ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เพื่อนใหม่ฉัน คือ ติ่มซำ
..
“นี่เธอ...ยัยบ๊อง...ยัยหน้าปลาหมึก”  เรียกคัยฟะ ชื่อปลาหมึก ชื่อเน่าดีแท้ 555+ แม่ไอนั่นคงเห็นว่าลูกมีหนวดแน่ๆ
เลยเรียกว่าหน้าปลาหมึก เอ๋...เฮ้ย!
“อารายไอหน้าเต้าหู้”
“มาขอโทษฉันก่อนสิ” ใครจะไปขอโทษให้โง่ล่ะ ฉันขึ้นไปบน สเก็ตบอร์ด แล้ว...
“กิ๊ฟ มายด์ ปราง ฉันไปกินข้าวก่อนนะ ขืนอยู่ตรงนี่นานๆจาได้ฆ่าคนหมกส้วม”  ฟิ้วววววว... ฉันแล่นสเก็ตบอร์ดไปอย่างเร็ว -_-;;
อยากต่อยคนเจรงๆเลย...เซ็งโว้ยยยยย...
อ้าว...นั่นคัยงะ...แม่ม มาขวางอีกและ วันๆจะมีแต่คนมาขวางรึไงฟะ
“เฮ้ย...นายหนะหลบไป”  เฉย...
“หลบที”  เงียบฉี่...
“หลบดิ”  วังเวง...
“หลบเซ่!”  โคร้มมมมม! เอาอีกและวันนี้มีแต่เรื่องซวยๆ เอิ๊ก...แก๊ก...โอ๊ย...อ่า
“ TOT เจ็บงะ” เจ็บที่เดิมไม่มีผิด กลับบ้านไปก้นต้องบวมฉึ่ง น่าอายจิง
“เป็นอะไรมากรึป่าว”  เป็นสิเป็นมากด้วย เจ็บจะตายชัก แต่ต้องวางฟอร์มหน่อย หึหึ...
“ไม่เป็นไร...นายล่ะ”  ฉันพูดพลางลุกขึ้น แต่แล้ว...
“โอ๊ย! ”  T^T เจ็บๆๆๆ ฮือๆ
“นี่นะไม่เป็นไร ปากแข็งจิงๆ เอ้าลุกขึ้นดีๆ จาพาไปห้องพยายาม”
“ก๊ากกกก 555+ ได้ๆไปห้องพยายามกัน 555+” นายนั่นอายหน้าแดงแป๊ดเลย หุหุ ส่วนฉันนะหรอ...
เอามือซ้ายยันกำแพงไว้ ก้มหน้า...แล้วระเบิดเสียงหัวเราะออกมา จนน้ำตาเล็ด มือขวาก็จับท้องไว้
ก็มานฮาขี้แตกเลย(ฮามากๆหนะ) คนที่เห็นต้องว่านังนี่บ้าแน่ๆ ก็คนอารายพูดซะดิบดี ตอนหลังพูดผิดซะงั้น
“นี่เธอ...หายเจ็บแล้วหรอ จาได้ไม่พาไปห้อง พ ย า บ า ล”
“ก๊ากกกก...ไม่ 55+ ต้องเน้น 55+ ขนาดนั้น 555+ ”
“นี่เธอ  -*- ”
“อือๆ นายมาขวางฉันทำมายฮะ หิวข้าวงะ”
“มีเรื่องจะคุยด้วย...ไปกินข้าวด้วยกานสิ” เหอะๆ ชีวิตฉันมีผู้ชาย(รึป่าวฟะ)มาชวนกินข้าว หิมะตกแหงมๆ - -*
“ก็ได้แต่...นายทำฉันเจ็บ นายเลี้ยงนะ”
“หือ หา อือ อืม เลี้ยงก็ได้”
“จิงสิ...เราคีม นายชื่ออารายล่ะ”  ฉันค่อยๆแล่นสเก็ตบอร์ดช้าๆเดินไปกะนายนั่น
“เราอังเหว่ย”
“ชื่อเก๋ดีหนิ...อังเหว่ย” 
“ถ้าเธอมีน้องน่าจะตั้งชื่อว่าค้อนเนอะ”
“เอาไปตั้งชื่อน้องนายเหอะ น้องเราชื่อ คิน หนะดีอยู่แล้ว” คีม มีน้องชื่อ ค้อน มีพ่อชื่อ
คัตเตอร์ ถ้าจะดี พอๆ คิดอะไรก็ไม่รู้
“เพื่อนเธอล่ะ”
“ไม่รู้...แต่นายหนะ เอาตังมาจาไปซื้อข้าว” อังเหว่ยส่งเงินมาให้ O_o พ่อมานเป็นยากูซ่ารึไงฟะ
“500 เนี่ย ที่เหลือเอามาถอนด้วยล่ะ”  เหอะๆ นึกว่าให้หมดเลย - -*
“อืม”  ผ่านไป 7 นาที ฉันกลับมาพร้อม ข้าว1จาน หนมปัง 2ชิ้น น้ำ1แก้ว ดีนะที่นายอังเหว่ยเลี้ยง หุหุ^^  อิ่มท้องสบาย MoNeY
“มีอารายก็คุยมาสิ”  เงียบ...นายนี่ชอบทำให้กลัวตอนเงียบนี่แหละ
“อร่อยมั้ย”  แหง่ว...ใช้ได้เลยนี่  555+
“แหะๆ อร่อยสิ มีคนเลี้ยงซะอย่าง” ฉันดูดน้ำแดงเข้าไป
“เราหนะ...เป็นเพื่อนเซนต์”  จังหวะดีจิง น้ำแดงพุ่งออกไปเลอะหน้าอังเหว่ยเต็มๆ
“ง่า~ ~ ขอโทษ ตกใจมากไปหน่อย”  ซวยแล้ว ทำยังไงดีอะ อืม...เอานี่ไปก่อนได้ป่าว
ฉันส่งผ้าเช็ดหน้าให้...เอ้า...ยัง...ยังไม่หยิบอีก
“ไม่สกปรกหรอกหน่า- -* เช็ดซะ มันดูไม่ได้”  อังเหว่ยจัดการเช็ดน้ำแดงเสร็จ ฉันก็กินข้าวต่อ...ทำมัยมานเงียบจัง
เงยหน้าขึ้นไป...ตะแน่ว...จ้องทำไม
“นี่นาย...คนจากินข้าว อย่าจ้องดิกินไม่ลง” ง้ำๆ...จั๊บๆ...โธ่เอ๊ย...นายนี่
“ก็บอกแล้วไงว่า อย่ามอง มันเขิลน่ะ เข้าใจมะ”
“อือ...ไม่มองแล้ว”
“จิงดิ...ไมไม่เห็นนายกินอะไรเลย” สงสายเจ๊อิ่มทิพย์ มองคนอื่นกินก็อิ่ม
“กินแล้ว...”
“O_O กินที่ไหน ไม่เห็นกินอะไรเลย”
“ก็...น้ำแดงของคีมไง เต็มๆ”
“เหอะๆ สูตรเด็ดเลยนะนั่น อร่อยมะ”
“คือว่า...เสื้อหนะมานเหนียว หน้าก็เหนียวหมดแล้วงะ”  ลืมซะสนิท โทษทีนะอังเหว่ย ก็เล่นพูดอะไรไม่ดูเลย แต่ก็ช่วยไม่ได้ -__-;
“นี่นาย ไปล้างออกซะ เดี๋ยวมดก็หามลงรูหรอก” ฉันรอนายอังเหว่ยอยู่หน้าห้องน้ำ ประมาณ 5 นาที
นายนั่นก็ออกมา...ห...ห๊า...อะ...อัง...เหว่ยหรอ...O_o โหไม่น่าเชื่อ O.O มหัศจรรย์ อะเมซิ่ง วันเดอฟูร์
นายหล่อเหมือนกานหนิ หุหุ ใส่ชุดช้านเอง พอดีวันนี้กลับบ้านเอง จาเล่นสเก็ตบอร์ดหน่อย
เลยเอาเสื้อยืดมาเปลี่ยน(สีดำ สีโปรดปราน^^) อังเหว่ยใส่แล้ว เท่ห์ระเบิดเลย
แบบว่า...ดูดีแบบ ติ่มซำ 555+ (แต่ก็น้อยกว่าฉันอยู่ดี โฮะๆๆ)
---------------------
ขอบคุน ขอบใจ ขอบพะทัย Thank you ^^
“นี่เธอ...ยัยบ๊อง...ยัยหน้าปลาหมึก”  เรียกคัยฟะ ชื่อปลาหมึก ชื่อเน่าดีแท้ 555+ แม่ไอนั่นคงเห็นว่าลูกมีหนวดแน่ๆ
เลยเรียกว่าหน้าปลาหมึก เอ๋...เฮ้ย!
“อารายไอหน้าเต้าหู้”
“มาขอโทษฉันก่อนสิ” ใครจะไปขอโทษให้โง่ล่ะ ฉันขึ้นไปบน สเก็ตบอร์ด แล้ว...
“กิ๊ฟ มายด์ ปราง ฉันไปกินข้าวก่อนนะ ขืนอยู่ตรงนี่นานๆจาได้ฆ่าคนหมกส้วม”  ฟิ้วววววว... ฉันแล่นสเก็ตบอร์ดไปอย่างเร็ว -_-;;
อยากต่อยคนเจรงๆเลย...เซ็งโว้ยยยยย...
อ้าว...นั่นคัยงะ...แม่ม มาขวางอีกและ วันๆจะมีแต่คนมาขวางรึไงฟะ
“เฮ้ย...นายหนะหลบไป”  เฉย...
“หลบที”  เงียบฉี่...
“หลบดิ”  วังเวง...
“หลบเซ่!”  โคร้มมมมม! เอาอีกและวันนี้มีแต่เรื่องซวยๆ เอิ๊ก...แก๊ก...โอ๊ย...อ่า
“ TOT เจ็บงะ” เจ็บที่เดิมไม่มีผิด กลับบ้านไปก้นต้องบวมฉึ่ง น่าอายจิง
“เป็นอะไรมากรึป่าว”  เป็นสิเป็นมากด้วย เจ็บจะตายชัก แต่ต้องวางฟอร์มหน่อย หึหึ...
“ไม่เป็นไร...นายล่ะ”  ฉันพูดพลางลุกขึ้น แต่แล้ว...
“โอ๊ย! ”  T^T เจ็บๆๆๆ ฮือๆ
“นี่นะไม่เป็นไร ปากแข็งจิงๆ เอ้าลุกขึ้นดีๆ จาพาไปห้องพยายาม”
“ก๊ากกกก 555+ ได้ๆไปห้องพยายามกัน 555+” นายนั่นอายหน้าแดงแป๊ดเลย หุหุ ส่วนฉันนะหรอ...
เอามือซ้ายยันกำแพงไว้ ก้มหน้า...แล้วระเบิดเสียงหัวเราะออกมา จนน้ำตาเล็ด มือขวาก็จับท้องไว้
ก็มานฮาขี้แตกเลย(ฮามากๆหนะ) คนที่เห็นต้องว่านังนี่บ้าแน่ๆ ก็คนอารายพูดซะดิบดี ตอนหลังพูดผิดซะงั้น
“นี่เธอ...หายเจ็บแล้วหรอ จาได้ไม่พาไปห้อง พ ย า บ า ล”
“ก๊ากกกก...ไม่ 55+ ต้องเน้น 55+ ขนาดนั้น 555+ ”
“นี่เธอ  -*- ”
“อือๆ นายมาขวางฉันทำมายฮะ หิวข้าวงะ”
“มีเรื่องจะคุยด้วย...ไปกินข้าวด้วยกานสิ” เหอะๆ ชีวิตฉันมีผู้ชาย(รึป่าวฟะ)มาชวนกินข้าว หิมะตกแหงมๆ - -*
“ก็ได้แต่...นายทำฉันเจ็บ นายเลี้ยงนะ”
“หือ หา อือ อืม เลี้ยงก็ได้”
“จิงสิ...เราคีม นายชื่ออารายล่ะ”  ฉันค่อยๆแล่นสเก็ตบอร์ดช้าๆเดินไปกะนายนั่น
“เราอังเหว่ย”
“ชื่อเก๋ดีหนิ...อังเหว่ย” 
“ถ้าเธอมีน้องน่าจะตั้งชื่อว่าค้อนเนอะ”
“เอาไปตั้งชื่อน้องนายเหอะ น้องเราชื่อ คิน หนะดีอยู่แล้ว” คีม มีน้องชื่อ ค้อน มีพ่อชื่อ
คัตเตอร์ ถ้าจะดี พอๆ คิดอะไรก็ไม่รู้
“เพื่อนเธอล่ะ”
“ไม่รู้...แต่นายหนะ เอาตังมาจาไปซื้อข้าว” อังเหว่ยส่งเงินมาให้ O_o พ่อมานเป็นยากูซ่ารึไงฟะ
“500 เนี่ย ที่เหลือเอามาถอนด้วยล่ะ”  เหอะๆ นึกว่าให้หมดเลย - -*
“อืม”  ผ่านไป 7 นาที ฉันกลับมาพร้อม ข้าว1จาน หนมปัง 2ชิ้น น้ำ1แก้ว ดีนะที่นายอังเหว่ยเลี้ยง หุหุ^^  อิ่มท้องสบาย MoNeY
“มีอารายก็คุยมาสิ”  เงียบ...นายนี่ชอบทำให้กลัวตอนเงียบนี่แหละ
“อร่อยมั้ย”  แหง่ว...ใช้ได้เลยนี่  555+
“แหะๆ อร่อยสิ มีคนเลี้ยงซะอย่าง” ฉันดูดน้ำแดงเข้าไป
“เราหนะ...เป็นเพื่อนเซนต์”  จังหวะดีจิง น้ำแดงพุ่งออกไปเลอะหน้าอังเหว่ยเต็มๆ
“ง่า~ ~ ขอโทษ ตกใจมากไปหน่อย”  ซวยแล้ว ทำยังไงดีอะ อืม...เอานี่ไปก่อนได้ป่าว
ฉันส่งผ้าเช็ดหน้าให้...เอ้า...ยัง...ยังไม่หยิบอีก
“ไม่สกปรกหรอกหน่า- -* เช็ดซะ มันดูไม่ได้”  อังเหว่ยจัดการเช็ดน้ำแดงเสร็จ ฉันก็กินข้าวต่อ...ทำมัยมานเงียบจัง
เงยหน้าขึ้นไป...ตะแน่ว...จ้องทำไม
“นี่นาย...คนจากินข้าว อย่าจ้องดิกินไม่ลง” ง้ำๆ...จั๊บๆ...โธ่เอ๊ย...นายนี่
“ก็บอกแล้วไงว่า อย่ามอง มันเขิลน่ะ เข้าใจมะ”
“อือ...ไม่มองแล้ว”
“จิงดิ...ไมไม่เห็นนายกินอะไรเลย” สงสายเจ๊อิ่มทิพย์ มองคนอื่นกินก็อิ่ม
“กินแล้ว...”
“O_O กินที่ไหน ไม่เห็นกินอะไรเลย”
“ก็...น้ำแดงของคีมไง เต็มๆ”
“เหอะๆ สูตรเด็ดเลยนะนั่น อร่อยมะ”
“คือว่า...เสื้อหนะมานเหนียว หน้าก็เหนียวหมดแล้วงะ”  ลืมซะสนิท โทษทีนะอังเหว่ย ก็เล่นพูดอะไรไม่ดูเลย แต่ก็ช่วยไม่ได้ -__-;
“นี่นาย ไปล้างออกซะ เดี๋ยวมดก็หามลงรูหรอก” ฉันรอนายอังเหว่ยอยู่หน้าห้องน้ำ ประมาณ 5 นาที
นายนั่นก็ออกมา...ห...ห๊า...อะ...อัง...เหว่ยหรอ...O_o โหไม่น่าเชื่อ O.O มหัศจรรย์ อะเมซิ่ง วันเดอฟูร์
นายหล่อเหมือนกานหนิ หุหุ ใส่ชุดช้านเอง พอดีวันนี้กลับบ้านเอง จาเล่นสเก็ตบอร์ดหน่อย
เลยเอาเสื้อยืดมาเปลี่ยน(สีดำ สีโปรดปราน^^) อังเหว่ยใส่แล้ว เท่ห์ระเบิดเลย
แบบว่า...ดูดีแบบ ติ่มซำ 555+ (แต่ก็น้อยกว่าฉันอยู่ดี โฮะๆๆ)
---------------------
ขอบคุน ขอบใจ ขอบพะทัย Thank you ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น