คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 ลางสังหรณ์ที่เป็นจริง/เจ้าสมุทรโปเซดอน
บทที่ 2
ลาสัหร์ที่เป็นริ/เ้าสมุทรโปเอน
หลัาที่เฟอร์ิโฟเนหายัวไปยัโอลิมปัส ร่าบา็แทบทรุลับพื้น เธอนั้นหันไปมอฮาเสที่ทำหน้าโมโห่อนที่ะเินไปที่บัลลั์และนั่ลพลัอันแสนเยือเย็นอฮาเสปลปล่อยออมา่อนที่หลายนที่อยู่แถวนั้นะทรุล ยเว้นเฮเลน่าที่ยัทนไ้อยู่
"อสโมรุนแรและมหาศาลแบบนี้…" หิสาวเอ๋ยออมาในะที่นในห้อแทบไม่มีใรที่สัมผัสถึพลัอันแสนน่าเรามนั้นไ้เลย เพียแ่อสโมอันนั้นไม่ใ่อฮาเส
"ท่านพี่ฮาเส...เิอะไรึ้นล่ะเนี่ยทำไมท่านถึไ้ทรริ้วนพลัออมาและทำให้วิาลัวไปหมแบบนี้" ปราเป็นายหนุ่มเรือนผมสีฟ้าเหมือนน้ำทะเลแ่นัยน์าสีทอที่น่าเรามพร้อมับสาม่ามที่ถือเอาไว้
"โปเอนเ้ามาทำไมที่นี่..." ฮาเสเอ๋ยออมา้วยสีน้าที่เยือเย็นและเย็นา เามอไปที่น้อาย่อนะเอ๋ยถาม
"้ามาหา..."โปเอนหรือูเลี่ยน โโลบอออมาและ้อมอมาที่ร่าบาเรือนผมสีาวทันทีเฮเลน่าแทบหลบหน้านรหน้า
"เฮเลน่า..." โปเอนเินมาหานา่อนที่มือหนาะระาให้นาลุึ้น ร่าสูมอหน้านาอย่าพิารา
"ปล่อย้านะ..." หิสาวแทบทุบนรหน้าให้ปล่อยนา ่อนโปเอนไม่ทำามำ้ออนา่อนร่าสูรหน้าะอนาแทบแน่น
"อึอันะ..." หิสาวแทบสะุ้เมื่อนรหน้าอเธอโปเอนไม่ปล่อยลับลูบหัวนาและมอหน้านาอย่าัเนมาึ้น
"ออให้หายิถึหน่อยไม่ไ้หรือ โธ่ๆ ้าไม่ไ้เอหน้าเ้า็เือบหนึ่ปีแล้วนี้น่า" โปเอนปล่อยนาและมอหน้าหิสาวนรหน้า
"ะว่าไปท่านหินั้นมีสีวาเหมือนโปเอนเหมือนันนะ" เหล่าสเปเอร์แทบสะุ้เมื่อไ้ยินเมื่อเห็นโปเอนเอ๋ยออมา่อนที่มินอสะเอ๋ยออมา
"นี้มันเรื่ออะไรันโปเอน..." ฮาเสบอออมา้วยน้ำเสียเยือเย็น่อนร่าสูะลุึ้นมาาบัลลั์และเินไปหาน้อาย
"อีนานเ้าะรู้เอแหละฮาเส แ่้ายัไม่แน่ใเท่านั้น" โปเอนปล่อยนาและหันหน้าไปบอฮาเส หิสาวแทบหลบหลัโปเอน
"ท่านโปเอน..." หิสาวสะินรหน้าที่ำลัุยอยู่ับฮาเส
"หืม...มีอะไรหรือฮาเลน่า" โปเอนหันหน้ามายิ้มอ่อนโยนให้หิสาวและลูบหัวนรหน้า
"าน่อนอยู่วิหารใ้สมุทรหรือป่าว..." หิสาวถามอีฝ่ายเมื่อาราแมนทีสไ้ยินแทบสะุ้
"้าเอ็ามหาอยู่เหมือนันุนพลที่แ็แร่ที่สุอ้านะ เ้าถามทำไมหรือ" โปเอนมอหน้านาและอบออมา
"้าแ่...ั้น้าอัว่อนล่ะัน...้าะไปามหาาน่อนนะ" หิสาวหันไป้อมอราาแมนทีส้วยสีหน้าอันริ้วโรธ ร่าบาุเ่า่อหน้าเทพทั้สอน
"ถ้าพี่สาวฝาแฝอ้าลับมาาทาร์ทารัสเมื่อไหร่...เ้าไ้ายแน่าราแมนทีส" หิสาว่อนที่ะหายัวออไป็ไ้ทิ้ท้ายเอาไว้อย่าริ้วโรธ าราแมนทีสพอไ้ยินแทบสะุ้
.
..
…
หลัาที่เฮเลน่านาออไปายมโลเพื่อไปามหาาน่อนหิสาว็เินออมาในสภาพที่ไม่มีรอยเปื้อนเลยแม้แ่น้อย
"ท่านเ้าสมุทรโปเอน...้าอุยับท่านฮาเสไ้หรือไม่" หิสาวเรือนผมสีำเินออมาและรไปหาโปเอนที่ยืนุยับฮาเส
"ไ้สิ...้าเอ็อยารู้เหมือนันว่าเ้าไปทำไรมาถึไ้เหื่อแแถมใสุๆแบบนี้" โปเอนบอออมาและฮาเส็หันหน้าไปหานา
"ท่านฮาเส...้าออนุารายานสถานาร์ เมื่อี้้าไปยัทาร์ทารัสมา มีวิาหลุออไปำนวนเ้านและหนึ่ในนั้นมีเทพแห่าลเวลาโรนัส้วย" หิสาวุเ่ารายานสถานาร์
"...เ้าพูเรื่อริหรือ..." ในอนนี้ทั้ห้อแทบเียบริบ้วยวามน่าใหายทุนแทบใเมื่อไ้ยิน่าวร้าย ร้ายแรยิ่ว่าสรามศัิ์สิทธิ์เสียอี
"้าพูวามริ...ท่านโปเอนหนึ่ในนั้นมีเ้าสมุทรโอเนัส้วย" หิสาวมอไปที่โปเอนและหันหน้ามามอฮาเส อนนี้นเอแถบไม่เื่อสายานเอแ่เา็รู้มาว่า นรหน้าไม่มีวันโหเทพเือา ถ้าโหและทำไมถึ้อไปทาร์ทัส้วยล่ะ
"ท่านพี่เอาริิ โรนัสฟื้นืนีพและหรือ" เฮเลน่าที่ลับมาเมื่อรู้สึถึว่าพี่สาวลับมาึรีบวาร์ปมาทันที เสียหวานๆเอ๋ยถามออมา ในอนนี้นาใมา
"อีไม่นานหมอนั้นะฟื้นืนีพ..." หิสาวบอ้วยวามเรียเพราะในอนนี้ลาสัหร์และวามฝันที่น่าลัวที่สุำลัะเป็นริ
"ทานาทอส~!!! เ้ามาหา้าเี๋ยวนี้" ฮาเสำมือแน่นเพราะนี้มันเป็นวามผิพลาร้ายแรมา่อนที่ปลปล่อยพลัอสโมออมาอย่าน่าลัวและะโนเรียเทพแห่วามายทัน้วยน้ำเสียที่โมโหที่สุ
"้าอยู่นี้แล้วอรับท่านฮาเส" ายหนุ่มรูปามเรือนผมสีเินนัยน์าสีเินปราออมา เาเินมาหาฮาเส ในอนนี้เาแทบไม่ล้าสบาับนัยน์าสีฟ้าอมเียวที่ำลัโมโห
"เ้ารู้ไหมว่าเ้าทำไรผิ..." ฮาเสเินไปหาทานาทอสอย่าเยือเย็น อนนี้เาแทบโมโหมาเพราะนรหน้าทำให้วิาที่ร้ายาที่สุออไป
"้าทราบอรับ...ท่านฮาเส" ทานาทอสหน้าีเผือ้วยวามใ่อนที่ะุเ่ายอมรับโทษ
"้าะยืพลัทั้หมอเ้าะ...ทานาทอส" ฮาเสเอ๋ยออมาอย่าเย็นา ใรที่ทำให้เาโมโหหรือทำให้วิาออไปมัน้อไ้รับโทษสูสุ
"อ๊า~~~!!!!" เสียอร่าสูเรือนผมสีเินัึ้นมาเมื่อฮาเสทำารใ้มือวาูพลัเทพออมา มือวาปราเหมือนวิาสีเินออมา ทานาทอสแทบสลบเหมือถ้าไม่มีายหนุ่มเรือนผมสีเหลือนัยน์าสีเหลือับเอาไว้
"ท่านฮาเส...พลัอท่านทานาทอส้าอไ้ไหม" เฮเลเินมาหาฮาเส่อนที่หิสาวะอร้อนรหน้า
"..." ฮาเสเีบัพัให่่อนที่เาะเอ๋ยออมาว่า "ไ้สิ ้ายให้ถ้าเป็นเ้า" ฮาเสพยัหน้าและเฮเล็เินไปหาเา
"ไม่ไ้นะอรับท่านฮาเส" ทานาทอสนั้นสะุ้ื่นและวิ่มาบออละพยายามไม่ให้นายเหนือมอพลัให้นอื่น แ่ร่าายในอนที่ไม่มีพลัเทพมันทำให้เาแทบยับยาเย็น ร่าายในสภาพนี้เหมือนมนุษย์เินไป
"..." ฮาเสไม่พูและเอาพลัทั้หมให้เฮเลไป มือบารับมันมานามอพลัอันเยือเย็นรหน้า
"แยพลั" หิสาวเอ๋ยออมาในใและเอาพลัเทพอท่านนาทอสใส่ในร่าาร เธอนั้นไม่้อารให้พลัทั้สอทั้พลัในร่าายเธอับพลัอทานาทอสหลอมรวมันเป็นหนึ่เียวเพราะถ้าบเรื่อนี้นา็้อารืนพลัให้ทานาทอสอยู่แล้ว
แสสีเินปราออมาเอาพลัอทานาทอสเ้าไปในร่าาย หิสาวหลับาและลืมาึ้นปราเป็นนัยน์า้า้ายเป็นสีเินออมา
"เนี่ยหรือ...พลัอเทพแห่วามายนะ" หิสาวเอ๋ยออมาและมอมาไปรอบๆ
"ท่านพี่่ะ..." เฮเลน่าเินมาหาและับมือทั้สอ้าอพี่สาวฝาแฝ เธอนั้นสัมผัสไ้ว่า ร่าายอพี่สาวฝาแฝที่เยอบอุ่นในอนนี้มันเยือเย็นเหมือนร่าายที่ไม่มีววิา
"ฮาเล...ะว่าไปทำไมวิาถึออไปไ้ล่ะทั้ที่มีเอเบอรัสเฝ้าทาเ้าออ" โปเอนที่ำลัมวิ้ว้วยวามึเรียเินมาหาและถามหิสาวรหน้า
"...เฮ้อ...้าับเฮเลน่าสสัยั้แ่มายมโลล่ะ ว่าเอร์เบอรัสไปไหน" หิสาวถอหายใและมอโปเอน "อนนี้เอร์เบอรัสโนลัพาัว ไปแล้วล่ะ แถมมีสเปเอร์โนพาัวไป้วย" ร่าบาบอออมาและหันมามอโปเอน
"สเปเอร์นไหนหายไป...ท่านหิ" นถามในอนนี้เป็นราาแมนทีสที่มอหิสาวที่พึ่ไ้พลัอทานาทอสไป
"ฟาโรนะ" หิสาวเอ๋ยออมาสามุลาารยมโลพอไ้ยินแทบมอหน้าันหม
"......เี๋ยวนะ…ฟาโรหรือ..พวมัน้อารฟาโรไปทำไม" ราาแมนทีนที่ใมาที่ลูน้ออนเอที่มีหน้าทีูแลเอร์เบอรัสหายไป
"ะิใ้ฟาโรวบุมเอร์เบอรัสนะ" หิสาวหลับาลู่ิบาอย่านึึ้นมาในหัว่อนะลืมาึ้น
"้าไม่เ้าใทำไม่มีใรรู้เลยล่ะว่า มีวิาออไป ท่านหิ" มินอสเินมาถามหิสาว่อนทีุ่เ่ารหน้า…
"เหุผลมัน่ายมาเลย เมื่อหนึ่ปีฝ่ายฮาเสแพ้ในอาเทน่าในอนนั้นท่านฮาเสเอ็ายใ่ไหม ทำให้ที่นี้แสลายลใ่ไหม" หิสาวหลับาลและมอไปรอบๆเพราะว่า เธอสัมผัสถึบาอย่า
"ใ่อรับ พว้าเอ็สสัทั้ทีพว้าน่าะายั้แ่รั้นั้นแล้วแ่ทำไมพว้าถึยัอยู่ล่ะ แะอาเทน่าทำไมนาถึส่หมายมาสบศึล่ะ" มินอสเอ๋ยออมานเอน่าะายไปเพราะามพวออาเทน่าไปยัทาผ่านยมโลนั้นเอ…
TO BE CONTINUED
เอาแล้วิ อนนี้สถานาร์ผลิสุเลย ะเป็นไ่อหน่อย แล้วทำไมเฮเลับเฮเลน่าถึโมโหาราแมนทีสถึนานั้น มาูัน่อ ถ้าใรถามว่าาะ ับ าน่อน ะโผล่มาอนไหน อี สออนมาลุ้นัน ไรท์บอแ่นี้แหละ
ความคิดเห็น