คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
เช้าที่แสนสดใส มีเด็กสาวคนหนึ่งมีนามว่า ‘เนียร์’ กำลังนอนอยู่บนเตียงสีฟ้าในห้องนอนของตนอย่างมีความสุข จบ ~ (ยังนะยังๆๆๆ) แสงจากหน้าต่างได้ส่องเข้ามาทำให้เด็กสาวลืมตาขึ้นน้อยๆก่อนจะพูดออกมาเบาๆว่า
“เช้าแล้วหรอเนี่ย คืนนึงทำไมมันถึงได้ไวแบบนี้นะ ยังนอนไม่หนำใจเลย.......” เด็กสาวเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงแสนนุ่มอย่างเสียดาย และเดินถือผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไป
15 นาทีต่อมา ~ (ไม่ได้อาบนานแต่ไปยืนหลับในห้องน้ำ)
“อ่า ~ ชื่นใจจังเลย” ว่าจบเด็กสาวก็แต่งตัวเตรียมจะไปเที่ยวกับพี่สาวแสนน่ารัก ที่มีชื่อว่า ‘เนล’ ซึ่งน่าจะอยู่ชั้นล่าง เพราะตอนนี้จมูกของเธอเริ่มได้กลิ่นหอมๆโชยมาจากในครัว เธอจึงรู้ทันทีว่ามันคือข้าวต้มกุ้งของโปรดของเธอนั่นเองคิดได้ดังนั้นเด็กสาวจึงรีบวิ่งหางตั้ง หูตั้ง(แน่ใจรึว่านี่คน?)ไปหาพี่สาวทันที
ตึก ตึก ตึก ตึก ~
“อรุณจ้ะสวัสดิ์เนียร์ พี่ทำข้าวต้มกุ้งไว้ที่โต๊ะ......ถ้าหิวก็ไปตักทานก่อนเลยนะ^_^” พี่พูดพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ ฉันนี่โชคดีจริงๆที่มีพี่สาวแสนดีแบบพี่เนล แต่.....พี่ยังไม่แต่งตัวอีกเหรอ?
“ค่ะๆ แล้วพี่ยังไม่แต่งตัวอีกเหรอคะ นี่หกโมงกว่าแล้วนา ~” ฉันพูดพลางลากเสียงยาวด้วยความสงสัย ก็มันจะถึงเวลานัดที่ทางโรงเรียนของยัยมิ้นนัดแล้วน่ะสิ
“พี่ก็...........แต่งแล้วนี่จ้ะ” พี่พูดพลางถอดผ้ากันเปื้อนออก อ๋อ พี่ใส่ผ้ากันเปื้อนนี่เอง ฉันถึงเห็นว่าพี่ไม่ได้แต่งตัว ฉันนี่ก็ยังซื่อบื่อไม่เปลี่ยนจริงๆ ฮะฮะ กร๊ากๆๆๆ(ขอโทษทีสงสัยนางเอกสติหลุดตามคนแต่ง เหอๆ-..-)
“ว้าว.........พี่แต่งตัวได้โดนใจโจ๋มากค่ะพี่*O*” ฉันพูดพร้อมทำตาวิ้งๆให้พี่สาวสุดสวย(ชมกันเข้าไปๆ)ที่ขณะนี้อยู่ในชุดเดรสสีชมพูอ่อนสลับกับสีขาว ซึ่งรับกับใบหน้าอันหวานชมดชม้อย หยดย้อย(?)ของพี่มากๆเลย^ ^
“แหม.......ไม่ขนาดนั้นหรอก อยากแต่งบ้างไหมล่ะ เดี๋ยวพี่จะช่วยแต่งให้สวยกระชากเครื่องในไก่เลย>.,<” ดูพี่สิ ทำอย่างกับฉันแต่งตัวแบบนี้ไม่ดีอย่างนั้นล่ะ ออกจะเข้ากัน เสื้อยืดสีเทา กางเกงยีนส์สีซีด กับรองเท้าผ้าใบสีม่วง(ช่วยด้วย!! มีคนขโมยรองเท้าฉันไป ~)
“แต่หนูชอบแบบนี้มากกว่าอ่ะค่ะ มันแนวดี( . . )” ฉันพูดพร้อมกับมองสภาพตัวเองว่ามันแย่ขนาดนั้นเลยหรือ? พี่เนลถึงอยากให้ฉันเปลี่ยนสไตล์การแต่งตัวเป็นยิ่งนัก
“แต่พี่ว่า.............เราแต่งตัวแบบนี้มันไม่เข้ากับหน้าตาหวานๆของน้องพี่เลยนะ^_^” พี่พูดพร้อมกับหมุนตัวฉันไปเรื่อยๆอย่างพินิจ พี่คะหนูเริ่มเวียนหัวแล้วนะ*_*
โครก ~
“พี่...........หนูว่าเราไปกินข้าวกันเถอะนะๆๆ” ฉันพูดขึ้นเพราะรู้สึกว่าท้องตัวเองจะร้องเตือนขึ้นมาแล้ว เกิดฉันตายขึ้นมา แล้วจะไม่ได้เจอพระเอกฟิค อิอิ^0^
“อืม......ก็ดีนะ เราจะได้รีบไปกัน^ ^” พี่พูดพลางยิ้มออกมาในท่าทางของน้องสาวตัวเองที่ทำตัวเหมือนเด็กๆ
“แล้วเราจะไปเที่ยวไหนกันดีล่ะคะ( ‘ ‘ ?)” ฉันถามด้วยความสงสัย พลางทำท่า(เสแสร้ง)นึกเต็มที่ เสแสร้งเหรอ? จะว่างั้นก็ได้เพราะฉันคิดตั้งแต่เมื่อคืนแล้วว่าจะไปเที่ยวไหนดี กรุงเทพฯมีที่เที่ยวสนุกๆตั้งเยอะ เช่น พาราเซตามอล เอ๊ย พารากอล โลตัส(อันนี้เบื่อแล้ว) สวนสนุก รู้สึกว่าอันนี้จะเข้าท่าดีก็เลยเลือกอันนี้ ไม่ได้ไปตั้ง 1 2 3 4 12 ปีแน่ะ (เล่นข้ามเลขนี่หว่าเฮ้ย!!)ป่านนี้เขาคงมีเครื่องเล่นสนุกๆมากกว่าเดิมแน่ๆเลย โดยเฉพาะไวกิ้ง^_^ แล้วก็ได้คำตอบว่าเราจะไปสวนสนุกกัน^ ^ แล้ววิธีการไปก็ไม่ต้องห่วง ยัยมิ้นเด็กข้างบ้านของเราจะไปทัศนศึกษาที่สวนสนุกพอดี ฉันเลยขอน้าพิมพ์ไปเป็นผู้ปกครองให้ยัยมิ้น โดยการไปเราต้องเสียค่าเดินทาง 100 บาท ข้าวฟรี น้ำฟรี โอ๊ย......ทำไมทริปนี้มันช่างแจ่มแจ๋วอะไรเช่นนี้>.<
“พี่ตามใจแล้วกัน เนียร์อยากไปไหน พี่ก็ไปทั้งนั้นล่ะจ้ะ^ ^” งืมๆๆ หรือว่าจะเปลี่ยนใจดีนะ เพราะถ้าบอกว่าไปสวนสนุกพี่ต้องตอบว่าเปลี่ยนเป็นที่อื่นได้ไหม?แน่ๆ ถ้างั้นเราต้องงัดท่าไม้ตายออกมา
“ไปสวนสนุกดีไหมล่ะคะ หรือว่าพี่ไม่อยากไป ก็ได้ถ้างั้นหนูคิดใหม่ก็ได้( _ _ )” พูดเอง เออเอง แล้วก็น้อยใจเอง เป็นไงล่ะแผนนี้สุดยอดใช่ไหม ยังไงพี่ก็ไม่ปฏิเสธหรอก หุหุ >.,<
“โอ๋ๆๆ.........จ้ะๆไปก็ไป พี่ก็ไม่ได้ไปสวนสนุกตั้งนาน ว่าแต่เราจะไปยังไงล่ะจ้ะ^ ^;;” ฉันเริ่มเห็นสีหน้าเจื่อนๆของพี่เนลแล้วสิ ฮ่าๆน่าขำชะมัด อย่างนี้มันต้องแกล้ง พ่อกับแม่ก็ไม่อยู่ งานนี้ท่าจะสนุกยิ่งกว่าเครื่องเล่นกลิ้งไว้แน่ หุหุ^.^(กตัญญูมาเลยเนอะ- -’ ) เอ๊ย.........พี่ถามอะไรนะ เมื่อกี้นี้ไม่ทันฟัง รีเพลย์อีกทีได้ไหมอ่ะ(No เฟ้ย!!)แหมขอแค่นี้ก็ไม่ได้ คนแต่งนี้ช่าง.........บ้า ป้า ซิ้ม ทึ่ม บ๊อง เอ๋อ ติ๊งต๊องจริงๆ(ยอมรับในตนเองค่ะ^0^)
“ก็เราจะไปเป็นผู้ปกครองให้มิ้นซึ่งจะไปทัศนศึกษาที่สวนสนุก หนูก็เลยจะใช้เป็นทางผ่านน่ะค่ะ ฮ่าๆๆๆ(หัวเราะชั่วร้าย) ไปกันเถอะค่ะ^_^” ฉันพูดพร้อมยิ้มหวาน เชิงว่า ‘ห้ามปฏิเสธนะคะ’ ไปให้พี่
“เอ่อ...... พ......พี่ ก็ได้จ้ะ รอพี่แป๊ปนะ เดี๋ยวเก็บของก่อน แล้วจะตามไป ^ ^;;” ฮะฮะ นั่นไงเห็นผลทันตา พี่เนลไม่กล้าปฏิเสธเลยล่ะ ฮิ้วๆๆ^O^
ไง.........อึ้งในความแย่เลยอ่ะดิ J เหอะน่า~ แต่งได้ก็ถือว่าบุญแล้ว (สำหรับเราน่ะนะ= =;;)ยังไงก็เม้นท์สักนิดเหอะ กำลังใจน่ะ ขอมั่ง เห็นเราบ้าอย่างนี้ น้อยใจก็เป็นนะจ้ะ :P
ความคิดเห็น