ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ㄨ เทศกาล The Series – ( EXO )

    ลำดับตอนที่ #3 : ♡ NEW YEAR ( 9493 ) - 01

    • อัปเดตล่าสุด 31 ธ.ค. 58





    NEW YEAR

    kaisoo

    by pinnienook






     

     

     

              วันนี้เป็นวันศุกร์และมันก็เป็นวันที่น่าเบื่อมากๆสำหรับโดคยองซู เพราะเมื่อวานเป็นวันหยุด และพรุ่งนี้ก็เป็นเสาร์อาทิตย์ ในวันนี้จึงไม่ค่อยมีคนมาเรียนมากนัก ทั้งห้องเขามากันแปดคนเอง แปดคนนี่นับคยองซูแล้วด้วย นักเรียนส่วนมากก็ไปเที่ยวกันหรือมีบางส่วนที่ต้องการจะนอนอยู่บ้าน ความจริงเขาเองก็อยากจะนอนอยู่บ้านเหมือนกัน แต่เหมือนแม่ของเขาจะไม่เห็นด้วยเท่าไหร่ ไม่ว่าจะวันอะไรแม่ก็ต้องการจะให้เขามาโรงเรียนให้ครบทุกวัน

     

           มันอาจจะเป็นเรื่องดีนิดหน่อย ที่เดอะแก๊งของคยองซูมากันครบ ทั้งนี้ก็ต้องบอกเลยว่าที่ทุกคนมานั้นก็เพราะเขาอีกนั้นแหละ เมื่อคืนเขาอัพสเตตัสเฟสบ่นๆนิดหน่อยว่าพรุ่งนี้ต้องมาโรงเรียนคนเดียวแน่ๆ แต่พอมาวันรุ่งขึ้นเดินเข้าห้องมาก็เจอเดอะแก๊งนั่งอยู่กันพร้อมหน้า เล่นเอาคยองซูรู้สึกผิดเลยที่อัพสเตตัสไปแบบนั้น ...

     

           เดอะแก๊งที่ว่านั่นมีด้วยกันห้าคน ประกอบไปด้วยโดคยองซูและยุนโบมีอยู่นั่งอยู่ข้างกัน ถัดไปข้างหลังก็เป็นซนนาอึนกับจอย สองคนนี้สนิทกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกันแทบจะเรียกได้ว่าถ้าเจอจอยอยู่ที่ไหน ที่นั่นต้องมานาอึน (ก็เหมือนคยองซูกับโบมีนั้นแหละ) และคนสุดท้ายคือคิมรยออุค เป็นที่รู้จักและโด่งดังมากในโซเชี่ยว และเป็นที่หมั่นไส้ของคยองซูแอนเดอะแก๊งแบบสุดๆเพราะเป็นคนเดียวที่มีแฟนซึ่งมีดีกรีเป็นถึงนักบอลที่ฮอตที่สุดในหมู่นักเรียนหญิงอีกด้วย

           ฉันว่าอาจารย์โบอาคงไม่สอนแล้วมั่ง ปกติก็ไม่ค่อยจะสอนอยู่แล้ว วันนี้คนมาน้อยเขาคงไม่สอนหรอก ซนนาอึนพูดพร้อมกับฟุบหน้าลงบนโต๊ะอย่างเซ็งๆ ความจริงวันนี้เธอจะนอนอยู่บ้านก็ได้ แต่จะให้คยองซูมานั่งเหงาอยู่โรงเรียนคนเดียวมันก็ไม่ดีเท่าไหร่

     

           เล่นไพ่กันมั้ย เอาไพ่มานะ โบมีพูดพร้อมกับโชว์ไพ่ในกระเป๋านักเรียนให้ดู

     

           ห้องปกครองแอร์เย็นมากเลยโบม รู้สึกอยากเข้ามากเลยจอยหันไปพูดกับโบมีและรีบเก็บไพ่ลงกระเป๋าก่อนที่อาจารย์ฝ่ายปกครองจะมาเห็น เธอไม่อยากไปทนความหนาวของแอร์ห้องปกครองเพราะโดนจับว่าเล่นสลาฟในเวลาเรียนหรอกนะ .. ถึงแม้จะไม่มีอาจารย์สอนก็เถอะ

     

           ก็มันน่าเบื่ออ่ะ นี่คยองซู เงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์ได้ล่ะ มาสังคมก้มหน้าอะไรตอนนี้ เพื่อนเบื่อ เพื่อนเหงา เพื่อนอยากเล่นไพ่คยองซูเงยหน้าขึ้นมาจากจอโทรศัพท์ก็เห็นโบมีที่กำลังทำหน้าเหมือนบุคคลที่กำลังจะตายให้ได้

     

           สังคมก้มหน้าอะไรกัน เล่นเกมส์อยู่ .. พูดแล้วก็ต้องรีบเก็บโทรศัพท์ลงใต้โต๊ะ นี่ถ้าโบมีเกินมือไวหยิบขึ้นไปดูนี่คยองซูจะตอบยังไง ว่าเขาไม่ได้เล่นเกมส์จริงๆสักหน่อย ..

     

           ช่วงนี้คยองซูก็เหมือนจะติดโทรศัพท์อยู่นิดหน่อย ก็อาจจะไม่หน่อยก็ได้ แต่ความจริงคยองซูอาจจะไม่ได้ติดโทรศัพท์ก็ได้ .. ติดคนในโทรศัพท์มากกว่า..

     

           “ หาอะไรเล่นเหอะ ที่ไม่ใช่ไพ่และเกมส์ในมือถืออ่ะจอยทำหน้าเบื่อแบบสุดๆ ความจริงเธออยากเล่นไพ่นะ แต่จอยคิดว่าไม่เสี่ยงจะดีที่สุด

     

           เอาหมากเก็บมามั้ยนาอึนโบมีหันไปถามนาอึนที่กำลังจะผันตัวเองไปเป็นสังคมก้มหน้าตามคยองซูอีกคน เห็นใจคนโทรศัพท์พังบ้างเถอะ ที่มีอยู่ตอนนี้โบมีทำได้แค่โทรเข้าโทรออกและฟังเพลงเท่านั้นแหละ

     

           ไม่อ่ะ ลืมเลย

     

           หมากเก็บประจำของเดอะแก๊งถูกเก็บไว้ที่นาอึน เป็นหมากเก็บถุงล่ะห้าบาทที่ซื้อกันคนล่ะถุงห้าคนเอามาเล่นแก้เบื่อในวันหยุดคราวที่แล้ว ตัวเซียนหมากเก็บอย่างโบมีทำหน้าเซ็งโลกสุดๆก่อนจะหันไปฟุบหน้าลงกับโต๊ะ สถิติเก็บลูกได้ยี่สิบตัวยังคงเป็นของรยออุคอยู่ และที่น่าเสียใจสุดๆก็คงเป็นเธอเองนี่แหละที่เก็บลูกได้แค่สิบเก้าตัว

     

           ฮื่อ โบมีไม่ไหวแล้วนะ

     

           เล่นหมุนขวดกันมั้ยเสียงหวานของผู้มาใหม่ทำให้ทั้งสี่คนต้องเงยหน้าขึ้นไปมองพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย รยออุคนี่เองที่เดินมาจากที่นั่งอีกฝั่งของห้อง พร้อมกับขวดน้ำสองขวด ขวดนึงมีน้ำอยู่ครึ่ง และอีกขวดมีน้ำอยู่เต็ม

     

           รยออุคลากเก้าอี้มาไว้ที่โต๊ะของจอยพร้อมกับโบกมือให้คยองซูและโบมีหมุนเก้าอี้กลับมาข้างหลัง ใบหน้าหวานประกอบกับดวงตากลมโตและริมฝีปากเล็กเป็นกระจับนั้นทำให้ร่างเล็กตรงนี้ดูเหมือนนางฟ้าตัวน้อยของเดอะแก๊ง ถึงแม้เขาจะไม่ค่อยได้มานั่งรวมกลุ่มกับทุกคนเท่าไหร่เพราะต้องแยกตัวไปอยู่กับแฟน จะให้เอาแฟนมาเดินกับเพื่อนมันก็อาจจะดูแปลกๆ เขาเลยเลือกที่จะไปเดินกับแฟนเองดีกว่า แต่ยังไงรยออุคก็ยังชอบนั่งคุยสารทุกข์สุขดิบกับเดอะแก๊งเสมอ

     

           รยออุคอ่า อะไรคือหมุนขวดอ่ะ ใช่เกมส์ที่ในฟิคชอบใช้เล่นในร้านเหล้าหรือเปล่าคยองซูลุกจากที่นั่งของตัวเองเพื่อไปนั่งเก้าอี้ตัวเดียวกับโบมีและดันโบมีให้ไปนั่งที่ของตัวเอง ก็คยองซูอยากนั่งกับรยออุคนี่นา รยออุคน่ารักอย่าบอกใครเชียวล่ะ โบมีที่ไม่ทันตั้งตัวถูกดันไปนั่งริมสุดงอแงนิดหน่อยก่อนจะต้องยอม เธอจะไม่สู้กับคยองซูหรอกนะ โบมีน่ะเป็นผู้หญิงบอบบางสุดๆไปเลยล่ะ ..

     

           ใช่แล้ว แต่ที่โรงเรียนไม่มีเหล้าหรอกนะ หมุนขวดน้ำเปล่าแทนล่ะกัน รยออุคว่าพร้อมกับวางขวดน้ำเปล่าตราสัญญาลักษณ์โรงเรียนไว้กลางโต๊ะในแนวนอน

     

           วิธีเล่นก็คือ เราจะหมุนขวดน้ำนี่ แล้วถ้าปลายฝาขวดไปหยุดชี้ที่ใคร เราจะสามารถถามคำถามคนนั้นได้1ข้อ และถ้าคนนั้นตอบไม่ได้หรือไม่อยากตอบอะไรก็แล้วแต่ ต้องกินน้ำจากขวดนี้ ให้หมด แล้วคนนั้นก็จะเป็นคนหมุนและถามคนต่อไปรยออุคหยิบขวดน้ำอีกขวดที่มีน้ำอยู่เต็มมาให้ทุกคนดู ก่อนจะเริ่มหมุนขวดน้ำที่วางอยู่กลางโต๊ะอย่างช้าๆ และหยุดลง

     

           ตรงหน้าของโบมี

     

           ตายล่ะ ชีวิตฉันไม่มีอะไรให้สืบอ่ะแก ซอรี่นะ โบมียักไหล่อย่างผู้มีชัยชนะ ก็แน่ล่ะ ชีวิตเธอไม่มีอะไรน่าสนใจกับเขาอยู่แล้ว โทรศัพท์ก็ฟังได้แค่เพลง เฟสก็ไม่ค่อยอัพสเตตัส ไลน์ก็ไม่เล่น ใช้ชีวิตในหนึ่งวันไปกับซีรีย์และการ์ตูน ติดคนในโทรศัพท์นี่อย่าให้พูดเลย โบมีไม่มีโมเมนท์นั้นหรอก ...

     

           “ ใครมีอะไรจะถามโบมมั้ย ฉันไม่มีอ่ะ เห็นหน้าโบมล่ะนึกถึงแต่การ์ตูน รยออุคบ่น

     

           งั้นคำถามเบสิคเลยนะ ตอนนี้ชอบใครอยู่อ่ะโบมนาอึนว่าพร้อมกับจ้องหน้าโบมีเพื่อแค้นเอาคำตอบ แต่เธอไม่คาดหวังกับคำตอบสักเท่าไหร่หรอกนะ

     

           โทมินจุนโอปป้า ชอบมาก ชอบมานานแล้วและจะชอบต่อไปคำตอบของโบมีเล่นเอาอีกสี่คนส่ายหน้าอย่างเอือมระอา เอาเถอะ อย่าไปคาดหวังอะไรมากกับคำตอบของยัยนี่เลย

     

           และเมื่อโบมีเริ่มหมุนขวดบนโต๊ะต่อ สายตาทั้งห้าคู่ก็จับจ้องไปที่ขวดอย่างลุ้นระทึกอีกครั้ง คนที่ดูจะมีความลับมากที่สุดอย่างโดคยองซูและซนนาอึนดูเหมือนจะไม่ค่อยอยากให้ขวดหมุนมาหยุดอยู่ตรงหน้าตัวเองเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนโชคจะไม่เข้าข้างซนนาอึน ...

     

           อ้าวนาอึน งานนี้มีเละ มีเรื่องอยากจะถามประมาณสามร้อยสามสิบสามเรื่อง รอแปปปรึกษาก่อน เดอะแก๊งทั้งสี่ยกเว้นนาอึนที่โดยจอยดันออกจากวงสนทนาไปเรียบร้อยแล้ว ก็สุ่มหัวกันอย่างจริงจัง บางทีนาอึนก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมต้องจริงจังยิ่งกว่าตอนปรึกษากันเรื่องงานกลุ่มอีก ..

     

           โอเค คำถามนี้รีเควชมาจากเดอะบอยไลน์ คยองซูกับรยออุคอยากรู้น่ะ ความจริงฉันรู้แล้วนะ แต่รู้อีกรอบก็ได้ เผื่อคำตอบเธอจะเปลี่ยนจอยเอ่ยขึ้นหลังจากที่สุ่มหัวกับเดอะแก๊งเรียบร้อย ไม่ลืมที่จะดึงนาอึนกลับมานั่งที่เดิม แถมตบบ่าเพื่อนสนิทแรงๆเป็นกำลังใจกับคำถามที่จะต้องเจอต่อไป

     

           มีอะไรไม่เคยบอกฉันอ่ะนาอึน น้อยใจมาก งอน ง้อด้วยนะ ถึงคยองซูจะรู้เรื่องของนาอึนมาจากจงอินบ้างแล้วก็ตามจาม็็็าืาสทเสวก แต่คำถามนี้คงจะมีแค่เพื่อนของเขาเท่านั้นที่ตอบได้ดีที่สุด

     

           เมื่อกี้อะไรนะ คยองซูพูดถึงจงอินหรอ ไม่ใช่สักหน่อย ..

     

           “ เอาเลย จะถามอะไรก็ถามเลย พร้อมตอบเต็มที่ ไม่เหลืออะไรแล้วชีวิตนี้ นาอึนเองก็พอจะเดาทางคำถามไว้บ้างแล้วล่ะ ไม่สิ ต้องบอกว่ารู้ว่าพวกมันจะถามอะไรแล้วมากกว่า ..

     

           คิดยังไงกับแทมิน รยออุคเป็นผู้กล้าถามคำถามนี้ออกมาท่ามกลางความเงียบที่เข้ามาปกคลุมเดอะแก๊ง ทุกคนจ้องหน้านาอึนเพื่อรอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

     

           นาอึนถอนหายใจน้อยๆก่อนจะยื่นมือไปบีบจมูกเล็กของเจ้าของคำถามด้วยความหมั่นไส้ ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากเล่าให้เพื่อนฟัง แต่นาอึนเป็นคนประเภทที่ถ้าไม่ถามก็ไม่จำเป็นต้องเล่า และเรื่องของเธอและแทมิน เธอก็คิดว่ามันไม่มีอะไร ไม่มีความจำเป็นต้องเล่าด้วยซ้ำ เพราะในความรู้สึกนาอึนนั้นคิดว่ามันไม่มีอะไร

     

           ไม่ได้คิดอะไรกับแทมิน เพื่อนกัน คำตอบของนาอึนทำเอาจอยถอนหายใจด้วยความเบื่อ คำตอบนี้ก็ยังคงเป็นคำตอบเดิมกับที่นาอึนเคยบอกเธอเอาไว้ตั้งแต่แรกที่เริ่มคุยกับผู้ชายคนนี้ และลีแทมินชอบซนนาอึนคือสิ่งที่ทุกคนในเดอะแก๊งรู้ แต่ก็รู้แค่นั้นแหละ เจ้าตัวเขาไม่เคยจะบอกรายละเอียดอะไรใครสักเท่าไหร่หรอก

     

           เอ้า ทำไมแค่เพื่อน คุยกันอยู่นิ เห้ยอะไรอ่ะโบมีโวยวายออกมาหลังจากที่รู้คำตอบ นี่เธอนึกว่าเพื่อนสาวคนสวยของเธอจะตกลงปลงใจคบกับลีแทมินซะอีก เห็นติดอยู่ในสังคมก้มหน้ากันมาสักพักใหญ่ๆ บวกกับสองคนนี้ชอบทำอะไรให้มันดูเหมือนมีอะไร คนอื่นเขาก็คิดว่ามันมีอะไรกันหมดนั้นแหละ

     

           คำถามเดียวค่ะยุนโบมี รอรอบหน้านะ หมุนให้โดนฉันละกันเมื่อพูดจบ นาอึนก็เริ่มหมุนขวดอีกครั้ง และขอภาวนาให้มันไปหยุดอยู่กับคนที่เธออยากถามด้วยเถอะ

           ..

           ..

           ..

     

           แต่รอบนี้โชคเข้าข้างนาอึนนะ

     

           ฉันๆๆๆๆๆ ฉันขอถามคยองซู ฉันเองๆๆ  ” คยองซูหน้าซีดลงไปถนัดตา ยุนโบมีเป็นบุคคลที่รู้ทุกเรื่องของคยองซู เพราะฉะนั้นเขาจึงเดาเรื่องที่โบมีจะถามเขาไม่ได้เลย

     

           ตั้งแต่ที่โดคยองซูเป็นเพื่อนกับยุนโบมีมา ถึงแม้จะแค่สองปีเศษๆ แต่ก็พูดได้เลยว่าเขาและโบมีนั้นสนิทกันมากที่สุด ไม่ว่าคยองซูจะมีความลับอะไร เขาจะบอกยุนโบมีคนนี้ก่อนเป็นคนแรกเสมอ และเขาเองก็คิดว่าตัวเองคงจะไม่มีความลับกับโบมีหรอกนะ

     

           แล้วเพื่อนของเขาจะถามอะไร

     

           “ ไม่ต้องทำหน้างั้นเลยคยองซู อันนี้แค่สงสัย แต่ยังไม่เคยถาม ก็เลยกะว่าจะถามตรงนี้เลยแล้วกัน

     

           อะไร ..เกิดความเงียบขึ้นในกลุ่มเดอะแก๊งกันชั่วขณะ ทั้งรยออุค นาอึน และจอยต่างก็ใจจดใจจ่อรอลุ้นกับคำถามของโบมี ส่วนคยองซู รายนั้นมุดหน้าลงกับไหล่ของรยออุคเรียบร้อยไปแล้ว

     

           เลิกชอบโจอินซองแล้วใช่มั้ย

     

          หือ

     

           ห๊ะ

     

           “ อะไรนะ

     

           “ โบมถามแบบนี้แสดงว่ารู้อะไร

     

           คยองซูเกิดอาการช็อคไปชั่วขณะ ในขณะที่เดอะแก๊งที่เหลือเกิดอาการตกใจกับคำถามของโบมีแบบสุดๆ ใครจะคิดล่ะว่าโบมีจะถามคำถามนี้ออกมาล่ะ ในเมื่อทุกคนในเดอะแก๊ง ไม่สิ ทุกคนในห้อง รู้ๆกันอยู่ว่าโดคยองซูชอบโจอินซอง ชอบมาตั้งแต่ปีที่แล้ว และชอบมากๆเลยด้วย

     

             อะไรทำให้ยุนโบมีถามคำถามนี้ออกมา

     

           “ รอดูคำตอบสิ เจ้าของคำถามหันมายักคิ้วให้เพื่อนๆอย่างผู้มีชัยชนะ เธอสังเกตอาการของคยองซูตอนที่ได้ยินคำถามเธอก็พอจะรู้คำตอบแล้ว เพื่อนสุดที่รักที่ไม่เคยปิดอะไรมิดกับเขาเลยสักครั้ง

     

          โดคยองซูชอบโจอินซอง เพื่อนร่วมห้องของคยองซูตั้งแต่ม.ปลายปีแรก โจอินซองหนุ่มนักดนตรี เป็นมือกีต้าร์ของวงดนตรีโรงเรียนที่มีแฟนคลับมากมายมหาศาล แต่ข้อเสียของโจอินซองคนนี้คือเจ้าชู้ เปลี่ยนคู่ควงไม่ซ้ำหน้ากันสักเดือน แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ โดคยองซูก็ชอบคนๆนี้มาได้ตั้ง2ปี ทั้งที่เพื่อนๆทุกคนห้ามแล้วห้ามอีก กังวลกันไปถึงไหนต่อไป แต่เขาก็ไม่เคยฟังหรอกจนมาถึงตอนนี้

     

           หวังว่าคำตอบของคยองซูจะทำให้เพื่อนๆหายกังวลได้นะ

     

           “ ไม่ได้ชอบแล้ว ตอนนี้ไม่ได้ชอบโจอินซองแล้ว ชอบคนอื่นแล้ว J


        






















          หลังจากคยองซูตอบคำถามนั้นจบก็ปลีกตัวออกจากเดอะแก๊งมานั่งรับลมอยู่ที่ระเบียงหน้าห้องเรียนพร้อมกับโทรศัพท์คู่ใจ มองเข้าไปในห้องก็เห็นเพื่อนๆกำลังนั่งหมุนขวดกันอย่างสนุกสนาน เหมือนจะเป็นนาอึนที่โดนขวดหมุนไปหยุดตรงหน้าอีกรอบ คยองซูหัวเราะเบาๆเมื่อนาอึนโดนลากออกไปอยู่นอกวงอีกครั้งและคนที่เหลือก็สุ่มหัวกันถามคำถามเช่นเคย สงสัยจบรอบนี้เขาคงต้องแอบไปฟังคำถามของนาอึนจากรยออุคสักหน่อยแล้วล่ะ

     

           ครืด ครืด

     

           เสียงโทรศัพท์สั่นเป็นรอบที่สามล้านของวันในความคิดของคยองซู ความจริงมันสั่นตั้งแต่ตอนที่เขานั่งเล่นหมุนขวดอยู่กับเดอะแก๊งแล้วล่ะ คยองซูจึงต้องปลีกตัวออกมาเพื่อที่จะได้ตอบคนที่เขาคุยค้างไว้ก่อนที่จะเล่นได้สะดวกๆไงล่ะ

     

           ‘ทำไรอ่ะ

     

           ‘ตอบช้าอ่ะ

     

           ‘ทิ้งจงอินอ่อ อะไรอ่ะตัวเล็ก

     

           ‘ตัวเล็กกกกกก จงอินเหงา

     

           ‘ตัวเล็กไปไหน มาคุยกับจงอินก่อน

     

           ‘ตัวเล็กครับ

     

           ‘ถ้าว่างแล้วมาคุยกับจงอินนะ’ 

     

           ‘คิดถึง





     

           เหมือนคนบ้าเลย .. ไม่ใช่จงอินนะ คยองซูนี่แหละ ยิ้มอย่างกับคนบ้า นี่ถ้าใครเดินผ่านมาเจอคยองซูนั่งยิ้มให้กับโทรศัพท์คงคิดว่าบ้าไปแล้วแน่ๆ

     

           ‘ไม่ต้องมาเหงาเลย อยากโดดเรียนดีนัก จงอินอ่ะทิ้งเรา

     

           ใช่แล้ว คยองซูกำลังคุยแชทอยู่กับคิมจงอิน คิมจงอินเพื่อนไม่สนิทของคยองซูนั้นแหละ ไม่มีใครรู้ว่าเขาสองคนคุยแชทกัน ไม่ได้คุยแบบธรรมดาด้วย คุยกันทั้งวันทั้งคืนจริงๆ ที่นอนดึกก็เพราะติดคนโทรศัพท์นี้แหละ ทั้งเขาและจงอินสมัครใจที่จะไม่บอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเขาก็คิดว่ามันไม่จำเป็นต้องบอกใครด้วย แม้แต่เพื่อนสนิทของเขาอย่างโบมียังไม่รู้เลย

     

           ตัวเล็กไปไหนมา อาจารย์สอนหรอ หายเลยอ่ะ

     

           ‘ไปเล่นเกมส์กับเพื่อนอ่ะ แปปเดียวเองนะ

     

           ‘ก็คิดถึง

     

           ใครจะไปรู้ว่าเพื่อนไม่สนิทที่มีสถานะเป็นแค่คนข้างๆของคนข้างหน้าจะมุ้งมิ้งได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่ตัวเองยังเรียกเขาโดยใช้ภาษาหยาบคายขั้นรุนแรง ด่ากันตั้งแต่เจอหน้ายันกลับบ้าน โดยปกติคยองซูไม่ใช่คนหยาบคายนะ แต่เวลาอยู่กับคนๆนี้นี่จำเป็นต้องหยาบคายจริงๆ กลับมาบ้านเปิดแชทมาคุยนี่ปรับอารมณ์แทบไม่ทัน ตัวเล็กของจงอิน คยองซูนี่แทบลมจับ

     

           ลมจับเพราะเขินเอาจริงๆ ...

     

           แล้วทำไมไม่มาอ่ะ เราบอกจงอินไปแล้วนะว่าเราจะมา

     

           ‘ก็พวกอินซองมันไม่ไป จงอินไปก็อยู่คนเดียวอ่ะ

     

           เราไปนั่งเป็นเพื่อนก็ได้

     

           ‘นั่งเป็นแฟนได้ป่าว

     

           ยอมใจจริงๆ โดคยองซูยอมคิมจงอินจริงๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นจงอินเองก็เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับโจอินซองคนที่คยองซูเคยชอบนั้นแหละ และก็รู้ด้วยนะว่าเขาชอบ แต่ดูเหมือนจงอินจะไม่แคร์เท่าไหร่ ไม่สิ คยองซูก็ไม่แคร์ตัวเองเหมือนกัน คุยกับอีกคนทั้งๆที่แอบชอบเพื่อนเขาอีกคน รู้สึกเป็นคนดีเลย ...

     

           นั่งเป็นอะไรก็ได้ แต่เราหิวข้าวแล้วตอนนี้

     

           ‘ยังไม่พักอ่อ

     

           ‘ยังอ่ะ เหลืออีกคาบนึง คงไม่มีใครสอนหรอก แต่หิวมาก อยากกินต้มยำ

     

           โอ๋เอ๋นะตัวเล็ก กินหญ้าไปก่อน อร่อยเหมือนต้มยำนั้นแหละ

     

           ‘คิมจงอิน!!!’

     

           ความจริงคยองซูโอเคกับความสัมพันธ์แบบนี้นะ เราสองคนไม่ใช่แฟนกัน ต้องไม่ใช่อยู่แล้วเพราะยังไม่เคยมีใครขอใคร แต่เขาสองคนก็ไม่ได้สนิทกันแบบที่สามารถไปกินข้าวกลางวันด้วยกันที่โรงอาหารได้ ใครหลายคนบอกไว้ว่าความสัมพันธ์แบบไม่มีชื่อเรียกนั้นมันไม่ชัดเจน เขาเลยขอตั้งชื่อความสัมพันธ์ของโดคยองซูและคิมจงอินไว้ว่าเพื่อนไม่สนิทแล้วกัน

     

           ตัวเล็กครับ

     

           ‘อะไร

     

           อย่าเล่นเกมส์จนลืมกินข้าวนะ

     

           อือ

     

           ‘แล้วก็ ..

     

           ‘?

     

           จงอินเป็นห่วงตัวเล็กนะ J

     

           ก็บอกแล้วไง คยองซูน่ะ โคตรโอเคกับความสัมพันธ์แบบนี้เลย :p









    _____________________________




           คนสวยมารายงานตัวค่ะ มาพร้อมกับเกมหมุนขวดแบบใสใสตามสไตล์คยองซู 55555555555555555 อ่านแล้วงงตรงไหนกันมั้ยคะ ถามได้เลยน้า ถามได้ทั้งทางคอมเม้นและทางทวิตเตอร์เลย ทวิตเตอร์แปะอยู่หน้าบทความเน้อะ หาเอา (จะบอกว่าฉากไม่ดีไม่งามก็อยู่ในทวิตเตอร์นั้นแหละ เพราะฉะนั้น
    รีบหาทวิตเตอร์คนสวยทั้งห้าคนไว้ดีกว่านะอิอิ) อยากได้คอมเม้นจังเลย ติดแท๊กให้เค้าหน่อยก็ได้
    เป็นกำลังใจให้คนสวยหน่อย
    ;________;




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×