คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ลำดับตอนที่ 11
ทางเลือก (สลาฟ) [ choice ]
ณ.บ้านทรงญี่ปุ่นหลังหนึ่ง ชายผมสีส้มคลายสุริยาลับขอบฟ้า ดวงตาสีส้มสดใส เเต่งกายชุดฮากามะสีดำสนิทพร้อมชุดคลุมสีขาวลายมังกร เดินมาพร้อมกับชายอีกสี่คนซึ่งใส่ชุดสูทสีดำสนิททั้งหมด
ดีครับ ผม ' คิง คาสิโน สลาฟ ' ครับ เหอะๆ พวกสี่คนที่อยู่ข้างๆผมนั้นคือ ปีศาจ'เท็นงุ'ครับ เเละผมคือ เนโกะมาตะ(ปีศาจเเมว) เป็นปีศาจที่รุ่งเรืองที่สุดในบรรดาตะกูลต่างๆ ซึงพวกเราจะแฝงอยู่ในโลกมนุษย์ ตามที่ต่างๆ เห็นอย่างนี้ปีศาจอย่างพวกผมก็มีกฎเกณฑ์คือ 'ห้ามรักกับมนุษย์' ข้อเดียวครับ เเต่ต้องทำตามอย่างเคร่งคัดด้วย เฮ้อ~
" มาเเล้วหรือ " เสียงเเหบเอ่ยดังขึ้น เล่นซะผมตั้งสติกลับมาเลย
" ครับ " ผมตอบไปอย่างนุ่มนวล เเละสุภาพ เเต่มันตรงข้ามกับผมนะซิ ที่จริงอยากอาลาวาดเอาไอ่เเกนั่นมาขยี้ๆ เรียกผมมาทำมายยย
" เรื่องสมรสว่ายังไง เจ้าเลือดคู่ครองเป็นตะกูลไหน ? เนโกะมาตะ อินุคามิ คิทสึซานะ ซารุโทบิ โอโรสึงิ หรือ..มีอยู่เเล้ว "
" ไม่มีครับ... " ผมตอบตามตรงเพราะยังไม่สนใครจริงๆ เนื่องจากปีศาจสมัยนี้เห็นเเก่อำนาจ เเละเวทย์มนต์มากเกินไป
!!!!!
ผมรู้สึกเหมือนทุกคนทำหน้าตกใจอย่างเเรง เเล้วบรรยากาศก็เงียบกริบ ผมชักกลัวๆซะเเล้วซิ .... บรรยากาศมาคุมาก !
" หมายความว่าไง .... !!! " เสียงที่เเหบๆนั้นกลับกายเป็นตะคอก โอ้วว ตูทำไรผิด พระเเม่มาเรีย ช่วยลูกด้วย!!
" ครับ " ผมตอบเสียงเบาเเต่หนักเเน่นลงไป
ทุกอย่างอยู่ในความเงียบอีกรอบ บรรยากาศดูกดดันมากกว่าเดิม มีเพียงสายลมบางๆที่พัดผ่านตะเกียงไฟที่ตั้งอยู่หน้าประตู เเม่จ๋าผมพูดไรผิด โฮกกกกกกก
" เจ้าทำแบบนี้ไม่ได้นะ เจ้าไม่มีสิทธ์ที่จะเลือก ตะกูลในเผ่าพันธ์เราเท่านั้น ข้ารู้ว่าเจ้าจะพสความอัปยศมาสู่เรา คิง คาสิโน สลาฟ!! " โอ้วที่นี้ตาเเกนั่นดุเลยค๊าฟ ช่วยด้วย ผมพูดอะไรผิดไป จำไม่ได้เลย โฮกกกก
" ไม่ใช่นะครับ เเค่... " ผมพยายามตอบกลับไปเเต่เขาสอดขึ้นมาก่อน " ข้าขอสั่งห้าให้เจ้าพบปะมนุษย์เพศเมีย เมื่อในยามราตรี เข้าต้องเเสงจันทร์ เจ้าจะคืนร่างเดิม " สิ้นสุดเสียงทันใด ร่างของสลาฟที่ดูมีเสน่ห์ กลับกลายเป็นเเมวน้อยลายเสือสีส้มทันที
" ท่านจะทำอย่างนี้ไม่ได้นะครับ ท่าน!! " เเล้วผมก็ถูกอุ้มออกมาซะงั้น ไรว๊า เถี่ยงซักคำก็ไม่ได้ทำ ซวยชิบเป๋งเลยโว้ย ต้องมากลายเป็นเเมวอีกเพราะเเค่ไม่ปิ้งใคร เเค่นี้หรอ!! โฮกกกก ไปเดินเล่นให้หายโมโหดีกว่า สลาฟในร่างเเมวเดินไปทั่วเมืองจนไปสดุดบ้านหลังหนึ่งเป็นบ้านหลังน้อยๆ เเละ รกๆ บ้านใครหว่ารกจังไปดูดีกว่า หึๆ เพื่อได้หูไปเเกล้งไอ้เเคร์ป ทันใด้สลาฟกีะโดดลงมาที่หน้าต่างบ้านหลังนั้นพอดี
จี๊ด~
" 0w0 เห้ยที่นี่มีหนูด้วยโว้ย " ทันใดผมวิ่งไล่ตามหนูนั่นทันที
คลุกๆ เสียงของข้าวของที่โดนเลื่อนโดยสิ่งมีชีวิต ผมพยายามเอื้อมอุ้งเท้าน้อยๆของเขาไปเขี่ยหนู
" ฮึบๆ " หมับ! ทัยใดผมใช้อุ้งเท้าทั้งสองข้างของเขาตะบบหนูตัวนั้นทันควัน เเต่มันหลุดไปได้ " จับยากจับเย็น " ผมวิ่งตามเจ้าหนูนั่นจนข้าวของกระจัดกระจาย จนผมจับมันได้ ฮ่าๆๆๆ ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น กึกๆ กึก เสียงคนเดินขึ้นบันไดมา รีบเผ่นก่อนดีว่า ผมวิ่งออกนอกหน้าต่างทันที ฮู่ๆ จับหนูได้ดีใจฉมัด ผมมองตัวเองในกระจกที่กำลังคาบหนูตัวน้อยๆอยู่อย่างภูมิใจ เเต่ก็ต้องตกใจ เพราะผมทำจี้ห้อยคอหาย ไม่นะ!! ผมย้อยกลับมาบ้านหลังนั้นอีก เพื่อหาจี้ห้อยคอของผม เเต่หน้าต่างที่เข้ามันปิดเเล้วTTwTT ผมจึงลักลอบเข้าด้านหลังเเทน เเท่งประตูหลัง เอ๊ยไม่ใช่
ผมหมุดกล่องลังต่างๆเข้ามา กึกๆ กึก ผมได้ยินเสียงคนเดินเข้ามา เลยหลบในกล่องนั่น เเกต่ผมกลับได้กลิ่นปลาทู อ๊าง~ หิว ทำไงได้เลยโผล่หัวขึ้นมา เเล้วเจอกับ!! ผู้หญิคนหนึ่งผมสีชมพูมัดเเกละหนึ่งข้าง
" เหมี๊ยว~ " ผมร้องออกไป เเล้วคุณชีก็ดีใจคว้าผมไปซะงั้น ตูจามาหาจี้สร้อยคอโว้ยยยย TT^TT เเล้วชะตากรรมของผมก็วนเวียนในบ้านหลังนั้น
Sakemimaru / ไม่มีใครบอกเลยว่าหัวมันกลับอะ เเง่งๆ เพิ่งมาเช็คตอนอัพตอนที่11นะนี่
สลาฟ / ขายหน้าชมัด
เทนงุ / ^ ^ +
ไวน์ / ทำ.ไปได้ไงย๊า~
Sakemimaru / อับอาย> //// <
ความคิดเห็น