คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่4 : Chapter 4
แฮยอนมอาู่สวยนั้นไม่หยุ
เาเหมือน้อมน์อะไรสัอย่าทำให้ไม่อาละสายาไ้
ฝ่ายนั้น็ใ้สายามอไล่แฮยอนั้แ่วาและหยุรที่ริมฝีปาอวบอิ่มอเา
แฮยอนแอบลืนน้ำลายไปทีหนึ่เพราะสายาานรหน้า
แนแร่นั้นยัโอบรอบเอวอแฮยอนอยู่
“อ่ะ!! ” เมื่อไ้สิ แฮยอนผลันรหน้าออ
“อโทษรับที่เ้ามาในห้อ ือุเลาอนุาให้ผมเ้ามาผม็เลยเ้ามารับ”
แฮยอนเมินหน้าหนี และพูรัวเหมือนลัวเาะเ้าใผิและอธิบายเหุผล่าๆนานา
นรหน้าอยิ้มไม่ไหวับวามื่ออนัวเล็นี้
“ผมยัไม่ไ้ว่าอะไรเลย......” เมื่อเาพูึ้น แฮยอนอถอนหายใไม่ไ้
“.....’รับ’เหรอ?.......”
นรหน้าพูึ้น
“ ‘รับ’ ทำไมเหรอรับ” แฮยอนถามลับ
“็.......ไม่มีอะไรหรอ แล้วนายเ้ามาทำไมในห้อนี้เหรอ” เารีบเปลี่ยนประเ็นทันที
“ผมเอาเอสารมาให้ท่านประธานนะรับ
าฝ่ายบัี......แล้ว......ุ็เอาเอสารมาให้ท่านประธานเหมือนันเหรอรับ?”
นรหน้าอแฮยอนยิ้มที่มุมปา
เาเินไปทาโ๊ะทำานหยิบแฟ้มหนึ่ในนั้นึ้นมา แฮยอนมอามอย่าไม่ละสายา
พร้อมสสัยว่านรหน้าะทำอะไร
“ใ่แล้ว ัน็มีเอสารมาส่ให้ท่านประธานเหมือนัน J บัเอิีเนาะ
ยัไ็าม.....อืม......ันยัไม่รู้ันายเลย บอื่ออนายให้ันรู้ทีิ”
ว่าแล้วเา็เินมาหาแฮยอน ยื่นหน้าเ้าหาแฮยอน
นเ้าัวถอยหนีแทบไม่ทัน
“...แฮยอนรับ....อ แฮยอน าฝ่ายบัี” เสียอนัวเล็สั่น
พร้อมับยื่นป้ายื่อให้นรหน้าู
“อ่อ....เ็ฝึานนี่เอ......ว่าแล้วทำไมถึไม่เยเอ ยินีที่ไ้รู้ั
ัน ยู ยอวอน าฝ่ายบริหาร” ยอวอนพูพร้อมับยื่นมือมา้าหน้า
แฮยอนยื่นมือไปับเพื่อไม่ให้เสียมารยาท
“ยินีที่ไ้รู้ัเ่นันรับ
ั้น....ผมอัว่อนนะรับมีาน้อทำเยอะเลย” แฮยอนโ้ัวและเินออาห้อไปโยไม่หันมอ
เมื่อลิฟ์เปิเป็นั้น13 แฮยอนริ่ไปที่ห้อน้ำทันที
“นายเป็นบ้าอะไรเนี้ยอ แฮยอน! ทำไมถึไปมอเาอย่านั้น
บ้าไปแล้วๆ “ แฮยอนบ่นพร้อมับบหน้าัวเอแรๆ
“นาย! เป็นผู้าย นาย้ออบผู้หิสิ
แฮยอน!.....แล้วอาารในห้อนั้นืออะไรัน....” เาสับสนไปหม วามรู้สึนั้นเป็นวามรู้สึแปลๆที่เาเิมาเพิ่เยรู้สึ
เามีฮิมานเป็นเพื่อนลอเมื่ออนเป็นเ้ แ่เา็เยมีแฟนเป็นผู้หิน่ะ
แล้วทำไมถึใเ้นเมื่อมอวาู่นั้นอยอวอนละ??..... แฮยอนไ้แ่ส่ายหัว
เปิน้ำลูบหน้าัวเอแล้วออไป
“แฮยอนอ๊าาาาา” แฮยอนที่พึ่ลับมานั่ที่ไ้ไม่นาน
ยุ็เินมาหาเาพร้อมับน้ำเสียอันสใส
พร้อมับใบหน้าที่บ่บอว่าอารม์ีสุๆ
“มีอะไรเหรอรับรุ่นพี่” แอยอนยั่อับารพิมพ์รายาน
พร้อมับอบยุ
“ือประมาบ่ายสาม นาย้อเ้าไปประุมับรุ่นพี่ฮโยรินน่ะ” แฮยอนละนิ้วเรียวาีย์บอร์และมอหน้ายุอย่ามึนๆ
“ทำไม้อเป็นผมละรับ”
“็นายมาฝึาน ัน็เลยเสนอับรุ่นพี่ฮโยรินว่าให้นายไป ในานะเ็ฝึาน
ไปเรียนรู้ว่ามันเป็นอย่าไร หน้าที่อนายในนั้น็ือ่วถือเอสาร
รายละเอียที่พอเป็นประโยน์ เ้าใไหม??” ยุิบาแฟพร้อมับเสมอไปทาอื่น
“แล้วทำไมรุ่นพี่ถึไม่ไปละรับ” ยุถึับสำลัาแฟที่ื่ม
สีหน้าูอยาะ่าแฮยอนมาๆ แ่้อ่มไว้
“ไอ้น้อ......ห้ามไปบอใรน่ะ ือี้....บ่ายนี้ันนัสาวไปูหนั้วย นานๆทีเธอะมาที่โลนะ
นาย้อเ้าใันน่ะไอ้เสือ อีอย่าันให้โอาสนายไปเรียนรู้าน้วย นายวรอบุัน
พูมาไป...ันไป่อนละใล้ะถึเวลาแล้ว ้อรีบไป บ๊ายยส์ ” ยุบบ่าแฮยอน่อนที่ะวิ่ออไปาห้อ แฮยอนไ้แ่เาหัวัวเอ ‘านรหน้า็ยัไม่เสร็ หาานให้ันทำอยู่เรื่อย!’
แฮยอนเินไปห้อประุมให่ับอี
ฮโยริน
แฮยอนเพิ่ไ้รู้าฮโยรินว่าารประุมนี้เป็นารประุมประำเือนอบริษัทึ่ทุฝ่ายทุแผนะมาประุมันในวันนี้
ที่ห้อประุมให่ เารู้สึประหม่าเป็นอย่ามาเพราะเาเป็นแ่เ็ฝึาน
ฝ่ามืออแฮยอนุ่มไป้วยเหื่อระหว่าทาเิน
ในมืออเาถือระเป๋าใส่เอสารที่ะนำมาประุมในวันนี้
“เร็เหรอ?....” ฮโยรินพูึ้นเมื่อใล้ะถึห้อประุม
“หือ....อ่อ..นิหน่อยรับ” แฮยอนอบพร้อมับมอหน้าผู้หิัวเล็ว่า
“ไม่้อเร็ รั้แร็อย่านี้แหละ อนันมาใหม่็เหมือนัน เธอแ่ไปนั่ฟัไม่้อทำอะไรมา”
แฮยอน้มหัวให้เธอพร้อมเินามเธอไป ห้อโถนาให่
มีเ้าอี้สีำมามาย โ๊ะวลมล้อมนาให่
พร้อมป้ายื่อที่อยู่้านหน้าบอว่าที่อใรฝ่ายไหน ้านหัวโ๊ะือโ๊ะอประธาน ยู
ยอแ แฮยอนยมือึ้นปาเหื่อบนหน้าอเา
แฮยอนเินามฮโยรินไปนเือบะหน้าห้อประุม และวาระเป๋าเอสารไว้บนโ๊ะพร้อมับนำเอสารมาว่าให้เป็นระเบียบามที่หิสูวัยสั่
“เธอไปนั่รนั้น และอย่าทำอะไรให้ันายหน้าล่ะ” เธอหันมาบอแฮยอนพร้อมับน้ำเสียสั่นๆ
แฮยอนรับำ แล้วเินรไปยัที่นั่้านหลัเธอ
ผู้นเริ่มหาที่นั่
แฮยอนสัเเห็นผู้ายหน้าม้าเ่อึ่ำไ้ว่าือเลาอประธานบริษัท วันนี้แ่้วยุสูทสีเทา
พร้อมับเนไทสีฟ้า ‘สใสเียว’ แฮยอนิ
และมอไปรอบๆ แฮยอน็เห็นผู้ายที่เาเอในวันนี้ ยู ยอวอน เามอมาทาแฮยอนพร้อมับยิ้มทัทายและโบมือให้
แฮยอนยิ้มและ้มหัวเป็นารอบลับ
“เี่ยวท่านประธานำลัมารับ รอสัรู่” มุน
ออบพุใส่ไม์ แฮยอนไ้แ่นั่เียบๆอเาในมุมอเา
พร้อมหยิบเอาสมุพร้อมปาาึ้นมาเรียมไว้
สอนาทีผ่านไปมีนเ้ามาทาประู้านหน้าที่ประุม
ายผู้นี้เาเหมือนเยเห็นที่ไหนมา่อน แฮยอนมอไปที่เา ทุอย่าในห้อนี้เหมือนถูใรสันปุ่มหยุไว้
แฮยอน้อเาไปเรื่อยๆ
ายสูทสีส้มัวให่พร้อมับเสื้อเิ้สีำไม่สวมเนไทับาเสีำสนิท ผมสีน้ำาลอ่อนที่ถูหวีให้แสลา
ใบหน้าอเาูเ้าันไ้ีเหมือนพระเ้าเป็นผู้สร้า แฮยอนรู้สึอิาในใ ระหว่าที่เินเาเสมอมาทาแฮยอน สายาอทั้สอสบัน
เหมือนผีเสื้อนับล้านัวำลับินอยู่ในท้ออแฮยอน เมื่อรู้สึัว แฮยอนเบือนหน้าไปทาอื่นเมื่อเห็นทุนในห้อยืนึ้นเา็เลยยืนาม
ภายในร่าายอเามี้อนเนื้อที่ำลัเ้นรัวเหมือนที่ัุที่ฮิมานเล่นอยู่เป็นประำเมื่อทั้สอยัเรียนอยู่มัธยม
”ท่านประธานมาถึแล้ว” เลามุนพู
“ทุนนั่ลเถอะ” เาบอ ท่านประธาน???? อนนี้ิ้วอแฮยอนมวเ้าหาันนะผูันไ้แล้ว
ับำที่เลามุน ออบพุว่าเานนั้นือ ท่านประธาน หรือ CEO อบริษัทยูเฮาส์ อายุน่าะมาว่าแฮยอนไ้2-3ปี “เริ่มประุมไ้”
ำพูห้วนอเา แ่ฟัูลื้นหู และแล้วารประุมประำเือนอ You
House Enterprises เริ่มแล้ว!!
ภาพารลา่าๆ ราฟ ัวเลถูายึ้นบนโปรเ็เอร์้านหน้าห้อประุม ทุน่าปรึษาหารือัน พร้อมับนาฝ่าย่าๆพูแลเปลี่ยนเรื่อในฝ่ายอเา ในมือพร้อมปาาอแฮยอนเียนรายละเอีย่าๆ ที่ๆะนำมาเป็นประโยน์ให้ับเาไ้
แ่็เหมือนมีายาู่หนึ่มอมาที่เาลอเวลา แอยอนรู้สึไ้ ริมฝีปาอิ่มไ้แ่เม้มนเป็นเส้นรและุบวมว่าเิมมา แฮยอนเยหน้าึ้นไป็พบับสายาู่หนึ่ที่ำลั้อมอเาผ่านผู้นที่ำลันั่อยู่ สายาที่อธิบายไม่ถูอเามอมาทาแฮยอน มืออเาอนนีุ้่มไป้วยเหือ าที่บรรยาาศในห้อแอร์ที่เย็นน้ออผ้าห่ม อนนี้ลับร้อนเหมือนอยู่ในนรีๆนี่เอ แฮยอนลืนน้ำลายแล้วลืนอี แ่็้อทำเหมือนเป็นปิ แฮยอเบือนหน้ามอไปทาหน้าห้อประุม พร้อมับ้อมูล แ่ิใอเามันไม่นิ่แล้ว ยู ยอแ ำลัมอเาอยู่ ประธานอยูเฮาส์ำลัมอเาอยู่........
--------------------------------------------------------------
Talk!!
)
อบุทุรที่เ้าันมาอ่านนะะ+อมเม้นทุเม้นเลย
เราอ่านแล้ว็มีำลัใเหมือนเ็สาวที่ไ้รับอวัารุ่นพี่ที่ัวเอปลิ้ม็ไม่ปานอิอิ
ยัไ็อย่าลืมเ้ามาอ่านันนะะ อย่าลืม! ิาม เพื่ออ่านอนใหม่เราไ้เร็วึ้น
่อไปนี้มี่าวี เราใล้สอบปลายภาแล้ว ะปิเทอมแล้ว พอปิเราะแ่ๆๆๆๆ มันให้ทุนไ้อ่านันทุอาทิย์เลย
555555(ถ้าทำไม่ไ้็อโทษ้วย) รับัพันเยอะๆนะะ รัแแ พระนายอเรา้วย อิอิ
.บัวเผื่อน.
ความคิดเห็น