ลำดับตอนที่ #23
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : บทที่ 19 การตัดสินใจของซางะ (Sagakanon)
บทที่ 19
ารัสินใอาะ (Sagakanon)
"ัสินใว่า…" เฮเลถามาะออมาและมอหน้านรหน้าทันที
ปึ~~~!!!
"้าัสินใว่า…" ่อนที่าะะพูนบมีเสียบาอย่านึัึ้นมาพร้อมับเสียประูอวิหารเปิออ
"าะ…เิเรื่อให่ับน้อายอเ้าแล้ว" เสียหวานๆัึ้นามมา้วยเสียหอบอร่าบาเรือนผมสีฟ้า
"เิอะไรึ้น…ามิว" ร่าสูเรือนผมสีม่วอมน้ำเินหันไปถามนรหน้าทันที เาือ อวอเรียส ามิว นั้นเอ ่อนที่ิ้วอาะะระุึ้น
"ไวเวิร์น ราาแมนทีส เ้านั้นมันมาหาน้อายอเ้า อนนี้สอนนั้น--" ่อนที่ามิวะบอนบนัยน์าสีห้วมหาสมุทรอาะ็เบิาว้าและะำมือแน่นและรีบวิ่ออไปาห้อในวิหาร
"..." เฮเลที่เห็นแบบนั้น็ยิ้มที่มุมปาเล็น้อย่อนะามาะไปในที่สุ
"โถเว๋ย ไอ้มัรนรนั้นมันมายุ่อะไราน่อนอีล่ะเนี่ย" าะิในใอย่าน่าโมโห ฝีเท้าอร่าสูรีบเินอย่าเร่รีบ อนนี้เาเป็นห่วาน่อนแบบที่ไม่เยเป็นมา่อน
"...!!!" นัยน์าสีห้วมหาสมุทรอร่าสูเบิาว้า เมื่อเห็นภาพรหน้า
ภาพรหน้าือ ภาพที่เาไม่อยาเห็นาราแมนทีส เอามือหนาอนเอพยายามะอนร่าบารหน้า
"าน่อน~~~!!!" าะำมือแน่นและเินรไปหานรหน้า่อนะึาน่อนออมา
"าะ เ้าเป็นอะไร…" ร่าบาอน้อายฝาแฝมอพี่ายอย่าใ มือหนาอนรหน้าึแนเาไปามทาแถมบีบแนนเ็บ
"..." าะไม่อบมอูน้อายนเอ้วยวามริ้วโรธ ในอนนี้เาโมโหที่นรหน้ายอมให้นนนั้นับแะ้อัว
"อ๊ะ…้าเ็บนะ...าะ" าน่อนเริ่มิ้นเมื่อมือหนาๆอาวะบีบ้อมืออเา ใบหน้าหวานเริ่มบิเบี้ยว้วยวามเ็บ
"ะทำอะ--อุ๊บ!!!" าน่อนโนผลัให้นับำแพอหน้าห้ออเสาำมหาสมุทรแอแลนิเหนือ่อนที่ะาน่อนะร้อถาม ริมฝีปาหนาอร่าสูอนรหน้า็ประทับนรหน้าเสียแล้ว มือสอ้าถูึเอาไว้
"อื้ออออ~~~!!!" าน่อนราอยู่ในลำอ มือบาพยายามันนรหน้าแ่ไม่เป็นผล มือหนาอาะ็ับเอวบาเอาไว้
๊วบ๊าบ
เสียูบัลั่นเมื่อนร่าสููบอย่าเอาแ่ใับนรหน้า น้ำสีหวานไหลที่มุมปา
"แฮ่ๆ แฮ่ๆ ะ…เ้าทำบ้าอะไรนะ--อุ๊บ!!!" าะถอนูบออเมื่อรู้ว่า นรหน้าเริ่มหายใไม่ออ เมื่อริมฝีปาบาอนรหน้าเป็นอิสระ ็ร้อโว้ยวายทันที ลิ้นหนาๆอนรหน้าสอลิ้นเ้าไปเล่นับลิ้นบารหน้า
'หายใไม่ออ' าน่อนิในใ่อนะทุบไหล่นรหน้าเพื่อบอว่า เาเริ่มหายใไม่ออแล้ว
"แฮๆ" าะถอนูบนรหน้าอย่าน่าเสียาย่อนะอนรหน้าเอาไว้อย่าแนบแน่น
"ะทำอะไรนะ…" าน่อนแทบสะุ้โหยเมื่อมือหนาอาะับใบหน้าหวานอเาหันไปอีทา ่อนะัเ้าที่้นอ เส้น้ายแห้พัธนสัาอาน่อนที่เี่ยวับนิ้วนาเริ่มเลื่อแส
เพี้ยะ~~~!!!
"าน่อน…ือ้า…" ่อนที่าะะพูนบมือบาอนรหน้า็บหน้าเา ใบหน้าอันหล่อเหลาสะบัไปามแร
"เ้าทำแบบนี้ทำไมทั้ๆที…เ้าเลีย้าออาะ" าน่อนมอนรหน้า่อนะน้ำาลอ ใบหน้าหวานมีแ่น้ำาที่ไหลออมา
"้าไม่ไ้เลียเ้า แล้ว็ไม่เย" าะะโนใส่นรหน้าที่เริ่มร้อไห้ ่อนที่าน่อนะเบิาว้า
"...!!!" ใบหน้าหวานเริ่มใับำพูอร่าสูนรหน้า ในอนนี้าน่อน็อมา
"เ้าพูมาเอนะว่า เ้าำเริ่มเมื่อืนนั้นไม่ไ้็ไ้ ้าะทำให้เ้าำมันไ้เอ ว่าเ้าเป็นอใร!!! าน่อน!!!" าะมอนรหน้า้วยวามโมโห ่อนะเินเ้าไปใล้นรหน้าอย่า้าๆ ่อนที่ะหยุล
"อ๊ะ เ้าทำบ้าอะไรปล่อย้านะ าะ" าน่อนรู้สึลัวนรหน้ามา นรหน้าอเาน่าลัวแบบผิปิ ใบหน้าทีู่เหมือนเย็นาอนนี้เหมือนมีน้ำแ็รอบๆปลุม ่อนที่าน่อนะรู้สึัว นเอ็โนับให้ลอยยึ้นและมือหนา็ไปว้าเ้าับประูที่อยู่รหน้าอเสาำมหาสมุทร
ทาฝั่อเฮเล เธอเินออมา เอับร่าสูอาราแมนทีสโยบัเอิ
"าน่อนล่ะ ราาแมนทีส" หิสาวที่ถือรีศูลเินไปหานรหน้าและถามออมา
"โนพี่ายอนเอึไปแล้วรับ" าราแมนทีสุเ่าและมอมาที่หิสาวและบอออมา
"อืมม ะไปปรับวามเ้าใันอีแล้ว หวัว่าสอนนั้นะุยันไ้นะ" หิสาวิในใเธอหวัว่า าน่อนะท้อเร็วนี้นะ แ่ถึาน่อนะท้อึ้นมาะนานอยู่เพราะว่า อารีนเอน่านั้นเอ
"ว่าแ่เ้าเถอะมาที่นี่ หวัว่าไม่ไ้ื้อาน่อนนะ" เฮเลหันไปหาร่าสู่อนะ้ออย่าเยือเย็น
"ท่านหิ น่าะทราบว่า ้าไม่ไ้รัาน่อนเลย ้าแ่้อารแ้แ้นที่หมอนั้นทำ้าายที่ยมโลเมื่ออนนั้นเท่านั้น ้าไม่เยรัหมอนั้นเลย" าราแมนทีสมอหน้า้วยสีหน้าริั ใ้เาไม่เยรัาน่อนเลย เาออะโมโหที่าน่อนที่ทำให้เาาย เาแ่้อารทำให้หมอนั้น้ำใเท่านั้น
"หึๆ เ้าไม่สสาร วาเลนไทน์บ้าเลยหรือไ" เฮเลหัวเราะในลำอ่อนะมอหน้าอีฝ่าย เธอรู้มาว่า ร่าบาเรือนผมสีมพูแอบอบนรหน้ามานานแล้ว
"ท่านพูแบบนั้นมันหมายวามว่าอะไร" ิ้วหนาอนรหน้าเริ่มมวิ้ว เพราะสสัยในำพูอนรหน้า
"โอ๋ ะให้้าพูอะไรหรือ" เฮเลมอบนท้อฟ้า่อนะสัเุบาอย่า "เ้านะ...่มืนวาเลนไทน์ไม่ใ่หรือ" เฮเลนั่ล่อนที่าราแมนทีสะยับหนี่อนที่หิสาวะเอ๋ยออมา
"...!!!" าราแมนทีส็อนิหน่อย แล้วเาเาไ้ว่าทำไมนรหน้าถึรู้ เพราะว่า นรหน้ามีพลัแบบเียวับท่านฮาเสือ รู้ถึวามรู้สึอลูน้อนั้นเอ
"นี้ ถ้าไม่ใ่วาเลนไทน์นะ เ้าะไม่ไ้ออมามาาทารทารัสไ้ไว้นานี้หรอนะ" เฮเลมอหน้าอีฝ่าย่อนะลุึ้นและหาที่นั่ลแถวนั้น่อนนั่ลและมอนรหน้า
"มันหมายวามว่าไรับ" าราแมนทีสมอนรหน้าอย่าใ
"ในวันที่ท่านฮาเส อาเทน่า โปเอนทำพันธสัาสบสรามศัิ์สิทธิ์ วาเลนไทน์มาอร้อ้านะสิ" หิสาวหลับาล่อนะนึวันที่หมอนั้นมาอร้อเา
ในวันนั่นหลัาเอาาน่อนไปนอนในวิหารเียวโและเอาะ้านมืนั้นเอ และอนนั้นนเอ็ไ้ให้ยาอันนั้นไป เธอเินออมาาวิหารเียวโ แ่่อนะเินออมาเธอไ้บัเอิเอเ้าลับร่าบาเรือนผมสีมพูมาหาเธอ
"ท่านหิเฮเล ไ้โปร่วยปลปล่อยท่านาราแมนทีสาุทารทารัส้วย" ร่าบาุเ่า่อหน้าเธอ่อนะมอที่เธอราวับมีวามหวั
"ทั้ทีเ้าบ้านั้นมันทำวาทผิร้ายแรที่สุนะหรือ" เฮเลโมโหารหน้าและมอมาที่นรหน้า้วยวามริ้วโรธ
"ท่านหิ ท่านาราแมนทีสไม่ทราบว่า เมินี่ ีร้า้อน าน่อนือ ลูายที่ท่านหิอารีนเอน่าูแล ถ้าทราบะไม่ยุ่" วาเลนไทน์พยายามอธิบายและมอนรหน้า้วยวามริ้วโรธ
"วาเลนไทน์ เ้ารู้อะไรหรือไม่ว่า ถ้าัว้าในโลนี้ อารีนเอน่า ยัอยู่ะเป็นเ่นไร" เฮเลเอ๋ย้วยน้ำเสียเยือเย็น
"..." วาเลนไทน์ไม่อบลับเียบและสายหน้าไป
"เอาล่ะ ้าเห็นแ่วามรัที่เ้าให้าราแมนทีสมัน้าะยอมปล่อย็ไ้" เฮเลบอออมาและมอนรหน้าที่รู้ว่า นรหน้ารัเ้านายอนเอมาเพียใ
เฮเลมอาราแมนทีสและเล่าถึเหุาร์รั้นั้นทุอย่าให้ฟั าราแมนทีสที่ไ้ยิน็แทบใ ทั้ทีเาืนใวาเลนไทน์เพราะว่าอนนั้นนเอเมามาเิน แ่วาเลนไทน์ลับไม่โรธหรือเลียเาเลย แถมยัอนรหน้าอี
"วาเลนไทน์นะ รัเ้ามาเลยนะ าราแมนทีส" หิสาวมอมาที่ร่าสู่อนะเอ๋ยออมา เธอเห็นสายาที่วาเลนไทน์มอมาะที่ำอร้อเธอ วาเลนไทน์รันรหน้ามาแ่ไหนเธอรู้
"ท่านหิ่อนที่้าะไป ้ามีเรื่อมาบอท่าน" าราแมนทีสมอมาที่หิสาวและลุึ้นมา
"มีอะไรั้นหรือ" นัยน์าสีฟ้าอมเียวที่ามมอท้อฟ้า ่อนที่ิเรื่อบาอย่าออมาและถามาราแมนทีส
"ท่านฮาเสฝา้ามาบอท่านว่า ท่านฮาเสยัามหาท่านอมเทพุสไม่เอ และ ไ้ให้้าพาท่านทานาทอสมา้วย" ร่าสูบอออมา่อน ิ้วอเฮเละมวิ้วเป็นปม
"ฝาบอท่านฮาเส้วย เรื่ออุสเี๋ยวหมอนั้น็มาเอ ไม่้อให้ท่านไปามแล้วล่ะ" เฮเลมออีฝ่าย่อนเสียหวานะบอ
"้าอัว่อนรับ ท่านหิ" าราแมนทีสเอ๋ยออมา่อนะหายัวไป ในอนนี้ร่าสูอยาเอวาเลนไทน์มาที่สุ
"ท่านทานาทอส ้าิว่า ท่านอยู่ับท่านฮิปนอสะอี" เฮเลมอมาที่เทพแห่วามายที่เินเ้ามา
"็้าี้เียอยู่นี้น่า..." ทานาทอสมอหิสาวรหน้า
"ท่านทานาทอสมาหา้าหน่อยสิ..." หิสาวที่นั่บนบัลลั์โปเอนวัมือเรียเทพแห่วามาย
"เ้า้อารอะไร" ทานาทอสเินมาหา่อนะมอร่าบานรหน้า
"ท่านเยถามสินะว่า ้า้อารอะไร" หิสาวมอที่เทพแห่วามาย่อนที่ะลุึ้นและเินมาหา
"้าเยถามเ้าถู ั้นเ้าอบ้ามาสิ" ร่าสูเริ่มสั่นเมื่อนรหน้ามอมาที่เา ทำไมันทำไมนรหน้าถึเหมือนนายเหนืออเาแบบนี้ อสโมนี้็เหมือนท่านฮาเส
ุ๊บบบบ~~~!!!
หมับบบบ~~~!!!
"เ้าทำบ้าอะไร เหวออออ~~~!!! อ๊า~~~!!!" มือบาอหิสาวึมือหนาๆอนรหน้าเ้ามาหา่อนะอเอาไว้แ่ไม่ใ่แ่นั้นหิสาวับร่าอายหนุ่มนั่บนันร่าบาล้มลับที่นั่บัลลั์โปเอน
"ปล่อย้านะ เ้าะทำอะไร" ทานาทอสเริ่มิ้่อนที่เาะสัเุว่า นรหน้าับเาให้หันมาหาและอเอาไว้
่ำาาา~~~!!!
"อ๊ะ~~~!!! ะ…เ็บ...้าเ็บนะ" นัยน์าสีำสนิทอทานาทอสเบิาว้า เมื่อรู้สึว่า นเอถูเอียอไปอี้า่อนที่รู้สึถึ้มเี้ยว้มัเ้ามาที่้นอ เลือสีแสอร่าสูไหลออมาา้นอ มือหนาอทานาทอสเี่ยวอนรหน้า่อนที่ะิหลัเพื่อระบายวามเ็บ
"อ้าวววว~~~!!! สลบไปะแล้ว" เฮเลถอน้มเี้ยวออมาและมอายหนุ่มที่มีแ่เหื่อเพราะศูนย์เสียเลือ ่อนที่ะสัเุว่า นรหน้ามีเหื่อเล็น้อย
"แ่ว่า เลืออท่านเนี่ยอร่อยะมัเลยนะ ท่านทสนาทอส ้าัิใล่ะ" เฮเลยิ้มอย่าเ้าเล่ห์และเลีย้นออนรหน้า่อนที่รอยเี้ยวะหาย
"..." เฮเลอุ้มทานาทอสึ้นมาในสภาพเ้าสาว่อนะรไปยัห้อนอนในวิหารใ้สมุทร…
TO BE CONTINUED
ามิวมาััหวะมาเลยาะำลัะบอเลย
าราแมนทีสไป่มืนวาเลนไทน์อนไหนล่ะเนี่ย = =
แถมวาเลนไทน์ไปอร้อเฮเลให้ปล่อยาราแมนทีสอี
พี่ะหึโห น่าลัวะมัเลย าน่อนะรอไหมเนี่ย
เฮเลยิ้มแบบิปเปอร์้วยะีใแหละที่เห็นะหึน่อน
าสุท้าย ะ็อสำหรับใรบ้าน เพราะว่า เฮเลรุทานาทอส =.,= ฟินุเบย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น