คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : [FIC]I'm SORRY.~ Chapter 11
Chapter 11
;; Cinderella Guy
“มองหาไร หน้ากูคล้ายหน้าแม่ มึงหรอ!!!”
ผมเพิ่งกลับมาจากอเมริกา แต่คำทักทายนั่นมันช่างหวานหูชวนเห๊าะขึ้นไปบนสวรรค์เสียจริง ผู้ชายคนนั้นเค้าดูสวยงาม และทรงสง่าดั่งซินเดอเรลล่าที่หลุดออกมาจากเทพนิยาย แต่ติดอยู่ที่ว่าผมไม่ใช่คนเพ้อฝัน ถึงภายนอกจะดูสวยมีค่าดั่งเพชรเม็ดงามที่ถูกคัดสรรเลือกมาเป็นอย่างดี แต่คำพูดมันช่างน่าหาเปลือกทุเรียนมาปิดปากให้เงียบเสียจริง แต่ผมก็ยังคงแอบสงสัยภายใต้จิตสำนึก ว่า
นี่คือ...คำทักทายของคนสวยใช่ไหม? ขอบคุณครับ^^
“แม่หรอ? อ่อใช่ครับ หน้าคุณก็คับคล้ายคับคากับแม่ของผม ที่ดูเหมือนกิ้งก่ากลายพันธุ์นะ อ่อนั่นไงบนต้นไม่ต้นนั่นนะ คล้ายคุณดีเน๊อะ^^”
ซีวอนเอ่ยเสียงเรียบแล้วชี้นิ้วไปยังต้นไม้ข้างรั้วที่มีกิ้งก่าตัวโตกอกตาไปมาเก๊าะบนต้นไม้ ฮีชอลมองไปยังปลายนิ้วของชาวหนุ่ม เมื่อเห็นสิ่งที่ร่างสูงต้องการสื่อถึงก็กัดปากตัวเองกำหมัดแน่น จนคนรอบข้างที่รู้จักอุปนิสัยของฮีชอลดีอดที่จะหวาดๆไม่ได้ เพราะใครๆต่างก็รู้ดี ว่าคิม ฮีชอลมีความสามารถพิเศษ คิม ฮีชอลสามารถแปลงร่างได้...
ขนาดมดเอ๊กซ์ยังขอ บังคมทูลเป็นลูกศิษย์ คิดดูละกัน= =”
“ไอ้หล่อ! มึงเป็นใครว่ะ รู้ไหมแถวนี้ใครใหญ่ อิโธ่! เดี๊ยวเถอะมึง เดี๊ยวเถอะมึ๊งง! เจอกูเอารถสิบล้อมทับตีนแล้วจะว๊าก เห๊อะ!!”
ฮีชอลเดินเข้าไปใกล้ร่างสูงตรงหน้าแล้วพยายามที่จะเอาไหล่ไปกระแทกไหล่ร่างสูงแต่ก็ไม่ถึง ทำได้เพียงแค่กระแทกหน้าอกกว้างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อสมชายชาตรี ฮีชอลเบ๊ะปากอย่างนึกอิจฉาแล้วถอยห่าง
กลับบ้านไปต้องไปกินปลาร้าเอาแคลเซียม เพิ่มความสูงซะหน่อย
คนเตี้ยมักจะแพ้คนสูงเสมอ คิม ฮีชอลคนนี้ว่ามันไม่ดี!!!!!!!
“จะเอารถสิบล้อมาทับเท้าผมหรอครับ ไปเพิ่มส่วนสูงให้หัวคุณเลยไหล่ผมก่อนดีกว่าไหม?^^”ซีวอนที่เห็นการกระทำเมื่อกี้ ก็อมยิ้มกับการกระทำที่น่ารักเมื่อครู่นี้ แล้วอดที่จะแซวไม่ได้
ฮีชอลที่ได้ยินดังกล่าวก็มีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็วหันไปส่งค้อนวงโตแล้วจิกสายตาเย็นๆใส่ทันที
มันยังมีย้ำเว่ยเห้ย !!!
กูรู้ว่ากูเตี้ย จะย้ำเพื่อให้กูสูงขึ้นรึไง อีควายยยยยยยยยยย !!!
“ฮ่าๆ พี่ฮีชอลครับกลับบ้านดีกว่า ไปอาบน้ำให้สบายตัวกว่านี้ดีกว่านะ ไอ้ฮันไปละ ดงเฮไปน่ะครับ จุบๆ ฮ่าๆ^O^”คิบอมดึงแขนฮีชอลที่กำหมัดแน่นแล้วเขย่าไปมาอย่างคนเก็บกั้นอารมณ์ ก่อนจะหันไปลาฮันกยองเพื่อนสนิทแต่ก็มิวายหันไปแกล้งดงเฮโดยพูดจาหวานๆอย่างยั้วๆพลางทำท่าส่งจูบไปให้ ซึ่งเรียกความเขินจากดงเฮได้มากเลยทีเดียว
“ไอ้โรคจิต ฉันจะฟ้องแม่นายลวนลามฉันทางสายตาไม่พอ ยังจะขโมยจูบฉันอีก นายแม่โรคจิตจนกู้ไม่กลับจริงๆ คิมคิบอม ไปหาหมอซะมั่งนะ!”
ผมไม่น่าพูดกับดงเฮเลยให้ตายซิ ผมแค่ส่งจูบไปหาว่าจะขโมยจูบ มองหน้าหาว่าลวนลามทางสายตา เออดีเน๊อะ มีการไล่ให้ไปหาหมออีก ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะ- -
“คิบอม! ไอ้นั่นมันชื่ออะไร!!”ฮีชอลหันไปถามคิบอมที่พยายามลากร่างของพี่ตัวเองออกมาแต่ก็ไม่เป็นผล
“พี่ซีวอน ชเวซีวอนฮะ โว๊ย! พี่ฮีชอลกลับบ้าน!!”คิบอมที่พยายามดึงร่างฮีชอลออกมาแต่ไม่เป็นผลเลยเผลอหลุดปากตะโกนใส่หน้าพี่ชายตัวเองที่กำลังอารมณ์เดือดอยู่ พอตั้งสติได้คิบอมจึงก้มหัวขอโทษเป็นการใหญ่ทีเดียว
“เออ! ไอ้ชเว ซีวอน วันนี้แกรอด แต่คราวหน้ากูเอาไดนาไมมายัดในรองเท้ามึงแน่ ฮึ๋ย!!”ฮีชอลหันไปตะโกนใส่ซีวอนที่ยืนยิ้มกริ่มอยู่อย่างเดือดๆ แล้วหันมาลากร่างน้องชายตัวเองที่ยังก้มหัวขอโทษไม่เลิกราเข้ารถคันหรูที่ตนขับมา มุ่งหน้าด้วยความเร็วสูงกลับคฤหาสตระกูลคิมโดนทันทีทันใด
__________________________________
“ฮ่าๆ เออฮยอก คนเมื่อกี้ชื่อไร ท่าทางจะประสาทหมุน ฮ่าๆ”ซีวอนที่ยืนเก็บอารมณ์อยู่นานก็ปล่อยเสียงหัวเราะออกมาเมื่อคู่กรณีออกไป แล้วหันไปถามฮยอกแจน้องชายสุดหวงของตนเองทันที
“ฮีชอลฮะ พี่ชายคิบอมเค้า เขาเป็นลูกชายของตระกูลคิมลูกค้าแม่นะฮะ”ซีวอนพยักหน้าอย่างเข้าใจแต่สายตาก็ดันไปเหลือบเห็นมือหนาที่นัวเนียอยู่ตรงเอวน้องชายตัวเอง
“เฮ้ย! ไอ้เจ๊ก ปล่อยเอวน้องกู ทำมาเป็นเนียนนะเว่ย ไม่มีไรแล้วนิ กลับบ้านไปป่ะ แม่ มึงรออยู่”ซีวอนโอบไหล่น้องชายตัวเองและเพื่อนสนิทน้องชายอย่างดงเฮแล้วพาเข้าบ้าน ล๊อกกลอนอย่างแน่นหนา ปล่อยฮันกยองให้ยืนเกาหัวตัวเองอยู่หน้าบ้าน ก่อนจะยิ้มออกมาน้อยๆ
สงสัยต้องไปทำบุญ แล้วเรียนวิชาปลาบมารมาซะหน่อยแล้ว รู้สึกว่าเดี่ยวนี้จะมีมารผจญมาเยอะเหลือเกิน!!
โอ๊ย คนจีนเคลียด คนจีนกลุ้ม คนจีนอยากตาย โฮกกกกกกกกก!!
__________________________________
“ไอ้สองตัวนั้น อยู่ในฐานะอะไรห๊ะ? ดงเฮ ฮยอกแจ บอกความจริงพี่มา!”ซีวอนที่พอลากน้องชายและเพื่อนสนิทน้องชายมาได้ก็เปิดประเด็นถามสิ่งที่คาอกของคนหวงน้องทันที
“ฮันกยองหรอฮะ อื้ม ก็คนจีนที่อพยบมาอยู่ข้างบ้านเรานี้ไง”คำตอบของฮยอกแจทำเอาซีวอนไหล่ตกทันที เค้าถามว่าอยู่ในฐานะอะไร ไม่ใช่ว่ามันมาจากไหน- -*
“ส่วนอีกคนก็ไอ้โรคจิต มันเป็นคนที่หื่นๆมากๆเลยนะฮะพี่ซีวอน”คำตอบของดงเฮเล่นเอาซีวอนที่เคลียดอยู่แล้วถึงกับนั่งขัดสมาธิลงกับพื้นกุมขมับกันเลยทีเดียว นั่นคือน้องเค้าและเพื่อนสนิทน้องเค้า เค้าจะด่าไม่ได้
ไอ้ซีวอน ยุบหนอ พองหนอ เย็นโว๊ยยยยยย !!!
“เฮ้อ! ฮยอกแจ ดงเฮ ไปนั่งเล่นเห๊อะ พี่จะขึ้นไปนอนพัก”ซีวอนลุกขึ้นยืนอย่างเหนื่อยๆ เหนื่อยทุกอย่างทั้งกายและใจ มีน้องน้องก็บื่อ แถมยังมีไอ้สองตัวประหลาดมายุ่งกับน้องๆที่แสนน่ารักของเค้าอีก มันต้องไม่ได้แตะตัวน้องๆของเค้าแม้แต่ขี้เล็บหรือเศษฝุ่นที่ออกมาจากตัวน้องๆที่แสนน่ารักแน่นอน ! ฟันธง!!!
“เออฮยอกแจ ดงเฮ อย่าไปยุ่งกับไอ้สองตัวนั่นอีกรู้ไหม? พี่หวง!!”ก่อนที่ซีวอนจะขึ้นก็มิวายหันไปสั่งน้องทั้งสองที่นั่งเล่นเกมอยู่ ฮยอกแจที่คาบป๊อกกี้สองแท่งอยู่ในปากและดงเฮที่นั่งทุบจอโทรทัศน์อยู่หันมาพยักหน้าให้เป็นเชิงเข้าใจ
15 นาที ต่อมา
ตอนนี้ซีวอนขึ้นไปนอนพักบนห้องเรียบร้องเหลือแต่สองหนุ่มหน้าหวานที่กำลังแข่งเล่นเกมกันอย่างเมามันและออกรสชาติอยู่ ก็ต้องหยุดนิ่งเงียบเมื่อมีเสียงข้อความเข้าจากโทรศัพท์ฮยอกแจ
ฮยอกแจคว้าโทรศัพท์มาอ่านก็ต้องอมยิ้มกับคนส่ง แล้วเนื้อหาของข้อความจนดงเฮที่อดสงสัยไม่ได้ต้องเดินมาแย่งโทรศัพท์จากฮยอกแจมาดู
พรุ่งนี้ไปดูหนังกันน่ะฮยอกแจ
ฮันกยอง
“หื้ม! ฮันส่งมาหรอ?”ดงเฮพูดออกมาแล้วหันไปมองหน้าฮยอกแจที่ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ก่อนที่เสียงดงเฮจะเปล่งดังออกมาลั่นบ้านให้คนที่นอนพักอยู่ด้านบนได้รับฟัง
“พี่ซีวอน!! ฮันกยองส่งข้อความชวนเดทมาให้ฮยอกแจ!!!!!!!!!!”
________________________________________________
หายไปนานใช่ไหม? เค้าขอโทษฮ่าๆ
แล้วทำไมด๊องทำแบบนั้น- - น่าสงสารป๋าเลยยยย.
ตอนหน้าวอนจะทำอย่างไร ติดตามค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจน่ะ^^
G.Ging :)
ความคิดเห็น