ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ☆ รัก เลิก ☆ (Yaoi)

    ลำดับตอนที่ #1 : Phase = เลิก =

    • อัปเดตล่าสุด 12 พ.ค. 51


    มึงบอกให้กูรอ กูก็รอมึงนี่ไง ไอต้น

     

    “ …. ” เงียบ

     

     ทำไมมึงไม่พูดละ ทำไม ฮะ ฮือ ฮึ ฮือ ๆๆ ตอบกูมาสิ  

     

     ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

     

                ฮึก ฮึก ฮือ ฮือ ฮือ      ฮึก ฮึก ผม ซี ครับ  ไอต้นมันทิ้งผมแล้วครับ แฟนผมเป็นรุ่นน้องที่รร. มันบอกให้ผมรอมัน รอมันก่อน มันขอไปเรียนที่ญี่ปุ่น ครึ่งปี อย่าไปมีใครนะ แต่มันเองนั่นเองที่นอกใจผม มันโทรมาบอกผมว่าขอเป็นพี่-น้องดีกว่า พอถามว่าทำไม มันก็ไม่ตอบ แต่ผมรู้มาจากไอเอ้ก เพื่อนต้นมันแล้วมันไปหลงสาวลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นชื่อ อายามิ ผมอดกลั้นไม่ไหว น้ำตาแตก ผมรักมันมาก คบกันมาตั้งนาน ผู้หญิงพร้อมกว่าผมอยู่แล้ว ... คิดแล้ว ก็ เศร้า

     

                     

      เช้าตรู่ ตาบวม  ผมกดโทรศัพท์ไปหาน้องแอล น้องสาวสุดที่รักผมเอง

    ว่าไงคะ คุณพี่สุดที่รัก ห้องดิฉันก็อยู่ข้างๆห้องคุณพี่ คุณพี่จะเดินมาไม่ได้หรือไง  ห้องน้องแอลอยู่ข้างๆห้องผมเอง วันนี้ผมตาบวมมาก ร้องไห้มาก ไม่อยากให้ใครเห็นหน้า

     

    พี่อกหัก พี่ไม่อยากเจอใคร  ผมตอบน้องไปเศร้า

     

    ไอต้นนะหรอพี่ น้องผมถามอย่างทันควัน

     

    ใช่ มันมีคนใหม่ ผู้หญิงคนใหม่  พูดไปน้ำตาคลอเบ้าไป

     

    ใจเย็นๆก่อนพี่ หายใจลึกๆ  น้องแอลพูดปลอบผม

     

     พี่จะทำยังไงดี แอล ฮือ ฮือ น้ำตากลั้นไว้ไม่อยู่แล้ว

     

    ไอต้นนะไอต้น ลืมพี่ ลืมมันไปซะ น้องแอลบอกให้ไอต้น

     

    ลืม ... ลืม พี่ทำไม่ได้ ลืมให้ลืมต้น ให้ผมทำกับข้าว 15 อย่างใน 2 นาที ยังง่ายกว่า

     

    พี่ต้องทำให้ได้นะ เข้มแข็งไว้นะพี่ น้องแอลเป็นกำลังใจให้ผม

     

    ขอบใจมาก น้องรัก ผมวางสายไป ผมต้องลืมต้น ที่รักมากมาย จบไปแล้วความรักที่ให้ ลืม ลืม แต่จะไม่เลือนไปจากใจ   ผมนอนหลับตาแล้วก็หลับไป

     

                                     วันจันทร์ไปโรงเรียน

                       อากาศเช้าสดใสจัง ไอต้นเคยบอกว่านอนตื่นสายแล้วจะทันได้สูดอากาศดีดี ตอนเช้าไหมเนี่ย เฮ้ออ

    คิดถึงมันจัง  วันนี้ผมคงได้เจอมัน

     

      อ้าว ไอซีมาแล้วหรอ มานี่ๆไอยอร์ชชวนไปคุยที่โต๊ะมัน

     

     มีไรหรอผมถามไอยอร์ช เพื่อนๆในกลุ่ม นั่งกันตรึมเลย ผมคนสุดท้ายที่มา

     

     ก็ไอยอร์ชมันจะจัดงานวันเกิดที่ร้านพ่อมัน งานนี้ฟรี เต็มที่เลยไอปิ๊ดบอกผม อ๋อ งานวันเกิดไอยอร์ช จะถึงแล้ว จัดที่ร้านพ่อมันด้วยงานนี้เต็มที่เลย

     

     ไปดิๆ จัดวันไหนวะผมถามยอร์ช

     

     วันเสาร์นี้ไอยอร์บอก

     

    ใครไปมั่ง  ผมถามหน้ายิ้มแย้ม ไปเที่ยวเลิกคิดฟุ้งซ่าน

     

    พวกไอตี๋ ไอน้อย ไอเอ้ก ไอแป๋น และสุดท้ายสาวๆกลุ่มน้องเดียร์ ก็ไปด้วยนะเว๊ย งานนี้ใครจะแฟนไปด้วย กูไม่ว่า เต็มที่ไอยอร์ชบอกอย่างเฮฮา

     

                      ถ้ากลุ่มไอเอ้ก ไป ก็ต้องมีไอต้นสิ ไม่อยากเจอ ไม่อยากเจอ ผมรับไม่ทัน กลัวกลัวที่เห็นหน้า ทำไม่ได้

     

      เอ่อ กูคงไปไม่ได้แล้ววะ ลืมไปเสาร์นี้กูมีธุระ ผมบอกปัดไป อ่อ เพื่อนๆไม่รู้ครับ ว่าผมกับต้นเป็นแฟนกัน คบมาตั้งนาน ผมปิดความลับได้เนียน ไม่มีใครรู้เลยครับ นอกจากไอเอ้ก น้องสาวผม

     

    ไมวะ วันเกิดเพื่อนนะเว๊ย ไอยอร์ชทำท่างอนๆ

     

    เออ ไปดิ วะ ไอแสตมป์บอกบ้าง

     

    ไปสิมึง เลื่อนธุระไปก่อนไม่ได้ไง ไอกุ๊กไก่บอก

     

                       ก็จริงนะ วันเกิดเพื่อนทั้งที เลือกเพื่อนดีกว่า รักเพื่อนครับ ถึงเจอมันอย่างไร ก็จะเข้มแข็งครับ ยังไงก็ต้องเข้มแข็งอยู่แล้ว เพื่อนเรา ไปดีกว่า

    โอเค โอเค กูไปแล้ว ผมบอกเพื่อนๆ ต่างก็ยิ้มแย้มกัน ทั้งไอยอร์ช ไอปิ๊ด ไอแสตมป์ ไอกุ๊กไก่ ไอโก้ ไอมะลิ ไอมะเดี่ยว ไอนุ่น ไอพุ๊ง รอวันเกิดไปยอร์ช

     

     

                     วันนี้ ผมไม่มีสมาธิเรียนเลย คิดอยู่แต่ว่าจะทำยังไงถ้าเจอหน้ามัน พักเที่ยงก็ไม่ได้ลงไปกินข้าว ว้าวุ่นใจจริงๆ นั่งเขียนไดอารี่ไปเรื่อยๆ มีแต่เรื่องไอต้นทั้งนั้น ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอมัน อ๊ะ ผมลองโทรไปปรึกษาน้องแอลดีกว่า ผมกล้าโทรเพราะในห้องตอนนี้ไม่มีใครไปกินข้าวกันหมด ผมเดินไปโทรที่หน้าต่าง รับลม

     

    ฮัลโหล แอลหรอ มีอะไรจะปรึกษา ว่างไหม ผมถามน้องเผื่อเวลาพักไม่ตรงกัน อยู่คนละโรงเรียนกันนะ

     

    ว่างๆ ตอนนี้เรียนพละ ไม่มีอะไร มีอะไรอะพี่ โทรมาตอนนี้น่ะ น้องแอลถามผม

     

    วันเสาร์นี้ไอยอร์ชจัดงานวันเกิดที่ร้านมันผมบอกน้อง โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีคนคนนึงเข้ามาในห้องอย่างเงียบๆ

     

     แล้งไงต่ออะ น้องแอลถามอย่างอยากรู้

     

    ก็ไอต้นไปด้วย แล้วพี่ จะ พี่จะ ทำยังไงดี เสียงผมติดๆขัดๆ  คิดหนัก โดยที่อีกคนก็งงว่าทำไมพูดถึงไอต้น

     

    ไอต้นไปด้วย งั้นเอาอย่างนี้ เดี๋ยวหนูไปเป็นเพื่อนพี่เอง เดี๋ยวหนูช่วยพี่เอง น้องแอลบอกอย่างนี้ผมโล่งอกไปขั้นนึง ยิ้มได้หน่อย

     

     ขอบใจนะน้องรัก งั้นบ๊ายบายก่อนนะ บาย พูดกับน้องแอล ผมก็หันหลังกลับ ตกใจผงะ           

     

    ไอนุ่น มึง.. มาตอนไหนเนี่ย กูตกใจหมด คนอื่นละ คนอื่น ผมถามอย่างร้อนรนเหมือนคนร้อนตัว

     

    พวกนั้นไปเตะบอลต่อ กูไม่ไปเลยขึ้นมา ไอนุ่นบอกผม แต่หน้ามันเหมือนสงสัยและอยากถาม อย่าให้มันสงสัยเถอะ

     

     เมื่อกี้มึงทำไมต้องพูดถึงไอต้นเป็นพิเศษตอนไปงานวันเกิดไอยอร์ชด้วยวะนั่นไง ตอบไงดีละเนี่ย

     

     อ๋อ อ๋อ กูทะเลาะกับมันนิดหน่อย นิดๆหน่อยๆเรื่องจิ๊บจ๋อย น่า มึงไม่ตอ้งกังวล ผมตอบไปอย่างปั้นน้ำเป็นตัวเลยทีเดียว

     

    เหรอ ว่างั้นก็อย่างนั้น มึงมีการ์ตูนปะ กูอยากอ่าน การ์ตูนหรออ๋อมีเล่มนึงอยู่นึง

     

     บนโต๊ะ หยิบเอาดิ ผมพูดกับไอนุ่นเสร็จก็ไปยืนรับลมที่หน้าต่าง

     

     โอเค นุ่นก็ไปหยิบการ์ตูนบนโต๊ะซี เอ๋ เล่มไหนดีหว่า สีขาวกับสีชมพู เอาเล่มนี้ละกัน สีชมพูหวานแหววดี น่าอ่านจัง เปิดหน้าแรก ถึง ทุกคนในโลก ผมรักทุกคน ผมรักต้น ผมมีควาสุข 555+ ว้าวว ความรักชั่งสดใส   อึ้ง

    อึ้ง อึ้ง เหวอ เหวอ แล้วอ่านต่อไปเรื่อยๆ

                     

                       ยืนรับลมนี่มันดีอย่างนี้นี่เอง สมองปลอดโปร่ง ไม่ต้องคิดอะไร ยิ้มรับกับลม ปล่อยความเศร้าฝากไปที่ลมพัดผ่านไป เฮ้อ ยิ้ม ยิ้ม ยิ้มไม่เท่าไหร่ เอ๊ะ เอาไดอารี่ไปวางไว้ไหนหว่า จำได้และ วางไว้ที่โต๊ะก่อนไปโทรหาน้องแอล อ๋อ อย่างนี้นี่เอง แต่ เอ๋เมื่อกี้ก็วางการ์ตูนไว้ที่โต๊ะ สีขาวการ์ตูน สีชมพูไดอารี่ แล้วเมื่อกี้ไอนุ่นก็ยืมการ์ตูนถ้ามันหยิบเล่มสีชมพูละ อ๊า ไม่อยากจะคิด ผมค่อยๆหันหลัง สายตาแรกที่มองคือโต๊ะ มีแต่การ์ตูนสีขาว ภาวนาในใจว่าไม่ใช่ ไม่ใช่ ค่อยๆละสายตาจากโต๊ะ ไปที่ประตูที่ไอนุ่นนั่งอยู่ อ๊ายย ยัย ยัย มันนั่งอ่านหน้าเหวอ อยู่เลย

     

     ไอนุ่น ผมเรียกมันอย่างดัง  ตามสัญชาติญาณ แล้วรีบไปเอาไดอารี่คืน แล้วเอามากอดไว้

     

    อ๊ะ อ๊ะ กู ปะ ป่าว มันปฏิเสธไว้ก่อน

     

    ฮึก ฮึก มึงอ่านไปแล้ว ผมสะอื้น น้ำตาคลอ พูดไป

     

    มึงมึงอย่าร้องไห้ดิวะ กูใจไม่ดี ไอนุ่น บอกผมแค่นั้น น้ำตาร่วงเลย หวั่นไหวง่ายจริง

     

     ฮือ ฮือ ฮือ ฮึก

     

    ไม่เอา มึงอย่าร้องดิ  ผมไม่รู้อะไร ร้องไห้อย่างเดียว

     

     ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮึก ฮึก

     

     ทำไงดีวะ โอ๋ โอ๋ อย่าร้องนะ อย่าร้อง ไอนุ่นมันกอดผม พร้อมลูบหัว มันคงไม่รู้แล้วว่าจะทำอย่างไร

     

    ฮือ ฮือ ฮือ ผมกอดมันตอบ

     

    เงียบ ครับ อึ๊บ อึ๊บ มันทำอย่างกับผมเป็นเด็กแหนะ

     

    ฮือ ฮึก ฮึก  ผมสะอื้น หยุดร้องไห้

     

    ดีมากครับ

     

    วันนี้ กูเรียนต่อไม่ได้แล้ว กูไม่อยากเรียนแล้ว พากูโดดหน่อย (ไม่ควรลอกเลียบแบบ)

     

     จ๊ะๆ พูดซะดี๊ ดี

    ...................................................................

    สวัสดีจ๊ะ ทุกๆคน

    ติชมกันได้นะจ้า

    ผิดพลาดส่วนไหน

    ก็ขอโทษด้วยนะจ๊ะ

    ขอบคุณที่อ่านนะจ้า 
    บาย จุ๊บๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×