คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ♥ภารกิจที่1..ปราบมังกร♥
ภารกิจที่1 ... ปราบมังกร..- -+++
เมื่อได้รับการภารกิจแล้ว ผมก็เดินวนไปวนมาในร.ร. เพื่อหาที่อยู่งมังกือ เฮ๊ย.. มังกรตัวดี ..มันไปอยุ่ไหนของมันหว่า ? (- - ) ( - -) สายตาเรียวมองไปมาอย่างเซงๆ งืม~ ว่าแล้วก็พักกินน้ำหน่อย มือเรียวคว้าขวดน้ำออกมากินอย่างเหนื่อยๆ ผอ.คร๊าบบ ร.ร.จะกว้างไปไหนคร๊า บ บ บ T^T ผมเหนื่อยยยย~
สวมๆๆ เสียงไหวๆตรงพุ้มไม้ ทำให้ดวงตาสีอำพันหันไปมองแบบเสี่ยววินาที ร่างโปร่งจับดาบเทพีสุริยันมั่นเดินไปทางเสียง เฮ๊ยยๆ ถ้ามังกร เรฟไม่ว่า แต่ถ้าเป็นผีล่ะก้อ = =”” ... โครม!!!
“จ๊าก ก ก ก” ร่างโปร่งกระโดดถอยหลังพรวด!! สีหน้าตื่นจนหมดความเท่ที่เคยสร้างไว้ ร่างเล็กๆของเด็กหญิงโผล่พรวดออกมาอย่างไม่ทันตั้งตัว ดวงตาสีน้ำตาลแป๊วจับจ้องมาที่หนุ่มผมทองที่กำลังปลอบใจตัวเองอยู่ เรือนผมสีน้ำตาลรับกันสีตาถูกถักเปียหลวมๆ รอยยิ้มขี้เล่นระบายบนหน้าก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
“ฮะๆๆ อะไรกัน แค่นี้ก็กลัวเหรอ ฮะๆ” ผอ.สุดน่ารัก คิโทระ โฮวาชิ ระเบิดเสียงหัวเราะใส่หน้าเด็กหนุ่มผมทองที่งเริ่มทำหน้าบูดแล้ว
“ผอ.มาทำอะไรตรงนี้ครับ รู้ไหมทำให้ผมเสียเวลาในการจับมังกือนะครับ-0-“ เขาเอ่ยเสียงเรียบๆ
“แหมๆ ก็หนีเรรินมาสินะ โฮะๆ^^” ผอ.พูดไปพรางหัวเราะไป อ้อ ที่แท้หาที่นอนว่างั้น เอิ่ม..= = น่านับถือมากครับ
“ฮะๆ โอเคครับๆ = =”
“อย่าไปบอกเรรินนะว่าเห็นข้าตรงนี้ ไปแหละน้า หนุ่มขี้กลัว อิอิ” ว่าแล้วผอ.คนสวยก้วิ่งผ่านโพรงหญ้าไปเลย สงสัยไปแกล้งคนอื่นต่อแน่นอน = = อาเมนคนต่อไปนะครับ ฮะๆ
เสียงถอนหายใจเบาๆถูกพ่นออกมา เหงื่อผุดพราย จากใบหน้าของหนุ่มผมทองที่กำลังทำใจหลังจากเจอเหตุการณ์ระทึกขวัญ(?) ร่างโปร่งเดินไปถึงหลังโรงเรียน ป่าใหญ่ทึบ สงสัยผอ.ไม่จ้างคนมาตัดหญ้าแน่นอน = = มือปักป่ายไปทั่วเพื่อนำสิ่งเกะกะจากต้นไม้ที่ห้อยระเกะระกะออก เสียงพรืดๆหายใจสม่ำเสมอดังลั่น มังกือแน่ๆๆ- -+++ ว่าแล้ว ก็ค่อยๆย่องไปดูมังกรที่กำลังหลับอย่างเอาเป็นเอาตาย เสียงร่ายคาถาดังขึ้น จากนักเรียน เขารีบเดินออกไปเพื่อช่วยสมทบกับคนอื่นทันที มังกรร้ายพ่นไฟ พร้อมพ่นเกร็ดน้ำแข็งใส่ทุกคนอย่างโมโห (สงสัยไปปลุกมันตื่น-*- ผิดไปแล้วครับพี่มังกือ) เสียงร่ายเวทย์สะกดดังอย่างตื่อเนื่อง มังกรน้อยย่อมแพ้เด็กนักเรียนมาก มันนอนหอบรวยริน จนคนมองเริ่มสงสาร
“ผอ.จะฆ่ามันไหมอ่ะครับ?” เขาถามขึ้นพรางมองผอ.จับมันใส่กรงขังเวทย์
“ไม่หรอกจร้า แค่ขังมันตลอดกาล โฮะๆๆ” = =” เอ้อ น่าสงสารยิ่งกว่าฆ่ามันอีก
“หรือว่าเรฟคุงอยากไปอยู่เป็นเพื่อนมัน- -+” ว่าแล้วดวงตาสีน้ำตาลใสก็จิกตามาที่เขาทันควัน ...ซวยแล้วกรุ…
“ไม่ฮะ-0-*”
“ดีมากจ๊ะ โฮะๆ” ว่าแล้วผอ.ก็เดินจากไปพร้อมกับกรงขังมังกร ที่กำลังส่งสายตาปิ้งๆมาให้เขา
0.0++
เอิ่ม...อย่ากช่วยนะมังกรจร้า แต่เราคงรักกันไม่ได้หรอก = = เรฟไม่ชอบผู้หญิงตัวใหญ่กว่า -0-+ (รู้ได้ไงว่ามันเป็นตัวเมีย-*-) เหอะๆ เดาครับ = = ก็เวลามังกรมันโวยวายส่วนมากจะเป็นวันนั้นของเดือน = = ( แลจะรู้ดีนะ-*-) ผมเดาครับ -0-+ ไม่แถก้ไม่ใช่ผมหรอก กก เขายืนถือผ้าโบกไปมา~ โชดดีมังกรน้อย~…
และแล้วภารกิจ ปราบมังกรของเรฟ ฟรอเซน คาซาร์ ก็จบลง ฮะๆ ^^
.*.*. เรฟ ฟรอเซน คาซาร์ .*.*.
ความคิดเห็น