ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ㄨ เทศกาล The Series – ( EXO )

    ลำดับตอนที่ #2 : ♡ NEW YEAR ( 9493 ) - Intro

    • อัปเดตล่าสุด 5 พ.ค. 58









    NEW YEAR

    kaisoo

    by pinnienook

     

     



     

     

    คุณเคยแอบรักเพื่อนสนิทตัวเองกันมั้ย?

    ผมน่ะ ... ไม่เคยหรอก

    เพราะผมแอบรักเพื่อนไม่สนิทต่างหากล่ะ ;P

     

     
     

    1 ธันวาคม

     

     

           โดคยองซูไม่คิดว่าชีวิตนี้เขาจะทำอะไรไปได้ดีกว่าการนอน เขาสามารถนอนได้ทุกที่ ทุกเวลา ไม่ว่าจะเป็นตอนเที่ยงตรงที่ดวงอาทิตย์สอดส่องแสงชวนแสบตา บนรถเมล์ฟรีที่คนแน่นแถมยังไม่มีที่นั่ง หรือแม้แต่ตอนนี้ เสียงดังโหวกเหวกโวยวายของนักเรียนนับสามสิบชีวิตที่อาศัยอยู่ในห้องร่วมกับเขาไม่สามารถทำอะไรคยองซูได้

           ก็บอกแล้ว ชีวิตนี้เขาจะทำอะไรไปได้ดีกว่าการนอนกันล่ะ

           “ คยองซู ตื่นก่อน อาจารย์มา ”  เสียงของใครสักคนทำให้คยองซูต้องตื่นจากห้วงนิทราอันแสนยาวนาน นี่กำลังฝันดีเลยนะ ฝันดีมากๆแบบมากๆเลยด้วย  

           ยุนโบมี เป็นเพื่อนของคยองซู ระดับความสัมพันธ์สนิทมาก ตำแหน่งการนั่งในห้องก็ข้างๆคยองซูนี่เอง หน้าที่หลักๆของการนั่งตรงนี้ก็ไม่มีอะไรมาก เพียงแค่ปลุกคยองซูทุกครั้งเวลาถึงคาบอาจารย์โหดๆไง เธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าอะไรทำให้คยองซูนอนเก่งขนาดนี้ ถึงแม้โบมีจะง่วงแค่ไหนแต่ในห้องเรียนที่เสียงดังน่ารำคาญขนาดนี้มันก็ไม่ค่อยน่านอนเท่าไหร่หรอกนะ

            นายหลับไปสองคาบติดล่ะนะ นี่ใจคอไม่คิดที่จะตื่นมาเรียนหน่อยหรอ

           “ อือ ตื่นแล้ว ..

           “ เมื่อคืนทำอะไรจนดึกจนดื่นเนี่ย สภาพคือเหมือนไม่ได้นอนมาสิบปี

           “ เมื่อคืนก็นอนไง ก็คนมันง่วงอ่ะโบม เข้าใจหน่อย ..

           คยองซูตัดบทสนทนาพร้อมกับจิ้มแก้มโบมีไปหนึ่งที ง้องแง้งกันอีกนิดหน่อยก่อนที่จะต้องเข้าสู่โหมดเงียบสงบเพราะอาจารย์ควอนยูริสุดโหดเริ่มสอนแล้ว ใครเอาวิชาภาษาอังกฤษการอ่านเชิงสร้างสรรค์ที่แสนจะน่าเบื่อยิ่งกว่าการขึ้นรถไฟฟ้าโดยไม่มีหูฟังมาไว้คาบเช้า นี่มันยิ่งกว่าการทรมานสัตว์โลก นึกแล้วคยองซูก็อยากจะฟุบหน้าหลับลงบนโต๊ะอีกรอบ

           แต่เดี๋ยวนะ ...

           ทำไมรู้สึกเหมือนมองกระดานชัดแปลกๆ

           ..

           ..

           ..


           “ นักเรียนแถวสองข้างๆริมหน้าต่างตรงนั้นน่ะ ตกลงจะเรียนหรือจะหลับ ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยนะ

          

     

           โชคดีเหลือเกินที่ยุนโบมีเพื่อนที่แสนดีของคยองซูได้ปลุกเขาไว้ก่อนหน้านี้แล้ว นับว่าเป็นการฆ่าตัวตายทางอ้อมเลยที่นักเรียนแถวสองข้างๆริมหน้าต่าง นั้นกล้าหลับในคาบของอาจารย์ควอนยูริ คยองซูน่ะนั่งริมหน้าต่างนะ แต่คยองซูนั่งแถวสาม และยุนโบมีที่นั่งข้างๆเขาก็ไม่ได้หลับด้วย

           จงอิน อาจารย์เรียกแล้ว ตื่นเว้ยนี่เป็นเสียงของบุคคลผู้ซึ่งนั่งข้างหน้าคยองซู ซึ่งก็คือคนที่นั่งข้างๆไอ่ที่มันกำลังหลับอยู่นี่ไง

           เจ้าของชื่อจงอินค่อยๆลุกขึ้นมาท่ามกลางสายตานับสามสิบคู่ของคนในห้องเรียนที่กำลังมองมาด้วยความอยากรู้อยากเห็นเต็มที่ รวมถึงโดคยองซูคนนี้ด้วยอ่ะนะ เรื่องเพื่อนจะโดนด่าเป็นอะไรที่น่าสนใจมากกว่าการนอนของคยองซูนิดนึง

     

           ตั้งใจเรียนหน่อยคุณคิมจงอิน เมื่อคืนไม่ได้นอนหรอคะ ถ้าง่วงมากก็ลุกไปล้างหน้า ครูเห็นเธอหลับทุกคาบที่ครูสอน ไม่อยากเรียนขนาดนั้นเอาเกรด0ไปรออยู่บนใบเกรดก่อนมั้ยคะ

           คยองซูอยากจะตะโกนออกไปแทนคิมจงอินเหลือเกินว่าทุกคนในห้องก็ง่วงทุกครั้งที่เรียนวิชานี้แหละครับ แต่ก็นะ เขายังไม่อยากได้เลข0 ร มส มาอยู่บนใบเกรดเท่าไหร่ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคยองซู คยองซูจะไม่ยุ่งก็ได้ ..

           ไม่เป็นไรครับ ผมตื่นแล้ว

           คิมจงอินตอบกลับอาจารย์ไปด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนจะง่วงนอนตลอดเวลา หน้าง่วงยิ่งกว่าคยองซูอีกนะ อันนี้พูดจริง สองมือหนาของจงอินใช้ขยี้ตานิดๆพร้อมกับเสยผมตัวเองนิดหน่อย ก่อนทั้งห้องจะกลับเข้าสู่โหมดจริงจังกันปกติ นี่เขากะว่าจะแอบงีบสักหน่อย ไม่ได้ง่วงนะแต่ตั้งใจเรียนไม่ค่อยใช่สไตล์

           มึงตื่นตอนไหนเนี่ยคยองซู ทำไมไม่ปลุก คิมจงอินหันมาพูดกับโดคยองซูด้วยสีหน้าเหมือนอยากตายสุดๆ มันใช่ความผิดคยองซูมั้ย แล้วนี่จงอินรู้ได้ยังไงว่าเขาหลับ จำได้ว่าก่อนหน้าที่คยองซูจะหลับจงอินยังนั่งเล่นเกมส์ในมือถืออยู่เลยนี่นา

     

           เอ๊ะ แล้วคยองซูรู้ได้ยังไง

     

           ตื่นเป็นชาติล่ะที่รัก มึงอ่ะแอบหลับไม่เนียนเองมั้ย ปลุกนั่นมันหน้าที่ของคนข้างๆนู้น แทมินทำไมไม่ปลุกเพื่อน พูดแล้วก็ถีบเก้าอี้ของแทมินไปที อยากนั่งข้างหน้าโดคยองซูผู้โหดเหี้ยมเองนัก หึหึ

           ลีแทมิน เป็นเพื่อนกับจงอิน ระดับความสัมพันธ์แค่เพื่อนที่นั่งข้างๆและเพื่อนลอกข้อสอบของคิมจงอิน ตำแหน่งการนั่งแถวสองติดริมหน้าต่าง ซึ่งก็คือข้างๆคิมจงอินและข้างหน้าโดคยองซูนี่เอง

           นี่ความจริงคยองซูก็ไม่ได้อะไรกับจงอินหรอกนะ ที่รงที่รักก็เรียกให้มันดูน่ารักไปงั้น ไม่ได้คิดอะไรกับเจ้าของใบหน้าง่วงตลอดเวลานี่เลยจริงๆ ....

           กูเกี่ยวมั้ยให้ทาย พวกมึงก็หลับกันทั้งคู่ กูล่ะสงสัยจริงๆ ที่ง่วงๆกันทั้งคู่แบบนี้ตอนกลางคืนมึงคงไม่ได้แอบคุยกันใช่มั้ย

           ...

           ...

           ลางสังหรณ์มึงแม่นมากครับลีแทมิน

     

           กูไม่ใช่มึงว่ะแทมิน คุยอะไรกับใครไม่เคยจะบอกเพื่อน อย่าคิดนะว่ากูไม่รู้ว่ามึงกับซน ...

           “ ข่าวมึงผิดล่ะ หุปปากไปครับคิมจงอิน อาจารย์ควอนจะสั่งงานแล้ว ตั้งใจฟัง

           โดนคิมจงอินจี้จุดไปที ลีแทมินถึงกับเงียบ คยองซูก็แอบขำเบาๆพอเป็นพิธี ก่อนจะหันไปสนใจอาจารย์ที่กำลังสอนอะไรสักอย่างอยู่หน้ากระดาน จงอินหันมาสบตากับผมเล็กน้อยก่อนจะกลับไปสนใจกระดานหน้าห้องต่อ

     

           คิมจงอินกับโดคยองซู มัธยมปลายปี2ห้องC สถานะเพื่อน ระดับความสัมพันธ์ไม่สนิทเท่าไหร่ ไม่ได้คุยกันเป็นเรื่องเป็นราว ไม่ได้นั่งกินข้าวด้วยกัน ไม่ได้เดินไปไหนมาไหนด้วยกัน ไม่ได้ทำงานกลุ่มเดียวกัน ไม่ได้มีสิ่งที่ชอบเหมือนกันสักเท่าไหร่ มีแต่คิมจงอินที่ชอบถ่ายรูปกับโดคยองซูที่ชอบร้องเพลง มีแค่คนข้างๆคนข้างหน้ากับคนข้างๆคนข้างหลังที่ชอบลอกการบ้านกันทุกเช้า ก็แค่เพื่อนที่ไม่สนิทคนนึงก็เท่านั้นเอง

     

           เอาล่ะ ครูจะสั่งงานให้ทุกคนไปเขียนเรียงความภาษาอังกฤษมากันคนล่ะ1หน้ากระดาษ หัวข้อของวันนี้คือ สิ่งที่อยากทำมากที่สุดในคืนวันสุดท้ายของปีนี้ ครูให้เวลา1อาทิตย์ หวังว่าทุกคนคงจะส่งงานตรงเวลากันนะคะ ครูก็ไม่อยากให้เลข0ไปอยู่ในใบเกรดใคร วันนี้พอแค่นี้

     

           “ นักเรียนเคารพ

     

           “ ขอบคุณค่ะ/ครับ

     

            หลังจากจบคาบ ทุกคนในห้องก็หันมาจับกลุ่มคุยกันถึงเรื่องหัวข้อเรียงความที่อาจารย์ควอนยูริสั่ง รวมถึงยุนโบมีที่นั่งอยู่ข้างๆคยองซูด้วย เรื่องการบ้านอะไรนี่ต้องยกความดีความชอบให้โบมีเลย มีให้คยองซูลอกทุกเช้า บอกเลยว่าถ้าไม่มีโบมีอยู่ข้างๆนี่ชีวิตการเรียนของคยองซูคงจะไปไม่รอดแน่ๆ

           นายจะทำอะไรข้ามปีอ่ะคยองซู ปีนี้แกจะไปสวดมนต์ข้ามปีกับพี่เฉินมั้ยหรือไง

           “ หน้าฉันดูเหมือนคนที่ชอบสวดมนต์หรอ...

           พี่เฉินหรือคิมจงแด พี่ชายข้างบ้านของคยองซู เป็นบุคคลที่แม่ของคยองซูยกย่องแบบสุดๆเพราะชอบเข้าวัดเข้าวาและเป็นคนธรรมะธรรมโมสุดๆ  รวมถึงสวดมนต์ข้ามปีอะไรนี่ด้วย ที่คยองซูต้องไปก็เพราะพี่แกมาชวนแม่ แต่แม่เขาไม่ว่างไง ต้องไปเคาท์ดาวน์กับพ่อ หน้าที่การรับบุญจึงต้องตกลงมาเป็นของโดคยองซูคนนี้เต็มๆ ให้ตายเถอะ

           “ เอ้า เห็นไปทุกปี ล่ะตกลงจะไปไหน ไปเคาท์ดาวน์กับฉันมั้ย นาอึนกับจอยก็ไปด้วยนะ

           “ไม่รู้สิ ไม่ได้อยากไปไหน อยากนอนอยู่บ้าน

           คยองซูคนขี้เกียจทำทุกอย่างในคืนข้ามปีทั้งนั้นแหละ ไปสวดมนต์ก็หลับ คงไม่ได้บุญเท่าไหร่ จะไปเคาท์ดาวน์กับโบมีเขาก็ขี้เกียจอีก คยองซูไม่ชอบที่คนเยอะๆ ชอบอยู่เงียบๆคนเดียว ชอบนอนอยู่บ้าน ชอบอยู่กับโทรศัพท์มือถือ ถ้าคืนข้ามปีปีนี้ได้นั่งดูนาฬิกาเปลี่ยนพ.ศ.อยู่บนเตียงคงจะดี

     

           อ่อ

           ลืมบอกโบมีไป

           ถ้าอยากคุยกับคนข้างหน้าข้ามปีด้วยนี่นับมั้ยนะ

           ไม่สิ ..

           คนข้างๆคนข้างหน้าต่างหาก ;P

     

     





    ...........................................................................................................................................................



     

    ฮัลโหลล สวัสดีนะเราเอง กลับมาพร้อมกับฟิคโปรเจคอันยิ่งใหญ่ ใหญ่มาก โอ้โห 555555555 อยากบอกว่าสนุกทุกเรื่องจริงๆไม่โกหก

    สำหรับเรื่องนี้เป็นเทศกาลปีใหม่ น่ารักมุ้งมิ้งตามสไตล์   ยังไงก็ฝากติดแท๊ก #เทศกาลเสียตัว ในทวิตเตอร์ด้วยน้า เดี๋ยวไปส่อง ใครแท๊กเยอะสุดเลี้ยงลูกอมสองเม็ดหนึ่งบาท <3







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×