Storage Aya-chan

ลำดับตอนที่ #4 : [AU | KNB] Haunted Hospital [สมัครตัวละคร]

♣ A P P L I C A T I O N ♣

"ฉันได้ยินเสียงโหยหวนมาจากขุมนรกที่ใดสักแห่ง"

♝ คู่ :: คิเสะ เรียวตะ//Kise Ryouta

♝ ชื่อ - นามสกุล :: อากิฮิโระ นิโกะ//Akihiro Neko

♝ ชื่อเล่น :: นิโกะ//Neko

♝ ความหมายของชื่อ ::
                                                                                     อากิฮิโระ

                          แปลว่า ความสว่างสไวหรือความเจิดจ้าในยามมือมิดไม่มีแม้แต่เเสงดาว เธอคนนี้ถึงแม้ภายนอกอาจจะมืดมลแต่ใจที่จริงแล้วสว่างสไวเหมือนชื่อก็ได้ ความสว่างสไวนี้อาจทำให้โลกใบนี้ไม่มืดมิดและมืดมดเปรียบราวขุมนรกใต้ใบโลก เธอคนนี้อาจจะทำให้โลกสมดุลและสว่างสไวเหมือนเดิมได้อกีครั้งหรือไม่ให้ความมืดมลคอบงำความสว่างของโลกได้ เพราะความสว่างนี้อาจส่งเจ้าความมืดมิดนี้กลับไปยังที่เดิมที่มันจากมาก็เป็นได้ด้วย เธอน่าจะช่วยให้ความสสว่างช่วยไล่ความมืดมิดหรือเสียงร้องโหยหวนนี้ไปจากที่โลกก็ได้ ทุกคนบนลวกจะได้กลับมามีชีวิตชีวาเหมือนเดิม จะได้ไม่เหมือนผีดิบที่คอยกินแต่ของสกปรกหรือเน่าเปื่อย และเธอคนนี้จะช่วยไล่สิ่งมืดมลนี้ไปก็ได้น่ะ(?)

                                                                                        นิโกะ

                         แปลว่า นิ ความหมายคือ เลขสอง โกะ ความหมายคือ เลขห้า ถ้าเอามารวมกันแล้วนั้นคือยี่สิบห้า ก็หมายถึงความสว่างทั้งยี่สิบห้ามารวมตัวกันเป็นหนึ่งเดียวกัน มันจะช่วยให้ความสว่างสไวกำจัดความมืดมิดนี้ไปก็เป็นได้และความสว่างเหล่านี้จะช่วยส่งความมืดนี้กลับไปยังขุมนรกที่มันเคยอยู่ในตอนนี้ หรือไม่แน่ก็หายไปเลยก็ได้น่ะถ้าในความจริงเเล้วเธอคงได้แต่ฟังเสียงโหยหวนจากพวกนรกที่โดนกำจัดด้วยตัวเธอเอง เพราะ การที่ความสว่างทั้งยี่สิบห้ามารวมกันแต่ก็อาจจะช่วยได้ไม่มากเพราะว่ามันสุดแล้วแต่ความสามารถของจิตใจของเธอแต่ยังไงเธอก็จะช่วยโลกด้วยแสงสว่าง

♝ อายุ :: 17 ปี

♝ สัญชาติ :: ญี่ปุ่น-อังกฤษ

                                                                                       ญี่ปุ่น-อังกฤษ

เนื่องจากว่า ยาย ตา และแม่ของเธอเป็นคนสัณชาติญี่ปุ่น แม่ของเธอได้ไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนของแม่เธอ แม่เธอได้ไปเจอกับชายคนหนึ่งนั้นก็คือ พ่อ ของเธอนั้นเอง พ่อของเธอปิ้งแม่เธอขึ้นมาทันที สองคนนี้ได้พบรักกันที่กลางหอนาฬิกาที่อยู่ตรงกลางเมืองนึง พ่อได้ขอแม่ของเธอแต่งงานและสองคนนี้ได้ย้ายไปอยู่ที่ญี่ปุ่นและคลอดฉันที่ญี่ปุ่นพอฉันโตหน่อยพ่อก็บอกว่าฉันเป็นคนญี่ปุ่นที่พูดภาษาอังกฤษได้ตั้งแต่เกิด บางครั้งพอปิดเทอมครั้งที่สองพ่อก็จะพาฉันไปที่อังกฤษบ้างไปเยี่ยมปู่และย่าและไปเดินเที่ยวบ้าง

♝ ลักษณะภายนอก ::                                                        สีผม

                              อากิฮิโระ นิโกะ มีสีผมชมพูออน่ดังราวกับดอกไม้ซากูระที่กำลังเริ่มผลิบานออกดอกเต็มต้นในประเทศญี่ปุ่นช่วงฤดูใบไม้ผลิ ในช่วงเทศกาลปีใหม่จะมีผู้คนมากมายมาเที่ยวฉลองกันที่สวนดอกไม้วากูระเพื่อมาชมความงามของดอกซากูระที่ผลิบานใหม่ๆและแสดงความออน่โยนในตัวแต่ทว่าสีออกมีสีขาวราวหิมะที่ตกมาเกาะอยู่บนกลีบดอกซากูระในช่วงฤดูหนาวของประเทศนี้และถ้าสังเกตุดีๆว่าสีผมของเธอออกสีครีมเหมือนพุดดิ้งที่ประเทศอังกฤษแสนจะเนียนนุ่มเหมือนเส้นผมของเธอและเส้นผมของเธอมีหยักโศกอยู่ที่ปลายผอยู่นิดหน่อย

                                                                                           ดวงตา

                             อากิฮิโระ นิโกะ มีดวงตาที่กลมโตสวยงามแต่ใต้ตาเธอเหมือนจะมีรอยคล้ำอยู่เล็กน้อยเหมือนมีความมืดมลอยู่นิดๆแต่ลูกในตาของเธอนั้นเปรียบดังลูกแก้ววิเศษที่เคยมีตำนานของเงือกสาวกับชายหนุ่มที่รักกันจนยอมตายเพื่อคนรักเนื่องจากชายหนุ่มได้หมอบลูกแก้วสีฟ้าดุลท้องทะเลที่เงือกตนนี้อาศัยอยู่ก่อนที่เธอจะยอมตายเพื่อชายหนุ่มคนนี้เงือกตนนี้จึงได้เป็นตำนานรักแห่งท้องทะเลมหาสมุทรในที่มีเหล่าประชากรนางเงือกอาศัยอยู่ และประกายแวววาวในยามราตรีที่สว่างสไวสวยงาม

                                                                                          สีผิว

                            อากิฮิโระ นิโกะ มีสีผิวที่ขาวซีดเหมือนคนที่ไร้ชีวิตจิตใจเหมือนพวกผีดูดเลือดหรือศพที่เพิ่งสิ้นลมหายใจใหม่ๆซีดขาวนวลเหมือนหิมะที่ตกลงมากลบเกลือนตามผิวหนังของศพที่ผิวขาวซีดผิวหนังที่ไม่เรียบเนียนเหมือนตอนที่หิมะลงมาเกาะ และเนื้อผิวเนียนนุ่มเหมือนมาตเมโล้และเด้งดึ๋งน่ากินมากในสายตาของทุกคนที่เห็นผิวของเธอคนนี้ใครผู้ใดที่ได้กอดตัวเธอจะฟินและอบอุ่นทันทีที่ได้กอดหรือจับตัวเธอ

                                                                                       ร่างกาย

                            อากิฮิโระ นิโกะ เป็นคนที่รูปร่างผอมบอบบ้างเหมือนไม่ได้กินอะไรมานานหรือเหมือนแวมไพร์ที่ขาดเลือดของมนุษย์มานานมากแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าผมแห้งเเรงน้อยน่ะ แค่สมส่วนของร่างกายเท่านั้นเองน่ะไม่ได้เหมือนใกล้จะตายเพราะการอดอาหารเป็นเวลาเนิ้นนาน หน้าอกของเธอคาดเดาได้ว่าน่าจะอกคัพAไม่แน่ก็น่าจะคัพBน่ะเพราะว่าผู้ชายส่วนใหญ่บอกว่าหน้าออกเธอคนนี้คัพBเธอจึงมึนงงกับหน้าอกของตัวเองว่าคัพอะไรแต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นว่าพูดถึงหน้าอกตลอดน่ะแค่พูดบางครั้งบางคราวเธอมีลำแขนเรียวเล็กเหมือนแขนตุ๊กตาบาร์บี้หรือตุ๊กตาบาล์ยที่เธอเคยเล่นตอนเด็กๆ

♝ ส่วนสูง :: 168 CM.

♝ น้ำหนัก :: 49 Kk.

♝ ลักษณะนิสัย ::                                                   

หน้าเดียว

                          อากิฮิโระ นิโกะ เป็นผู้หญิงที่ไม่ว่าอะไรเธอจะโดนแกล้งหรือเพื่อนทำให้เธอโกรธเธอก็จะไม่แสดงสีหน้าเลยแม้แต่นิดเดียวถึงแม้จะเขินหรืออะไรก็ตามที่แสดงทางสีหน้าหรืออารมณ์เธอคนนี้ก็จะใช้คนเฉยๆชาๆของเธอเป็นหลักเสมอมาเนื่องจากว่านิสัยแบบนี้มีคนเดียวในครอบครัวที่ส่งนิสัยเเบบนี้มาทางพันธุกรรมหรือป่าวไม่แน่คือ ปู่ของเธอนั้นเอง เนื่องจากว่าปู่ของเธอเมื่อตอนยังเล็กอยู่น่าจะอายุประมาณสิบสองปีปู่เธอเป็นคนหน้านิ่งมากๆจนโดนเพื่อนๆล้อว่า ไอผีดิบบ้าง ไอซอมบี้บ้าง จนปู่ของเธอชินเธอจึงสนใจนิสัยที่ปู่เป็นเธอเลยลองทำตอนอายุหกขวบจนถึงอายุสิบเจ็ดปีแต่เธอก็ไม่เคยโดนเพื่อนล้อเลยโดยเฉพาะเพื่อนสาวที่เอาแต่ล้อยกเว้นพวกผู้ชายที่ไม่เคยล้อแม้เเต่นิดเพราะอะไรไม่รู้เเต่สีหน้าของเธอก็นิ่งๆอยู่เหมือนเดิมแต่ในใจอาจจะมีความในใจเก็บไว้อยู่ก็เป็นได้น่ะ
 
                                                                                เงียบๆไม่พูดจา
                        อากิฮิโระ นิโกะ เป็นผู้หญิงที่นิ่งๆเงียบๆชอบอยู่ตัวคนเดียวไม่ชอบให้ใครมาเข้าใจความรู้สึกของเธอซะเท่าไรน่ะ แต่คนที่เธออยากให้รับรุ้มากที่สุดคือ คิเสะต่างหากที่อาจจะพอเข้าใจความรู้สึกเธอบ้างแต่เธอเป็นคนไม่พุดนิเนอะใครจะไปเข้าใจได้ล่ะ แต่เธอส่งความรู้สึกหรือจิตให้ใครคนนั้นได้เขาก็จะรู้ว่าเธอรู้สึกยังไง นิสัยแบบนี้ได้มาจาก ยายของเธอเองค่ะ ยายของเธอเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดจาซะเท่าไรแต่ปัจจุบันนี้ก็พูดอยู่บ้างน่ะ เพราะว่าเนื่องจากมีหลานแล้ว ตอนเด็กๆยายบอกว่าไม่เคยคุยหรือพูดกับใครเลยน่ะ คนที่ชอบก็ไม่เคยทัก แต่พอมาเจอตา ก็ทำให้ยายพูดจาได้บ้างเพราะยายหลงรักตามากๆตาจึงทำให้ยายพูดจาได้บ้างถึงแม้จะพูดไม่มากก็ตาม ตั้งแต่เธอเกิดมาเธอก็ได้นิสัยนี้มาจากยายทันทีอันนี้น่าจะมาจากทางกรรมพันธุแน่นอนค่ะ เพราะเป็นแต่เกิดเลย แต่เธอก็มีเพื่อนเล่นอยู่บางคนน่ะถึงแม้จะไม่มากก็ตาม

                                                                             หงุดหงิดง่ายมากๆ
                         อากิฮิโระ นิโกะ เป็นผู้หญิงที่หงุดหงิดหรือโกรธง่ายมากที่สุดถึงแม้จะเป็นคนที่หน้านิ่งๆหรือไม่พูดจาก็ตามแต่เวลาโกรธเะอก็จะแสดงออกเป็นบางครั้งน่ะ เพราะเวลาโกรธหรือหงุดหงิดเธอมักจะให้คนอื่นได้รับรู้แค่บางที เช่นเวลาที่เพื่อนๆทะเลาะกันเธอก็มักจะหงุดหงิดบ่อยครั้งเพราะมันทำให้น่ารำคาญมากๆและพอมีคนมายุ่งเรื่องเธอมากๆเธอก็จะตะหวาดใส่ทันที ยกเว้นคิเสะ แต่บางครั้งเธอก็ถึงกับงอนคิเสะเลยก็ได้เพราะว่าอะไรไม่รู้แต่ก็น่าจะเป็นที่นิสัยนั้นแหละ ส่วนนิสัยแบบนี้ได้มาจาก ย่าของตัวเธอเอง เพราะว่าย่าของเธอเป็นคนหงุดหงิดง่ายตอนพ่อเธอยังเด็กๆพอพ่อทำอะไรไม่พอใจย่า ย่าก็มักจะบ่น ดุ แต่ขั้นหนักสุดคือกักบริเวณไม่ให้ไปไหนสามวัน นิสัยแบบนี้น่าจะได้มาทางพันธุกรรมแต่ได้ไม่มากน่ะเพราะไม่ถึงกับขั้นบ่น หรือเก็บตัวอยู่คนเดียว และเธอเป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กน่าจะอายุประมาณสี่ขวบอาการหงุดหงิดง่ายก็ออกมาเลย

                                                                                    ซึนเดเระ
                        อากิฮิโระ นิโกะ เป็นผู้หญิงที่พูดอะไรก็ไม่ตรงกับใจเลยแม้แต่นิดถึงแม้จะไม่ใช่คนที่จะพุดจาซะเท่าไรน่ะแต่เธอก้ต้องพุดบ้างแหละใครที่ไหนจะไม่พุดเลยแม้แต่นิดไม่งั้นคงเป็นใบ้ไปตั้งแต่เด็กแล้วแหละน่ะแค่พูดบ้างก็ยังดีไม่ใช่เงียบชิบเลยน่ะ เวลาเพื่อนๆหยอกเธอว่าเธอชอบคิเสะเธอก็บอกแต่ว่าฉันไม่ได้ชอบคิเสะสักหน่อย ไม่เคยชอบเลยด้วยซ้ำแต่ในใจจริงแล้วเธอนะ ชอบคิเสะมากๆแต่เธอก็ไม่แน่ว่าคิเสะจะรักเธอไม บางครั้งพ่อก็จะหยอกเธอบ้างว่าชอบเพื่อนชายข้างบ้านแต่เธอก็ไม่พูดเพราะเดี๋ยวถ้าพูดไปพ่อก็จะบอกว่าชอบเพราะพ่อรู้นิสัยนี้ดีน่ะ เพราะนิสัยนี้เธอได้มาจากแม่ของเธอเอง เนื่องจากว่าแม่ของเธอพูดไม่ค่อยตรงกับใจซะเท่าไรแต่ก้พูดตรงอยู่บ้างน่ะ เธอคงได้นิสัยนี้มาทางกรรมพันธุตั้งแต่เด็กแน่นอนเพราะตั้งแต่อนุบาลเธอพูดไม่เคยตรงกับใจสักอย่าง จนเธอเป็นแบบนี้จนโตอายุสิบเจ็ดเลยน่ะ

♝ ประวัติ ::                                                                 ตอนเด็ก-ตอนโต
                        อากิฮิโระ นิโกะ เมื่อตอนยังเด็กอายุประมาณ7-10ปี เธอได้รับฉายาจากเพื่อนๆของเธอว่า ผู้ฟังเสียงจากนรก และเพื่อนๆส่วนใหญ่คิดว่าเธอเป็นยมทูตสาว เนื่องจากเธอมักจะบอกบ่อยๆว่าเธอได้ยินเสียงวิณญาณจากขุมนรกไม่แน่ก็เป็นรอบๆตัวทุกคน เพื่อนบางคนคิดว่าเธอบ้า แต่บางคนก็คิดว่าเธอมีเซ้นตั้งแต่เด็กซึ่งคิเสะที่อยู่กับเธอตั้งแต่อายุแปดปีก็คิดว่าเธอมีความสามารถพิเศษที่คนส่วนใหญ่ไม่มีกันและสองคนนี้ก็เป็นเพื่อนกันแต่ไม่ถึงขั้นสนิทมาก เธอมักจะได้ยินเสียงของผีหรือวิณญาณรอบๆตัว ซึ่งครอบครัวของเธอไม่มีใครรู้เลยว่าเธอมีความสามารถในการได้ยินเสียงผี และตอนเด็กอายุห้าปีเธอมักจะชอบเล่นเกมส์ผีที่น่ากลัวมากที่สุดในโลกกับเพื่อนแต่เธอบอกว่าไม่เห็นน่ากลัวเลยสักนิด แต่เพื่อนของเธอแทบจะช็อกเพราะมันน่ากลัว ต้นเหตุที่ทำให้เธอได้ยินเสียงของเหล่าผีทั้งหลายน่าจะเป็นที่ว่าคนในตะกูลมาสื่อให้ตัวเธอได้ยินเสียงของผี ไม่แน่ก็น่าจะเคยทำกรรมอะไรไว้เมื่อชาติที่แล้วมั้งน่ะ พอเธอโตมาเรื่อยๆจนปัจจุบันนี้เธอก็ยังชอบเล่นเกมส์ผีอยู่และชอบไปสำรวจที่ๆเฮี้ยน เช่น โรงพยาบาลร้าง บ้านร้างหลังโรงเรียนของเธอ เป็นต้น แต่เธอก็รอดออกมาได้ทุกที แต่สถานที่ๆจะไปต่อไปนี้แต่เะอไม่เคยไปเลยก็คือ โรงพยาบาลอาซามะฟูจิดยกะสถานที่ต้องห้าม ที่เล่ากันว่าใครที่เข้าไปจะไม่มีใครรอดออกมาได้ ซึ่งเธอมักรักในการท้าทายมากที่สุด เพื่อนๆเลยยกย่องเธอในด้านการท้าทายกับผีมากมาย มักจะชวนกลุ่มของเธอที่ชอบเล่นเกมส์ผีหรือการท้าทายมาที่บ้านเธอในวันหยุดหรือตอนค่ำ แต่มันจะมาไม่คบเพราะส่วนใหญ่ขี้เกียจมาหรือขี้คลาดที่จะไปผเชิญหน้ากับพวกผีต่างๆ จนวันนึงพ่อกับแม่ขอเธอรู้ว่าเธอมีความสามารถพิเศษเธอจึงอธิบายให้พ่อแม่เข้าใจ ในที่สุดพ่อกับแม่ของเธอก็เข้าใจและยอมเธอ และสัญญากันว่าจะไม่บอกคนในครอบครัวหรือบอกคนอื่นอกีไว้ให้เขารู้กันเอง

♝ ความรู้สึกพิเศษเมื่ออยู่ใกล้วิญญาณ ::                                        
                                                                                 ได้ยินเสียง
                       อากิฮิโระ นิโกะ มีความรู้สึกพิเศษเมื่ออยู่ใกล้วิณญาณคือ การได้ยินเสียงของเหล่าผีหรือวิณญาณเมื่อเธออยู่ใกล้หรือมีผีเข้ามาใกล้ๆเธอ เธอจะรู้สึกได้ทันทีว่ามีผีเข้ามาใกล้เพราะเธอได้ยินเสียงโหยหวนของผีที่เข้ามาใกล้เธอและอกีอย่างคือเธอได้ยินขึ้นมาจากนรกเลยด้วยซ้ำ เมื่อเธอได้ยินเธอก็จะสัมผัสได้ว่ามีผีมาอยู่ใกล้ๆเธอ ไม่ได้หมายความว่าสัมผัสได้แบบสัมผัสกับผีได้น่ะ สัมผัสนี้หมายถึง สัมผัสได้ถึงสิ่งที่พวกผีสื่อถึงให้ช่วยหรืออะไรสักอย่าง

♝ ชอบ :: สตอเบอรี่ เพราะ ป้าของเธอชอบทำสวนสตอเบอรี่ขายและเอามาให้เธอกินบ่อยๆ,Sophie's curse เพราะ เขาบอกกันว่าเกมส์ผีนี้น่ากลัวมากๆและเธอมักจะมาท้าทายกับเกมส์นี้,Profiles เพราะ กลุ่มของเธอเเนะนำกันมาแต่พวกเขาไม่เล่นเอง=_=,เล่นบาส เพราะ เนื่องจากเธอเคยมีแฟนคนนึงแล้วเขาเล่นบาสเลยสอนเธอเล่นหลังจากเลิกกันเธอก็เล่นบาสไปเรื่อยๆโดยไม่นึกถึงเขา

♝ ไม่ชอบ :: เกมส์ที่แบ้ว เพราะ เธอเกลียดการแบ้วที่สุดในชีวิต,ขนมเค้ก เพราะ มักจะทำให้อ้วนและไม่สมดุลต่อร่างกาย,พวกชอบยุ่ง เพราะ นิสัยของเธอก็บงบอกได้อยู่แล้วว่าไม่ชอบให้ใครมายุ่ง,การจู้จี้ เพราะ มันทำให้คนอย่างหงุดหงิดง่ายมากๆ

♝ กลัว ::ไม่เคยกลัว*-*

♝ ลักษณะการพูด ::                                                    การพูด
                       อากิฮิโระ นิโกะ มีลักษณะน้ำเสียงแบบ นุ่มนวล แต่แหบๆอยู่บ้างถึงแม้จะออกเสียงนุ่มนวลไม่ขัดข้องมากถึงแม้จะแหบนิดๆ เวลาเรียกชื่อคนมักมีคำนำหน้าว่า"คุณ..."และ"นาย/เธอ......"และลงท้ายด้วยคำว่า"ค่ะ"และมักจะพูดสุภาพกับคนที่อยากจะพูดด้วยดีๆ เวลาพูดกับวิณญาณถ้ามีหลายตัวจะพูดว่า"พวกแก..."แต่ถ้ามาตัวเดี๋ยว"แก.." แต่ถ้าเอาจริงๆเธอไม่เคยพูดคำหยาบเลยแม้แต่คำเดียวน่ะ เวลาเธอตะโกนน้ำเสียงจะออกดังๆและเข้มแบบนุ่มนวล เช่น
"นายคิเสะ.....คุณจะเอายังไงกับฉันค่ะ?"

"พวกแก ต้องการอะไรกันแน่!"

"พอสักที!หยุดพูดแบบนี้ได้เเล้ว!!"

"ฉันไม่ได้ชอบเขาค่ะ...."

♝ แพ้ ::                                                                         น้ำทะเล
                       อากิฮิโระ นิโกะ เมื่อโดนน้ำทะเลจะมีอาการ เป็นผื่นขึ้นเหมือนยุงกันเยอะๆแต่ไม่มีตุม แค่ผิวแดงและคันมาก ต้องใช้ยากินหรือคารามายมาช่วย เหมือนโดนเเมงกระพุนมายังไงอย่างงั้น และก็แสบตามตัวไปหมดเหมือนโดนน้ำร้อนลวกตามตัวของเธอ และจะทำให้เธอเป็นไข้หนักมาก ถึงต้องไปหาหมอ หมอก็บอกว่าเธอแพ้น้ำทะเลเนื่องจากว่า น้ำทะเลสกปรกหรือเป็นทางผิวหนังของเธอ จนตั้งแต่นั้นมาเธอก็ไม่ลงเล่นน้ำทะเลอกีเลยถึงแม้พ่อและแม่ของเธอพาเธอไปทะเลก็ตาม

♝ เพิ่มเติม :: ไม่มีค่ะ^^

Talk To OC

สวัสดีนะคะ ฉันเมเบล เรียกสั้นๆว่าเบลล์ก็ได้นะ เเล้วเธอล่ะชื่ออะไร?

:: สวัสดีค่ะ...คุณเบลล์ ฉันชื่ออากิฮิโระ นิโกะค่ะ ฝากตัวด้วยน่ะค่ะ//โค้งคำนับ

ความหมายของชื่อเธอ คงเป็นความหมายที่ดีสินะ ! เเล้วตัวเธอทำไมถึงอยากมาท้าทายกับโรงพยาบาลเเห่งนี้ล่ะ?

:: ก็เพราะว่าฉันน่ะ...เคยถูกเพื่อนๆว่าขี้คลาด จนวันนึงความขี้คลาดฉันหายไป...ฉันจึงชอบอะไรที่เกี่ยวกับผีๆจึงอยากท้าทายกับที่นี้ไงค่ะ//มั่นใจๆ

งั้นเหรอ... เเต่ยังไงก็เถอะ... ระวังไม่รอดกลับมานะ~ ฮ่าาๆ เธอเตรียมใจไว้เเล้วสินะ !

::  ฉันเตรียมใจไว้แล้วค่ะ...ฉันต้องรอดกลับมาให้ได้ค่ะ!//มั่นใจในตัว

 

อย่างนั้นเหรอ.... ไว้เจอกันคราวหลังนะ !

:: ไว้เจอกันน่ะค่ะ...คุณเบลล์//โค้งคำนับลา

Talk Talk

สวัสดีนะคะ ไรท์เตอร์ชื่อว่าเมเบลนะคะ เรียกสั้นๆว่า เบลล์ก็ได้นะคะ เเล้วผปค.ล่ะคะ? ชื่ออะไร?

:: สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ ข้าชื่ออากิฮิโระ อายะน่ะ ฝากลูกสาวข้าด้วยล่ะ//โค้งคำนับ

ทำไมมาสมัครเรื่องนี้คะ?

:: เห็นว่าไม่ใช่แนวของข้า แต่ข้าอยากท้าทายว่าพวกผีไม่มีอยู่จริงนะสิ ข้าต้องทำอะไรที่มันตรงข้ามกับตัวข้าเอง//BadGirl!

อยากทราบว่าทำไม ถึงคู่กับคนๆนี้คะ?

:: เพราะว่านายคนเนี่ยเป็นคนร่าเริงน่ะ มาดเท่ด้วย เข้าใจคนรักทุกอย่าง ข้าชอบแบบนี้ที่สุด เป็นคนที่มั่นใจในตัวเองมากด้วยค่ะ ซื่อสัตย์ต่อตนเอง บลาๆๆ เยอะไปหมดเลยย//มึนๆ

ไม่ติดไรท์ต้องขอโทษด้วยนะคะ T^T //โค้งงามๆ

:: ไมเป็นไรขอรับ ข้ารับได้T^T//โค้งตอบกลับ

แล้วอยากส่งกี่คนคะ?

:: ถ้าเอาจริงๆอยากส่งสัก 2 คนค่ะ แ่พอดีว่าติดแต่งนิยายของข้าด้วยเลยเอาคนเดียว ไม่แน่อาจจะมาสมัครอกีคนคือท่าน คุโรโกะะ

งั้น... หมดคำถามเเล้วค่ะ ! ลาก่อนนะคะ !

:: ลาก่อนขอรับ คุณเบลล์//โบกมือลา