คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : [FIC]I'm SORRY.~ Chapter 15
Chapter 15
;; ผมผิดหรอ ?
“ฮยอกครับ ผมว่าแหวนวงนี้ใส่แล้วต้องเข้ากับนิ้วขาวๆ ของฮยอกแน่ๆ เลย”ชอง ยุนโฮ ชี้เข้าไปในตู้โชว์แหวนเพชรเม็ดงามที่ตระกูลลีสร้างสรรค์ และออกแบบขึ้น พลันจับมือขาวนุ่มของฮยอกแจขึ้นมาเทียบดู แต่สายตานั้นกลับยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาอย่างปิดไม่มิด จากมือที่จับมือของฮยอกแจอยู่กลับเปลี่ยนมาเป็นลูบมือนั้นไปมาอย่างแผ่วเบาและเพลินในความนุ่มของมือเรียว
ฮยอกแจหันไปมองผู้ชายข้างกายที่ยืนสัมผัสมือของตนอยู่ ไม่ใช่ว่าไม่รับรู้ที่มีคนมาแตะเนื้อต้องกายทั้งๆ ที่ยังรู้จักกันได้ไม่ถึงชั่วโมงเลย แต่นี้เค้าเป็นลูกค้ารายใหญ่จะว่า จะด่า ก็เสียกำไรป่าวๆ ยอมทนๆไปมันก็ไม่เห็นเสียหายนิ แค่จับมือนิดๆ หน่อยๆ เอง ถ้ามันแลกกับเงินกองโตที่สามารถเอาไว้ซื้อ กระเป๋าและเสื้อผ้าแบรนโปรด ได้อย่างสบายใจ
ยังไม่ทันที่ฮยอกแจจะได้อธิบายเกี่ยวกับรูปลักษณ์ของแหวนวงนี้ ก็เกิดเสียงดังเอะอะ โวยวาย ที่เริ่มดังเข้าใกล้ตัวขึ้นมาเรื่อย ฮยอกแจและยุนโฮต่างหันไปมองด้วยความฉงน ยุนโฮดูสับสนเล็กน้อยกับคนกลุ่มนี้ที่ต่างรีบเดินมาทางเค้าและฮยอกแจ ส่วนฮยอกแจนั่นก็ยิ้มรับอย่างยินดีที่มีคนมากันเค้าออกจากไอ้หมีป่าปนจระเข้มือไวนี้เสียที
“ฮยอก ~~”เสียงของดงเฮเพื่อนซี้หน้าหวานเรียกฮยอกแจไว้และช่วยคว้าดึงมือฮยอกแจที่โดนกอบกุมจากมือของยุนโฮออกได้สำเร็จ ฮันกยองจ้องตาด้วยความโกรธใส่ยุนโฮทันที แล้วจับมือบางของฮยอกแจที่ดงเฮกุมไว้มากุมเสียเอง พลางเชิดหน้าขึ้นอย่างท้าทาย
ให้มันรู้ไป ว่าฮยอกของใครใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ !!!!
ซีวอนที่เห็นอาการของฮันกยองที่แสดงออกนอกหน้านอกตาก็นึกหมั่นไส้ ดึงมือฮยอกแจที่ฮังกยองกุมไว้มาจับเสียเอง แล้วเชิดหน้ายืดอกพลางยักคิ้วอย่างผู้คว้าชัยชนะ ส่งสายตายียวนไปให้สองหนุ่มเมะ
ก็ให้มันรู้ไปว่าฮยอกแจน้องใคร ของใคร และให้รู้ว่าพี่ มันหวงน้องขนาดไหน ใครก็ไม่มีสิทธิโว้ย ไอ้หน้าลิงทั้งหลาย !!!
แล้วซีวอนยังส่งสายตาไปให้ฮันกยองเป็นการส่วนตัว โดยเป็นความนัยว่า...
ซอรี่!! กูเหนือกว่ามึงว่ะ !!!
โป้กกกกกกก !!!!
“นี่ยืด อกขึ้นทำไมห๊ะไอ้หางตุ๊กแกทอดกรอบ อยากมีนมรึไง”ฮีชอลที่หมั่นไส้ซีวอนที่มัวแต่หวงน้องจนดูโอเว่อร์เหมือนโลกจะแตกที่ได้อยู่กับครอบครัววันสุดท้ายก็ไม่ปาน เลยจิกกัดตามนิสัยของคนปากไว ซีวอนหันไปมองหน้าฮีชอลแล้วยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าชายในคราบซาตาน
“นมน่ะไม่ต้องหรอก เอาไว้ดูดของนายเล่นจะดีกว่า ว่าไหมครับคนสวย”ซีวอนยื้นหน้าไปกระซิบข้างหูฮีชอล จากที่ฮีชอลแกล้งเล่นเพราะหมั่นไส้เลยถูกคู่กรณีตอกกลับมาทำให้หน้าแดงในระยะปะชันชิดจนต้องก้มหน้าหลบสายตาเจ้าเล่ห์ของฝ่ายตรงข้าม ฮีชอลหันหลังเตีรยมตัวจะกลับแต่ถูกมือใหญ่รั้งไว้เสียก่อน
“ไปไหน จะไปทำนมมาให้ฉันดูดเล่นหรอ จุ๊ จุ๊ สั่งปุ๊บได้ปั๊บยิ่งกว่าโทรเรียกรถแท็กซี่จริงๆ ”ซีวอนเอ่ยแซวให้ฮีชอลหน้าแดงหนักกว่าเก่าและเป็นไปตามคาดเมื่อใบหน้าของฮีชอลแดงปลั่งอย่างน่ารัก จนซีวอนนั่นยิ้มตามออกมา
“ไอ้โรคจิต! ถ้าอยากดูดนมนมก็ไปหาแม่แกนู่นไป หรือไม่มีฉันจะได้ส่งอนุเคราะห์หมาตัวเมียสักตัวไปให้มึง ดูดนมมันเล่นสักคืน!!!”ฮีชอลตะโกนใส่หน้าซีวอนแล้วหันหลังเดินกลับไปทันที พลางปิดหน้าอย่างอายๆ ใครมันจะหน้าด้านมาพูดเรื่องแบบนี้ในที่สาธารณะชนได้อย่างไม่อายผีสางเทวดา ได้เท่าไอ้บ้าหน้าหล่อนี่บ้างน่ะ-////-
“ฮ่าๆ น่าสนใจจริงๆคิมฮีชอล ไปเที่ยวกันดีกว่า ~ ”ซีวอนลากแขนของฮีชอลให้เดินตามตนทันที ด้วยแรงที่เยอะกว่าและไม่ทันตั้งตัวฮีชอลจึงเดินตามแรงดึงของร่างสูงไปอย่าง งงๆ และเบลอๆ
อีเวร มึงสะกดคำว่า มารยาทเป็นไหมว่ะ !!!!
______________________________________________
คิบอมหันไปมองตามพี่ชายตัวเองที่ถูกพี่ซีวอนลากไป ก่อนจะหันมาสนใจตรงหน้าต่อ ฮันกยองที่ยืนจ้องยุนโฮ และยุนโฮก็ยืนจ้องฮันกยองอยู่ เอิ่ม...อยากจะตะโกนถามพวกมึ งดังๆเหลือเกิน
มองกันแบบนี้ ขึ้นชกมวยกันซักรอบไปเลยเห๊อะครับ !!!!
“นี้ๆ”คิบอมสะกิดไหล่บางของดงเฮที่กำลังสนใจรักสามเศร้า ของพวกแกสามคนอยู่ ดงเฮหันมาหาคิบอมอย่างเสียอารมณ์เนื่องจากมาขัดจังหวะในการลุ้นอยู่ว่าใครจะอยู่ใครจะไป นั่งตูดไม่ติดเก้าอี้สักที
โอ้ยย เมื่อยตูดแย้วน่ะ T o T;;
“มีอะไรเล่า !”ดงเฮหันมาพูดกับคิบอมตาสดใสก็ยังคงจ้องสถานการณ์ตรงหน้าต่อ
“ฉันอยากเข้าห้องน้ำ”
แล้วกูใช่ไกด์พาทัวร์ไปส้วมไหมฟร่ะ อีควายยย =_______= ;;
“ก็ไปดิ ไม่ได้เอาโซ่ล่ามขาไว้นิ แล้วว่าต้องจูงพาไป”
“ฉันไม่รู้ว่าไปทางไหนนิ นายน่าจะรู้ดีกว่าฉัน พาไปหน่อยดิ”
“ก็รู้อยู่ไม่ว่างๆ กำลังลุ้นอยู่เลย ว่ามันจะทำอะไรกันต่อ นายนิมันตัวขัดขวางความสุขคนอื่นเค้าจริงๆ คิม คิบอม”ถึงปากของดงเฮจะบ่นเป็นคนแก่ยังไง แต่มือขาวนั้นก็ยังจูงมือของร่างสูงพาไปห้องน้ำอยู่ดี คิบอมอดไม่ได้ที่จะยิ้มให้กับคำพูดและการกระทำที่ไม่ตรงกันเสียเลยของคนที่จูงมือเค้าอยู่ด้านหน้า
การกระทำช่างขัดกับคำพูดเหลือเกิน
น่ารักเกินไปแล้วน่ะ ลีดงเฮ
____________________________________________
“ฮยอกครับ ผมว่าเราไปดูเครื่องเพชรกันต่อดีกว่านะ”ยุนโฮเอ่ยชวนร่างบางซึ่งฮยอกแจก็ผงกหัวพลางหันไปมองหน้าฮันกยองที่คิ้วเป็นเส้นตรงไปเรียบร้อยแล้ว
ความจริงแล้วอยากจะปฎิเสธคำชวนของยุนโฮจะตายไป แต่เพื่อเงินกองโต เรื่องอะไรจะปล่อยให้หลุดมือ แถมงานดูแลลูกค้าในแกรอลี่แห่งนี้เค้าก็ทำมาจนชิน ไม่ใช้งานหนักใหญ่โตอะไรเลย ฮยอกแจกำลังจะเดินนำไปเพื่อที่จะทำงานของตนต่อแต่ก็ถูกมือหนาของอีกคนจับไว้ ฮยอกแจหันไปมองหน้าฮันกยองพลางทำหน้าค่องใจ
ฮันกยองเยียดยิ้มออกมา แล้วเงยหน้าขึ้นกุมมือนุ่มนั่นไว้แน่น แล้วหันมาพูดกับยุนโฮซึ่งๆหน้า
“จะดูต่อหรอครับ ผมก็ชำนาญนะที่นี้อ่ะ ให้ผมช่วยละกัน ... คุณคู่แข่ง”ประโยคท้ายฮันกยองเดินไปกระซิบข้างหูของยุนโฮ แล้วเดินจูงงมือฮยอกแจนำออกมา ซึ่งร่างบางก็พยายามจะสะบัดมือนั่นออกแต่ก็ไม่หลุดจึงจำใจยอมให้ฮันกยองจับต่อไป
“ฮยอกแจตอนนี้เรียนอยู่ที่ไหนหรอครับ”ยุนโฮถามฮยอกแจแต่ตามคู่คมกลับมองไปที่มือของฮันกยองที่จับมือฮยอกแจแล้วยิ้มออกมา
“มหาลัยคยองฮีฮะ แล้วคุณยุนโฮล่ะ”
“จริงหรอเนี่ยที่เดียวกันเลย ว่าแต่ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้น่ะครับ มันดูห่างเหินเกินไป”
“ครับยุนโฮ แล้วยุนโฮเรียนคณะอะไรหรอฮะ”
“นิเทศครับ ปี2 ”
“จริงหรอฮะ ผมก็เป็นรุ่นน้องที่คณะนะสิ ต้องเรียกพี่ยุนโฮสะแล้ว ฮ่าๆ”
ฮันกยองมองฮยอกแจและยุนโฮที่หัวเราะให้กันอย่างโมโห ก่อนจะนึกอะไรออกแล้วแสยะยิ้มออกมา
“ฉันเรียนวิศวะปิโตรเคมี ปี1 ยินดีที่ได้รู้จักน่ะครับ รุ่นพี่”ฮันกยองแสยะยิ้มอีกครั้งแล้วยิ่นมือไปข้างหน้า ยุนโฮก็ยิ่นมือมาจับเช่นกัน
“ฉันยุนโฮ นิเทศ ปี2 ยินดีที่ได้รู้จัก รุ่นน้อง”
“รู้จักกันแล้ว ก็ลาเลยละกัน”ฮันกยองพูดจบประโยคก็ลากฮยอกแจออกไปทันที ทิ้งให้ยุนโฮยืนด้วยความงง
อะไรของมัน แค่ทักทายคนน่ารักตามภาษาผู้ชายหน่อยไม่ได้รึไงว่ะ
ก็วันนี้เป็นวันปล่อยผี เมียไม่มาคุมนี้วะ
กุผิดใช่ป่ะ T^T
_____________________________________________
ยุนไม่ผิดหรอกจ้ะ ผิดก็ตรงที่แกหล่อเกินไปตั้งหากล่ะ ! -.-
เค้าดองฟิคนานมากๆ เลยใช่ไหม ฮ่าๆ ซอรี่ๆ
ตอนหน้า วอนซิน คิเฮ ฮันฮยอก
มาครบ ๓ คู่แบบ เดลิเวอรรี่เลยน่ะ ขอบอก !
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ :}
ความคิดเห็น