คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แค่ความบังเอิญ
只是巧
zhî shì qiâo
แค่ความบังเอิญ
สารทฤดูมาเยือนอีกครั้ง เจี๋ยลี่ลุกจากตั่งนอนเร็วกว่าวันอื่นๆ ดวงตะวันยังไม่เปล่งแสงแสบตา เสียงวิ่งไปมาขานรับของเหล่าคนรับใช้ต่างหากเล่าที่ปลุกเธอ
ใบไม้สีน้ำตาลหล่นร่วงจากต้นไม้ บิดากลับมาเยือนจวนอีกคราแล้วสินะ?
เจี๋ยลี่เดินไปยังห้องโถงใหญ่เพื่อคารวะท่านพ่อ บิดาคนนี้นับได้ว่าเป็นขุนนางแถวหน้าของราชสำนัก กินตำแหน่งโหว[1] และแม่ทัพในแปดกองธง[2] ผู้อื่นจึงเกรงอกเกรงใจคุญหนูตระกูลอู๋เป็นอย่างยิ่ง แม้จะเกิดจากภริยาบ่าว อู๋เจี๋ยลี่กลับมีศักดิ์ดุจดังเก๋อเกอ[3]คนหนึ่งเลยทีเดียว
“ลูกขอคารวะท่านพ่อ” เจี๋ยลี่ประสานสองมือไว้ข้างเอวซ้าย ย่อตัวช้าๆ พยายามทำให้งดงาม โดยฟูเหริน[4]ใหญ่จ้องมองด้วยสายตาจับผิด อู๋เมิ่งหรานผู้เป็นบิดาเพียงพยักหน้าเท่านั้น มิได้เอ่ยอะไรมากมาย เธอจึงเดินไปนั่งข้างๆพี่สาวของเธอ
เมิ่งหรานเรียกธิดาคนโตเสียงอ่อน สีหน้าละมุนยิ่งยามขานชื่อลูกรัก “เจี๋ยฮวา”
เจี๋ยลี่ชำเลืองตามองพี่สาวของเธอวางถ้วยน้ำชา จากนั้นเอ่ยตอบรับบิดาเสียงเบาบาง “เจ้าค่ะ เจี๋ยฮวาฟังอยู่” พี่สาวคนนี้ เป็นธิดาคนโตซึ่งเกิดจากฟูเหรินผู้ล่วงลับของเมิ่งหราน ว่ากันว่า ฟูเหรินคนนั้นเป็นหญิงเดียวในใจของท่านพ่อตลอดมา ทำให้ฟูเหรินใหญ่ต้องเกรงใจพี่หญิงอยู่หลายส่วน
บิดาของเธอหยิบถุงผ้าไหมออกมาจากแขนเสื้อ กระแอมเบาๆและยื่นให้สาวใช้ประจำตัวของพี่สาว “หยกชิ้นนี้ องค์ชายสิบสามประทานให้เจ้า” เจี๋ยลี่เงยหน้าขึ้นทันที องค์ชายสิบสามอิ้นเสียง[5]? พี่หญิงที่อยู่แต่ในฝู่[6] พบกับองค์ชายผู้นั้นได้อย่างไร?
เมิ่งหรานมิได้พูดอะไรไปมากกว่านั้น เอ่ยปากบอกธิดาทั้งสองให้ออกจากห้องโถง “เจ้าสองคนกลับเรือนได้”
เจี๋ยลี่ใช้แขนข้างหนึ่งให้พี่สาวเกาะกลับเรือน มือสั่นๆของเจี๋ยฮวากำถุงผ้าเอาไว้แน่น ร่างกายจวนจะล้มลงอยู่หลายครา จนเจี๋ยลี่ต้องเรียกชื่อพี่สาวออกมา “พี่หญิงเจี๋ยฮวา”
พี่สาวของเธอยิ้มเซียวๆ “ไม่เป็นไร หยกชิ้นนี้ แค่ความบังเอิญเท่านั้น” เจี๋ยลี่ทำได้เพียงพยักหน้า เห็นได้ชัดว่าพี่สาวของเธอไม่ต้องการให้เธอพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก “จื่อ ซื่อ เฉี่ยว จื่อ ซื่อ เฉี่ยว”
เจี๋ยลี่หลุบตามองพื้น ฟังพี่สาวของเธอพึมพำคำนั้นไปตลอดทาง
เจี๊ยเจีย ท่านพยายามบอกข้า หรือปลอบใจตนเองกันแน่? ท่านเองก็รู้ เฉี่ยว ไม่เคยมีจริง...
[1]โหว/侯(hóu) : ขุนนางยศลำดับสองในราชสำนัก
[2]แปดกองธง/八旗(bā qí) : กองทัพใหญ่พิทักษ์นครปักกิ่ง แต่ละกองธงมีทหารจำนวน 18,000 นาย โดยมีแม่ทัพของแต่ละกองธงเป็นคนสนิท หรือผู้มีเชื้อสายของจักรพรรดิ
[3]เก๋อเกอ/格格(gé ge) : ท่านหญิงหรือคุณหนูในภาษาแมนจู โดยปกติแล้วจะใช้เรียกเชื้อพระวงศ์หญิงและคุณหนูชั้นสูง
[4]ฟูเหริน/夫人(fú rén) : ภริยาของขุนนางขั้นสูงหรือองค์ชายยศต่ำ แบ่งออกเป็นตี้ฟูเหริน (ภริยาหลวง) และเฉ่อฟูเหริน (ภริยารอง)
[5]อิ้นเสียง/爱新觉罗 胤祥(ài xīn jué luó yìn xiáng) : ลูกชายคนที่สิบสามของจักรพรรดิคังซี เก่งกาจในทุกด้าน ครบเครื่องทั้งศาสตร์และศิลป์ อายุสิบหกฆ่าเสือด้วยมีดหนึ่งเล่ม สามารถพูดภาษาแมนจู มองโกล และฮั่นได้อย่างคล่องแคล่ว มีฝีมือด้านการร่างโคลงกลอน เป่าขลุ่ย ขึ่ม้า ยิงธนู สู้รบ หนึ่งในองค์ชายผู้มากความสามารถของคังซี
[6]ฝู่/府(fû) : จวน
ความคิดเห็น