ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
นิยายเก่าปี 56
"เขียนคำว่ารักใส่ใจของผม แต่วันนี้คุณนั้นต้องการลบมัน ออกจากหัวใจจากผมไป"
I You wrote “love” on my heart
But today you want to erase it From my heart and leave me
You try to erase it, but it will never fade
The word love is buried deep down
This is a heart, not a piece of paper
❖❖❖
“ถ้ากูยอมควักหัวใจออกมาให้มึงดู....มันจะทำให้มึงจะรู้ว่ากูคิดยังไง
…รู้สึกยังไง….แล้วมึงจะยอมอยู่กับกูไม่ไปไหน…
กูก็จะยอมให้มึงควักมันออกไปเดี๋ยวนี้…”
"..."
“กูมันคนโง่….ผู้ชายโง่ๆมันก็มีปัญญาคิดได้แค่นี้แหละ….”
คำพูดร่างสูงทำให้ผมร้องไห้อย่างหนักโดยไม่รู้ว่าทำไม
มันยิ่งกว่าที่เขาพูดว่าขอโทษ ใจผมอ่อนยวบ
และไม่มีแรงจะทำอะไรแม้แต่ขยับหนีร่างสูงที่เดินเข้ามาใกล้
มือหนาสองข้างแนบลงข้างแก้มผม ก่อนจะจรดหน้าผากลงจนหน้าผากและจมูกเราชิดกัน
จมูกโด่งกดไล้ที่ใต้ดวงตาแผ่วเบาเหมือนซับน้ำตาให้ผม
“ทีนี้อยู่ต่อได้หรือยัง….” เสียงเข้มกระซิบเบาๆ ผมร้องไห้สะอึกสะอื้นจนตัวโยน
พี่นิ้งสอดมือหนาเข้ามากอดรัดเอวผมไว้แล้วค่อยๆดึงไปชิดตัวเขา
จนเท้าผมเหยียบขึ้นไปบนเท้าร่างหนา ร่างสูงโน้มทั้งร่างลงกอดผมไว้แน่น
จนใบหน้าคมซบลงกับไหล่ผม ผมยกมือขึ้นกอดคอร่างสูงกว่าไว้แน่นก่อนจะซุกหน้าลงกับไหล่กว้าง
สะอึกสะอื้นไม่หยุดแม้มือหนาจะลูบแผ่นหลังปลอบประโลม
“อยู่ต่อเถอะ….อยู่กับกูเถอะนะ….กูขอโทษ….”
❖❖❖
แบบรูปเล่มไม่ได้มีจำหน่ายแล้วเนื่องจากมันเก่ามากแล้ว
ใครสนใจในแบบ E-BOOK คลิ๊กที่ลิงค์ได้เลยค่ะ มีสองเล่มจบ
CONTACT ME
{CLick On Pic}
แจ้งข่าวสาร แจ้งวิธีอ่านฉากต่างๆ
แจ้งอัพเดตนิยายค่ะ


?
star
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
มาอัฟให้อ่านหน่อยค่ะไรต์
คิดถึงพี่นิ้งกับวิฟ มากๆเลย