คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : บทที่ 13 ความทรงจําที่ไม่อยากจำของคาน่อน (ตอนที่2) (SagaKanon)
บทที่ 13
วามทรําที่ไม่อยาำอาน่อน (อนที่2)
(SagaKanon)
าะับาน่อนที่เป็นภาพมายาบบอถึารที่มีวามสุ แ่าะัวริที่มอูในอนนี้แถบไม่เ้าในเอ ทำไมเาถึลืมวามทรำอันแสนสุนั้นไ้ แ่เายิ่ไม่เ้าใทำไมน้อายอเาาน่อนถึำไ้
"ฝันีนะ าะ าน่อน" อารีนเอน่าอุ้มาะับาน่อนไปนอนบนเีย หลัาที่พาไปิน้าวและอาบน้ำันเสร็ ริมฝีปาบาูบที่แ้มเ็น้อยฝาแฝทั้สอนล่ะ้าอย่าอ่อนโยน
"..." อารีนเอน่า เินมานอห้อ่อนะมอท้อฟ้ายามรารีืนนี้วาวเ็มท้อนภา นัยน์าสีฟ้า้อมอ้าบน่อนะิเรื่อะเิึ้น่อานี้
ภาพมายาายถึวามสุที่สอแฝในอนเ็ อารีนเอน่าเลี้ยทั้าะและาน่อนโยารมอบวามรัให้สอนเท่าัน เ็ฝาแฝเอ็รัันราวับมีสายใยที่ัไม่า ภาพมายาแห่วามทรำายไปในอี 5ปี เป็นวันที่ทุอย่าเปลี่ยนไป
"ถึเวลาแล้วที่พวเ้าทั้สอน้อไปับ้าที่ แ์ทัวรี่" ายหนุ่มร่าบาเรือนผมสีเียวเินมาและเอ๋ยออมาับเ็ฝาแฝรหน้า
"ไม่เอา ยัไพวเรา็ไม่ไป พวเราะอยู่ับท่านแม่" าะับาน่อนับระโปรยาวอหิสาวนล่ะ้าแน่นและเอ๋ยออมาพร้อมัน
"าะ าน่อนแ่พวลู้อไป" อารีนเอน่าเอ๋ยบอออมาและับมือเ็ฝาแฝออ่อนะพาไปหาิออน ในใเธอนั้นเอ็เสียใ แ่เพราะว่าำล่าวที่นาออาเทน่านาำเป็น้อทำ
"ไม่ไป~~~!!!" าะับาน่อนร้อไห้เสียัเมื่อิออนพยายามพาเาไป เารีบสะบัิออนและวิ่ไปหาอารีนเอน่า
"..." อารีนเอน่าที่แทบเศร้าใอยู่แล้ว็เศร้าใอีเมื่อเห็นาะับาน่อนร้อไห้ออมา ่อนที่หิสาวะ้มลและลูบหัวอย่าอ่อนโยน '้าะไม่มีทาเลือสินะ' อารีนเอน่าิใใน่อนที่ใบหน้าหวานะมอมาที่ิออน
"ิออน ้าอฝาาะับาน่อน้วย ้าอให้เ้ารัพวเาเหมือนับที่้ารั ไม่เ่นนั้น้าะหาว่าไม่เือน" อารีนเอน่าเอ๋ยออมาและมอิออนอย่ามุมั่น ถ้าิออนทำให้าะหรือาน่อนเสียใะไ้รู้ว่า ถ้านาโมโหะเป็นไ
"ไ้รับ ท่านหิอารีนเอน่า ้า อาริเอส ิออนะทำามำออท่าน" ิออนในสภาพมายาที่เป็นเียวโุเ่า่อหน้านรหน้าทันทีและเอ๋ยออมาราวับเป็นำปิา ิออนที่มอูภาพมายาแทบ็อและใเมื่อเห็นแบบนี้
"อบใมา…" อารีนเอน่าบอออมาและลูบหัวเ็ฝาแฝและบอออมา่อว่า "ลบวามทรำ / สลับับเปลี่ยนวามำ" อารีนเอน่าัริมฝีปาบาใในหิสาวไม่อยาทำแบบนี้แ่ไม่มีทาเลือ เธอึเอ๋ยออมา
รอบๆลายเป็นแสสีาววามทรําอาะและาน่อนเี่ยว้อับเธอหายไป และวามทรําบาอิออนเอเี่ยวับอารีนเอน่า็หายไป ในอนนี้าะำไ้แ่ว่า นเอับาน่อนถูเลี้ย้วยิออนเท่านั้น อารีนเอน่าับบ้านที่าะับาน่อนเยอยู่็หายไป และทัู้่็เินับมือิออนไป ่อนลบวามทรํา อารีนเอน่าไ้ถ่ายทอ าแล็เี่ยนเอ์โพลั่น อะนาเธอร์ไเมนั่น หมัอมอสูรมายา ให้าะับาน่อน
ุ๊บบบบ~~~!!!
"..." าะับิออนทีู่ภาพมายาเ่าทัูุ้่ลทันที ในอนนี้ิออนพอเาออแล้วว่าทำไมเฮเลถึโมโหเา เพราะ เาทำผิ่ออารีนเอน่า าะเอ็ใเมื่อรู้ว่านทีู่แลเาับาน่อนือ อารีนเอน่าไม่ใ่ิออนนั้นแทบพูไม่ออเาโนลบวามทรํา แ่าะไม่เ้าใทำไมาน่อนำไ้ล่ะวามทรอันแสนสุอันนี้
"เหุผลที่ ทำไมโล์เน์เมินี่ถึเป็นโล์เน์ที่แ็แร่ที่สุนั้น็เป็นเพราะว่า อารีนเอน่า ไม่ใ่สิ้าหมายถึเป็นเพราะ้าับเฮเลน่าในในโลนี้มาว่า" เฮเลที่ยืนมอ็เอ๋ยออมาหลัที่เห็นทัู้่ใ่อนเอ๋ยออมาว่า "แ่ัว้านา็้อลบวามทรําทั้ทุรุ่นและถ่ายทอวามสามารถเพาะัวอเมินี่ให้ทุรุ่น" หิสาวเอ๋ยออมาใ้อารีนเอน่า นา้อเสียทุรั้หลัาลบวามทรําและแยา
"้าไม่เ้าทำไม ท่านหิอารีนเอน่าถึ้อูแลเ็สอที่มีวาวแห่โะาที่้อเป็นเน์เมินี่ทุรุ่น้วยล่ะ" ร่าสูอไลบร้า โโ้ ถามออมาเาอิออนที่็อเอาไว้ ิออนอโโ้ลับ
"หึๆ ้าบอไม่ไ้หรอเพราะว่า ในอนาเ้าะทราบเอ" หิสาวหัวเราะในลำอและเอ๋ยออมา
ภาพมายาาลูแ้วแห่วามทรํา และ ารทำนายทำนายอีรอบ รอบนี้เป็น่วที่ผ่านไปสามปีหลัาที่อารีนเอน่า แยาาะับาน่อน ร่าบาอหิสาวเินไปามทา
"เป็นห่วาน่อนัเลย...้ามีลาสัหร์แปลๆ หวัว่า ิออน นนั้นะทำามสัาอ้านะ..." อารีนเอน่าพัมพำออมา ในนาที่าเรียวเินไปาม ร่าบาเริ่มปปิพลัอสโม่อนที่ะไปยัแ์ทัวรี่ ในอนนี้เธอเป็นห่วาน่อนมา เพราะว่า เธอรู้อะไรบ้าอย่านั่นเอ าะที่เป็นมอูภาพมายาอผู้ที่เยเป็นูแลเา่อนที่เาะเินามอารีนเอน่า
"...!!! ...!!!" ภาพมายาาลูแ้วเปลี่ยนรอบๆเป็นแ์ทัวรี่ ภายในนั้น อารีนเอน่านั้นำลัเบิาว้าเพราะว่าภาพรหน้า าะที่มอภาพมายาเินมาหาอารีนเอน่า่อนะเบิาว้า
ถาพมายารหน้าือ ภาพที่าน่อนหลบอยู่หลัเส้าำลัมอเบื้อหน้า้วยวามเ็บปว เพราะว่า ิออนมอบวามรัให้ับาะับไอรอสและนอื่น มีบาอย่าไหลออมาานัยน์าสีห้วมหาสมุทรมันเป็นหยน้ำาที่ไหลออมา...แ่สิ่ที่แย่ว่าือ...าน่อนแสออมาหลาหลายอารม์นั้นือ วามเศร้า วามเหา และวามอิา แ่ที่หนัสุือ วามเหา าน่อนเหมือนนเอิอยู่ในวามว่าเปล่าที่ถูลืม
"าน่อน..." เสียหวานๆออารีนเอน่าเอ๋ยออมาเมื่อนเอเห็นแบบนั้น เธอนั้นมีน้ำาไหลออมาอย่าเ็บปวเมื่อรู้ว่า ิออนทำผิำสัา มือบาำมือแน่น ในอนนั้นเธอมีแ่วามเ็บปว
อารีนเอน่าไ้แ่เ็บวามเ็บปวไว้ในหัวใที่แสลาย อารีนเอน่ายัมอูภาพรหน้า่อไป ในะนั้นเอ ภาพมายารหน้า็เปลี่ยนอี เป็น่วลาืน
อารีนเอน่าที่หลบ่อนภายในแ์ทัวรี่เพื่อูว่าะเิอะไรึ้น่อ ภาพรหน้า ือ ภาพที่าน่อนำลันั่เล่นอยู่แถวๆนอวิหารเมินี
ุ๊บบบบบ~~~!!!
ปึ~~~!!!
"...!!!" ทันในั้น็มีทหารมาหาาน่อนที่นั่เล่นอยู่นเียว่อนะไ้เสียบาอย่า มีทหารนนึแะเ้าที่ร่าายอาน่อนอย่าั นัยน์าสีฟ้าที่เหมือนับสีมหาสมุทรออารีนเอน่า้อเบิาว้า มือบาำมัแน่น
"ไอ้เ็ไม่มีพ่อแม่ ไอ้เ็อัปมล ไอ้เ็ไม่มีหัวนอนปลายเท้า" เสีย่าอทหารนนึัึ้นมาเมื่อเาแะาน่อน อารีนเอน่าที่มอูอยู่แทบใและโมโหอย่าหนั าะัวริทีู่ภาพมายาแทบใเ่นัน นี้น้ออเาโนแบบนี้ั้แ่เ็เลยหรือ
"แนะเป็นัวหายนะอแ์ทัวรี่ สมวรายั้แ่แรแล้ว" ทหารนนั้น็่า่อไปอี ่อนะเะาน่อนอีล่ะรอบ าน่อนไ้แ่นอนให้พวนั้นทำลายเา มือบาเอามือบาหัวเอาไว้เพื่อไม่ให้โน น้ำาอาน่อนเริ่มไหลออมา าะัวริที่มอูแทบใ้บภาพรหน้า าะที่ทนูไม่ไหวเมื่อเห็นน้อายโนแบบนั้นเาพยายามไป่วยาน่อนแ่ทันในั้น
"นี้พวเ้าหยุเี๋ยวนี้เลย" อารีนเอน่าที่ทนไม่ไหวที่มานมาทำร้ายาน่อนะเปิเผยัวนออมา ่อนะเินรไปหาาน่อนที่ทรมาน
"เ้าเป็นใรมาทำอะไรในแ์ทัวรี่ หรือว่าเป็นเพื่อนอเ็อัปมลนี้" ทหารนนึเอ๋ยออมาและหันไปมอหลัหยุเะาน่อน
"พูผิ...พูใหม่ไ้นะ..." อารีนเอน่าเอ๋ยออมา้วยวามริ้วโรธเป็นที่สุ
"้าพูอะไรผิ็เ้าเ็นี้เป็นัวอัปมลัๆ" ทหารนนั้นอบ่อนะระาผมสีน้ำทะเลอาน่อนึ้นมา อารีนเอน่าำมือแน่นและมอู้วยวามริ้ว
เปรี้ย~~~!!!
"นี้นายรู้สึแปลๆนะ" ทหารอีนบอออมาเมื่อสัเุว่าท่าทาไม่ี ท้อฟ้าทั่วทั้แ์ทัวรี่ที่มีวาวมามายในอนนี้ำมืไปหม ่อนที่ะมีเสียบาอย่าึ้นมันเหมือนเสียสายฟ้า
"มาหา้า~~~!!!" อารีนเอน่าะโนเรียมีบาอย่าพุ่ทะยานมาหา มันเป็นสายฟ้าสายฟ้าอันนั้นอยู่ในมือออารีนเอน่า
"พวเราหนีันเถอะ~~~!!!" ทหารนนึเหื่อแเอ๋ยออมาเมื่อเห็นท่าทาไม่ีรหน้า่อนะบอเพื่ออนเอให้หนี
"ิะหนีไปไหน" อารีนเอน่าเอ๋ยบอ อย่าเยือเย็นในอนนี้นัยน์าสีฟ้าออารีนเอน่าเหมือนปีศาไม่มีผิ พร้อม้อมอ้วยวามอำมหิเป็นที่สุ เมื่อเห็นแบบนั้นทหารพยายามวิ่หนี อารีนเอน่าเินเ้าไปอย่า้าๆ แ่เวลาๆรอบ็หยุล
"เวลาหยุ~~~!!!" อารีนเอน่าเอ๋ยออมา นัยน์าสีฟ้าที่เหมือนมหาสมุทรออารีนเอน่าเปลี่ยนเป็นนัยน์าที่เหมือนนาฬิาแห่าลเวลา เวลารอบๆหยุล ่อนที่อารีนเอน่าะเินไป้าหน้า และ่อยหน้าทหารที่ทำร้ายาน่อนอย่าแร และใ้สายฟ้าที่อยู่ในมือัอีรอบ ในอนนี้ทหารพวนั้นมีแ่แผลและวามเ็บปวแ่พวมันไม่รู้สึอะไรเพราะเวลาถูหยุ
"ลบวามทรํา" หิสาวเอ๋ยับทหารที่ทำล้ายาน่อนและเอ๋ยออมา เธอทำารลบวามทรําอนนี้ที่เอเธอออแ่็ยับาแผลไว้บนร่าายเพื่อให้รู้
"าน่อน..." อารีนเอน่า ีนิ้ว่อนที่เวลาะลับมาเินเหมือนเิม และรไปหาร่าบาอาน่อนและอุ้มหายไป่อนที่ทหารพวนั้นะรู้สึัว…
TO BE CONTINUED
ในอนนี้เราะพอเ้าใเหุผลที่ เฮเลโมโหิออนึ้นมาบ้าแล้ว ิออนไม่ทำามสัานี้ แถมไม่สนใาน่อน ไม่มอบวามรัให้เหมือนอารีนเอน่า ทำให้าน่อนโนทำร้ายเพียแ่ เิมาเท่านั้น ถ้ามีนถามว่า ิออนโนลบวามทรํานี้ะำไ้หรือ ำไ้แ่อยู่ภายในส่วนลึอิใ
เหุผลที่อารีนเอน่า้อูแลเ็ที่เ็สอที่มีวาวแห่โะาที่้อเป็นเน์เมินี่ทุรุ่น นั้นเราะมาเลยอน่อๆไป
ไรท์เอร์พิมพ์ไปร้อไห้ไปเพราะว่า อยาถ่ายถอวามรู้สึอนนี้ให้มาที่สุ
ความคิดเห็น