทษคุณ แต่ถ้าคุณบอกว่าคุณรีบ..ผมก็จะปล่อยคุณไปแต่ตอนเที่ยงนี้คุณต้องไปหาผมที่ดาดฟ้านะ" "ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ" ชายหนุ่มคลายอ้อมแขนออก..หญิงสาวจึงรีบวิ่งไปทางห้องประชุมใหญ่ทันที "คุณฮิบาริ เคียวยะ กรุณาไปที่ห้องประชุมใหญ่ด้วยค่ะ"
เมื่อได้ยินดังนั้นชายหนุ่มจึงเดินไปที่ห้องประชุมใหญ่ในทันที
ณ ห้องประชุมใหญ่
เสียงนักเรียนที่อยู่ในห้องประชุมดังทั่วห้องประชุมและแล้วต้องเงียบลงเมื่อ 'ฮิบาริ' เดินเข้ามา
"วันนี้ จะมีนักเรียนใหม่เข้ามายังโรงเรียนนามิโมริของเรา" ผอ.ผายมือและหันไปทางหญิงสาวผมสีน้ำตาล หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อยก่อนเดินขึ้นมาบนเวที "สวัสดีค่ะ ฉัน คาซาเนะ คิสะ"
ทุกคนเพ่งความสนใจมาที่ฉันแต่มีคนนึงที่เพ่งมาทางฉันเป็นพิเศษ (คือแบบจ้องเขม็ง) "ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ" ฉันก้มตัวลงเล้กน้อยและยิ้มให้ทุกคนอย่างเป็นมิตร
ตึง~ ตึ่ง~ ตึ๋ง~!!! เสียงออดดังขึ้น หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็ค่อยๆทะยอยออกจากห้องประชุม ฉันมองหาที่สงบๆนั่งทานข้าวจึงเดินมาบนดาดฟ้าของตึกและแล้วฉันก็พบกับผู้ชายคนเมื่อเช้า เข้ากำลังนอนหลับอยู่ ...ฉันไม่อยากไปปลุกเขาจึงค่อยๆเดินไปนั่งลงห่างจากเขาไม่มากนัก "คุณ..ขึ้นมาทำอะไรที่นี่" "ฉัน..ฉันแค่มาพักทานข้าวน่ะค่ะ" "ที่นี่เป็นที่ส่วนตัวของฉัน ออกไปด้วย!" เขากึ่งพูดกึ่งตะคอกใส่ฉัน "อ๊ะ!" ฉันยกมือขึ้นมาปิดหูในทันทีเพราะฉันเป้นโรคกลัวเสียงดังแค่เสียงตะคอกฉันก็กลัวแล้ว "ผม...ทำให้คุณกลัวหรอ" เสียงของเขาผ่อนเบาลง "ฉันแค่ไม่ของเสียงดังน่ะค่ะ แต่ยังไงฉันก็จะทานข้าวเที่ยงที่นี่ค่ะ!" ฉันยืนยันเสียงแข็ง (นิดหน่อย) "หึ เธอนี่มันก็.....น่าสนใจดีนะ" เขาพูดพร้อมยิ้อย่างเจ้าเล่ห์
ฉันทำเป็นไม่สนใจเขาเปิกกล่องข้าวและคีบไข่หวานขึ้นมา ...แต่ก่อนที่ฉันจะใส่ไข่หวานเข้าปากเขาก็จับข้อมือฉันและลากเข้าไปใส่ปากเขาแทน
"อ๊า~! ไข่หวานของฉัน~ T^T"
"อร่อยมาเลยล่ะ ยัยลูกแมวน้อย"
"มะ หมายความว่าไงกันน่ะ แล้วคุณเป็นใครกัน"
"ฮิบาริ ฉันชื่อฮิบาริ เคียวยะ"
"ฮิบาริ...?? งั้นเรียกว่า เคียวยะแล้วกันนะ ^^ ว่าแต่แล้วฉันไปเป็นลูกแมวตอนไหนค่ะเนี่ย!!"
"หึ น่าสนใจจริงๆซะด้วย" เขาพูดเบาๆก่อนจะยิ้ม


สนุกไม่สนุก เม้นด้วยนะคะ แล้วจะพยายามมาอัพให้เรื่อยๆค่ะ ^^