หากชาติหน้ามีจริง ข้าขอลืมท่านให้หมดสิ้น

“你求了什么愿？”

“愿望我下辈子忘记了你”

“我求的是，你生生世世，记得我，爱上我，陪着我

下辈子，我会找到你，让你当世界上最幸福的女人。”

"เจ้าขอพรอะไรบ้าง"

"ขอให้ชาติหน้าข้าลืมท่าน"

"ที่ข้าขอคือ ทุกชาติทุกภพ เจ้าจะจดจำข้า รักข้า อยู่ข้างกายข้า

หากชาติหน้ามีจริง ข้าจะตามหาเจ้า ให้เจ้าเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดบนโลกใบนี้"

胤祥...遇见你，就是我这一生最幸福的事情。

婙瑛...爱上你，就是我这一生不后悔的事情。

อิ้นเสียง ได้พบท่าน คือสิ่งที่ทำให้ข้ามีความสุขที่สุดในชีวิต

จิ้งอิง ได้รักเจ้า คือสิ่งเดียวที่ข้าไม่เคยเสียดายเลยในชีวิต

----------------------------------------------------------------

นาง คือกัวหล้วหน่าไท่ จิ้งอิง

เขา คืออ้ายซินเจวี๋ยหลัว อิ้นเสียง

นาง คือลูกสาวขุนนางปลายแถว

เขา คือลูกชายคนโปรดของคังซี

นาง คือนางกำนัลคนหนึ่ง

เขา คือองค์ชายสูงศักดิ์

นาง คือหมากบนกระดานการเมือง

เขา คือหนึ่งในผู้ชิงราชบัลลังก์

สองเส้นทางที่ขนานกันตั้งแต่ต้น

สองเส้นทางที่ไม่เคยบรรจบกันในประวัติศาสตร์

ความรัก ความแค้น หนี้บุญคุณ การตอบแทน

ล้วนแล้วแต่ลิขิตให้ชีวิตของคนสองคนได้พบกัน รักกัน หลั่งน้ำตาให้กัน และ...แยกจากกัน

--------------------------------------------------------------------

ผ่านมาสองชาติสองภพ

เธอถึงค้นพบสัจธรรมของความรัก

ที่แท้ ความรัก

ไม่ได้ขึ้นอยู่กับเงินทอง ส่วนสูง ความรู้ หรือหน้าตา

รัก คือ รัก

ไม่มีสิ่งใดที่มากไปกว่านี้

และไม่มีสิ่งใดที่น้อยไปกว่านี้เช่นเดียวกัน

"สามร้อยปีผ่านมา สามร้อยปีผ่านไป

ดอกเหมยสีแดง ติงเซียงสีขาว เสาเย่าสีชมพู

บัลลังก์สีทอง ยุครุ่งโรจน์ของต้าชิง ชีวิตสุขสบาย

ล้วนเทียบไม่ได้กับความรักของใครคนหนึ่งที่มีให้ใครอีกคน"

-กัวหลัวหน่าไท่ จิ้งอิง

ชายารองในอ้ายซินเจวี๋ยหลัว อิ้นเสียง

บุคคลที่ไม่ได้ถูกจารึกในประวัติศาสตร์

----------------------------------------------------------

*นิยายเรื่องนี้ ถูกเขียนขึ้นมาจากจินตนาการของผู้แต่ง

โดยมีการอ้างอิงถึงเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ รัชสมัยจักรพรรดิคังซีและยงเจิ้งแห่งราชวงศ์ชิง

เหตุการณ์บางอย่าง หรือบางคำพูดได้นำมาจากละครหรือนิยายเกี่ยวกับราชวงศ์ชิง

ซึ่งผู้แต่งจะอธิบายไว้ท้ายตอน หรือในหมวด 'คำอธิบายเพิ่มเติม'